3
เสียงกรีดร้องที่มาพร้อมกับเสียงขอความช่วยเหลือ ทำให้เหยาเหยาต้องเร่งความเร็วเกวียนม้าหลายเท่าตัว
[ยินดีด้วย ท่านได้รับทักษะควบเกวียนม้าเพิ่มขึ้น + 1]
[ยินดีด้วย ท่านได้รับทักษะควบเกวียนม้าเพิ่มขึ้น + 2]
[ยินดีด้วย ท่านได้รับทักษะควบเกวียนม้าเพิ่มขึ้น + 3]
ไม่ว่าจะทำอะไร ความสามารถของเหยาเหยาก็เพิ่มขึ้น แต่ในเวลานี้เธอไม่ได้สนใจมันเลย เธอสนใจเสียงกรีดร้องมากกว่า
เมื่อควบเกวียนม้ามาตามเส้นทาง เหยาเหยาก็เห็นหญิงสาวนั่งทรุดลงกับพื้น รอบตัวหญิงสาวนั้นมีฝูงกระต่ายสีขาวล้อมตัวเธอเอาไว้ มันก็แค่กระต่ายป่าที่ดูไม่มีพิษภัยอะไร แต่สีหน้าของเธอเห็นได้ชัดเลยว่าเธอกลัวพวกมันมาก บางที พวกมันคงไม่ได้น่ารักสำหรับบางคนก็ได้
“นั่นมัน สัตว์อสูรไม่ใช่เหรอ”
กระต่ายที่เหยาเหยาเห็นมันมีเขาแหลมเหมือนสว่าน หากถูกเขาแหลมของมันแทงเข้า มันคงจะเจ็บน่าดู ใช่แล้ว เ้าตัวที่เธอเห็นมันเป็สัตว์อสูรที่มีชื่อเรียกว่ากระต่ายเขาสว่าน เป็สัตว์อสูรที่อาศัยอยู่ในป่า มักจะอยู่ด้วยกันเป็ฝูง ลักษณะของมันมีสีขาว ตาแดงก่ำสีทับทิม มีเขาแหลมที่ดูเหมือนสว่าน เป็สัตว์อสูรระดับ 1
(เข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงได้กลัวขนาดนี้)
เหยาเหยาไม่รอช้า เธอลงจากเกวียนม้าแล้วเรียกกระบี่เหล็กดำออกมาจากช่องเก็บขอบในระบบ
กระบี่เหล็กดำตัวฝักและด้ามกระบี่สีดำสนิท ส่วนตัวดาบเป็เหล็กที่มีความคมและวาววับสวยงาม มีน้ำหนักเบา เหมาะกับมือเรียวเล็กของเหยาเหยา
“เอาละนะ”
ด้วยความรู้และความสามารถที่เธอได้รับ ทำให้ทักษะการใช้อาวุธและพลังกายประสานกับพลังิญญาไม่เป็สองรองใคร
เหยาเหยาพุ่งเข้าใส่ฝูงกระต่ายเขาสว่านด้วยความเร็วสูงก่อนจะใช้กระบี่เหล็กดำฟาดฟันพวกมันโดยการหมุนตัวเพื่อโจมตีพวกมันรอบทิศทางเป็วงกว้าง
การโจมตีเพียงครั้งเดียว ทำให้กระต่ายเขาสว่านหลายตัวได้รับความเสียหาย เืสีแดงสดของพวกมันหลายตัวกระเซ็นไปทั่วรอบทิศทาง ส่งกลิ่นเหม็นคาวเืออกมาจนแทบจะหายใจไม่ออก
าแที่พวกมันได้รับจากความคมของกระบี่เหล็กดำ ทำให้พวกมันร้องเสียงหลงด้วยความเ็ปก่อนจะสิ้นลมหายใจ พรรคพวกของที่เหลือรอดก็ส่งเสียงข่มขู่เหยาเหยา เป้าหมายของพวกมันเปลี่ยนมาเป็เหยาเหยาเพียงคนเดียว
“เ้าน่ะ รีบไปหาที่หลบซะ อยู่ด้วยแล้วข้าสู้ลำบาก”
คำพูดของเหยาเหยา ทำให้หญิงสาวที่เป็เป้าหมายของพวกกระต่ายเขาสว่านก่อนหน้านี้ไปหลบอยู่ที่ปลอดภัย
“เอาล่ะ ถ้าพวกแกอยากจะตายก็เข้ามาได้เลย ข้าผู้นี้จะสนองให้”
…
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้