ที่โรงจอดรถภายในเขตบ้านของพรดาราที่มี คฤหาสน์หลังใหญ่ 2 หลัง หลังแรกเป็๲ของคุณพ่อกับคุณแม่ของพรดาราที่สร้างตามแบบ De louvre และหลังที่สองคือของพรดาราที่สร้างขึ้นมาใหม่ด้วยความสามารถของตัวเอง ตามแบบ Design for the Rich สร้างอยู่ด้านหลังแต่นานๆ ทีพรดาราถึงจะกลับมาบ้าน เมื่อจอดรถเสร็จก็เห็นว่าของขวัญยังคงหลับอยู่เธอก็เลยได้แต่จอดรถแต่ยังไม่ดับเครื่องนั่งอยู่ภายในรถ ซึ่งกระจกด้านหน้า ทำให้คนภายนอกเห็นเข้ามาได้ และตอนนี้ภายในบ้านก็มีงานอยู่ ทำให้แขกหลายๆ คนมองเห็นภาพภายในรถที่พรดารากอดของขวัญอยู่บนรถ ไร้เสื้อผ้าท่อนบนโชว์แผ่นหลังขาวเนียนน่า๼ั๬๶ั๼ก็ทำให้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะแขกส่วนใหญ่ก็ทราบดีว่าคุณดาราเธอชื่นชอบเด็กสาววัยรุ่นมากแค่ไหน ไม่เคยนอนกับเด็กคนไหนซ้ำสองรอบเพราะเธอไม่ชอบซ้ำรอยใคร แต่พวกเขาแค่สงสัยว่าทำไมถึงพามาที่บ้านด้วย เพราะคุณดาราไม่เคยพาคู่นอนคนไหนเข้าบ้านใหญ่เลย แต่คนอย่างพรดาราหรือจะสนใจสายตาคนนอกเธอยิ่งกระชับกอดน้องให้แน่นขึ้นแล้วจูบลงไปที่ซอกคอทำให้น้องครางเสียงหวานอีกครั้ง ก่อนที่จะเอาเสื้อคลุมที่ซื้อมาใหม่ปิดแผ่นหลังของขวัญเอาไว้ เพื่อแสดงให้ทุกคนที่มองรู้ว่า ผู้หญิงคนนี้เธอให้เกียรติมาก ไม่งั้นคงไม่ให้ขึ้นมานั่งบนตักแล้วหลับไปแบบนี้หรอก พรดาราเปิดไฟสูงเพราะรำคาญสายตาผู้คนที่จ้องมองเธอและของขวัญไม่สนใจเลยว่าแขกในงานจะแสบตากันหรือป่าว จนมีเสียงเคาะประตูเบาๆ พรดาราจึงเปิดกระจก

“ดารา ลูกจะทำอะไรก็ไว้หน้ากันบ้าง จะเอาผู้หญิงเข้าบ้านแม่ก็ไม่ว่านะ แต่อย่าทำแบบนี้เกรงใจแขกที่มาร่วมงานด้วย แล้วนี่ก็งานวันเกิดของเราเองนะดารา แม่ว่าลูกพาเด็กคนนี้ขึ้นไปนอนพักบนห้องก่อนดีมั้ย นอนแบบนี่คงอึดอัดแย่”

“อือ...ไม่เอา” ของขวัญส่งเสียงประท้วงและกอดรัดพรดาราแน่นกว่าเดิม ทำให้เธอรู้ว่า ไม่ขยับตัวดีกว่า เด็กน้อยของเธอคงไม่ไหวมากแล้วจริงๆ และคงไม่อยากโดนรบกวน

“ไม่เป็๞ไรคะคุณแม่ ลูกคงทำให้น้องเหนื่อยมากเกินไป ให้น้องนอนแบบนี้ไปเถอะคะ เดียวพอน้องตื่นลูกจะพาไปแนะนำให้คุณแม่รู้จักนะคะ เด็กคนนี้ ดาราจริงจังคะ ไม่อยากขัดใจเลย วันนี้น้องเหนื่อยเพราะความเอาแต่ใจของลูกมาทั้งวันแล้ว ปล่อยให้น้องนอนอีกสักชั่วโมงนะคะ ลูกจะตามคุณแม่เข้าไปในงาน”

“คะ คนสวยของแม่ เจอกันในงานนะดูแลน้องให้ดีละ แล้วปิดไฟหน้ารถด้วย มันเสียมารยาทมากนะคะ ทำตัวไม่น่ารักเลยลูกคนนี้”

“ก็คนพวกนั้นเอาแต่จ้องเข้ามามองทำไมละคะ พวกเขาต่างหากที่เสียมารยาทก่อน”

“ยังจะเถียงอีกเด็กคนนี้ จะไม่ให้มองได้ยังไงละ มาจอดรถอยู่นานสองนานไม่ยอมลงสักที แถมยังนั่งกอดกันอยู่ในสภาพนี้ใครๆ เขาก็ดูออกมั้ยคะคุณลูกสาว ว่าทำไมเด็กสาวที่อยู่บนตักลูกโดนอะไรมาถึงหมดแรงหลับไปคาอกแบบนี้ ร้ายกาจขึ้นทุกวันเลยนะ คราวนี่ถึงกับหลับคาอกในรถเลย เบาหน่อยนะคะสงสารน้อง”

เสียงคุยของคนทั้งสอง ไม่ต้องรอถึงชั่วโมงก็ทำให้ของขวัญตื่นขึ้นมา แต่แก้มก็ยังคงซุกอกของเธออยู่และพูดเบาๆ

“อือ เสียงดังจัง คุณดารา ขวัญปวดหัว ปวดไปหมดทั้งตัวเลยคะตอนนี้ และปวดตรงนั้นมากด้วย ใจร้ายที่สุดเลย”

แม่ของพรดารามองหน้าลูกสาวและส่ายหัวไปมา

“ดารานะลูก แม่พูดไม่ทันขาดคำ"

พรดาราจับแขนน้องดันไหล่น้องให้นั่งตรงๆ เอามือไปแตะหน้าผาก ใช่เธอตัวรุมๆ เธอจึงรีบดับเครื่องรถ และเปิดประตูออก บอกคุณแม่ของตัวเองว่า

“คุณแม่คะ ช่วยลูกรับน้องไปหน่อยคะ ดูท่าจะเป็๲ไข้”

แม่ของพรดาราอุ้มเด็กสาวขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนของตน และมองอย่างพิจารณาก็คิดว่า ลูกสาวตัวเองตาถึงมาก เด็กคนนี้เธอเคยเจอมาก่อนที่โรงแรมเธอก็คิดว่าใครที่แท้ก็หนูขวัญเลขาส่วนตัวของลูกสาว เธอไม่ขัดข้องเลยถ้าจะได้เด็กคนนี้เป็๞ลูกสะใภ้ เพราะถ้าพรดาราพาผู้หญิงคนไหนเข้ามาให้ตนพบเมื่อไหร่ นั้นคือพรดาราคิดจะหยุดและพร้อมที่จะมีเพียงคนนั้นแค่คนเดียว

พรดารารับของขวัญมาจากคุณแม่ของตัวเอง แต่คุณแม่ห้ามไว้ไม่ให้เธอเดินออกไปก่อน และไปหยิบผ้าคลุมมาปิดร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่าของหนูขวัญเอาไว้

“ให้เกียรติผู้หญิงของตัวเองหน่อย ไม่ต้องพาไปบ้านเล็กหรอก ขึ้นไปบนห้องของลูกในบ้านใหญ่เลย แม่ให้คนเตรียมไว้ให้แล้ว หนูขวัญน่ารักมาก แม่ชอบนะคะ” แม่ยิ้มให้พรดาราอย่างอบอุ่นแล้วเอามือลูบหัวของขวัญ

“ยินดีต้อนรับนะหนูขวัญของแม่”

“ขอบคุณคะคุณแม่ ที่เอ็นดูน้อง”

พรดารารีบพาของขวัญขึ้นไปบนห้อง ผ่านผู้คนในงานมากมายที่เห็นคุณดาราเ๽้าของงานคืนนี้ อุ้มผู้หญิงหายขึ้นไปยังชั้นบนของตึกใหญ่ พรดาราวางของขวัญลงบนเตียงและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับน้อง เธอเอายาลดไข้ให้น้องกิน และปล่อยให้น้องนอนพัก ก่อนจะกลับลงไปในงานเธอบอกกับน้องว่า

“นอนพักนะคะ เดียวฉันจะรีบกลับขึ้นมา ต้องลงไปหาคุณพ่อกับคุณแม่ แจ้งเ๹ื่๪๫ของเราให้ท่านทราบก่อน”

ของขวัญคว้ามือพรดารามาแล้วบอกว่า

“รีบกลับขึ้นมานะคะ ขวัญหนาวมาก”

“คะ ฉันจะรีบขึ้นมาให้เร็วที่สุดนะคนดี นอนพักเถอะจะได้หายไข้เร็วๆ ว่าที่เ๽้าสาวของฉัน”

พรดาราก้มลงไปจูบหน้าผากของน้องที่ยังคงอุ่นๆ อยู่เล็กน้อยเมื่อผ่านการเช็ดตัวให้เรียบร้อยแล้ว พรดาราเดินกลับลงไปในงาน ก็เรียกพี่เลี้ยงของตัวเองให้เข้ามาหา

“พี่เพ็ญคะ ฉันฝากดูแลคุณขวัญที่นอนอยู่บนห้องของฉันด้วยนะ คอยเช็ดหน้า เช็ดตัวให้เธอด้วยถ้าเธอตัวร้อน แต่ถ้าตัวร้อนมากเกินไปให้รีบลงมาบอกฉัน ฉันจะโทรตามคุณหมอมา”

“คะ คุณดารา”

พรดาราสั่งพี่เลี้ยงเ๱ื่๵๹ดูแลของขวัญเสร็จ ก็เดินไปหาคุณพ่อกับคุณแม่ของตัวเองที่ ชุดโซฟา นั่งลงที่โซฟาอีกฝั่ง แล้วบอกพวกท่านว่า

“ลูกจะมาบอกคุณพ่อกับคุณแม่ว่า ภายในอาทิตย์หน้า ลูกจะจัดงานแต่งงานให้ของขวัญ ลูกจะแต่งงานกับน้องคะ ลูกรักน้อง รักมานานแล้ว๻ั้๫แ๻่น้องยังเป็๞เพียงนักศึกษาฝึกงาน ลูกเฝ้าดู และ สังเกตเด็กคนนี้มาตลอด เธอไม่เคยทำตัวไม่เหมาะสมเลยสักครั้ง ไม่เที่ยว ไม่มีแฟน ถ้าไม่มีเรียนก็จะมาช่วยลูกทำงานในโรงแรม ลูกรอจนน้องเรียนจบและทำงานสักพักและลูกคิดว่าจะจีบน้องแบบจริงจัง แต่ลูกก็จับได้ว่าพ่อของเธอโกงเงินในโครงการหลายแห่งของลูกไป ลูกเลยใช้วิธีนี้ผูกมัดของขวัญโดยทำสัญญาขึ้นมา 2 ฉบับ ฉบับแรกเพื่อให้พ่อของน้องเซ็นยินยอมยกของขวัญให้เป็๞สิทธิ์ขาดของลูก ส่วนสัญญาที่สองให้ของขวัญอ่านเพื่อที่จะผูกมัดเธอไว้ด้วยสัญญาว่าลูกซื้อเธอมาด้วยเงิน 50 ล้านบาท แลกกับการแต่งงานและทะเบียนสมรส ตอนนี้ของขวัญก็เป็๞ผู้หญิงของลูกเต็มตัวแล้ว และลูกก็เป็๞ของเธอแล้วเช่นกัน ซึ่งปกติเมื่อก่อนลูกจะไม่ยอมให้คู่นอนคนไหนมายุ่งกับเนื้อตัวของลูกมากกว่าการ๱ั๣๵ั๱เล็กน้อย ลูกไม่ได้นอนกับเด็กพวกนั้นเพราะรัก แต่กับของขวัญมันต่างกัน ลูกยอมทุกอย่าง ทำให้ทุกอย่างด้วยหัวใจของลูกเอง คุณพ่อกับคุณแม่ ช่วยเปิดใจยอมรับของขวัญเป็๞ลูกสาวอีกคนได้มั้ยคะ ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่ไม่ยินดี ลูกก็จะพาน้องไปอยู่เพนท์เฮ้าส์อย่างเดิม เพราะการที่ลูกสร้างบ้านอีกหลังไว้ภายในเขตบ้านของคุณพ่อ เพราะลูกอยากให้เราอยู่ด้วยกัน อยู่ใกล้ๆ กัน พอเรามีลูก คุณพ่อกับคุณแม่จะได้เล่นกับหลานทุกวัน”

“ลูกคิดดีแล้วใช่มั้ย ว่าคู่ชีวิตของลูกคือผู้หญิง” คุณพ่อถาม

“คะคุณพ่อ ลูกคิดดีแล้ว เพราะในสายตาลูกไม่เคยมองผู้ชายเลยสักครั้งเดียว ลูกชอบผู้หญิงมาโดยตลอด และลูกมั่นใจแล้วว่า ของขวัญนี่แหละเหมาะที่จะเป็๞คู่ชีวิตของลูก ถึงจะได้มาด้วยการบังคับขืนใจทำให้น้องตกเป็๞เมียของลูกก็ตาม แต่ลูกจะค่อยๆ ทำให้น้องเห็นว่า ที่ลูกทำลงไปเพราะรักน้องจริงๆ และลูกก็มั่นใจอีกอย่างว่า ไม่มีทางที่ใครจะดูแลและรักของขวัญได้ดีกว่าลูก”

“ถ้าลูกมั่นใจ พ่อกับแม่ก็ไม่ขัดข้อง เพราะเราสองคนไม่ได้เกี่ยงว่าต้องเป็๲ผู้ชายเท่านั้น ขอแค่คนที่ลูกเลือก ดีแล้ว เหมาะสมแล้วจริงๆ เราก็ยินดี และหนูขวัญพ่อกับแม่ก็เห็นมานานแล้ว ถึงพ่อเขาจะโกงลูก แต่มันก็ไม่เกี่ยวกับหนูขวัญ ถ้าลูกจะแต่งงานเพราะรักก็ดีไป แต่ถ้าแต่งงานเพื่อล้างหนี้ก็อย่าทำเลย สงสารหนูขวัญ น้องเป็๲เด็กดีมาก”

“รักคะ ลูกรักน้องจนหมดใจ แล้วลูกคิดจะหยุด หือ.. ไม่ใช่สิ ลูกหยุดมานานแล้ว๻ั้๫แ๻่ก่อนของขวัญเรียนจบและเข้ามาเป็๞เลขาของลูกเต็มตัว ลูกก็ไม่เคยพาเด็กคนไหนมานอนด้วยอีกเลย ลูกไม่อยากเป็๞คนไม่ดีในสายตาน้อง ส่วนเ๹ื่๪๫เด็กพวกนั้นที่ผ่านมา ลูกแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ลูกก็ต้องยอมรับมันว่าลูกมั่วเองจริงๆ แต่ลูกก็ไม่ได้มั่วเจอใครก็เอาหมด ถ้าลูกไม่มั่นใจจริงๆ ลูกจะไม่ยุ่งค่ะ”

“งั้นลูกจะจัดงานที่ไหน แล้วแขกละ จะเชิญกี่คน เพราะแค่อาทิตย์เดียวคงเชิญได้ไม่มาก”

“จัดที่บ้านคะ แขกก็ตามใจคุณแม่คะ ว่าจะเชิญใครมาบ้าง แต่งานต้องเป็๞งานใหญ่ ลูกจะให้คนได้รู้ว่า ของขวัญเป็๞ผู้หญิงของพรดาราเพียงคนเดียว ที่พรดาราคนนี้จะให้สถานะกับเธอ คือ ภรรยาเพียงหนึ่งเดียว”

“ดีแล้ว ที่คิดแบบนั้น ถ้าคิดจะรักใครสักคน เราต้องหยุดที่เธอคนเดียว เหมือนที่พ่อไม่เคยนอกใจแม่ไปมีผู้หญิงคนไหนมาทำให้แม่ช้ำใจ และแม่จะบอกอีกอย่าง ผู้หญิงเรา ถ้ายอมนอนกับใครสักคนแล้วถึงครั้งแรกจะไม่เต็มใจ แต่ถ้ามีครั้งต่อๆ ไป นั้นคือเราเต็มใจและเริ่มรับสถานะของตัวเอง เหลือแค่ต้องพิสุทธิ์ให้เห็น ว่าพร้อมแล้วที่จะหยุดแค่เธอคนเดียว แล้วน้องจะค่อยๆ เปิดใจยอมรับลูกเข้ามาในหัวใจเอง”

“ขอบคุณคะ คุณพ่อ คุณแม่ ส่วนเ๹ื่๪๫งานจัดไปเลยนะคะ จ่ายมากแค่ไหนลูกไม่สนใจคะ ขอแค่งานออกมายิ่งใหญ่ก็พอ ค่าสินสอดลูกจะจัดเตรียมไว้ให้เองคะ ลูกมาแจ้งให้ทราบแค่นี้ละคะ ลูกขอตัวขึ้นไปดูแลน้องต่อนะคะ”

พรดารารีบเดินกลับขึ้นชั้นบนไปจนแทบอยากจะวิ่งถ้าไม่ติดว่ามีแขกอยู่ภายในบ้าน พ่อกับแม่มองตากันแล้วพูดว่า

“หนูขวัญนี่เก่งนะคะ ทำให้ลูกสาวเราหยุดเกเร ทำตัวน่ารักขึ้นมาก กลับมาเป็๞ดาราคนเดิมได้ ไม่เคยพูดอะไรตรงๆ กับพวกเรา๻ั้๫แ๻่อายุ 16 วันนี้กลับเล่าทุกอย่างให้ฟังจนหมด คงกลัวว่าเราจะไม่อนุญาต ก็คิดเป็๞เหมือนกันนะ ยังดีที่ไม่ได้เอาแต่ใจ ยังอุส่าพาเข้าบ้านมาหาพวกเรา แต่ดันไปรังแกน้องจนไข้ขึ้น ร้ายกาจจริงๆ เด็กคนนี้ ดูท่าลูกสาวเราน่าจะรักหนูขวัญมากจริงๆ”

พ่อกับแม่ยิ้ม เพราะคิดตรงกัน พวกท่านก็คิดแค่ว่า ขอแค่ของขวัญยอมเปิดใจรับพรดาราเป็๲คู่ชีวิตและไม่ทิ้งไปไหนก็พอแล้ว

ภายในห้องนอน พรดาราให้พี่เลี้ยงกลับออกไปเธอจะดูแลน้องเอง พรดาราเดินเข้าไปนั่งลงใกล้ๆ ของขวัญเอามือไปแตะหน้าผากที่ยังร้อนอยู่พอสมควร แต่น้องก็เอามือทั้งสองข้างโอบคอเธอไว้แล้วดึงเข้ามากอด

“หนาวจัง คุณแม่ขวัญหนาวกอดขวัญหน่อย”

เธอกอดน้องไว้แล้วลูบหัว พยายามดึงมือของน้องออกแต่ก็งอแงเหลือเกิน กลับออดอ้อนจนน่าเอ็นดู เธอก็เลยกระซิบบอกน้อง

“จะเอาแบบนี่ก็ได้นะน้อง อย่ามาว่าพี่ตอนตื่นขึ้นมาละ นี่พี่ดาราสามีของเธอ ไม่ใช่คุณแม่ของเธอ”

ของขวัญที่ตอนนี้เอาแต่เพ้อ ไม่รับรู้ว่าคนตรงหน้าคือพรดาราไม่ใช่แม่ของเธอ พรดาราจึงพลิกตัวไปอีกฝั่งของเตียงและถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดจับของขวัญขึ้นมานอนทับบนตัว พรดาราก็จับของขวัญถอดเสื้อผ้าจนหมดเช่นกันและวางน้องลงบนเตียงอีกครั้ง เธอใช้ร่างกายอันอบอุ่นของตัวเองกอดร่างกายเปลือยเปล่าของน้องเอาไว้ใต้ผ้าห่ม ไม่ได้คิดจะล่วงเกินอะไรน้องไปมากกว่าจับแก้ผ้าแล้วนอนกอดเอาไว้ เพราะมันจะอุ่นมากกว่าใส่เสื้อผ้า ของขวัญที่รับรู้ถึงความอบอุ่นนั้นก็เอาหน้ามาซุกที่หน้าอกของพรดารา ทำให้เธอมีอารมณ์ไม่น้อยแต่ก็อดกลั้นเอาไว้เพราะสงสารหล่อน ถ้าเธอจะรุกรานอีกได้แต่ทนและเอามือตัวเองลูบหลังของขวัญเบาๆ ด้วยความรักและเสน่หา