ทั้งสองคนพูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อยอีกพักใหญ่ ในตอนที่อาหารมื้อนี้ใกล้จะจบลง ชวีเสี่ยวปอจึงพูดขึ้นมาว่า : “ทำไมฉันรู้สึกเหมือนว่าพวกเรายังขาดอะไรบางอย่างไป...”        “แลกของขวัญกันใช่ไหมล่ะ” ขณะพูดเซี่ยเจิงก็ลุกขึ้นยืน “ไปกัน เดี๋ยวฉันพานายไปดู”  ...