ณ เกาะร้างลึกลับแห่งหนึ่งที่มีชื่อเรียกว่า ‘สรวง์’
“โอ้! เอลที่รักยินดีต้อนรับสู่ ‘สรวง์’ผมเชื่อว่าครั้งนี้คุณจะทำให้ผมประหลาดใจได้เหมือนเดิม” ชายชราหลังค่อมร่างกายผอมแห้งราวกับกิ่งไม้ สวมเสื้อกาวน์สีขาวและแว่นตากรอบสีขาวหันกลับไปหากใช้คำว่าหนังหุ้มกระดูกเพื่ออธิบายรูปร่างของชายชราคนนี้ก็เกรงว่าจะไม่เหมาะนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งหัวของเขา มันแทบจะไม่ต่างจากโครงกระดูกแต่ทว่าดวงตาคู่หนึ่งที่อยู่ด้านหลังแว่นตากรอบสีขาวกลับเปล่งแสงอันน่ากลัวดุจดั่งงูพิษ
เื้ัของเขามีภาชนะใส่ของเหลวรูปทรงกระบอกขนาดกว้าง1 เมตร และสูงหลายเมตร วางตั้งเรียงรายกันอยู่ ข้างในบรรจุด้วยของเหลวที่มีสีเขียวไม่ก็สีแดงเื หรือสีน้ำเงินเข้มท่อและวงจรไฟฟ้าเชื่อมต่อพวกมันเข้าด้วยกันภายในท่อแต่ละอันสะท้อนให้เห็นร่างของคนใช่แล้วมันคืุ์!ดูจากรูปร่างแล้ว พวกมันเป็เด็กที่ร่างกายยังพัฒนาไม่สมบูรณ์
“ในครั้งนี้มันน่าแปลกใจจริงๆ”ชายร่างสูงสวมเสื้อผ้าสีดำเหวี่ยงเด็กชายที่ใส่เสื้อผ้ามอมแมมในมือของเขาลงพื้นเด็กชายดูเหมือนจะมีอายุแค่ 8 หรือ 9 ปีเท่านั้น เมื่อถูกเหวี่ยงลงพื้นเด็กชายก็ไม่ขยับเขยื้อน ลมหายใจแ่เบา และมีสภาพราวกับคนที่ตายไปแล้ว
“โฮ่ๆแท้จริงแล้วมันคือคนที่ติดเชื้อไวรัสอีสร็อค…” ชายชราหลังค่อมชุดขาวมองเห็นสภาพของเด็กชายคนนี้เพียงแค่ชำเลืองมองผ่านๆ“โฮ่ๆๆ ความเกลียดชัง! ผมััได้ถึงความเกลียดชังจากร่างของมัน! มันยังเด็กมากๆแต่กลับสามารถปลดปล่อยความเกลียดชังที่หยั่งรากลึกถึงขนาดนี้ได้ เอลที่รักคุณทำให้ผมประหลาดใจได้จริงๆ เพราะนี่คือสิ่งที่ผม้าอย่างแท้จริงความเ็าและความเกลียดชังเป็สิ่งที่เครื่องจักรสังหารชั้นยอดจำเป็ต้องมีมากที่สุดอย่างไรก็ตาม แค่ความเกลียดชังนั้นยังไม่พอ เด็กจำนวน 1,309 คน จากทั้งหมด 1,352คน ที่คุณนำมาให้ผมตลอด่เวลาหลายปีที่ผ่านมาได้ตายไปแล้วจากการทดลองของผมแม้พวกมันจะทนได้นานสักแค่ไหนก็เปล่าประโยชน์พวกมันก็แค่ขยะที่ไม่มีคุณสมบัติจะกลายเป็หนึ่งในชิ้นงานที่ยิ่งใหญ่ของผม”
“ฮึ มันติดเชื้ออีสร็อคและถูกครอบครัวของตัวเองฝังทั้งเป็สองวันหลังจากนั้นผมขุดมันขึ้นมา และมันยังคงมีชีวิตอยู่ผมเชื่อว่าความมุ่งมั่นตั้งใจของมันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง” ชายร่างสูงพูดด้วยเสียงอันเย็นเยียบขึ้นจมูก“ทำไมคุณไม่รักษามันก่อนล่ะ”
“มนุษย์เป็สัตว์ที่โง่เขลาจริงๆแม้แต่ไวรัสอีสร็อคก็ยังรับมือไม่ได้” ชายชราหลังค่อมเดินไปคว้าแขนของเด็กชายจากนั้นก็โยนมันลงในภาชนะขนาดใหญ่ที่มีของเหลวสีเขียวบรรจุอยู่อย่างไม่ใส่ใจและไม่ชายตามองมันอีก: “3นาทีหลังจากนี้ ไวรัสอีสร็อคทั้งหมดในตัวของมันจะตายความสามารถในการมีชีวิตของไวรัสกระจ้อยร่อยชนิดนี้อ่อนแอแทบจะเท่ากับมด”
“มนุษย์เป็สัตว์ที่โง่เขลางั้นเหรอ?แล้วคุณไม่ใช่มนุษย์หรือยังไง?” ชายร่างสูงกล่าวอย่างเ็า
“โฮ่ๆ เอลที่รักโปรดอย่าเอาผมไปเทียบกับมนุษย์โง่เง่าพวกนั้นสำหรับผมมันนับเป็การดูถูกกันอย่างมาก มนุษย์ขี้ปะติ๋วพวกนั้นจะมาเทียบกับตัวผมดร.เมนิแอค ซึ่งกำลังจะกลายเป็พระเ้าได้อย่างไร โอ้แน่นอนว่ามนุษย์โง่เง่าพวกนั้นไม่รวมคุณนะ เพราะคุณคือพระเ้าในหมู่มนุษย์มนุษย์ในสายของคุณนั้นไร้ค่าดั่งมดปลวก” ชายชราหลังค่อมดันแว่นตากรอบขาวของเขาขึ้นพลางเหลือบมองเด็กชายที่แช่อยู่ในของเหลวสีเขียวั์ตาของเด็กชายกระพริบแสงอันเย็นเยียบที่ทำให้หัวใจของคนที่มองเห็นรู้สึกเย็นะเื: “เด็กทั้ง 1,352 คนล้วนเป็เด็กอัจฉริยะที่คุณคัดเลือกมาจากทั่วโลกพวกมันมีพร์ก็จริงแต่ทว่ามีเพียงแค่ 200 เท่านั้นที่สามารถทนอาการะเืใจได้ถึง 3 รอบ และสมองไม่ตาย อีกทั้งมีเพียงแค่ 43คนเท่านั้นที่อดทนได้ถึง 5 รอบจากอาการะเืใจโอ้ ไม่สิ ตอนนี้เป็ 44 คนแล้วความประหลาดใจอะไรกันที่พวกมันจะนำมาให้ผม แล้วก็เด็กคนนั้นที่คุณนำมาให้ผมในวันนี้เริ่มต้นรอบที่ 5 เลยล่ะกัน”
“5 รอบ?นี่คุณบ้าไปแล้วหรอ!?” ชายร่างสูงขมวดคิ้วแน่น “พวกมันทั้ง 43 คนอดทนมาได้จนถึงตอนนี้เพียงเพราะค่อยๆ คุ้นชินกับความรุนแรงของอาการะเืใจที่เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆการเริ่มต้นจาก 5 รอบในทันที ไม่มีใครสักคนหรอกที่จะสามารถทนได้”
“ไม่ใช่ๆ เอลที่รักคุณจำเป็ต้องรู้ว่าสิ่งที่ผม้าคืออัจฉริยะที่แท้จริงเพื่อกลายเป็ผลผลิตของผม มันจำเป็ที่จะต้องทนอาการะเืใจได้ถึง 10 รอบรวมถึงความเ็ปทางร่างกาย และไม่หมดสติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งห้ามตายผมไม่้าขยะหรอกนะ”
“ฮึ ทำตามสิ่งที่คุณ้าเถอะ”ชายร่างสูงไม่พูดอะไรอีก เขาหมุนตัวกลับและจากไป เขารู้สึกสะอิดสะเอียนกลิ่นของที่นี่หรือจะพูดให้ถูกกว่านี้ก็คือเขานั้นขยะแขยงทุกสิ่งทุกอย่างในที่แห่งนี้
“เอลที่รัก ‘สรวง์’ ยินดีต้อนรับการมาของคุณเสมอนะ”
“พรวด!!”
“มันรู้สึกตัวและยังคงตื่นตัวมันทนอาการะเืใจได้ถึง 5 รอบ ซึ่งเกินกว่าขีดจำกัดของมนุษย์และยังคงรู้สึกตัวอยู่จริงๆ!อัจฉริยะนี่คืออัจฉริยะที่เราใฝ่ฝันหามาตลอด!”
ฮ่าๆๆๆ ยอดเยี่ยมมาก! แกจะเป็เหมือนกับตัวอย่างทดสอบที่เหลืออยู่ของฉันซึ่งจะต้องทนอาการะเืใจที่รุนแรงกว่านี้ไปลิ้มรสความสุขและความอัศจรรย์ของสรวง์กันฮ่าๆๆๆ ถ้าหากวันใดที่แกมีคุณสมบัติพอจะเป็ชิ้นงานของฉันนั่นคงจะเป็เกียรติสูงสุดในชีวิตของแกล่ะนะ ฮ่าๆๆๆ...”
“เอลที่รัก ยินดีต้อนรับสู่‘สรวง์’ โอ้ ครั้งนี้คุณกลับมามือเปล่านั่นทำให้นักวิทยาศาสตร์ผู้นี้รู้สึกผิดหวังมากๆ เลยนะ”
“คุณคิดว่าอัจฉริยะพวกนี้หาได้ง่ายนักหรือไง? ใน 10,000 คน ยังยากเลยที่จะหาใครสักคนที่ตรงตามคุณสมบัติขั้นต่ำของคุณที่ผมมาที่นี่เพราะผม้ารู้ว่ามีอีกกี่คนที่ยังมีชีวิตอยู่?ผมไม่อยากให้ความพยายามของตัวเองตลอดหลายปีที่ผ่านมาเป็ได้แค่กองซากศพเท่านั้น!”
“หึหึ เอลที่รักคุณมาได้ถูกเวลาจริงๆ เพราะตอนนี้จำนวนคนที่ยังมีชีวิตอยู่นั้นมีเพียง 2 คน”
“2 คน?”
“เมื่อตอนที่อาการะเืใจเพิ่มขึ้นเป็6 รอบ มีเพียง 7 ตัวอย่างเท่านั้นที่เหลืออยู่ เมื่อเพิ่มขึ้นเป็ 7 รอบหึหึมันก็เหลือเพียงแค่ 2 คนเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่! ฮ่าๆๆๆ ตอนแรกผมคิดว่าจิตใจของพวกมันทั้งหมดจะถูกทำลายจนหมดสิ้นและกลายเป็เนื้อสับโดยน้ำมือของผม แต่ใครจะไปรู้ว่าพวกมันทั้ง 2คนยังคงมีชีวิตอยู่จริงๆ เพื่อนรัก นี่ถือเป็ความดีความชอบของคุณคุณได้มอบอัจฉริยะที่แท้จริงให้กับผมถึง 2 คน
“สองคนไหน? ”
“เฮ้ หมายเลข 17 กับหมายเลข1,353”
“สองคนนั้นเหรอ? ”
“พวกมันคือตัวอย่างทดลองระดับสูงสุดที่ปรากฏขึ้นมาในทุกๆสองหรือสามพันปีเท่านั้น ผมทนเห็นพวกมันตายไม่ได้อีกต่อไปไม่สิไม่เพียงแต่ผมจะไม่ยอมให้พวกมันตาย ผมจะใช้ทุกวิถีทางเพื่อทำให้พวกมันมีชีวิตที่ดีแล้วหลังจากนั้นผมจะค่อยๆ เพิ่มความแรงของอาการะเืใจขึ้นทีละนิดๆขั้นแรกผมจะทำให้พวกมันคุ้นเคยกับอาการะเืใจอย่างเต็มที่ 7 รอบก่อนหลังจากนั้นก็เริ่มเพิ่มความแรงจาก 7 รอบต่อเนื่องไปจนกระทั่งถึงจุดวิกฤติซึ่งเป็จุดที่พวกมันใกล้จะแตกสลายที่สุดแล้วจากนั้นผมก็จะทำให้พวกมันแข็งแกร่งขึ้นด้วยตัวของพวกมันเองจากความทุกข์ทรมานของจิติญญาจนกระทั่งคุ้นเคยถัดมาผมก็จะเพิ่มความแรงขึ้นไปอีก จาก 7 รอบ เป็ 8 รอบ และจาก 8 รอบเป็ 9 รอบและจาก 9 รอบ ก็เพิ่มขึ้นเป็ 10 รอบหึหึหึหึ มันก็เป็แบบนี้แหละเพิ่มขึ้นทีละนิดๆทำให้พวกมันกลายเป็อสูรกายท่ามกลางหมู่มนุษย์!กลายเป็ชิ้นงานอันยิ่งใหญ่ของผม!! หึๆๆๆ...”
“คุณนี่มันบ้าจริงๆผมเชื่อว่าคุณรู้ดีกว่าใครๆว่าความทุกข์ทรมานที่พวกมันจะต้องแบกรับในขั้นตอนนี้มากมายขนาดไหน”
“ขอบคุณสำหรับคำชมเพื่อนรักคุณอย่ากังวลไป ผมจะไม่ลืมคำสัญญาแน่แม้ว่าผมจะสามารถใช้กระแสไฟเพื่อจะกระตุ้นจิตใจและใช้ยาเพื่อเสริมสร้างร่างกายของพวกมันแต่ทว่ามีเพียงคุณเท่านั้นที่สามารถสอนเทคนิคการฆ่าอันน่าสะพรึงกลัวที่สุดในโลกให้กับพวกมันได้”
“สามปีหลังจากนี้ผมจะกลับมา”
“เอลที่รัก ‘สรวง์’ ยินดีต้อนรับการมาของคุณเสมอผมเชื่อว่าครั้งหน้าที่คุณกลับมา คุณจะได้เห็นผลผลิตที่โดดเด่นที่สุดสองชิ้น”
ในห้องโถงอันมืดมัวมีอุปกรณ์เครื่องแก้วขนาดใหญ่สองชิ้นตั้งอยู่ข้างในมีของเหลวสีเขียวบรรจุอยู่เต็ม มีสองร่างที่ยังเยาว์วัยลอยอยู่ภายในนั้นและสามารถมองเห็นร่างพวกนั้นได้เพียงแค่เลือนๆภายใต้ของเหลวสีเขียวที่ปกคลุมอยู่พร้อมกับท่อหนาจำนวนนับไม่ถ้วนที่แปะติดกับร่างกายของพวกมัน
“เอลที่รัก ยินดีต้อนรับสู่ ‘สรวง์’ ไม่เจอกันนาน 3 ปีกลิ่นคาวเืที่ติดอยู่บนร่างกายของคุณยังคงทำให้ผมเบิกบานใจได้เหมือนเคยงั้นให้ผมเดานะว่ามีโลหิตของมนุษย์เท่าไหร่ที่แปดเปื้อนอยู่บนร่างของคุณตลอด 3ปีที่ผ่านมา”
“อย่ามาไร้สาระคุณก็รู้เหตุผลที่ผมมาที่นี่อยู่แล้ว งานของคุณเป็ยังไงบ้าง? ”
“หึหึหึหึ เชื่อผมเถอะคุณจะได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจที่สุดอย่างแน่นอน ภายใต้ยาของผมร่างกายของพวกมันกลายเป็สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าสัตว์ประหลาดเสียอีกจิตใจของพวกมันนั้น หึๆๆๆ จิตใจพวกมันในตอนนี้สามารถทนอาการะเืใจได้มากถึง 15ครั้ง ฮ่าๆๆ คุณได้ยินไม่ผิดหรอก มันตั้ง 15 ครั้ง!แม้กระทั่งผมยังหวาดกลัวผลลัพธ์นี้จนถึงกับสั่นไปทั้งตัวเลย ใช่แล้วในตอนที่ผมเห็นผลลัพธ์นั้น ร่างกายของผมก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว ผมรู้สึกกลัวจริงๆตัวผม ดร.เมนิแอค รู้สึกใมากๆจนถึงจุดที่ผมหวาดกลัวชิ้นงานของตัวเองขึ้นมาตอนนี้จิตใจของพวกมันน่ากลัวมากถ้าหากพวกมันผ่านการสอนจากคุณพวกมันจะต้องกลายเป็เครื่องจักรสังหารที่น่ากลัวที่สุดในโลกและเป็สัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัวที่สุด!ผมไม่อาจจินตนาการได้เลยว่าศัตรูของพวกมันจะต้องพบกับฝันร้ายที่น่าสยดสยองขนาดไหนกันผมเชื่อว่าหลังจากที่พวกมันออกไปจากที่นี่แล้วโลกทั้งใบจะต้องสั่นะเืไปด้วยความกลัวเพราะพวกมันซึ่งเป็ผลงานของผมทั้งนั้นหึหึหึหึ”
“ฮึ! คุณไม่กลัวว่าเครื่องจักรสังหารพวกนี้ในวันหนึ่งพวกมันจะหันกลับมาฆ่าคนที่เชิดพวกมันเหรอ?”
“หึหึ เอลที่รักเื่นี้คุณสบายใจได้เลย ผม ดร.มานีแอคจะทำเื่ผิดพลาดอันแสนโง่เง่าที่สุดพรรค์นั้นได้อย่างไรเว้นแต่ว่าจิตใจของพวกมันจะสามารถทนอาการะเืใจได้ถึง 20 ครั้งและจิตใจไม่แตกสลายไปก่อน มิฉะนั้นแล้วการควบคุมทางจิตใจที่ผมตั้งไว้ก็เป็สิ่งที่พวกมันไม่มีทางทำลายลงได้พวกมันจะทำตามคำสั่งของผมตลอดไป จนกระทั่งตายพวกมันก็จะไม่ทรยศผมเอลที่รักหรือคุณคิดว่าจิตใจของพวกมันแข็งแกร่งพอที่จะทนความะเืใจได้ถึง 20ครั้ง? ”
“20 ครั้ง?ฮึ แม้แต่พระเ้าก็ยังไม่อาจทำได้”
“ถูกแล้ว ดังนั้นพวกมันจะอยู่ภายใต้การควบคุมของผมตลอดไปและพวกมันจะไม่มีวันทำสิ่งที่คุณไม่้าเห็นอย่างแน่นอน”
“ผมไม่อยากฟังเื่ไร้สาระอีกแล้วพาพวกมันออกมาพบผม มันถึงเวลาที่พวกเราตกลงกันไว้แล้ว”
“หึหึ เอลที่รักคุณเป็คนที่เข้าใจในตัวผมมากที่สุด คุณควรจะรู้นะว่าผมไม่เคยผิดสัญญากับเพื่อนเลยงั้นหมายเลข 17 หมายเลข 1,353 ออกมาดูเพื่อนใหม่ของพวกแกสิโอ้ ไม่สิเขาเป็เพื่อนเก่าของพวกแกซึ่งเป็คนพาพวกแกมาที่ ‘สรวง์’ อันงดงามแห่งนี้ นับั้แ่วันนี้เป็ต้นไป พวกแกจะต้องไปจาก ‘สรวง์’ แห่งนี้แล้ว หึหึหึหึ พวกแกเตรียมตัวร้องไห้และโหยหวนอ้อนวอนและดิ้นรนได้เลยเพราะว่าสถานที่ที่เขาคนนี้จะพาพวกแกไปนั้นคือนรกที่แท้จริงยังไงล่ะ”
“หมายเลข 17 และหมายเลข 1,353พวกมันยังไม่มีชื่อเรียกอย่างเป็ทางการงั้นหรือ?”
“ชื่อเหรอ? หึหึหึหึ เป็คำถามที่ดีมาก แต่ผลงานอันยิ่งใหญ่ของผมจะไม่มีชื่อได้อย่างไรพวกมันคือสิ่งมีชีวิตที่ผมเป็คนสร้างขึ้นมาพวกมันคือผลงานที่ยอดเยี่ยมที่สุดของผมซึ่งกำลังจะกลายเป็พระเ้าชื่อของพวกมันคือ—”
“อดัม กับ อีฟ...”