เมื่อหลินจ้านซันเดินออกมาจากห้อง รู้สึกตาพร่ามัวจากแสงแดดจัดที่สาดเข้ามา        เขาคงจะแก่เกินไปแล้วแน่ๆ ถึงกับลืมอุปนิสัยพูดคำไหนเป็นคำนั้นของซู่อ๋อง ยังเลอะเลือนไปเกลี้ยกล่อมถึงสองสามหน        นึกถึงใบหน้าหล่อเหลาที่เฉยเมยดวงนั้น หลินจ้านซันก็...