“นี่คือทางออก มีเพียงประตูตรงนั้นเท่านั้นที่ไม่มีคนเฝ้า สามารถเข้าออกได้อย่างอิสระ” มีมีดเย็นเฉียบจ่ออยู่บนลำคอขาวของซ่งจือฮว่า หางเสียงตอนที่พูดจึงสั่นเล็กน้อย        คนที่ข่มขู่นางคือซูฉิน แม้ว่าเหอตังกุยจะพยายามโน้มน้าวไปแล้วสองครั้งก็ตาม ...