ในขณะที่ัดำกำลังล้างที่มาส์กหน้าอยู่นั้น ณ ที่ไม่ไกลจากห้องสูทของโรงแรมซีซ่าพาเลซ บนโต๊ะเลี่ยมทองตัวหนึ่ง ชายสี่คนกำลังนั่งเล่นไพ่กันอยู่
พวกเขาใช้ชิพพลาสติกเป็เครื่องต่อรอง มีเงินเป็หมื่นดอลลาร์มัดกองอยู่ที่ใต้โต๊ะ
ในห้องอบอวลไปด้วยควันอันแสนเย้ายวน ชายผิวดำซึ่งสวมแหวนทองคำกำลังสูบซิการ์และดึงไพ่ออกจากแถวบน ก่อนจะจับคู่โยนลงบนโต๊ะ “เ้าพ่อ ผมได้ยินมาว่ามือสังหารเบเลอร์ที่คุณส่งไป ถูกเ้าเด็กง่อยนั่นฆ่าตายไปแล้วเหรอ?”
“แมมบ้าดำ นั่นมันข่าวเก่าแล้ว” ชายชาาวเอเชียคนหนึ่งซึ่งสวมชุดออกกำลังกายผ้าไหมสีขาวและนั่งถัดมาจากแมมบ้าดำ หรี่ตาลงเล็กน้อยและแอบอมยิ้ม เขาดึงไพ่ใบหนึ่งออกจากมือแมมบ้าดำ มันสามารถจับคู่กับไพ่ใบสุดท้ายในมือของเขาได้พอดิบพอดี “ผมได้ยินมาว่าหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว เบเลอร์ถูกส่งตัวกลับประเทศไป เขารอดชีวิตมาได้ แต่อัณฑะของเขาพังยับเยิน แถมยังถูกตัดลิ้นอีกด้วย”
“คุณเจียวหวาได้โปรดอย่าพูดอย่างนั้น ทุกคนลงเรือลำเดียวกันแล้ว นังตัวร้ายนี่มันแสบจริงๆ เชิญเ้าพ่อซังลงต่อเลย” ชายชาวญี่ปุ่นตัวแคระวัยกลางคนผู้ซึ่งมีศีรษะโล้น จั่วไพ่ใบสุดท้ายมาจากแมมบ้าดำ พวกเขาเ่าั้กำลังเล่นเกมไพ่ผีที่เด็กๆ ชื่นชอบ
ชายชาวญี่ปุ่นตัวแคระวางคู่ลงบนโต๊ะ ในมือของเขาเหลือการ์ดสองใบสุดท้าย ผลลัพธ์ออกมาแล้ว เ้าพ่อซังซึ่งยังถือไพ่สองใบสุดท้ายไว้ในมือถือเป็ผู้พ่ายแพ้ในเกมนี้
“ฮอนดะซัง การประจบสอพลอมันดีนะ ไม่ต้องใช้เงิน พยายามเข้าหน่อยล่ะ” แมมบ้าดำยิ้มพลางสะบัดขี้เถ้าจากก้นซิการ์
“เบเลอร์ไม่ได้ไปฆ่าคน แค่ไปกล่าวทักทาย” ชายชราผมบลอนด์ในชุดสูทซึ่งนั่งเป็เ้ามืออยู่ จู่ๆ ก็หงายการ์ดดีในมือลงบนโต๊ะ ก่อนจะหยิบปากกา Parker ออกมาขีดเขียนลวดลาย “ผมไม่ชอบเ้าเด็กนั่น วันๆ เอาแต่คิดเื่ชกต่อย สั่งอะไรก็ต้องให้คอยกำชับถึงสองหน แต่คุณจะทำอะไรเขาได้ล่ะ? เขาเป็ลูกของลูกพี่ลูกน้องผม ธุรกิจครอบครัวก็ปวดหัวแบบนี้ ต้องเจอคนที่คุณเกลียดแต่ทำอะไรเขาไม่ได้
หากัดำเล่นงานเบเลอร์ให้ผมจริง บางทีผมควรจะจ่ายค่าเสียเวลาให้เธอด้วยซ้ำ
ตอนนี้กลับกลายเป็ว่า เบเลอร์ยังมีชีวิตอยู่ ผมคงต้องฟังลูกพี่ลูกน้องของผมคอยจ้ำจี้จ้ำไชต่อไป”
ในขณะที่พูด เ้าพ่อก็เปลี่ยนการ์ดผีในมือเป็ “สองโพธิ์แดง”
“เสมอ” เ้าพ่อหยิบไพ่ในมือของฮอนดะซังด้วยความพึงพอใจ เขาจับคู่กับสองแล้วทิ้งลงไปในกอง ที่เขาเหลือในมือก็คือ 2 แค่ใบเดียวเท่านั้น
“เฮ้ ตาเฒ่า อย่าโกงดีกว่าน่า อย่ามาดูถูกไอคิวของพวกเราซึ่งๆ หน้าสิ!” แมมบ้าดำโมโหพลางพ่นซิการ์ออกมาเฮือกใหญ่
“ไอคิว? ถ้าพอจะมีไอคิว พวกคุณก็ควรจะซ่อนความสัมพันธ์ระหว่างกันเอาไว้ เมื่อเดือนที่แล้วคุณซื้ออาวุธากับฮอนดะในราคาลด 40% กลัวคนอื่นจะไม่รู้ว่าพวกคุณสมคบคิดกันถล่มัดำอย่างนั้นหรือ?” เ้าพ่อทิ้ง 2 ใบสุดท้ายในมือลงอย่างไร้ความปรานี
“ทุกคนไม่ต้องกังวลไป เล่นไพ่กันเพื่อความบันเทิงเท่านั้น อย่าได้หักหาญน้ำใจกันเลย” ถึงตาของตาเฒ่าเจียวหวา
“หักหาญน้ำใจ? คุณนี่ช่างจิตใจดีจริงๆ ทุกคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะนี้ล้วนแต่เคยลอบสังหารัดำมาด้วยกันทั้งนั้น แต่คุณแตกต่างออกไป ผมได้ยินมาว่าคุณแอบเรียกเก็บค่าเสียเวลากับเธอ 2 ล้าน คุณช่วยให้เธอได้เป็ “นักล็อบบี้” ทำไมอยู่ดีๆ ถึงได้มาสูงส่งกว่าพวกเราล่ะ?” เ้าพ่อหัวเราะเยาะ
“ไอ้นักเลงเฒ่า ที่แท้แกก็เป็สายลับ!” แมมบ้าดำคว้าปืนออกมาด้วยความโกรธและเล็งไปยังหน้าผากของเจียวหวา
“ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากได้เงิน ท้ายที่สุดแล้วทุกคนก็คือชาวจีนโพ้นทะเล ไม่ควรจะฉีกหน้ากันเอง ผมไม่ได้แตะต้องเงิน ถ้าชอบละก็ ทุกคนก็แบ่งกันไป และแก ไอ้ผีดำ เฒ่าอย่างฉันเกลียดการถูกจ่อหัวด้วยปืนเป็ที่สุด!” ในขณะที่แมมบ้าดำยกปืนขึ้น เจียวหวาก็ชักดาบไม้เท้าออกมา ลำดาบเรียวยาวพาดไปตามลำคอของแมมบ้าดำ
“พอได้แล้ว อย่าสร้างปัญญาหากับผม นี่เป็เพียงการเตือน มันไม่ใช่วิธีการลงเรือลำเดียวกัน พวกเราสูญเสียเงินไป 3 พันล้านนี่สิคือเื่สำคัญเร่งด่วน เราสูญเสียสภาพคล่องไปมาก ทุกท่านก็ดิ้นรนสร้างธุรกิจกันมากว่าจะเติบโตได้ขนาดนี้ ใช่ไหม? ไม่ทราบว่าท่านผ่านมันมาได้อย่างไร? ส่วนผมนั่งรอทานสเต๊กโกเบต่อไปไม่ได้แล้ว” คำของเ้าพ่อทำให้แมมบ้าดำและเจียวหวาสงบลงได้
“ที่แท้เ้าพ่อซังก็ชอบทานสเต๊กโกเบของเรา อยากให้ผู้น้อยส่งให้เป็ของกำนัลหรือไม่?” ฮอนดะเป็ผู้รับผิดชอบสามก๊กในเขตภูมิภาคสหรัฐอเมริกา เขาอาศัยทักษะการประจบสอพลอจนก้าวสู่ตำแหน่งนี้ได้ มันไม่ง่ายเลย
“ผมหวังว่าจะได้ 5 ร้อยล้านดอลลาร์คืน เกมสิ้นสุดแล้ว แยกย้ายกันได้ เื่ัดำ ผมจะส่งคนไปจัดการ” เ้าพ่อโบกมือ ผู้เล่นทั้งสามลุกขึ้นพลันแยกย้ายจากกันไปอย่างเสียไม่ได้
ถึงฮอนดะจะเป็คนนัดเล่นเกม แต่ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าคนที่มีอำนาจที่สุดในโต๊ะนี้ก็คือเ้าพ่อ ตระกูลไมค์เป็นักเลงเลื่องชื่อในนิวยอร์กั้แ่เมื่อร้อยปีก่อน สืบเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน พวกเขาเกือบจะถึงจุดที่รัฐบาลยอมรับการมีอยู่ของพวกเขาแล้ว
กล่าวถึงความแกร่งของสหรัฐอเมริกา หัวหน้ากลุ่มคนผิวสีอย่างแมมบ้าดำ และชาวจีนโพ้นทะเลอย่างเจียวหวายังไม่อาจเทียบชั้น ยิ่งผู้รับผิดชอบในอาณาเขตนี้ขี้ประจบอย่างฮอนดะซัง แค่เห็นเ้าพ่อก็รีบคุกเข่าให้แล้ว
เพราะฉะนั้น เมื่อเ้าพ่อว่าเช่นไรก็ย่อมเป็ไปตามนั้น ทั้งสามคนที่จากไปไม่มีใครกล้าเอาเงินเดิมพันบนโต๊ะกลับไปด้วย เงินทั้งหมดนั้นมอบให้กับเ้าพ่อเผื่อเอาไว้ทานสเต๊ก
ที่ทางเดินด้านนอกห้องสูท ลูกน้องของทั้งสามคนที่ยืนติดชิดกำแพงรีบกล่าวทักทายกันอย่างพร้อมเพรียง หากจะแยกความแตกต่างของพวกเขานั้นง่ายมาก ดำ เหลือง และเตี้ย นักเลงสามประเภทติดตามเ้านายของพวกเขาเข้าไปในลิฟต์ ฉากนั้นเหมือนกับตอน 7:58 นาฬิกาในตอนเช้า น่ากลัวพอๆ กับพนักงานออฟฟิศในขณะที่กำลังจะเข้างาน
“เรียกปีเตอร์เข้ามา” เ้าพ่อหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะขึ้นมาและออกคำสั่ง ไม่ถึงสิบวินาที ชายวัยกลางคนผมบลอนด์รูปร่างสูงโปร่งหน้าตาหล่อเหลาก็เดินเข้ามา ช่างเหมือนกับดาราฮอลลีวูด แบรดพิท ปีเตอร์ แต่ปีเตอร์ตรงหน้าไม่ใช่ดาราภาพยนตร์ เขาเป็ทายาทลำดับที่ 6 ของตระกูลไมค์ และยังเป็ลูกชายในไส้ของเ้าพ่อเอง
“เ้าพ่อ” ปีเตอร์คุกเข่าลงข้างหนึ่งต่อหน้าเ้าพ่อ เขาจับฝ่ามือของชายชราและประทับจูบลงบนแหวนพลอยที่อยู่บนนิ้วชี้ของเขา
“ตอนนี้เบเลอร์เป็อย่างไรบ้าง?” เ้าพ่อจุดไปป์ด้วยตนเองก่อนจะดูดไปหนึ่งที
“ต่อลิ้นกลับเหมือนเดิมแล้ว อีกหน่อยคงจะพูดไม่ค่อยคล่อง อัณฑะถูกทำลายโดยสิ้นเชิง หมอไม่สามารถทำให้มันใช้การได้อีก” ปีเตอร์ลดสายตาลงพลางใช้นิ้วเคลื่อนเป็รูปสัญลักษณ์ไม้กางเขนบนร่างกาย
“โง่แบบนั้นไม่สมควรมีลูก ตัดรากถอนโคนมันได้ก็ดี ถือเป็สิริมงคลแก่ครอบครัว ช่วยฉันส่งจดหมายแสดงความเสียใจถึงแม่ของมันด้วย แล้วก็ส่งเงินให้สัก 2 ล้านดอลลาร์เป็ค่าชดเชย ขอแค่เธออย่าได้มารบกวนฉันก็พอ
ส่วนเื่แม่สาวัดำนั่น ลูกเห็นว่ายังไง?” สายตาของเ้าพ่อดูลังเล แสงจากยาสูบลุกเป็ไฟในท่อ ส่องจนใบหน้าของเขาสว่างไสว
“ัดำเป็คนแนะนำนักบัญชีมา และเธอก็ยังเป็คนที่แนะนำให้ทุกคนลงขัน ตอนที่เธอบอกกับเราคือมีค่าคอมมิชชั่น 1 เปอร์เซ็นต์ซึ่งถือเป็ค่าแรง ตอนนี้นักบัญชีและเงินคอร์รัปชันหายไปด้วยกัน เธอตกเป็ผู้ต้องสงสัยเบอร์ต้นๆ อย่างไรก็ตาม การฮุบเงินไปมหาศาลขนาดนั้นแต่กลับปักหลักไม่หลบหนี มันก็ยังไงๆ อยู่?” ปีเตอร์นั่งลงบนเก้าอี้ด้านข้าง เขาเริ่มจะเอนเอียงไปทางัดำ
“เ้าลูกโง่ แกคิดว่าเงินนั่นจะฉกกันได้ง่ายๆ อย่างนั้นเรอะ? 7 แก๊งใหญ่มีหูตาทั่วโลก ต่อให้เธอซ่อนตัวในป่าแอฟริกา พวกเขาก็จับเธอกลับมาเลี้ยงเป็อาหารสิงโตได้ จะหนีอย่างนั้นเหรอ?” เ้าพ่อหัวเราะเบาๆ
“ลูกช่างอ่อนต่อโลกนัก ยกโทษให้ลูกด้วย” ปีเตอร์ผงกศีรษะอย่างสุภาพและน้อมรับฟัง “แต่มีบางอย่างที่ลูกยังไม่เข้าใจ ถ้าเ้าพ่อเชื่อว่าัดำนั้นอมเงินไปจริงๆ ทำไมถึงยอมรับฟังัดำั้แ่แรก และรับคำว่าจะอยู่อย่างสงบ?”
“ชาวจีนโพ้นทะเลมีกลยุทธ์อย่างหนึ่งที่เรียกว่า ‘เคลื่อนทัพผ่านแดนอันตราย สร้างความสับสนจู่โจมด้านข้าง’ ถึงอย่างไรัดำก็เป็ผู้นำของม่านไม้ไผ่ในเขตสหรัฐ การลอบสังหารอย่างไม่ปรานีดังเช่นหัวหน้าแก๊งคนอื่นๆ มีแต่จะสร้างความเดือดร้อนให้แก่ตน พ่อได้ทำข้อตกลงกับประธานม่านไม้ไผ่เอาไว้แล้ว เธอจับได้ว่าเบเลอร์ลงมือ นั่นก็พิสูจน์ได้แล้วว่าเราไม่ได้สร้างความสับสนจู่โจมด้านข้างอีกต่อไป” เ้าพ่อสูดไปป์ยาว ก่อนจะพ่นควันไฟออกมา “อย่ามองว่าัดำเป็เพียงเด็กสาวอายุ 24 ปี ความสามารถของเธอเฉียบคมกว่าผู้ชายสามคนที่เพิ่งจะเล่นไพ่กับฉันไปเสียอีก ปฏิบัติต่อผู้คนอย่างชอบธรรม ทำตามกฎเกณฑ์ ถ้าไม่ใช่เพราะเื่เงินคอร์รัปชัน ฉันก็จะยอมให้ตระกูลไมค์และม่านไม้ไผ่เป็พันธมิตรกัน สิ่งที่ฉันให้ความสำคัญก็คือความสามารถของเธอ
แต่ในเมื่อมันเป็เื่ของผลประโยชน์ ไม่ต้องพูดถึงสาวน้อยที่ฉันชื่นชอบ ต่อให้เธอเป็พ่อของฉัน ฉันก็จะเอาถึงตาย!”
“ปีเตอร์รับทราบแล้ว แต่เงินอยู่ในมือเธอจริงหรือ?”
“อยู่ไม่อยู่ก็ไม่สำคัญ ทุกธนาคารในเวกัสถูกจับตาดูไว้หมดแล้ว แม้กระทั่งถนนหนทางก็ถูกทะเลทรายโอบล้อมไว้ เงินสด 3 พันล้านไม่ใช่จำนวนน้อยๆ ไม่ว่าใครจะเอาไป เงินจะต้องยังอยู่ในเมืองเวกัส
ขอแค่จัดการัดำได้ แล้วค่อยแบ่งเงินกัน พรรคคนดำ แก๊งคนจีน สามก๊ก ม่านไม้ไผ่ และพวกเราแบ่งกันตามสัดส่วน แกเดาสิว่าจะเป็ยังไง?” เ้าพ่อเริ่มเผยแผนการอันยิ่งใหญ่
“นั่นอาจกล่าวได้ว่าเป็ธุรกิจที่ทำกำไรสูงสุดในประวัติศาสตร์ของตระกูลไมค์ ทั้งแก๊งสกินเฮดรัสเซีย และมาเฟียที่ยืนหยัดอยู่ข้างเรา เงินภายในของทั้งสองแก๊งนั้นจะพุ่งสูงถึง 1.1 พันล้าน” ปีเตอร์ได้กลิ่นทรัพย์สมบัติ และได้กลิ่นอันตรายด้วย “แต่การเคลื่อนย้ายเงินของทั้งสองแก๊ง หากถูกจับได้...”
ปีเตอร์ถึงบางอ้อ “ผมเข้าใจแล้วเ้าพ่อ นี่เรียกว่า ‘ฉันกิน แต่คุณจ่าย’ ผลักบาปทั้งหมดให้กับัดำและนักบัญชีผู้ที่ตกตายไป แม้ว่าสกินเฮดและมาเฟียจะคิดว่านี่ไม่ถูกต้อง แต่ก็ไม่กล้าเผชิญหน้าทำากับ 5 แก๊งใหญ่ เ้าพ่อช่างแผนสูงนัก”
“ลูกโตพอที่พ่อจะถ่ายทอดวิชาให้ได้แล้ว ปีเตอร์ เื่จัดการกับัดำ พ่อมอบหมายให้แกจัดการ ทำให้เรียบร้อยหน่อยล่ะ เก็บเกี่ยวแต้มความสำเร็จ อดทนกับความเดียวดาย แหวนในมือของพ่อ จะช้าจะเร็วมันก็อยู่ในมือของแก” สำหรับลูกชายคนนี้ เ้าพ่ออบรมสั่งสอนอย่างตั้งใจ
“ปีเตอร์รับทราบ ถ้าอย่างนั้นลูกลงไปก่อน” ปีเตอร์พยักหน้ารับคำและล่าถอยออกไป เ้าพ่อลุกขึ้นยืน และเดินตรงไปยังบานหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสขนาดใหญ่ ชื่นชมความงามของเวกัสในยามค่ำคืน
“ัดำเอ๋ยัดำ ช่างเป็หญิงสาวที่ดีนัก แต่ช่างโชคร้ายเพราะเื่เงินคอร์รัปชัน ตอนนี้ อาจจะมีเพียงพระเ้าเท่านั้นที่ช่วยเธอได้? น่าเสียดาย...ในนรก เขาคงไม่เชื่อเื่บ้าบอพรรค์นี้กัน” เ้าพ่อถอนหายใจ