ในตอนนั้นเองความเปลี่ยนแปลงที่เย่เทียนเซี่ยคาดไว้ก็ปรากฏออกมาอย่างกะทันหัน เมื่อพลังชีวิตของหมาป่าั์ถูกโจมตีจนลดลงต่ำกว่า 20% มันก็หยุดโจมตีในทันที มันแหงนหน้าขึ้นฟ้าคำรามออกมาด้วยเสียงอันน่ากลัว และลมหายใจที่รุนแรงก็ถูกปลดปล่อยตามออกมา ขนหยาบทั่วร่างของหมาป่าั์ลุกชันขึ้น ดวงตาคู่โตของมันถูกปกคลุมไปด้วยสีแดงเืชวนสยอง บรรยากาศน่ากลัวที่เปลี่ยนไปอย่างฉับพลันทำให้ทั้งห้าคนใกลัว ผู้พิทักษ์ฝึกหัดรีบถอยหลังออกมาหนึ่งก้าวพร้ะโกนออกมา “นี่คือทักษะคลุ้มคลั่ง ทุกคนระวังด้วย รีบๆ ถอยออกมา!”
ทักษะคลุ้มคลั่ง: เมื่อพลังชีวิตของหมาป่าั์ดุร้ายลดลงต่ำกว่า 20% มีโอกาส 50% ที่จะใช้ทักษะนี้ออกมา หลังจากใช้ทักษะนี้พลังโจมตี, ความเร็วในการโจมตี, ความเร็วในการเคลื่อนที่ทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น 30% พลังป้องกันจะลดลง 30% เป็เวลา 1 นาที
ทักษะ “ยั่วยุ” ที่แสดงผลก่อนที่หมาป่าั์ดุร้ายจะคลุ้มคลั่งก็ถูกยกเลิกไปโดยอัตโนมัติ มันไม่ได้พุ่งเข้าโจมตีผู้พิทักษ์ฝึกหัดที่อยู่ตรงหน้ามันอีก มันคำรามออกมาเสียงดังหนึ่งครั้งแล้วร่างของหมาป่าก็ะโขึ้นสูงกระโจนไปทางนักบวชฝึกหัดที่อยู่ด้านหลัง นักบวชฝึกหัดใจนทำอะไรไม่ถูก แม้แต่เสียงกรีดร้องก็ยังไม่ทันจะถูกเปล่งออกมาเขาก็ถูกกรงเล็บใหญ่โตของหมาป่าั์ตะปบเข้าที่หน้าอก พาครึ่งหนึ่งของชีวิตเขาปลิวหายไปในครั้งเดียว
ผู้พิทักษ์ตกตะลึงกับเหตุการณ์ตรงหน้า เขาหันกลับมาอย่างรวดเร็วแต่ทักษะ “ยั่วยุ” ของเขายังเหลือเวลาคูลดาวน์อีก 10 วินาที ไม่มีทางที่เขาจะดึงดูดความเกลียดชังของหมาป่ากลับมาได้ในทันที นักบวชฝึกหัดรีบถอยออกมาแล้ว แต่ด้วยระดับความเร็วของเขาจะหลบหลีกหมาป่าั์ที่คลุ้มคลั่งไปได้อย่างไร เมื่อถูกมันตะปบเข้าที่หน้าอกเพียงครั้งเดียวหลอดเืที่อยู่บนหัวของเขาก็ว่างเปล่า ร่างของเขาแน่นิ่งอยู่บนพื้นก่อนจะกลายเป็แสงสีขาวหายไปและถูกส่งกลับไปเมืองเริ่มต้น
เมื่อนักบวชตายไปแล้วหัวใจของคนที่เหลืออยู่ทั้งสี่คนก็ร้อนรนขึ้นมาทันที อาชีพที่เน้นการโจมตีระยะไกลต่างรีบโจมตีอย่างไม่ลืมหูลืมตา หลังจากที่ฆ่านักบวชไปแล้วหมาป่าั์ก็ส่งเสียงคำรามแล้วหมุนตัวกลับมาพุ่งเข้าใส่นักเวทฝึกหัดที่ปล่อยะุเวทธาตุออกมาไม่หยุด
“ถอยออกมาก่อน!” ผู้พิทักษ์ะโเสียงดัง พลังชีวิตของนักเวทฝึกหัดต้านการโจมตีของหมาป่าได้ไม่ถึงสองครั้งก็คงจะถูกส่งกลับเมืองเริ่มต้นตามนักบวชฝึกหัดไปแน่ๆ น้ำยาฟื้นฟูของเขาก็ถูกใช้ไปจนหมดแล้ว หมาป่าั์มีพลังชีวิตเหลือแค่ 200 เท่านั้นแต่นั่นกลับกลายเป็เหมือนอุปสรรคที่ไม่อาจก้าวข้ามไปได้
คนทั้งสี่กระจายกันออกไปคนละทิศละทางพุ่งตรงไปยังพื้นที่ปลอดภัยนอกแผนที่ ผู้พิทักษ์พุ่งตรงมาทางเย่เทียนเซี่ยที่ยืนอยู่แล้วะโออกมา “เฮ้ยพวก! ช่วยกันหน่อยได้ไหม อีกนิดบอสก็จะตายแล้ว นี่กลุ่มของฉัน นายเข้ามาร่วมในปาร์ตี้เราสิ แล้วก็เอาน้ำยาฟื้นฟูที่นายมีอยู่มาให้ฉันหน่อย...ถ้ากำจัดบอสตัวนี้ได้พวกเราจะให้ไอเทมที่มันดรอปออกมาหนึ่งชิ้น นายจะว่าไง?”
เย่เทียนเซี่ยหรี่ตาลงจนเป็ขีด แล้วใบหน้าเรียบนิ่งก็เผยรอยยิ้มอ่อนโยนออกมา “ได้สิ จำที่นายพูดเอาไว้ล่ะ”
“ติ๊ง! ผู้เล่น ใบไม้สีชาดปราการเหล็กเชิญท่านเข้าร่วมปาร์ตี้ ท่านจะยอมรับหรือไม่”
“อ่าฮะ ยอมรับ”
เสียงแจ้งเตือนการเข้าร่วมปาร์ตี้สำเร็จดังขึ้นข้างหูเย่เทียนเซี่ย ผู้พิทักษ์ฝึกหัดก็วิ่งมาถึงตรงหน้าเย่เทียนเซี่ยแล้วเช่นกัน เขาพูดออกมาด้วยความรีบเร่ง “เร็วสิ เอาน้ำยาฟื้นฟูที่นายมีอยู่มาให้ฉัน นี่เป็บอสเลเวล 5 พวกเราไม่ใช่แค่จะแบ่งค่าประสบการณ์จำนวนมากให้นาย แต่ยังจะให้ไอเทมชิ้นนึงด้วย นี่คุ้มสุดๆ เลยนะ”
ถ้าไม่ใช่สถานการณ์บังคับใบไม้สีชาดปราการเหล็กไม่มีทางที่จะขอความช่วยเหลือจากผู้เล่นที่แม้แต่ชุดมือใหม่ก็ยังไม่ได้เปลี่ยนอะไรสักอย่างแน่ๆ เย่เทียนเซี่ยรีบหยิบน้ำยาฟื้นฟูขวดเล็กออกมาจากกระเป๋าอย่างว่องไวแล้วส่งให้เขา ผู้พิทักษ์ฝึกหัดรับไปอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องพูดอะไรมากเขาก็รีบหมุนตัวกลับไปทางหมาป่าั์ดุร้ายที่กำลังไล่ล่านักธนูฝึกหัดอยู่แล้วะโออกมาเสียงดัง “เตรียมตัวถอยออกมา!”
ผู้พิทักษ์ฝึกหัดเรียกใช้ทักษะ “ยั่วยุ” อย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นร่างของหมาป่าั์ดุร้ายก็หยุดชะงักหลังจากนั้นก็เปลี่ยนเป็พุ่งมาทางเขา ผู้พิทักษ์ฝึกหัดยกโล่ขึ้นรับการโจมตีจากหมาป่าอย่างมั่นคง ผู้เล่นอีกสามคนที่วิ่งหนีไปรวมตัวกันกลับมาเริ่มโจมตีอีกครั้ง ตอนนั้นไม่มีใครรู้ว่าเย่เทียนเซี่ยเดินเข้ามาอย่างช้าๆ แล้ว เขาใช้ดาบมือใหม่โจมตีหมาป่าั์ดุร้ายอย่างต่อเนื่อง ส่วนค่าความเสียหายที่ปรากฏก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่า...
-1, -1, พลาด…
บนหน้าต่างของปาร์ตี้มีชื่อของเย่เทียนเซี่ยเต็มไปหมด แต่ระดับที่ปรากฏต่อท้ายมานั่นมันแค่เลเวล 1 เท่านั้นเอง ใบหน้าของกลุ่มพันธมิตรใบไม้สีชาดทั้งสี่คนแสดงถึงความดูถูกอย่างชัดเจน
พลังชีวิตของหมาป่าั์ดุร้ายลดลงจาก 200 เหลือ 150 และลดลงจาก 150 จนเกือบจะถึง 100 นักรบฝึกหัดที่กำลังใช้สองมือฟาดฟันดาบมองดูเย่เทียนเซี่ยด้วยสายตาเ็า เข้ากระซิบไปหาใบไม้สีชาดปราการเหล็ก “เตะมันออกไป เราจะแบ่งค่าประสบการณ์ให้มันจริงๆ น่ะเหรอ บางทีมันอาจจะแย่งไอเทมเราไปด้วยก็ได้นะ”
เสียงของนักรบฝึกหัดเพิ่งจะจบลงเย่เทียนเซี่ยก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือน “ท่านถูกเตะออกจากปาร์ตี้ของใบไม้สีชาดปราการเหล็กแล้ว” ดังขึ้นข้างหู เขายิ้มเ็าบนมุมปากแล้วก้าวไปข้างหน้าอย่างฉับพลัน ดาบสั้นมือใหม่ในมือหายไปแต่เมื่อเขาลงมืออีกครั้งกลับปรากฏรัศมีสีดำวงใหญ่วงหนึ่งพุ่งไปด้านหน้าผ่ากลางร่างของหมาป่าั์ดุร้าย
-142!
ค่าความเสียหายสีเหลืองอันสวยงามปรากฏอยู่บนหัวของหมาป่าั์ดุร้าย ท่ามกลางเสียงร้องโหยหวนของหมาป่าพลังชีวิตของมันก็หายวับไปในทันที ร่างใหญ่โตของหมาป่าล้มลงบนพื้นดรอปเหรียญทองแดงหนึ่งเหรียญและน้ำยาเืออกมา และยังมีไอเทมที่ส่องแสงสีน้ำเงินออกมาทั้งหมดอีกสามชิ้น
“ติ๊ง! ท่านสังหารหมาป่าั์ดุร้ายชั้นยอด 3 ดาวสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 400”
ค่าโชค 10 หน่วยของเย่เทียนเซี่ยตอนนี้ถือว่าสูงที่สุดในบรรดาผู้เล่นทั้งหมด ทำให้อัตราความเสียหายที่การโจมตีของเขาทำได้มากกว่าผู้เล่นธรรมดาอยู่หลายเท่า อัตราการดรอปไอเทมเมื่อมอนสเตอร์ตายไป และคุณภาพของไอเทมที่ได้ก็ยิ่งห่างไกลไปด้วย
ผู้เล่นทั้งสี่ของพันธมิตรใบไม้สีชาดยืนตะลึงงันอยู่ตรงนั้น ได้แต่จ้องมองเย่เทียนเซี่ยเก็บไอเทมสามชิ้นบนพื้นขึ้นมา แสงที่ส่องออกมาจากไอเทมแสดงให้เห็นว่ามันคือไอเทมระดับเหล็กกล้า ไอเทมเหล็กกล้าดรอปออกมาสามชิ้นในครั้งเดียวก็มากพอแล้วที่จะทำให้พวกเขาตกตะลึง แต่สายตาของพวกเขาในตอนนี้ต่างจับจ้องไปยังอาวุธสีดำขนาดใหญ่ในมือของเย่เทียนเซี่ยเป็ตาเดียว ยิ่งกว่าขนาดใหญ่ั์ของมันก็มีรูปร่างแปลกๆ ของมันนี่แหละ รูปร่างของสิ่งนั้นแปลกประหลาดมาก มันบิดเบี้ยวจนไม่สามารถอธิบายได้ว่าเป็รูปอะไร และยังมีแสงแปลกๆ ส่องประกายออกมาอีก ไม่ว่าผู้เล่นคนไหนได้เห็นอาวุธชิ้นนี้เป็ครั้งแรกก็ล้วนจะต้องแสดงสีหน้าตกตะลึงทั้งนั้น
หลังจากความใผ่านพ้นไปความโลภก็เข้ามาแทนที่ พวกเขาไม่มีท่าทีรู้สึกผิดที่เตะเย่เทียนเซี่ยออกจากปาร์ตี้โดยไม่บอกกล่าว และแม้แต่ความรู้สึกโกรธหรืออับอายที่ถูกแย่งฆ่าบอสไปก็กลายเป็แค่ความรู้สึกเล็กๆ รูปร่างที่แปลกประหลาดแบบนั้น ไหนจะยังค่าความเสียหายเกินร้อยในตอนที่เย่เทียนเซี่ยเพิ่งจะโจมตีออกไปอีก ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะต้องเป็อาวุธทรงพลังหายากแน่ๆ
“มันกล้าแย่งบอสของพวกเรา ไป! ฆ่ามันซะ!”
สีหน้าของผู้พิทักษ์ฝึกหัดไม่เปลี่ยนแปลง เขาะโเสียงต่ำออกไปในที่สุดแล้วพุ่งเข้ามาที่เย่เทียนเซี่ยเป็คนแรก รอยยิ้มแปลกๆ ที่ไม่สามารถตีความหมายได้บนใบหน้าของเย่เทียนเซี่ยทำให้ในใจของเขาเกิดความรู้สึกแปลกประหลาด แต่เท้าของเขาก็ไม่ได้ลดจังหวะลงแม้แต่นิดเดียวก่อนจะตามมาด้วยการฟันดาบไปที่ร่างของเย่เทียนเซี่ย
“ติ๊ง! ท่านได้รับการโจมตีจากปาร์ตี้ใบไม้สีชาดปราการเหล็ก ท่านมีเวลาสามสิบนาทีในการโต้กลับค่ะ”
