หลังจากได้ยินคำพูดของอวี้สุ่ยอวิ๋นแล้ว ถานอู๋โจวและเจิ้งอีเจิ้น ผู้คุมกฎทั้งสองก็มีท่าทีลังเลอย่างชัดเจน
แต่ถึงแม้จะเป็เช่นนั้น ความปรารถนาที่้าจะฆ่าหลงอวี้ก็เหนือกว่า
“วันนี้ ข้าไม่ได้มาเพื่อล้างแค้น แต่มาเพื่อลงโทษคนพาลแทน์ กำจัดภัยคุกคามของลัทธิ!”
เจิ้งอีเจิ้นแสดงสีหน้าเคร่งขรึมดุจผู้ผดุงความยุติธรรม พูดอย่างจริงจัง
“กำจัดภัยคุกคามอย่างนั้นหรือ!”
หลงอวี้หัวเราะเล็กน้อย
“อย่างนั้นพวกเ้าก็ลงมือเลย ยังจะมัวพูดพล่ามมากมายไปทำไม ไม่ว่าข้าจะพูดอะไรพวกเ้าก็คิดจะฆ่าข้าอยู่แล้ว!”
“ไอ้โจรชั่ว วอนตาย!”
ถานอู๋โจวได้ยินเสียงหัวเราะของหลงอวี้ก็พลันพิโรธทันที ไอ้หนูนี่มันโอหังมากเกินไปแล้ว ทั้งที่เผชิญหน้ากับพวกเขาที่เป็ผู้คุมกฎถึงสองคน แต่กลับยังกล้าพูดจาเช่นนี้อยู่อีก?
“ในเมื่อเ้าอยากตายมากขนาดนั้น เขาก็จะสงเคราะห์ให้เดี๋ยวนี้แหละ”
เจิ้งอีเจิ้นพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ก่อนจะก้าวเท้าออกมาหนึ่งก้าว ชักกระบี่ที่เหน็บอยู่ตรงเอวออกมา
กระบี่เล่มนี้เป็ยุทธภัณฑ์ขั้นพิเศษชิ้นหนึ่ง ในฐานะที่เป็ผู้คุมกฎของลัทธิสยบฟ้าแล้ว ยุทธภัณฑ์ในย่อมต้องเป็ของดีกว่าดาบฝังิญญาหลิ่วเย่อยู่แล้ว
เพียงแต่ว่า หากวัดกันเื่ความแข็งแกร่ง เจิ้งอีเจิ้นก็ไม่แน่ว่าจะสามารถเทียบกับดาบฝังิญญาหลิ่วเย่ได้
เพราะการที่เจิ้งอีเจิ้นได้เป็แค่ผู้าุโระดับผู้คุมกฎ เพราะว่าตัวเองไม่สามารถสร้างิญญาแท้ได้ก่อนอายุสี่สิบปีนั่นเอง พร์ย่อมไม่สูงเท่ากับหลิ่วเย่อยู่แล้ว
การทำความเข้าใจในวิทยายุทธ์ต่างๆ บางครั้งก็ไม่สามารถพึ่งพาเวลาอย่างเดียว จำเป็ต้องมีพร์ร่วมด้วย
เจิ้งอีเจิ้นที่สามารถสร้างิญญาแท้ ก้าวขึ้นสู่ขอบเขตระดับิญญาแท้ได้ พร์ของมันนับว่าเหนือกว่าคนธรรมดาทั่วไป อย่างน้อยก็เหนือกว่าพวกระดับปู่ทวดตระกูลถานไม่น้อย
แต่ถ้าเทียบกับพวกอัจฉริยะอย่างดาบฝังิญญาหลิ่วเย่ อย่างนั้นพร์ก็ต้องด้อยกว่าหลายเท่าแน่นอน
อวี้สุ่ยอวิ๋นที่เหมือนจะดูออกว่าศึกนี้ไม่อาจเลี่ยงได้ เขาก็ไม่คิดจะหยุดยั้งถานอู๋โจวและเจิ้งอีเจิ้นอีกต่อไป บนใบหน้าของเขาประดับด้วยสีหน้าโกรธแค้นเดือดดาล เหลือบมองดูทั้งสองครู่หนึ่ง
รอกลับไปที่ลัทธิก่อน พอได้เจอประมุขไป๋อวิ๋นจงแล้ว อวี้สุ่ยอวิ๋นจะต้องเสนอให้ถีบไอ้สองคนนี้ออกจากลัทธิแน่!
ส่วนตอนนี้ อวี้สุ่ยอวิ๋นได้แต่ต้องทุ่มสุดกำลังเพื่อสะกดิญญาแท้ของหนึ่งในนั้นให้หลงอวี้
“ิญญาแท้ปรากฏ!”
อวี้สุ่ยอวิ๋นกระแทกเสียงเ็า ด้านหลังปรากฎิญญาแท้ฝ่ามือั์ มันฟาดเข้าใส่ถานอู๋โจวที่อยู่ใกล้กว่าอย่างหนักหน่วงทันที!
“ผู้าุโอวี้ ท่านจะลำบากไปทำไมกัน?”
ถานอู๋โจวเห็นเช่นนั้นก็มีประกายอำมหิตปรากฏในดวงตาทันที
“แม้ท่านจะเป็ยอดฝีมือระดับิญญาแท้ขั้นสาม แต่ตอนนี้ท่านกำลังติดพิษ แค่ิญญาแท้อย่างเดียว จะขัดขวางข้าที่ร่วมมือกับเจิ้งอีเจิ้นได้อย่างไร ปล่อยให้พวกเราจัดการหลงอวี้เสียดีๆ แล้วให้เราพาท่านกลับลัทธิไปดีกว่า!”
“ไม่ต้องพูดพล่าม ถ้าจะฆ่าหลงอวี้ก็ต้องข้ามศพข้าไปก่อน!”
อวี้สุ่ยอวิ๋นกระแทกเสียงเ็า เงาของิญญาแท้ฝ่ามือั์ถาโถมเข้าใส่ถานอู๋โจวราวกับูเาไท่ซาน!
มหาพลังฟ้าดินอันน่าสะพรึงกลัว พริบตาเดียวก็ได้ห่อหุ้มถานอู๋โจวไว้ทั้งตัวจนทำให้มันหน้าถอดสี
สมกับเป็ยอดฝีมือระดับิญญาแท้ขั้นสามจริงๆ แม้จะติดพิษ แต่พลังของิญญาแท้ก็ยังทรงพลังกว่าิญญาแท้ของถานอู๋โจว!
เพียงแต่ว่าถานอู๋โจวก็ไม่ใช่กระจอก ถ้าแค่อวี้สุ่ยอวิ๋นที่ติดพิษอยู่เขายังไม่สามารถรับมือได้ อย่างนั้นเขาจะได้ขึ้นเป็ผู้คุมกฎของลัทธิสยบฟ้าได้อย่างไร?
“ิญญาแท้ เต่าศิลา!”
ถานอู๋โจวแผดเสียงตะคอก พริบตานั้นก็ได้มีิญญาแท้เต่าสีน้ำตาลปรากฏที่ด้านหลังของเขา มันได้ะเิพลังกดทับสายหนึ่งออกมาเช่นกัน!
เพียงแต่ว่า ถานอู๋โจวนั้นเพิ่งจะบรรลุถึงขั้นแก่นสยบฟ้าเท่านั้น ยังห่างชั้นจากมหาพลังสยบฟ้าค่อนข้างไกล
มันก็ทำให้เขาต้องรวบรวมพลังทั้งหมดไว้ ถึงจะสามารถต้านทานแรงกดทับจากิญญาแท้ของอวี้สุ่ยอวิ๋นได้!
“ผู้าุโเจิ้ง รีบลงมือเร็ว!”
ถานอู๋โจวกัดฟัน รีบพูดทันที!
เจิ้งอีเจิ้นได้ยินแล้วก็พยักหน้า มองไปทางหลงอวี้ด้วยแววตาแฝงความสงสารเล็กน้อย
“ไม่ใช่ว่าข้าอยากฆ่าเ้า แต่เป็เพราะการกระทำของเ้ามันโหดร้ายเกินไปจริงๆ มันผิดกฎของลัทธิสยบฟ้าเรา!”
จนตอนนี้แล้ว เจิ้งอีเจิ้นก็ยังทำตัวเหมือนว่าตนเป็ฝ่ายถูกต้อง ทำให้หลงอวี้ส่งเสียงหัวเราะดังลั่นอย่างอดไม่ได้
“ไอ้สุนัขเฒ่า จะฆ่าข้าก็เข้ามา อย่ามัวแต่พูดพล่ามไร้สาระ!”
หลงอวี้หัวเราะพร้อมกับถือหอกัปรภพในมือ แค่เจิ้งอีเจิ้นเพียงคนเดียวเขาไม่หวาดกลัวอยู่แล้ว!
“บังอาจ!”
ในที่สุดบนใบหน้าของเจิ้งอีเจิ้นก็ปรากฏความเดือดดาล เขาอยู่มาจนอายุปูนนี้แล้ว ยังไม่เคยได้ยินใครด่าว่า สุนัขเฒ่า มาก่อนเลย!
อย่างน้อยก็ไม่มีใครด่าเขาต่อหน้าแน่ แต่เ้าหลงอวี้กลับบังอาจเหยียดหยามเขาถึงเพียงนี้ นับว่ารนหาที่ตาย!
เจิ้งอีกเจิ้งถือกระบี่ไว้ในมือ ก้าวเท้าออกไป พริบตานั้นก็ได้วิ่งเข้าหาหลงอวี้อย่างรวดเร็ว บนกระบี่ได้มีเศษเสี้ยวของความเย็นะเื่ปลายสารทฤดูแผ่ออกมา
วิชาที่เขาใช้คือวิทยายุทธ์วิชากระบี่ขั้นพิเศษ กระบี่ชมสารท
หลงอวี้เคยรับมือกับวิชากระบี่นี้มาก่อนแล้ว แต่ตอนนี้เขาไม่กล้าประมาทเลย เพราะว่าศัตรูที่เขากำลังเผชิญหน้าอยู่นั้น ไม่ใช่เมิ่งเช่อหรือฮว๋าอี้หลุน แต่เป็ถึงผู้คุมกฎที่สร้างิญญาแท้ขึ้นได้แล้วคนหนึ่ง!
“กระบี่ชมสารท ใบไม้ร่วงน้ำค้างแข็ง! สารทแห่งความตายของเ้าได้มาถึงแล้ว!”
เจิ้งอีเจิ้นถือกระบี่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม พุ่งตรงเข้าใส่หลงอวี้ หนึ่งกระบี่ของเขาทำให้ใบไม้ร่วงเริงระบำ ทำให้น้ำค้างแข็งเย็นะเืลอยละล่อง ทำให้พื้นที่โดยรอบถูกตกแต่งจนกลายเป็ทิวทัศน์ของ่ปลายแห่งสารทฤดู!
“กระบี่ชมสารทของผู้าุโเจิ้ง ช่างร้ายกาจมากเหลือเกิน!”
“จริงด้วย แค่กระบี่เดียวก็สามารถสร้างจินตภาพของ่ปลายสารทฤดูขึ้นมาได้ ข้าจะดูสิว่าเ้าหลงอวี้จะต่อกรอย่างไร!”
ลูกศิษย์ระดับพิเศษที่ตามเจิ้งอีเจิ้นมาด้วยก็พากันพูดคุยกันไปต่างๆ นานา ไม่ลืมที่จะกล่าวอวยเจิ้งอีเจิ้นด้วย
ส่วนลูกศิษย์ของอวี้สุ่ยอวิ๋น หลู่กวนิผู้กำยำหน้าบึ้ง กลับจับจ้องไปที่ตัวอวี้สุ่ยอวิ๋นเพียงคนเดียว
สำหรับเขาแล้ว อวี้สุ่ยอวิ๋นคือทุกอย่างของเขา ไม่ว่าใครหน้าไหนก็อย่าคิดว่าจะทำร้ายอาจารย์ของเขาได้!
ตอนที่หลู่กวนิได้เจออวี้สุ่ยอวิ๋นอีกครั้งนั้น เขาก็รู้สึกยินดีจนไม่อาจใช้คำพูดอธิบายได้ แต่ตอนนี้ พอเห็นว่าอวี้สุ่ยอวิ๋นเริ่มต่อสู้กับผู้คุมกฎขึ้นมาแล้ว ก็อดรู้สึกเป็ห่วงในใจไม่ได้
ส่วนอีกด้านหนึ่ง หลงอวี้ที่กำลังเผชิญหน้าอยู่กับกระบี่ชมสารทของเจิ้งอีเจิ้นอยู่กลับไร้ความกดดันใดๆ อย่างสิ้นเชิง!
“เ้าที่เป็ยอดฝีมือระดับิญญาแท้ หากไม่สร้างิญญาแท้ขึ้นมาแล้วเ้าจะไปมีน้ำยาอะไร!”
หลงอวี้หัวเราะ ร่ายรำหอกยาวในมือ ปราณปรภพสาดโถมไปทั่วบริเวณในพริบตา
จินตภาพของ่ปลายสารทฤดูที่เจิ้งอีเจิ้นสร้างขึ้นมาได้ถูกหลงอวี้ทำลายทิ้งได้ทันทีในหอกเดียว!
“เอาหอกข้าไปกิน!”
หลงอวี้ดีดตัวขึ้นสูง ก่อนจะแทงหอกไปทางเจิ้งอีเจิ้น!
อย่างที่คาดไว้ เจิ้งอีเจิ้นในชุดม่วงได้เคลื่อนตัวไปอยู่ด้านหลังของหลงอวี้อย่างรวดเร็ว เขาเองก็ฝึกวิทยายุทธ์ขั้นพิเศษอย่างวิชาก้าวประชิดขอบฟ้าไว้ด้วยเช่นกัน
“เ้ามันแข็งแกร่งกว่าขั้นเก้าทั่วไปจริงๆ นั่นแหละ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าข้าแล้ว เ้าก็เป็แค่ไอ้กระจอกตัวหนึ่งเท่านั้น!”
เจิ้งอีเจิ้นส่งเสียงตะคอก พริบตานั้นได้สร้างมีิญญาแท้ขึ้นมา เงาของิญญาแท้หมัดั์สายหนึ่งก็ได้ปรากฏที่ด้านหลังของเขา!
รูปลักษณ์ของิญญาแท้ของเจิ้งอีเจิ้นนั้นเป็หมัดขนาดใหญ่เท่าคนหลายคน ในนั้นมีจินตภาพสยบฟ้าอันทรงพลังถูกแฝงไว้ด้วย เมื่อปรากฏ ก็ทำให้หลงอวี้ััได้ถึงแรงกดดันทันที
‘เป็อย่างที่คาด ต้องเผชิญหน้ากับิญญาแท้ด้วยถึงจะทำให้การต่อสู้ครั้งนี้น่าตื่นเต้นขึ้นหน่อย’
หลงอวี้คิดในใจ จากนั้นเขาก็ร่ายรำหอกัปรภพ ก่อนจะหันกลับไปแทงหอกหนึ่งกระบวนท่า
เงาหอกกระหน่ำแทง!
เงาหอกมากมายพุ่งตรงเข้าใส่เงาหมัดของเจิ้งอีเจิ้นตรงๆ!
“ข้าจะแสดงให้เ้าได้เห็นว่า ยอดฝีมือระดับิญญาแท้นั้นแข็งแกร่งมากแค่ไหน เ้าจะได้นอนตายตาหลับได้ไงล่ะ!”
เจิ้งอีเจิ้นสะบัดมือออกไป เงาของิญญาแท้หมัดั์ได้พุ่งเข้าต้านรับกับเงาหอกกระหน่ำแทง
พริบตานั้นทั้งสองฝ่ายก็ได้เข้าปะทะกันอย่างรุนแรง!
“เงาหอก พิชิตมัน!”
หลงอวี้แผดเสียงตะคอก พริบตานั้นมหาพลังสยบฟ้าที่หลอมรวมอยู่ในเงาหอกกระหน่ำแทงก็ได้ปะทุออกมา ครอบคลุมเงาหมัดนั่นไว้ในทันที!
ในเงาของิญญาแท้หมัดั์ของเจิ้งอีเจิ้นมีแค่แก่นสยบฟ้าแฝงไว้เท่านั้น เมื่อเทียบกับมหาพลังสยบฟ้าของหลงอวี้แล้ว ก็ห่างชั้นมากเหลือเกิน
แต่น่าเสียดายที่ พลังพื้นฐานของหลงอวี้ยังด้อยกว่าเจิ้งอีเจิ้นอยู่เล็กน้อย
ดังนั้นเงาหอกที่แฝงไว้ด้วยมหาพลังสยบฟ้าจึงถูกเงาหมัดนั่นต้านรับไว้ได้อย่างสมบูรณ์!
“เ้าหลงอวี้นี่มันไม่เจียมตัวจริงๆ คิดจะต่อกรกับิญญาแท้ด้วยพลังระดับวิถียุทธ์ขั้นเก้า ช่างน่าขันจริงๆ!”
“มันไม่ต่างกับการโยนไข่ใส่หินเลย รนหาที่ตายเองชัดๆ!”
“ข้าว่าเ้าหลงอวี้มันควรจะรีบคุกเข่าลงร้องขอความเมตตาจากผู้าุโเจิ้งเสียดีๆ จะดีกว่านะ ฮ่าฮ่าฮ่า!”
เหล่าลูกศิษย์หลายคนที่ตามหลังเจิ้งอีเจิ้นมาก็พากันส่งเสียงหัวเราะดังลั่นทันที
แต่สีหน้าของเจิ้งอีเจิ้นเองตอนนี้กลับดูไม่ค่อยดีสักเท่าไรนัก
เพราะว่า ในการปะทะกันเมื่อครู่นี้ แม้เงาหมัดิญญาแท้ของเขาจะสามารถต้านรับเงาหอกกระหน่ำแทงของหลงอวี้เไว้ได้ แต่มันก็ได้ทำให้ิญญาแท้เกิดรอยร้าวขึ้นมาเสี้ยวหนึ่งด้วย
นั่นก็หมายความว่า เ้าหลงอวี้มีพลังมากพอที่จะสามารถทำลายิญญาแท้ของเขาได้เลยทีเดียว!
“ไอ้หนูนี่มันน่าสะพรึงกลัวถึงเพียงนี้เลยรึ วันนี้ต้องฆ่ามันทิ้งให้ได้!”
เจิ้งอีเจิ้นตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว ในที่สุดก็เตรียมจะใช้วิชากระบี่ที่ทรงพลังที่สุดของตัวเองออกมา
เคล็ดกระบี่พลัง์
เคล็ดกระบี่วิชานี้ ไม่ใช่สิ่งที่ลูกศิษย์ทั่วไปในลัทธิสยบฟ้าจะเข้าถึงได้ หากไม่สามารถสร้างิญญาแท้ได้ ก็ไม่มีทางฝึกเคล็ดกระบี่วิชานี้ได้เลย
เคล็ดกระบี่พลัง์ มันเหนือกว่าวิทยายุทธ์ขั้นสูง ขั้นพิเศษทั่วไปขึ้นไปอีกหนึ่งระดับเลยทีเดียว!
ระดับนี้คืออะไร หลงอวี้ในตอนนี้ยังไม่รู้ แต่เื่ที่มั่นใจได้คือ วิทยายุทธ์นี้จะต้องทรงพลังกว่า น่าสะพรึงกว่าวิทยายุทธ์ขั้นพิเศษอย่างแน่นอน
เจิ้งอีเจิ้นได้เก็บิญญาแท้หมัดั์กลับไป ชี้จ่อกระบี่ในมือไปทางหลงอวี้
“เ้า ไม่รอดแน่!”
เจิ้งอีเจิ้นวางท่าราวกับผู้ผดุงความยุติธรรม กระบี่ในมือค่อยๆ มีพลัง์สายหนึ่งปรากฏ มันได้ดึงดูดพลังที่อยู่ในิญญาแท้หมัดั์ออกมารวบรวมไว้ด้วย!
“นี่มัน?”
หลงอวี้หน้าเปลี่ยนสีไปเล็กน้อย ในพริบตาตอนที่เจิ้งอีเจิ้นส่งเสียงพูด เขาก็ััได้ว่ามีแรงกดทับอันน่าสะพรึงกลัวครอบคลุมตัวเขาไว้
“นั่นคือเคล็ดกระบี่พลัง์ อานุภาพเหนือกว่าวิทยายุทธ์ทั่วไปหลายเท่า!”
อวี้สุ่ยอวิ๋นที่อยู่ใกล้ๆ นั้นใช้ิญญาแท้ต่อกรกับถานอู๋โจวไปพลาง พูดด้วยเสียเคร่งเครียด
“อันที่จริงวิทยายุทธ์ที่คนในขอบเขตวิถียุทธ์เก้าขั้นฝึกฝนนั้น ไม่ว่าจะเป็ขั้นล่าง ขั้นกลาง ขั้นสูง หรือขั้นพิเศษ ล้วนอยู่ในขอบเขตของวิทยายุทธ์ระดับธรรมดาทั้งสิ้น เหนือระดับธรรมดาขึ้นไปยังมีวิทยายุทธ์ระดับิญญาอยู่อีกด้วย”
“เคล็ดกระบี่พลัง์เป็หนึ่งในวิทยายุทธ์ระดับิญญา แม้จะเป็แค่ขั้นล่าง แต่อานุภาพของมันนั้นเหนือกว่าวิทยายุทธ์ระดับธรรมดาขั้นพิเศษหลายเท่า!”
คำพูดของอวี้สุ่ยอวิ๋นทำให้หลงอวี้รู้สึกตะลึงในใจ
วิทยายุทธ์ระดับิญญา!
ที่แท้วิทยายุทธ์ต่างๆ ที่เขาฝึกฝนอยู่นั้น มันล้วนเป็วิทยายุทธ์ระดับธรรมดาทั้งสิ้น แม้แต่หมัดัปรภพกระบวนท่าที่หนึ่ง หมัดเมามัวสู่ปรภพ ก็เป็เพียงวิทยายุทธ์ระดับธรรมดาขั้นสุดยอดเช่นกัน
แม้ว่าอานุภาพของมันจะทรงพลังมาก แต่สุดท้ายก็เป็แค่ระดับธรรมดาอยู่ดี!
“อย่างนั้นก็หมายความว่า กระบวนท่าที่สองของหมัดัปรภพ ฝ่ามือบรรลุสังสารวัฏ คือวิทยายุทธ์ระดับิญญา อีกทั้งยังเป็วิทยายุทธ์ระดับิญญาขั้นสุดยอดด้วย!”
หลงอวี้เข้าใจเื่ราวหลายอย่างเพิ่มขึ้นไม่น้อยทันที
“แล้วก็ วิชาหอกที่ถูกบันทึกไว้ในหอกัปรภพก็ต้องเป็วิชาระดับิญญาด้วยแน่นอน ไม่อย่างนั้นประมุขไป๋คงไม่บอกว่าข้าในตอนนี้ยังไม่สามารถฝึกฝนได้... ระดับธรรมดาขึ้นไปคือระดับิญญา อย่างนี้นี่เอง!”
