เสิ่นิขับรถ Cadilac สีดำคันยาวไป ความจริงเตาปาก็ไม่เลวเลย เขาเอา Colt Python และ G18 ของเซี่ยวอี๋ทิ้งไว้ให้ในรถ แต่จะยิ่งดีกว่านี้ ถ้าทิ้งธนบัตรไว้ให้สักหลายแสนเหรียญด้วย...
ัดำไม่เคยพกเงินสดติดตัวเวลาออกไปไหน ทั้งสามคนมีเพียงแค่เงินค่าจ้างที่ัดำจ่ายให้ล่วงหน้าจำนวน 1 แสนดอลลาร์ ขับฝ่าพายุฝน เสิ่นินำรถเข้าไปในสถานที่กำจัดขยะ เขาซื้อรถเก๋งคันใหม่ด้วยเงิน 1 หมื่นเหรียญ เปลี่ยนจาก Cadilac เป็รถ Jeep Hummer มือสองซึ่งเพิ่งถูกนำมาปล่อย เ้าสิ่งนี้เคยเข้าร่วมในาปากอ่าว รูะุที่กันชนหลังยังไม่ได้รับการซ่อมแซม แค่นำมาเคลือบสีดำทั้งคันก็เท่านั้น
เสิ่นิขับรถฮัมเมอร์ซึ่งมีกลิ่นเหม็นอับไปที่ห้องเช่าแห่งหนึ่งในย่านท้องถิ่นของเวกัส เขาใช้เงิน 300 ดอลลาร์เพื่อเปิดห้องชุดซึ่งราคาไม่ถึง 80 เหรียญ ข้อเรียกร้องเดียวของเขาคือไม่ต้องลงทะเบียน และเมื่อพนักงานต้อนรับเห็นว่าเสิ่นิมากับอีกสองสาว เขาก็เข้าใจได้ในทันที นี่มันเซ็กส์หมู่แบบ Threesome
“พวกคุณพักผ่อนกันไปก่อน ผมจะไปหาซื้อของกินกลับมาให้ แล้วจะหาทางติดต่อทีน่า” ั้แ่ออกมาจากสำนักงานใหญ่ของม่านไม้ไผ่ เสิ่นิก็ได้ทำลายซิมโทรศัพท์ของทั้งสามคนทิ้งไปแล้ว
“อย่าลืมซื้อผ้าปูที่นอนผืนใหม่มาปูเตียงด้วยนะ ผ้าลินินฉันนอนไม่ได้” ัดำลูบไปบนผ้าคลุมเตียงซึ่งยังมีกลิ่นของน้ำยาซักผ้าราคาถูก เธอรู้สึกขยะแขยงจนแทบจะอาเจียนออกมา
“เซี่ยวอี๋ ดูแลนายจ้างด้วย สัญญาณเปิดประตู 3 ยาว 2 สั้น 1 ยาว ถ้าผิด อย่าเปิดประตูเป็อันขาด ให้เล็งและยิงไปที่ประตูได้เลย” เสิ่นิเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“รีบไปเถอะ” เซี่ยวอี๋กล่าวด้วยความเป็ห่วง ถึงแผลบนตัวของเสิ่นิจะได้รับการปฐมพยาบาลแล้วที่สถานีกำจัดขยะเมื่อครู่นี้ แต่ใบหน้าอันซีดเซียวของเขาก็ทำให้รู้ว่าเขาเสียเืไปมาก
“ไม่ต้องห่วง” เสิ่นิตบมือของเซี่ยวอี๋ ราวกับว่าเขาคุ้นเคยกับสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเช่นนี้ดี ก่อนจะย่ำเท้าออกไปจากห้อง
“2 คุณรักเสิ่นิไหม?” พอเสิ่นิออกไป ัดำก็ถามเข้าประเด็น
“ฮ่าๆ บ๊องแบบนั้น ใครชอบก็เพี้ยนแล้วมั้ง?” เซี่ยวอี๋ปฏิเสธโดยสัญชาตญาณ
“งั้นก็ดี ถ้าฉันจีบเขาคุณคงไม่ถือสา” ัดำพูดเคลียร์ให้ทางสะดวก
“ไม่จริงมั้ง? คุณชอบตาบ๊องแบบนี้จริงๆ เหรอ?” เซี่ยวอี๋ตะลึง
“ทำไมถึงจะไม่ชอบล่ะ? เสิ่นิแข็งแกร่งราวกับซูเปอร์แมน มีหลักการในการใช้ชีวิตและปฏิบัติตน ไม่ทรยศหักหลัง อยู่ต่อหน้าเงินก็ยังมีนิสัยคงเดิม ไม่ว่าอุปสรรคใดหรือศัตรูหน้าไหน ก็ไม่อาจลดทอนตัวตนของเขาได้ ต่อให้วันนี้โลกแตกสลาย เขาก็ไม่มีทางย่อท้อ เขาจะหาทุกวิถีทางเพื่อปกป้องคุณ
อีกอย่างไอ้นั่นก็ยาว 18 เซนฯ ไซด์ยุโรป ผู้ชายแบบนี้ จะไม่ให้ผู้หญิงหลงใหลได้ยังไง?” ัดำพูดจาแบบหัวสมัยใหม่ การศึกษาแบบยุโรปทำให้เธอกล้าแสดงออกทางอารมณ์อย่างแท้จริง เธอบรรยายเสียจนเซี่ยวอี๋หมดคำพูด
ใช่แล้ว บนโลกที่หลงไปในแนวทางผิดๆ สังคมที่มองกันแต่เื่เงิน ผู้ชายอย่างเสิ่นิถือว่าเป็ของล้ำค่า ทำไมเซี่ยวอี๋ถึงไม่เคยพิจารณาที่จะให้ใจกับผู้ชายคนนี้นะ? หรือว่าให้ไปแล้ว แต่เธอจำเป็ต้องสำรวมต่อหน้าัดำ?
“ชอบไปก็ไม่มีประโยชน์ เขามีเมียแล้ว” เซี่ยวอี๋ถอนหายใจพลางนั่งลงข้างๆ
“แต่งงานแล้วหรือ? น่าเสียดาย ถึงฉันจะชอบเขามาก แต่ฉัน ัดำ ก็จะไม่มีวันเป็มือที่สามที่ไปแย่งของของผู้หญิงคนไหนมา” ัดำเผยความในใจออกมา นับว่าจบกัน
“ภรรยาของเขาเป็แม่เสือ ครั้งล่าสุดที่เธอเห็นฉันกับเขาสนิทกัน ก็เลยคิดว่าเราเป็กิ๊กกัน เธอเกือบจะแทงฉันตายแน่ะ” เซี่ยวอี๋ยิ้มและพูดติดตลก
“แล้วพวกคุณไม่ได้กิ๊กกันหรือ?” ัดำถามด้วยความประหลาดใจ
“จะเป็ไปได้ยังไง?” เซี่ยวอี๋ส่ายหน้าปฏิเสธ
“การที่เขาปกป้องฉันนั้นอธิบายได้ว่าเป็หน้าที่การงาน เพื่อเงิน แต่ทำไมถึงปกป้องคุณล่ะ? ขอโทษที่พูดตรงๆ การที่เขาปกป้องผู้ช่วยบอดี้การ์ดยิ่งเป็การเพิ่มภาระ เห็นได้ชัดว่าเขาพกภาระติดตัวไปด้วย? ถ้าไม่ใช่ความรักแล้วมันคืออะไรกันล่ะ?” ัดำแสดงตรรกะราวกับเทพเ้า เธออธิบายจนเซี่ยวอี๋นิ่งอึ้ง
บางทีคำว่า “เขารักฉัน” ก็โผล่ขึ้นมาในความคิด หญิงสาวไม่อาจปกปิดแก้มที่แดงฉานของตัวเองเอาไว้ได้
ณ ตู้โทรศัพท์ข้างซูเปอร์มาร์เก็ต เสิ่นิกดเบอร์โทรของอันฉี “ฮัลโหล เธอเป็ยังไงบ้าง?”
“นายก็แปลกคน ตัวเองเพิ่งจะโดนคนรุมมา แกลับมาถามว่าฉันเป็ยังไง?” อันฉีอดหัวเราะไม่ได้
“รู้เื่แล้วใช่ไหม? ่นี้เธออย่าเพิ่งปรากฏตัวจะเป็การดีที่สุด” เสิ่นิเตือนด้วยความรอบคอบ
“ปรากฏตัวหรือไม่ปรากฏตัวก็ไม่ได้มีผลอะไร เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน โบสถ์ที่ฉันซ่อนคนไว้ถูกอาชญากรติดอาวุธบุกถล่ม พวกมันจับตัวจอห์นไปด้วย
พวกนั้นเป็ทหารรับจ้าง เดิมทีฉันคิดจะกำจัดทิ้งให้สิ้นซาก แต่ฉันได้ถามในสิ่งที่ฉันอยากถามไปแล้ว ให้พวกมันเอาตัวคนไปด้วยก็ดี
จอห์นบอกว่า เขายังไม่เคยเห็นคนรับของ แต่ตอนที่เขาย้อนกลับไปแล้วเห็นฝุ่นหนาเตอะที่อยู่บนพื้น มันเป็รอยยางของรถเข็น...” อันฉีได้เอ่ยวาจาสิทธิ์ เธอไม่จำเป็ต้องลงรายละเอียด
“ัดำเป็คนเอาเงินคอร์รัปชันไป...” เสิ่นิฟังแล้วก็รู้สึกเช่นนั้น
“ร้อยละแปดสิบ เก้าสิบ ผู้หญิงคนนี้ ทั้ง 7 แก๊งใหญ่ไม่ปล่อยเธอไว้แน่ คุณจะยังเล่นต่อไปอีกไหม? อาจจะถึงตายจริงๆ ก็ได้นะ”
“รับค่าจ้างมาแล้ว 4 วัน จะให้ทิ้งงานก่อนเสร็จสิ้นได้ยังไง? จะช่วยก็ต้องช่วยให้ถึงที่สุด” เสิ่นิยังไม่ยอมถอย
“ตามใจนายเถอะ ระวังหน่อยล่ะ เกิดตายขึ้นมา ฉันคงต้องฆ่าล้างโคตรทั้ง 7 แก๊งใหญ่ให้ตายตกตามนายไปด้วย ถึงตอนนั้นได้นองเืแน่” อันฉีกล่าวหน้าตาเฉย
“ขอบใจ” เสิ่นิพูดจบก็วางสาย
สิบนาทีต่อมา เสิ่นิก็กลับมาถึงห้อง ชายหนุ่มแบกถุงมาสามถุงใหญ่ ถุงหนึ่งเป็ของใช้ในชีวิตประจำวัน ถุงหนึ่งเป็ยา ส่วนอีกถุงหนึ่งเป็ของกิน
“ผมจะทำแผลให้คุณก่อน” เสิ่นินั่งลงตรงหน้าเซี่ยวอี๋ เขาค่อยๆ ปลดแถบผ้าที่พันแขนของเธออยู่ เขาเห็นแผลเป็ทางยาว
“กัดไว้” ก่อนที่เสิ่นิจะล้างแผลด้วยแอลกอฮอล์อย่างระมัดระวัง เขานำผ้าก๊อซอีกผืนหนึ่งให้เซี่ยวอี๋กัดไว้
“จะเป็แผลเป็ไหม?” เซี่ยวอี๋กลัว หยดน้ำตาปรากฏขึ้นที่หางตาของเธอ จะบอกว่าแผลเป็คู่ที่หน้าท้องทำให้เธอต้องปิดฉากการใส่บิกินี่ ถ้าแผลบนแขนนี่ทำให้เธอใส่เสื้อแขนกุดไม่ได้อีกก็ฆ่ากันให้ตายเลยดีกว่า
“แผลไม่ลึก น่าจะหายสนิท ถ้าดูแลดี แผลสมานแล้วก็หมั่นทาด้วยไข่ขาวล่ะ น่าจะไม่มีปัญหา” เสิ่นิถือเข็มกับด้ายเพื่อเย็บแผล เขาต้องเย็บเพื่อไม่ให้มันทิ้งรอยแผลเป็ไว้
เมื่อเสิ่นิเย็บแผลของเซี่ยวอี๋เสร็จแล้ว เขาก็เริ่มจัดการกับาแบนร่างกายของเขา เขาใช้เข็มกับด้ายปะเนื้อเข้าด้วยกัน แต่นั่นก็ไม่อาจทำให้ขนคิ้วเขาขยับเขยื้อนได้
เซี่ยวอี๋ช่วยัดำอาบน้ำอุ่น ความรู้สึกนั้นช่างไม่เป็ที่น่าพอใจ ไม่น่าพอใจอย่างยิ่ง
เมื่อทั้งสองออกมาจากห้องน้ำ เสิ่นิก็แขวนขวดน้ำตาลกลูโคสให้ตัวเองและนั่งพักบนเก้าอี้ข้างกำแพง ในมือของเขายังคงถือปืนลูกโม่ซึ่งบรรจุะุอยู่ เสื้อผ้าที่เปื้อนเืถูกโยนทิ้งไว้ที่ด้านข้าง ถึงตอนนี้ เขาแสดงออกให้เห็นถึงความเหนื่อยล้าซึ่งหาดูได้ยาก
“คุณคิดจะทำยังไงต่อไป?” ัดำเช็ดผมในขณะที่ถามความเห็นของเสิ่นิ แต่ก่อนเธอชินกับการตัดสินใจด้วยตนเอง
“คุณอยู่ที่เวกัสต่อไปไม่ได้แล้ว ไปจากที่นี่ก่อน ผมมีเพื่อนที่ชำนาญเื่การปลอมแปลงเอกสาร คุณหลบไปกบดานที่จีนสักพัก ที่นั่นมีการควบคุมปืนที่ค่อนข้างเข้มงวด 7 แก๊งใหญ่คงไม่กล้าลงมือ ปลอดภัยกว่าแอฟริกา” เสิ่นิวางแผนทุกอย่างเอาไว้แล้ว
“สนามบินและทางหลวงไม่ได้ถูกแก๊งทั้ง 7 จับตาเอาไว้แล้วหรือ? จะไปยังไง?” เซี่ยวอี๋สงสัย
“ไปทางทะเลทราย ทาง Red Rock Canyon ที่นั่นภูมิประเทศไม่เอื้อต่อการดำรงชีพ ขอแค่เพียงผ่านมันไปได้ ก็สำเร็จไปแล้วครึ่งทาง ออกเดินทางพรุ่งนี้เลย” เสิ่นิวางเส้นทางไว้ในใจแล้ว
“ไปจีน? ตอนนี้ฉันหมดตัวแล้ว จะอยู่ยังไง?” ัดำยังคงโหยหาถึงเวกัส
“ผมจะเลี้ยงดูคุณเอง” เสิ่นิกล่าวหน้านิ่ง ัดำอึ้งไป “ผมเพิ่งจะเปิดสำนักงานรักษาความปลอดภัย ขาดนักบัญชีอยู่พอดี ดูเหมือนว่าคุณจะทำบัญชีได้ยอดเยี่ยมมาก ผมจะให้เงินเดือนคุณ รวมถึงที่พักและอาหารด้วย”
“้านักบัญชี? แม่เอ๊ย ครึ่งเดือนนายถึงจะมีธุรกรรมกับเขาสักหนึ่งหน ใช้นิ้วนับก็คำนวณได้แล้วว่าทำกำไรได้เท่าไร” ที่มุมคิ้วของเซี่ยวอี๋กระตุก
“เลี้ยงดูฉัน ฟุ่มเฟือยมากเลยนะ” ัดำยิ้มอย่างรู้ทัน
คืนนั้น พายุฝนในเวกัสก็ผ่านพ้นไป ดูเหมือนว่าจะมีคาสิโนเท่านั้นที่เป็์ของความบันเทิง ในห้องพนันวีไอพีของโรงแรม Caesars Palace เกมพนันของ เ้าพ่อ ฮอนดะซัง แมมบ้าดำ และเจียวหวา ตอนนี้มีซุนเฉียนเพิ่มมาอีกหนึ่งคน
ตอนนี้เล่นไพ่ผีไม่ได้แล้ว จึงได้แต่เปลี่ยนเป็เล่น “หนีให้ไว” เท่านั้น ซุนเฉียนช่างมีโชค มีธนบัตรตั้งเป็กองอยู่ตรงหน้าเขา แต่ชายชรากลับยิ้มไม่ออก เพราะในห้องนั้นเต็มไปด้วยปืนพกของขาใหญ่ทั้งสี่ เขาได้รับอนุญาตให้พาเตาปาและลูกน้องอีกคนเข้าไปได้เท่านั้น
บรรยากาศของเกมพนันช่างหดหู่จนคนแทบจะหายใจไม่ออก ขาใหญ่ทั้งหลายไม่ได้แสดงสีหน้าอันใด
“เฮียซุนเฉียน ถือว่าพวกเราก็รู้จักกันมานานหลายปีแล้ว ผมชื่นชมที่คุณน่ายกย่องสามส่วน เชื่อถือได้อีกเจ็ดส่วนมาโดยตลอด รบกวนคุณช่วยอธิบายให้ผมฟังทีว่าทำไมัดำถึงได้หนีไปต่อหน้าต่อตาคุณ ต่อหน้าต่อตาคนตั้งมากมาย?” ในที่สุดเ้าพ่อก็เปิดประเด็น
“เด็กสาวนั่นรู้แผนการของเราอยู่ก่อนแล้ว เธอจ้างบอดี้การ์ดจากข้างนอกมาคู่หนึ่ง เ้าหนุ่มคนคนนั้นร้ายกาจมาก น่าจะเป็หน่วยรบพิเศษที่เกษียณแล้ว หรือไม่ก็เป็ผู้เชี่ยวชาญในด้านศิลปะการต่อสู้” ซุนเฉียนอธิบาย
“ทราบแล้ว ดูเหมือนว่าเฮียซุนเฉียนจะยังปรับตัวไม่ได้ ที่นี่คือสหรัฐอเมริกา ไม่ใช่เกาะขี้เหนียวอะไรของคุณ ใช้มีดแทงคนมีแต่ในภาพยนตร์ Action เท่านั้น พวกเราที่นี่นิยมใช้เ้านี่กัน” เ้าพ่อพูดพร้อมกับวางไพ่ป๊อกในมือลง ก่อนจะดึงปืนออกมาจากข้างเอวของปีเตอร์ซึ่งอยู่ข้างๆ และยิงไปที่เตาปาสามนัดปัง ปัง ปัง ลูกน้องเก่าผู้มีฝีมือของัดำร่วงลงไปกับพื้น เขาไม่ได้ส่งเสียงอันใดก็ตกตายไปในลักษณะนั้น
“เห็นหรือยัง? ฆ่าคนก็ง่ายแค่นี้แหละ แค่กระดิกนิ้ว ไม่ว่ามันจะเป็าาของกองกำลังพิเศษหรือปรมาจารย์ผู้ที่ไม่มีใครเทียมได้ มันก็ตายได้เหมือนกัน ถ้าคุณไม่มีปัญญาซื้อปืนก็บอกผม ความสัมพันธ์อันดีขนาดนี้ ผมส่งให้คุณได้เป็กอง” เ้าพ่อซึ่งสังหารคนเป็ที่เรียบร้อยแล้ว นำปืนเสียบกลับเข้าไปที่ข้างเอวของปีเตอร์ และหยิบไพ่ขึ้นอีกครั้ง แต่พอรู้ตัวว่าไพ่ของตนถูกแบหมดแล้ว “ตานี้ไม่นับ เอาใหม่”
“บ้าเอ๊ย เหลวไหล ของฉันคู่คิงนะ!” แมมบ้าดำทิ้งไพ่ลงบนโต๊ะด้วยความฉุนเฉียว
“จะตีสุนัขก็ต้องดูเ้าของด้วยนะ...” ซุนเฉียนมองเตาปาซึ่งนอนจมกองเือยู่ เขาไม่เคยอับอายเท่านี้มาก่อนในชีวิต
“อย่าได้เที่ยวเอาสุนัขของคนอื่นมาสิ เ้าหมอนี่รับใช้ัดำมานานหลายปี มันไม่กินอาหารสุนัขที่คุณให้หรอก ผมแนะนำให้คุณเปลี่ยนลูกน้องรอบตัวซะ ถ้าเสียดายก็ยกให้ผม ผมเพิ่งจ้างรถขุดดินมาจาก เทียนเฉาหลานเสียง ประสิทธิภาพในการฝังกองศพยอดเยี่ยมมาก” คำพูดเดียวของเ้าพ่อแค่คำเดียวสามารถกำหนดความเป็ความตายของคนได้นับร้อย “งานนี้ไม่ใช่งานสำหรับคุณอีกต่อไปแล้ว ผมจัดการเอง พวกของเล่นไร้ประโยชน์”
บทเรียนนี้เ้าพ่อสั่งสอนทุกคนที่อยู่ ณ ที่นี้ รวมถึงปีเตอร์ซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ ด้วย