เต่าดำกำลังวิ่งไล่ปิกาจูไปรอบๆด้วยสายตาที่ดูหิวโหย เหมือนกับว่ามันอยากจะเขมือบปิกาจูโชคดีที่ปิกาจูค่อนข้างรวดเร็ว และดูเหมือนลมหมุนขณะที่มันวิ่งไปรอบๆทิ้งเต่าดำไว้เื้ั
เมื่อฉินเฟิงเดินเข้ามาปิกาจูที่กลัวจนขนตั้งก็ะโขึ้นมาบนไหล่และใช้ลิ้นสีชมพูเล็กๆเลียที่แก้มของเขา พยายามที่จะเอาอกเอาใจเขา
“ปิก๊ะ ปิกาจู”
เต่าดำเดินต้วมเตี้ยมมาที่เท้าของฉินเฟิงขณะที่ความดุดันหายไปและแลบลิ้นออกมา
“เ้าเต่าดำ แกกับปิกาจูเป็สัตว์เลี้ยงต่อสู้ของฉันด้วยกันทั้งคู่ดังนั้นไม่อนุญาตให้แกรังแกปิกาจูอีกในอนาคต ถ้าฉันจับได้ว่าแกทำอีกฉันจะจับแกผัดเผ็ดกินซะ” เมื่อเห็นปิกาจูที่ดูน่าสงสาร ฉินเฟิงจึงต่อว่าเต่าดำ
ปิกาจูตัวนี้ใจเสาะสุดๆดังนั้นถ้าเต่าดำขู่มันแบบนี้ต่อไป มันอาจจะใจนตายก็ได้
เต่าดำค่อนข้างเชื่อฟังและดูเหมือนจะสำนึกผิดมันก้มหัวและเดินไปรอบๆ เท้าของฉินเฟิง
หลังจากที่ต่อว่าเต่าดำฉินเฟิงก็จับปิกาจูวางลงบนพื้น ตอนนี้เต่าดำไม่พยายามจะกินมันอีกแล้วแต่พยายามจะเล่นกับมันแทน เมื่อเห็นอย่างนี้ เ้าหมูน้อยก็บ่น “นายท่านให้ข้าออกไปบ้างสิ ข้าก็อยากเล่นด้วย”
ด้วยความนึกคิดเพียงเล็กน้อยเ้าหมูน้อยก็ถูกปล่อยออกมา ขณะที่เขามองดูทั้ง 3 ตัวเล่นด้วยกันฉินเฟิงรู้สึกเหมือนกับเขาสามารถเปิดสวนสัตว์และใส่สัตว์หลอมเข้าไปได้เลย
ขณะที่สัตว์เลี้ยงทั้ง3เล่นด้วยกันอย่างมีความสุข ฉินเฟิงจึงตัดสินใจไปนอน อย่างไรก็ตามเขาก็ได้ยินเสียงจากโทรศัพท์
เขาเปิดโทรศัพท์และเห็นว่ามีการตอบจากโฆษณารับแม่บ้านที่เขาโพสต์ไปพอดีฉินเฟิงจึงรีบแอด QQ ของคนคนนั้นและเริ่มคุย
“โปรดบอกอายุ ส่วนสูง น้ำหนัก สัดส่วน...”
ภายในห้องเก่าโทรมๆในเมืองเว่ยเฉิง สวี่รั่วโหรวนอนบนเตียงเล็กๆ สีชมพูขณะที่เช็กเตือน QQ ในโทรศัพท์ของเธอ สิ่งที่เธอเห็นทำให้เธอใจนเกือบปาโทรศัพท์ทิ้ง
สวี่รั่วโหรวไม่แปลกใจมากที่ผู้ส่งถามอายุความสูง น้ำหนักของเธอ แต่ทำไมเขาต้องถามสัดส่วนด้วย? ไม่ใช่ว่าพวกเขาแค่สรรหาแม่บ้านให้ตระกูลฉินเหรอ? หรือว่าตระกูลใหญ่อย่างตระกูลฉินเข้มงวดเื่คุณสมบัติพวกนี้ด้วย?
ไม่มีใครในเมืองเว่ยเฉิงไม่รู้จักตระกูลฉินหลังจากที่สวี่รั่วโหรวใจเย็นลงเธอมั่นใจว่าตระกูลใหญ่อย่างตระกูลฉินคงจะมีมาตรฐานที่สูงที่สุดในการจ้างคนซึ่งเป็เหตุให้พวกเขาถามแม้กระทั่งสัดส่วน
เธอกัดริมฝีปากและลังเลสักพักก่อนที่จะหาสายวัดมาวัดตัวเองขณะที่ใส่ชุดชั้นในหลังจากวัดเสร็จแล้ว เธอก็ส่งข้อมูลไปให้
แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยเต็มใจแต่เพราะเธอเพิ่งจบจากมหาวิทยาลัยและเข้าสู่สังคมได้ไม่นานไม่มีใครให้เธอได้อาศัยและเธอจำเป็ต้องใช้เงินค่อนข้างเยอะการที่สามารถเรียกเงินเดือนเท่าไรก็ได้ในการเป็แม่บ้านก็ฟังดูน่าสนใจ
“อายุ : 21 สูง : 168 น้ำหนัก :100 ชั่ง หน้าอก : 108 เอว : 60สะโพก : 98”
เมื่อเขาเห็นข้อความนี้ั์ตาของฉินเฟิงก็เปล่งประกายแม้ว่านายน้อยฉินจะมีประสบการณ์กับผู้หญิงนับไม่ถ้วนมาก่อนแต่สัดส่วนนี้มันยอดเยี่ยมมาก มีสาวสวยที่เขาคบหาไม่มากที่มีสัดส่วนแบบนี้
“เยี่ยม ดีมากฉันรู้สึกว่าเธออาจจะเหมาะกับงานแม่บ้านและเงินเดือนก็ไม่มีปัญหาตอนนี้โปรดส่งรูปพร้อมกับชุดชั้นในและโชว์หน้าด้วย ไม่ต้องแต่งหน้าฉันอยากจะยืนยันรูปร่างหน้าตาของเธอ และถ้าไม่มีปัญหา เธอเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลย”ฉินเฟิงรีบตอบ
คำตอบนี้ทำให้สวี่รั่วโหรวหน้างอทันใดนั้นเธอก็จำนายน้อยเ้าสำราญแห่งตระกูลฉินที่โด่งดังในเื่เสเพลเ้าชู้และชอบหลับนอนกับผู้หญิงได้ทันที
สวี่รั่วโหรวรู้ว่าเธออาจจะโดนหลอกเหมือนกับว่าโพสต์นี้เป็ของนายน้อยเ้าสำราญแห่งตระกูลฉินเขาอาจจะกำลังหาคู่นอนมากกว่าแม่บ้าน ไม่สงสัยว่าเขาบอกว่าเงินเดือนไม่มีปัญหา
อย่างไรก็ตามไม่ว่าสวี่รั่วโหรวจะขาดแคลนเื่เงินมากแค่ไหน เธอคงจะไม่ทำเื่แบบนั้นเธอโกรธและบล็อก QQ ของฉินเฟิง
ฉินเฟิงนอนลงบนเตียงใหญ่ขณะที่รอคำตอบอย่างตื่นเต้นอย่างไรก็ตาม หลังจากที่ไม่ได้รับคำตอบมานาน เขาก็ส่งข้อความไปและพบว่าโดนบล็อก
ฉินเฟิงเบ้ปากแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจเขาเชื่อว่าคนคนนั้นอาจจะโกหกเื่สัดส่วนและไม่กล้าถ่ายรูปเพราะกลัวจะถูกเปิดเผยฉินเฟิงดูถูกพวกที่ชอบโกหกแบบนั้น...
เพราะความตายของฮ่าวหนานประมุขตระกูลฮ่าวจึงเกือบจะเป็บ้า สามวันถัดมาตระกูลฮ่าวใช้กำลังที่เหลือทั้งหมดโจมตีตระกูลฉินอย่างไม่คิดชีวิต
การต่อสู้ครั้งนี้ดุเดือดเป็พิเศษแม้แต่ฉินหวงก็ไม่ออกจากตำหนักฉินเลย และเขาก็บังคับให้ฉินเฟิงอยู่ที่นี่อย่างเชื่อฟังด้วยเหมือนกันด้วยลุงฝูที่นำกลุ่มยอดฝีมือของตระกูลฉินฉินเฟิงยังอยู่ในที่พักฉินโดยไม่รู้สึกเศษเสี้ยวของอันตรายเขาเล่นกับสัตว์เลี้ยงของเขาอย่างมีความสุขในแต่ละวัน
เมื่อเขาเบื่อเขาก็จะไปหาหานอิ๋งอิ๋งเพื่อว่ายน้ำด้วยกันและชมเชยหน้าอกที่งดงามของเธอ
อย่างไรก็ตามในตอนนี้ฉินเฟิงได้พบปัญหาใหญ่ เต่าดำนั้นกินจุมากและกินแต่เนื้อทุกวันฉินเฟิงจะต้องแบกปลาเป็ตะกร้าจากครัวในตำหนักฉินเพื่อให้เ้าตัวน้อยนี่กิน
ดังนั้นเต่าดำจึงเติบโตไวอย่างเหลือเชื่อเพียงแค่สามวัน จากตัวเท่าถ้วยก็โตเป็ตัวเท่าลูกบาส ฉินเฟิงถึงขนาดเริ่มพิจารณาว่าควรจะนำมันโยนไปไว้ในทะเลเพื่อดูว่ามันจะรอดด้วยตัวมันเองหรือไม่
เทียบกับเต่าดำแล้วปิกาจูปกติกว่ามาก มันไม่ได้กินเยอะ แต่ก็ไม่ได้โตไวตอนนี้มันยังตัวเท่าฝ่ามือและไม่เปลี่ยนไปมากนัก อย่างไรก็ตามมันไวกว่าเดิมและเข้าใกล้ความเร็วเต็มพิกัดของฉินเฟิง
หลังจากสามวันผ่านไปในที่สุดการต่อสู้ก็ถึงบทสรุปมีเพียงประมุขตระกูลฮ่าวและผู้คุ้มกันสิบกว่าคนเท่านั้นที่หนีไปได้ส่วนกองกำลังทั้งหมดโดนฆ่าล้างด้วยความแข็งแกร่งของลุงฝู
ฉินเฟิงคิดถึงสวี่รั่วโหรวนิดหน่อยหลังจากไม่ได้ไปทำงานมาสามวันในเช้าวันที่สี่ เขารีบขี่จักรยาน 28 นิ้วไปที่ตึกหวงเจียกรุ๊ป เขาจอดจักรยานในที่ส่วนตัวของเขาและเดินเข้าตึก
หลังจากถึงแผนกการขายบนชั้นแปดฉินเฟิงก็เห็นสวี่รั่วโหรวที่กำลังตั้งใจทำงานทันที เธอใส่ชุดยูนิฟอร์มออฟฟิศแต่ไม่ได้ใส่ถุงน่อง ซึ่งทำให้เธอดูมีเสน่ห์มากขึ้น
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้