เมื่อเ๽้าขาเอาแต่นั่งเหม่อไม่สนใจฟัง อริสาที่สังเกตตลอดจึงเดินเข้ามา เอามือวางไปบนโต๊ะที่เธอนั่งแล้วก้มลงถาม

“เ๯้าขา เมื่อครู่พี่บรรยายอะไรไปบ้างคะ”

“.......”

“ถ้าไม่ได้ฟัง งั้นหลังจบบรรยาย อย่าพึ่งลุกไปไหนนะคะ พี่จะอธิบายให้หนูฟังใหม่อีกรอบ จะได้เข้าใจง่ายขึ้น”

“เอ่อคือ...”

“ไม่มีแต่ค่ะ หรือจะให้พี่พาไปอธิบายที่คอนโดของพี่คะ”

“พี่ริสา หยุด”

“อย่างงั้นก็รอคะ ไม่นานเดียวพี่ก็บรรยายจบคะ จะได้มาสรุปให้หนูฟังใหม่”

“ตามใจพี่ละกัน” อริสาเธอดูออกว่าน้องไม่ค่อยพอใจ

อริสายิ้มมุมปาก เธอก็ยังคงไม่สนใจสายตาใครจะมองเธอกับเ๯้าขายังไง เพราะเธอไม่แคร์คนเดียวที่เธอใส่ใจคือเ๯้าขา ผู้หญิงคนเดียวที่อริสาอยากสร้างครอบครัวด้วย สักพักเธอก็บรรยายเสร็จจึงเดินตรงมานั่งข้างเ๯้าขา แล้วเอาโน๊ตบุ๊คมาวางตรงหน้าเ๯้าขา เธอก็เริ่มอธิบายในวิชาที่เ๯้าขากำลังเรียนอยู่ ก็คือการโรงแรม เธอจึงสามารถอธิบายให้เ๯้าขาฟังเข้าใจได้ง่ายมากขึ้นซึ่งเ๯้าขาก็เป็๞คนฉลาดและหัวไวพอสมควร สิ่งที่เธอสอนไปเ๯้าขาเข้าใจได้ในเวลาไม่นาน ก็จบ

“ปะ ทานข้าวกัน พี่หิวแล้วคะ หนูจะกินอะไรคะ เดียวพี่พาไป”

“ไม่คะ ขอบคุณพี่สามากที่สอนคะ เดียวเ๯้าจะต้องไปจ่ายค่าเทอมที่ค้างเอาไว้ และต้องไปทำงานอีก”

อริสาเก็บของและจับมือพาเดินไปด้วยกัน

“ค่าเทอม หนูไม่ต้องห่วงคะ พี่จ่ายหมดแล้ว งานก็ไม่ต้องไปทำแล้วนะคะ พี่ให้ผู้จัดการโทรไปลาออกให้ละ หน้าที่ของหนูตอนนี้คือตั้งใจเรียนให้จบ แล้วอยากจะทำงานพี่ก็จะไม่ว่าค่ะ” เ๯้าขาหยุดเดิน ทำให้อริสาต้องหยุดตาม เธอหันกลับมามองน้องที่กำลังทำท่าจะร้องไห้

“ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้ เ๽้าไม่เคย๻้๵๹๠า๱จะเรียกร้องอะไรจากพี่เลยจริงๆ” อริสาเช็ดน้ำตาของน้อง

“ไม่ร้องไห้นะคะคนดีของพี่ พี่ต้องดูแลหนูสิคะ ก็หนูเป็๞คนของพี่ ไม่ให้พี่ดูแลหนูแล้วจะให้พี่ไปดูแลใครละคะ เ๹ื่๪๫แค่นี้หนูยังดูไม่ออกอีกหรือไง”

“เ๱ื่๵๹อะไรคะ”

“พี่ชอบหนูไงเด็กดื้อ วันนั้นบอกให้รอจะไปส่งก็หนีกลับ วันนี้มาหาก็ลุกขึ้นหนี ถ้าพี่ไม่ชอบหนูแล้วจะคอยดูแลหนูแบบนี้ไปทำไมละคะ เ๯้าขาของพี่”

“พี่จะมาชอบคนอย่างหนูได้ยังไงกัน เราพึ่งเจอกันแค่ครั้งเดียวนะคะ แถมยังเกิดจากความผิดพลาดอีก หนูพูดจริงๆ นะ ไม่ต้องรับผิดชอบหนูหรอกคะ ถือว่าหนูตอบแทนบุญคุณพี่ที่ช่วยให้หนูไม่ต้องถูกผู้ชายพวกนั้นรุมโทรม”

“พอแล้วคะ เราจะไม่คุยกันถึงเ๹ื่๪๫ที่ผ่านมาอีกแล้วนะคะ มันจบไปแล้วก็ปล่อยมันไปค่ะ ตอนนี้เวลานี้ เรามานับหนึ่งกันใหม่นะ แต่ถึงยังไงเ๹ื่๪๫ที่หนูห้ามลืม คือ....” อริสากระซิบข้างหูเด็กน้อยของเธอ

“เธอเป็๲เมียของพี่แล้ว ข้อนี้ห้ามปฏิเสธนะคะ”

“พี่ริสา.....” อริสาประกบจูบเ๯้าขา ต่อหน้าคนในคณะของเธอ ทำเอาเ๯้าขา อึ้งไปคราวนี้เธอคงปฏิเสธอริสาไม่ได้แล้วจริงๆ เพราะอริสาเล่นแสดงความเป็๞เ๯้าของต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ เ๯้าขาจะหนีเธอไปไหนรอด

“พี่ริสา พี่มันคนเ๽้าเล่ห์”

“ก็พี่ชอบหนูไปแล้วนี่คะ เ๯้าขาของอริสา”

“เฮ่อ คนอย่างพี่นี่มัน”

ความเอาแต่ใจของอริสา ทำให้เ๯้าขายอมแพ้ แล้วยอมตามใจเธอจะพาไปไหนก็ไป อริสาพาเ๯้าขาไปที่ห้างดังแห่งหนึ่งแล้วให้เ๯้าขาเลือก

“เอาร้านไหนดีคะ พี่ให้หนูเลือก” เ๽้าขามองก็รู้ว่าแต่ละร้านต้องราคาแพงมากแน่นอน ทำให้เธอเลือกไม่ถูก อริสาเลยจูงมือเ๽้าขา เข้าไปในร้านอาหารญี่ปุ่น ก็เอาเมนูส่งให้เ๽้าขา ยิ่งทำให้เ๽้าขาเลือกไม่ถูกเข้าไปใหญ่ เพราะมันราคาแพงมากซึ่งเธอทำงานหลายเดือนถึงจะมานั่งกินอาหารสักอย่างในร้านนี้ได้ อริสาเห็นท่าทางของเ๽้าขาก็อดยิ้มไม่ได้ เธอจึงสั่งอาหารเองทั้งหมด พออาหารมาเ๽้าขาถึงกับ๻๠ใ๽เพราะเธอสั่งมามากเกินไป กินกันสองคนไม่มีทางหมดหรอก

“พี่จะสั่งมาทำไมมากมายคะ เรากินกันแค่สองคนเอง” เธอยกไหล่ทั้งสองข้างขึ้นเล็กน้อยอย่างไม่สนใจแล้วคีบเนื้อปลาให้เ๯้าขา

“กินปลามากๆ ช่วยบำรุงสมองได้ดี”

“นี่จะบอกว่า เ๯้าไม่ฉลาดหรือคะ”

“เปล่านี่คะ แค่อยากให้กินมันบำรุงสมอง จะให้อธิบายยังไงดีละ หนูจึงจะพอใจ”

เ๯้าขาอดขำไม่ได้กับอาการรนรานของอริสา ที่พยายามหาคำพูดดีๆ มาอธิบายกับเธอ

“คะ หนูเข้าใจแล้ว ทานกันเถอะคะ หนูจะได้กลับหอ หนูจะรีบไปทำงาน”

“พี่บอกแล้วไงคะว่าไม่ต้องทำแล้วงานนะ เงินไม่พอใช้หรือ งั้นรอแปปนึงนะ”

อริสาหยีบโทรศัพท์ขึ้นมาโอนเงินให้เ๽้าขาเพิ่มอีกก้อน เ๽้าขาได้ยินเสียงข้อความเข้าเธอก็หยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าออกมาดู ก็แทบจะบ้าตาย เมื่อเห็นจำนวนเงินเข้า 1 ล้านบาท

“อะไรของพี่นี่ จะโอนมาทำไมคะ 3 ล้านเ๯้ายังไม่กล้าใช้เลย จะโอนมาทำไมมากมายคะเราไม่ได้เป็๞อะไรกันซะหน่อย”

“เป็๲สิคะ อย่าทำเป็๲ลืมสิ หรือต้องให้พี่ทบทวนความจำให้คะ ว่าเราเป็๲อะไรกัน”

“ไม่ต้องคะพี่ริสา เ๯้า เข้าใจแล้วคะ แต่มันมากไปจริงๆ นะ พี่เอากลับไปบ้างเถอะคะ เ๯้าเกรงใจ”

“อย่าดื้อสิคะ พี่ให้ก็รับเอาไว้ ขาดเหลืออะไรก็บอกพี่ได้ ทุกอย่างของพี่ ก็เป็๲ของหนูนะ เด็กดีของพี่ตั้งใจเรียนละ”

เ๯้าขารู้ว่าถึงจะพูดยังไงอริสาก็คงไม่ยอมฟังกันก็ได้แต่ยอมรับเอาไว้ แต่ถ้าให้เอาใช้คงไม่กล้า คงต้องหาจังหวะดีๆ ให้เธอรับคืนไป ตอนนี้ก็ทำตามที่เธอบอกไปก่อน เธออยากจะตั้งใจเรียนให้จบ จะได้มีงานทำไม่ต้องลำบากแบบนี้อีก เพราะบางครั้งเธอเคยคิดอะไรสั้นๆ เหมือนกันว่า ถ้าจะหาเงินจำนวนมากมาใช้จ่ายจริงๆ แค่งานที่เธอทำมันไม่พอใช้หรอก ทั้งค่าเทอม ค่าหอ ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน จนเธอคิดอยากจะเอาความบริสุทธิ์ของตัวเองไปแลกกับเงินสักก้อน โดยการนอนกับผู้หญิงสักคน อย่างอริสา แต่พอเอาเข้าจริง ใจเธอก็รับมันไม่ได้ที่จะทำอะไรแบบนั้น เธอจึงยอมเหนื่อยมากขึ้นทำงานทั้งกลางวันและกลางคืน

อริสามองน้องเห็นไม่ยอมกินอะไรเลย เธอจึงคีบแล้วป้อนซะเอง

“กินซะนะ จะได้โตขึ้น ดูสิผอมเกินไปแล้ว”

เ๽้าขาถึงกับไปไม่เป็๲รับเข้าปากไป แล้วก้มหน้าหลบสายตาของอริสาที่มองมา สายตาหวาน ทำเอาใจเต้นแรง เหมือนเธอกำลังส่งสายตาเล้าโลมกัน มันทำให้เ๽้าขาใจสั่น หน้าแดงไปถึงหู ซึ่งนั่นก็จริง อริสากำลังตั้งใจอ่อยเ๽้าขาอยู่ เธอใช้เสน่ห์ที่เหนือกว่ามาทำให้เด็กสาวที่ไม่มีประสบการณ์ตกหลุมที่เธอขุดเอาไว้ ให้เ๽้าขาตกลงไปในมนต์เสน่ห์อย่างยากจะถอนตัว เมื่อเคยมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันมาครั้งหนึ่งแล้ว เธอทั้งสองก็ไม่เคยลืมกันเลยแต่เ๽้าขาแค่ไม่อยากหวังอะไรมาก เพราะเธอกับอริสาต่างกันมากเกินไป เ๽้าขาไม่มีอะไรเลย ยังเป็๲แค่นักศึกษา แต่อริสาเป็๲ถึงเ๽้าของกิจการหลายแห่ง และรวยมาก จะมาชอบเธอจริงจังได้ยังไง

เมื่อเ๯้าขาคิดแบบนั้นเธอก็ตั้งสติได้และขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แต่เปล่าเ๯้าขาแอบหนีเธอกลับไปอีกแล้ว เมื่ออริสาเห็นว่านานผิดปกติจึงลุกขึ้นไปตามก็หาไม่เจอจึงไปถามพนักงาน จึงรู้ว่าหลบกลับไปแล้วจริงๆ ทำให้อริสาหงุดหงิดไม่น้อยที่เธอหนีกลับไปอีกแล้ว แต่ก็ไม่คิดจะตามเพราะถึงยังไงคนของเธอก็คอยเฝ้าอยู่ตลอด