หลินกู๋หยู่ลอบเงยหน้าขึ้นมองเสี่ยวเสวี่ยปราดหนึ่ง นางเพียงยืนอยู่ด้านหลังฉือหางแล้วเช็ดน้ำตาอย่างเงียบๆ                 ฉือเป่ามองไปที่ใบหน้าของหลินกู๋หยู่ที่บวมปูดข้างหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องดูสถานการณ์ด้วยตาตัวเอง เพียงมองเท่านี้ก็สามารถรับ...