มนุษย์ตาเดียวหยามู่ค่อยๆ เดินอยู่ในดินแดนอสูรว่านโซ่ว ร่างกายของมันใหญ่มากและทรงพลัง อสูรทุกตัวที่เห็นมันก็จะหลีกทางให้ทั้งหมด
แต่หลังจากที่มันเดินเข้าป่าลึกสีดำไปก็ยืนนิ่งหยุดอยู่กับที่ มนุษย์ตาเดียวหลับตาลงแล้วเข้าสู่สถานะหลับใหล
และลมปราณของมันก็สลายหายตามไปด้วย มันยืนอยู่อย่างนั้นเหมือนูเาลูกหนึ่ง เหมือนหินแกะสลัก ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นจนมีอสูรนกบินมาเกาะที่ไหล่และส่งเสียงบรรเลงราวกับดนตรี โดยไม่รู้สึกว่ามันน่ากลัวอีกแล้ว
ไม่มีใครรู้เลยว่าในร่างของหยามู่ที่กำลังหลับใหลกลับมีดินแดนอีกผืนหนึ่งอยู่!
ภายในดินแดนสีเืในเวลานี้ ชายสองคนกำลังยืนเผชิญหน้ากันอยู่ในพื้นที่ปูด้วยหินสีน้ำเงินเข้ม
“บอกตัวเลือกของเ้ามาเถอะ” าาอสูรพูดด้วยน้ำเสียงที่ทรงพลังอย่างมาก
ิอวี่ก้มหน้าลง เขาหลับตาและขมวดคิ้วหนักมาก กำหมัดแน่นเหมือนกำลังตัดสินใจอยู่
ไม่มีใครไม่หวาดกลัวต่อความตาย ิอวี่เองก็เช่นกัน หากครั้งนี้เขาผ่านบททดสอบครั้งสุดท้ายไปได้ ความสามารถของเขาก็จะเพิ่มพูนอย่างหยุดไม่อยู่ แต่หากไม่ผ่านบททดสอบเขาก็จะต้องตายไป แล้วใครจะเป็คนช่วยต้าิกันล่ะ?
แต่ิอวี่ก็เหมือนมองเห็นจุดหนึ่งนั่นก็คือ หากวันนี้เขาเลือกที่จะจากไป ด้วยความเร็วในการพัฒนาฝีมือของเขาในตอนนี้จะไปสู้กับิเสวียนได้อย่างไร?
หลังจากผ่านบททดสอบของสิงโตเพลิงจินเหยียนมาแล้ว ิเสวียนก็เริ่มระวังตัวมากขึ้น ดังนั้น เขาอยากจะที่มีสิทธิเข้าขัดขวางการล่าหัวใจอสูรระดับสิบได้อีก
นั่นก็หมายความว่า หากเขาเลือกสละสิทธิ์ บทสรุปภายในสามเดือนหลังจากนี้นั่นก็คือตายเหมือนกัน!
ถ้าเช่นนั้น ทำไมเขาไม่ลองสู้ดูสักตั้งล่ะ?
ิอวี่ค่อยๆ ยิ้มขึ้นมา พอคิดเื่นี้ได้ในใจของเขาก็เหมือนมีความกล้ามากพอที่จะเผชิญหน้ากับความตายแล้ว เขาพบว่าอุปสรรคขวากหนามทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้ล้วนแต่ไม่หนักหนาเลย
“ข้าเลือก รับการทดสอบ”
ิอวี่ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา ดวงตาของเขามีประกาย มันเรียบง่ายและบริสุทธิ์
“หือ?” าาอสูรมองไปที่ิอวี่ด้วยสายตาที่ดูสนใจ
เขาเห็นคนที่ตัดสินใจเลือกเส้นทางมาก็มาก เมื่อต้องเลือกระหว่างความเป็กับความตาย หลายคนที่ดูแข็งแกร่งดุดันแต่กลับอ่อนแอเลือกที่จะยอมแพ้ไป
ส่วนคนที่มีความกล้า พวกเขาก็คิดแล้วคิดอีก คิดอยู่นานกว่าจะตัดสินใจได้
แต่ิอวี่? เขาใช้เวลาแค่สองนาทีก็เลือกระหว่างความเป็ความตายได้แล้ว มันเลยทำให้าาอสูรรู้สึกแปลกใจมาก
เขาบุ่มบ่ามหรือว่ามั่นใจกันนะ?
“แน่ใจใช่ไหม?” าาอสูรถามอีกครั้ง
“ข้าแน่ใจขอรับ”
าาอสูรยิ้มอย่างดีใจ “ต่อให้สุดท้ายแล้วเ้าจะไม่ได้รับการสืบทอดจากข้า ไม่สามารถทนต่อบททดสอบของข้าได้ แต่สามารถทำการตัดสินใจที่กล้าหาญได้แบบนี้ก็ถือว่าเ้าได้ชนะตัวเองแล้วนะ หลังจากนี้ข้าขอให้เ้าโชคดี”
ที่จริงที่าาอสูรรู้สึกดีใจไม่ใช่เพราะิอวี่กล้าหาญ แต่เป็เพราะบททดสอบของเขานั้นน่ากลัวนัก ยากที่ิอวี่จะทำได้สำเร็จอยู่แล้ว
าาอสูรสลายกลายเป็ควันสีแดงแล้วหายไปจากที่เขายืนอยู่ ในบริเวณนั้นเหลือแค่ิอวี่คนเดียวเท่านั้น
จากนั้นหินสีน้ำเงินเข้มบนพื้นก็มีควันสีดำลอยขึ้นมาแล้วรวมตัวจนมีรูปร่างของอสูร
ร่างกายของอสูรตนนี้เหมือนวานรสีดำขนาดใหญ่ ทั้งตัวล้วนแต่เป็สีดำ ควันสีดำที่ลอยขึ้นมาก็มีดวงตาสีแดงปรากฏแล้วจับจ้องมาที่ิอวี่!
แค่ดูจากลมปราณของอสูรตนนี้ก็น่าจะมีระดับเก้า เพียงแต่ร่างกายสีดำนั้นมีลมปราณของมันปนอยู่ด้วย แยกไม่ออกเลยว่าเป็สายพันธุ์แบบไหน
หลังจากนั้นเ้าวานรตัวนั้นก็คำรามเสียง แล้วก็ซัดหมัดเข้ามาใส่ิอวี่ด้วยความเกรี้ยวกราด
ิอวี่ซัดหมัดออกไปรับอย่างรวดเร็ว ถึงแม้หมัดเ้าวานรสีดำจะเล็กกว่าของเขามาก แต่ว่ามันมีพลังที่น่ากลัวอย่างมาก ปะทะทีเดียวิอวี่ก็กระเด็นไปไกลแล้ว
จากนั้นิอวี่ก็เริ่มใช้เท้าแตะเมฆา เขาะโลอยตัวขึ้นแล้วพุ่งซัดหมัดไปที่หน้าอกของเ้าวานร
ถึงแม้ตรงหน้าจะเป็อสูรระดับเก้าที่มีพลังเทียบเท่าราชสีห์เจ็ดพันตัว แต่ว่ากำลังการต่อสู้ของิอวี่เองก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน
เขาชกหมัดไปแค่สองครั้งก็เอาชนะเ้าวานรนั้นได้แล้ว
เ้าวานรตัวนั้นนอนกองส่งเสียงร้องขึ้นมา ิอวี่สามารถััได้ว่าเ้าวานรมีความหวาดกลัวออกมาจากิญญาของมันจริงๆ มันถูกปราบลงแล้ว จากนั้นร่างก็สลายกลายเป็ควันสีดำและหายไป
จบแล้วหรือ?
ิอวี่ตะลึงไป หากนี่เป็บททดสอบระดับกลาง มันก็ง่ายเกินไปไหม ...
เดี๋ยวก่อนนะ!
วินาทีที่ิอวี่ล้มเ้าวานรนั้นได้ ควันสีดำก็ลอยขึ้นมาจากพื้นอีกอีกครั้ง คราวนี้มีอสูรถึงห้าตัว!
พวกมันมีทั้งหมาป่า เสือ เสือดาว หมี และงู อสูรทั้งห้าตัวมีรูปร่างขนาดใหญ่ บนตัวเป็สีดำเข้ม ดวงตาของพวกมันเป็สีแดงเื และสายตาเ่าั้กำลังจับจ้องมาที่ิอวี่!
จากลมปราณของพวกมันทั้งห้าตัว แต่ละตัวน่าจะเป็ระดับเก้าทั้งหมด พลังของพวกมันแข็งแกร่งกว่าวานรมาก!
“นี่คือิญญาอสูรที่ข้าควบคุมได้ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ มีดวงิญญาอสูรทั้งหมดหนึ่งหมื่นตัว จำนวนของอสูรจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ พลังิญญาของพวกมันก็จะแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นด้วย หากกำจัดดวงิญญาอสูรได้ครบหนึ่งหมื่นตัวเมื่อไหร่เ้าก็จะผ่านบททดสอบ ตอนนี้ เริ่มได้”
เสียงของาาอสูรดังขึ้นมาทั่วทิศ ตอนอยู่ใน่สูงสุดของชีวิต ิญญาอสูรหนึ่งหมื่นดวงถือได้ว่าแข็งแกร่งมากที่สุด ิอวี่ไม่มีทางเอาชนะได้ แต่ว่ากลไกที่เขาสร้างขึ้นมาทำให้พลังิญญาอสูรมีการปรับเปลี่ยน ระดับในการท้าทายของิอวี่จึงเป็ระดับที่าาอสูรอายุสิบหกสามารถรับได้
อย่าเห็นว่าาาอสูรอายุสิบหกเด็กมากนะ กำลังต่อสู้ของเขานั้นอัศจรรย์มาก ไม่มีใครสู้เขาได้เลย!
อายุยังน้อยแต่ไร้พ่าย อายุมากขึ้นความสามารถของเขาก็ยิ่งน่ากลัว และนั่นก็เป็เหตุผลว่าทำไมหลังจากผ่านไปแล้วร้อยปีั้แ่เขาตายไปแล้ว ถึงจะเป็คนอายุน้อยก็ไม่เคยผ่านการทดสอบของเขาได้เลย!
วินาทีที่าาอสูรพูดจบ ิญญาอสูรทั้งห้าตัวก็พุ่งเข้าใส่ิอวี่ด้วยความหงุดหงิด
ิอวี่หน้าเสียไป ตอนนี้เขาเข้าใจบททดสอบทั้งหมดของาาอสูรแล้ว
ที่แท้บททดสอบนี้ก็เท่ากับต้องต่อสู้กับอสูรอย่างต่อเนื่อง และระดับของอสูรต่ำสุดก็คือระดับเก้า ยิ่งผ่านไปเรื่อยๆ มันก็จะยิ่งมีความสามารถที่แข็งแกร่งขึ้น
นั่นก็หมายความว่า ยิ่งสู้ก็จะยิ่งยากมากขึ้น!
อสูรทั้งห้าตัวพุ่งเข้าใส่ิอวี่ เขาฝ่าวงล้อมของพวกมันออกมาแล้วหลบไปด้านข้าง
เมื่อครู่ตอนที่สู้อยู่กับิเสวียนเขาได้รับาเ็ หากตอนนี้เขายังต้องต่อสู้อย่างต่อเนื่องอีกร่างกายของเขารับไม่ไหวแน่ ถ้าเช่นนั้น หากศัตรูแข็งแกร่งมากขึ้นแล้วเขายังอยู่ที่เดิมก็เตรียมตัวตายได้เลย!
ดังนั้น ในเมื่อศัตรูยิ่งแกร่ง ข้าก็ต้องแกร่งกว่านั้น!
ิอวี่ไม่รู้ว่าเขากำลังรับการทดสอบในระดับตอนที่าาอสูรอายุสิบหก เขารู้แค่ว่าเขาจะต้องฝืนให้ได้จนถึงจุดสุดท้าย!
ในนาทีนี้ ิอวี่ใช้พลังจิตปล่อยพลังอีกหนึ่งส่วนของหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนที่ถูกปิดผนึกอยู่ในหยกโบราณออกมา แล้วปล่อยมันพลุ่งพล่านไปตามแขนขาและร่างกายของเขาแล้วดูดซึมพลังงานในร่างกายนั้นไม่หยุด ทำให้พลังของิอวี่เริ่มเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
เขาใช้มือเปล่าซัดไปที่อสูรทั้งห้าตัวนั้น ใช้เวลาไม่นานก็กำจัดพวกมันได้แล้ว
หลังจากิญญาอสูรทั้งห้าถูกกำจัดไป ก็มีอสูรอีกห้าตัวปรากฏออกมา ลมปราณของพวกมันแข็งแกร่งขึ้น จากนั้นก็พุ่งเข้าใส่ิอวี่ทันที
“ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!”
เสียงะเิดังขึ้นในดินแดนสีเืนี้ ิอวี่ซัดหมัดออกไปหมัดแล้วหมัดเล่า ร่างกายของเขาาเ็อยู่อย่างต่อเนื่อง แต่ร่างกายของเขาก็ได้รับพลังงานจากหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนอยู่ตลอดเหมือนกัน พลังงานถูกเสริมเข้ามาทดแทนได้อย่างรวดเร็ว
ท่ามกลางการต่อสู้ต่อเนื่อง ิอวี่กลับเรียนรู้ร่างแห่งหยินหยางได้!
ผ่านการต่อสู้หนึ่งวันเต็ม จากการใช้พลังงานไปอย่างต่อเนื่องและก็ได้รับการเสริมการชดเชยอย่างต่อเนื่อง บวกกับร่างกายที่กระหายการดูดซับพลังงานอย่างมาก พลังงานหนึ่งในสามส่วนที่เหลือของสิงโตเพลิงจินเหยียนก็ถูกดูดมาจนหมด
ตอนนี้ิอวี่สามารถััได้ว่าเขามีพลังเทียบเท่าราชสีห์แปดพันห้าร้อยตัวแล้ว และเขาก็ฝึกร่างกายของเขาเป็ธาตุหยางขั้นสูงเรียบร้อยแล้ว!
แต่ิอวี่รู้ว่าตอนนี้เขายังไปไม่ถึงระดับสภาพร่างแห่งหยินหยาง พลังจิตหยินขั้นสูงสุดกับร่างกายหยางขั้นสูงสุดเขามีหมดแล้ว แต่เขารู้ว่าตัวเองยังไม่ได้ปล่อยพลังอานุภาพร่างแห่งหยินหยางออกมาเลย
เขารู้สึกว่าในร่างกายของเขา พลังจิตของเขา เหมือนกลั้นพลังงานบางอย่างเอาไว้อยู่ ทั้งๆ ที่มีพลังเ่าั้อยู่แต่กลับไม่สามารถใช้มันได้
ระหว่างที่ิอวี่ทำการต่อสู้นั้นยากที่จะตั้งใจศึกษา แต่ว่าการต่อสู้หลังจากนั้นเขากลับเจอช่องทางที่สามารถะเิพลังแฝงนั้นออกมาได้ และเขาก็ค่อยๆ ค้นหามันจนเจอ!
ห้าวัน ผ่านไปแล้วห้าวัน ิอวี่ยังคงสังหารอสูรจำนวนห้าตัว แต่พลังิญญาของอสูรมันมีค่าเฉลี่ยเทียบเท่าพลังราชสีห์แปดพันตัวแล้ว!
ในการต่อสู้ิอวี่ก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างการประมือเขาซัดหมัดลูกไฟออกไปทำให้ิญญาอสูรล่าถอยไป
ิอวี่รู้สึกว่าเืหยางขั้นสูงในตัวของเขามีบางอย่างถูกดึงออกมาแล้ว!
ทันใดนั้นเอง ตอนที่ิอวี่กำลังจะป้องกันการพุ่งโจมตีเข้ามาด้านหน้าของเสือตัวหนึ่ง งูั์ด้านหลังของเขาก็ใช้หางฟาดโจมตีขนาบเข้ามา หางของมันราวกับเหล็กแหลมที่ทิ่มมาใส่เขา
ิอวี่เหมือนว่าวที่ด้ายขาด เขากลิ้งไปบนพื้นและล้มลงในที่สุด
งูั์พ่นพิษสีดำออกมา ดวงตาของมันเป็สีแดงเื มันอ้าปากเลื้อยเข้ามาหาิอวี่ คิดอยากจะกินเขาเข้าไปทั้งตัว
ิอวี่ค่อยๆ ลุกขึ้นมา สายตาของเขามีเปลวเพลิงสีแดงทองลุกโชนขึ้นมา
หลังจากนั้นเ้างูั์ก็ทำการกลืนิอวี่เข้าปากไปทั้งตัว เ้างูั์ดีใจมากกำลังคิดจะกลืนิอวี่ลงท้องไป แต่ทันใดนั้นเองก็มีเสียงหนักๆ ดังออกมา เ้างูั์รู้สึกใและเกิดอาการเ็ป ตาข้างหนึ่งของมันหรี่เล็กลง ส่วนดวงตาอีกข้างก็โตขึ้น มันเป็อาการเ็ปอย่างมาก
จากนั้นก็เห็นเ้างูั์อ้าปากสำรอกเืออกมาและตัวสั่นไม่หยุด เมื่อมองเข้าไปข้างในก็เห็นเงาที่เป็เปลวเพลิงสีแดงทั้งตัวกำลังง้างปากของมันไม่หยุด!
เ้างูั์มีพลังการงับปากที่น่าทึ่งมาก แต่ว่าิอวี่ก็ยังง้างปากมันอยู่ต่อเนื่อง!
ไม่ใช่แค่ิอวี่มีพลังที่น่าทึ่ง แต่เป็เพราะทั่วทั้งตัวของเขานั้นมีความร้อนแผ่ออกมาด้วย!
ตอนนี้เ้างูั์รู้สึกว่ามันกำลังกลืนท่อนเหล็กร้อนเข้าไป ทำให้รู้สึกร้อนไปทั่วทั้งปาก ทรมานอย่างมาก
ถูกต้อง ตอนนี้ิอวี่ดึงพลังงานหยางขั้นสุดออกมาได้แล้ว เขาฝึกร่างแห่งหยินหยางขั้นที่สองสำเร็จแล้ว และเขาก็อยู่ในสถานะ สภาพกายหยางขั้นสูงสุด!
พูดได้เลยว่า ิอวี่ฝึกร่างแห่งหยินหยางไปได้ครึ่งหนึ่งแล้ว!