หยก......หยกจักรพรรดิ?
นี่เป็หยกชั้นเลิศที่หายากยิ่งกว่ามรกตเสียอีก!
ภายในหินหยกหลายล้านตันที่ถูกตัดออกมาในแต่ละปีอาจจะไม่มีทางผ่าเจอหยกจักรพรรดิที่มีขนาดเท่าเล็บของนิ้วหัวแม่มือได้เลยนั่นก็แสดงว่าความล้ำค่าของมันมีระดับสูงมากขนาดไหน
อาจารย์ของเขา้าหยกจักรพรรดิแล้วยังต้องเป็หยกหรูอี้!!!
กล้ามเนื้อบนใบหน้าของหลินเยว่ก็เกิดอาการกระตุกอย่างต่อเนื่องทันทีความรู้สึกหมดเรี่ยวแรงพลันส่งผ่านมาจากปลายเท้าแล้วแผ่กระจายขึ้นถึงศีรษะและลามไปจนถึงปลายเส้นผมสมองของเขาเกิดภาพเหตุการณ์หนึ่งขึ้นมาทันที ท่ามกลางกองหินหยกที่สุมรวมกันเป็ขนาดูเาย่อมๆเขากำลังใช้พลังพิเศษตาทิพย์ส่องดูหินหยกเ่าั้
หินหยกก้อนแรก......ไม่ใช่
หินหยกก้อนที่2......ก็ยังไม่ใช่
……
หยิบขึ้นมาสำรวจทีละก้อนแล้วก็โยนมันทิ้งไปสุดท้ายเขาก็ทรุดตัวลงนอนอยู่บนกองูเาหินหยกแล้วก็ขาดใจตาย......
เมื่อหลินเยว่คิดถึงตรงนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะสะท้านไปทั้งร่างกายหลังจากนั้นเขาจึงทำหน้ายิ้มประจบแล้วหันหน้าไปหาอาจารย์ของตนพร้อมกับถามขึ้น“อาจารย์ครับ... ผมขอปรึกษาหน่อยได้ไหมครับ เรามาเปลี่ยนของขวัญกันได้ไหมศิษย์ยอมรับว่าศิษย์ความสามารถไม่ถึง ศิษย์กลัวว่า......”
“คุณจะกลัวอะไรล่ะ!”
หลินเยว่ยังไม่ทันพูดจนจบท่านเฮ่อฉางเหอจึงถลึงตาใส่เขาทันทีแล้วพูดอย่างโมโห “เป็เพราะอาจารย์รู้ว่าคุณความสามารถไม่พอถึงได้ให้คุณหาหยกหรูอี้ที่เป็หยกจักรพรรดิมาสักชิ้น หากคุณเก่งกว่านี้อาจารย์จะให้คุณหาเครื่องลายครามในสมัยราชวงศ์หยวนมาให้อาจารย์สัก 10 ชิ้นคุณจะเลือกอันไหนล่ะ”
“เลือกหยกจักรพรรดิเลือกหยกจักรพรรดิครับ”
เมื่อได้ยินว่าอาจารย์้าเครื่องลายครามในสมัยราชวงศ์หยวนหลินเยว่ก็ตาพร่าไปในทันที หลังจากนั้นเขาจึงรีบพูดขึ้นมา
ถึงแม้ว่าโอกาสที่จะแกะสลักหยกหรูอี้จากหยกจักรพรรดิจะมีน้อยมากแต่ทว่าไม่แน่อาจจะมีสักวันที่เขาโชคดีมีโอกาสได้พบก็ได้แต่สำหรับเครื่องลายครามในสมัยราชวงศ์หยวนมันมีความแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิงเพราะแค่เครื่องลายครามในสมัยราชวงศ์หยวนเพียงชิ้นเดียวก็มีความยากระดับเป็ของล้ำค่าของชาติและตอนนี้บอกว่า้า 10ชิ้น เขาพลิกแผ่นดินหาทั้งโลกก็อาจจะหาไม่ครบทั้ง10 ชิ้นเลยด้วยซ้ำ!
ดังนั้นเขาจึงเลือกอย่างแรกอย่างชาญฉลาด
ท่านเฮ่อฉางเหอได้ยินเช่นนี้ก็ส่งเสียงหึในลำคอแล้วพูดอย่างโมโห “มีความกล้าเท่านี้จริงๆ!”
หลินเยว่หัวเราะ“แหะๆ” แล้วคิดอยู่ในใจ “มีความกล้าเท่านี้ก็ถือว่าไม่เลวแล้วนะ หากเป็คนทั่วๆไปคงไม่กล้าแม้แต่จะฝันว่าจะได้หยกจักรพรรดิ”
ผู้ดำเนินการประมูลกำลังกล่าวแนะนำมีดแกะสลักเล่มนี้หลินเยว่ถึงได้รู้ว่ามีดแกะสลักเล่มนี้เป็มีดในสมัยเหลี่ยงจิ้น
ของจากสมัยเหลี่ยงจิ้นแล้วยังเป็มีดแกะสลักหนึ่งเล่มสองสิ่งนี้สำหรับนักสะสมแล้วก็มีเสน่ห์ดึงดูดได้อย่างเพียงพอ
เพราะการเก็บสะสมก็ต้องเก็บของที่มีค่าหายากน่ะสิ
เมื่อผู้ดำเนินการประมูลแนะนำเสร็จเรียบร้อยแล้วหลินเยว่ก็เริ่มรอคอยอย่างจริงจังเขาเตรียมตัวที่จะแข่งประมูลกับทุกคนที่อยู่ในงาน
“ราคาเริ่มต้นขั้นต่ำที่2แสนหยวน ราคาเพิ่มขึ้นทีละอย่างน้อย 5 พันหยวน การประมูลเริ่มขึ้น!”
ขณะที่ผู้ดำเนินการประมูลกล่าวนั้นในขณะเดียวกันเขาก็หวังว่าจะเกิดการแข่งขันแย่งชิงกันระหว่างัและพยัคฆ์ขึ้นอีกครั้งเพราะแบบนี้ถึงจะเป็ผลดีกับงานประมูลแห่งนี้
“2.2 แสน!”
“สุภาพบุรุษหมายเลข3 เสนอราคา2.2 แสนหยวน!”
“2.5 แสน!”
“สุภาพบุรุษหมายเลข10 เสนอราคา2.5 แสนหยวน!”
“3.1 แสน!”
……
ราคาของมีดแกะสลักสูงขึ้นเรื่อยๆดูเหมือนว่าแทบจะทุกคนที่ยกมือขึ้นเสนอราคา
หลินเยว่ไม่ได้เร่งร้อนที่จะเสนอราคาการที่ลงมือในขณะที่มีการแข่งขันดุเดือดเช่นนี้ ก็เป็การหาเื่ลำบากให้กับตัวเองอย่างแท้จริงทั้งๆ ที่รู้ว่าราคาที่ตนเองเสนอในตอนนี้จะถูกคนจำนวนมากเสนอราคาเข้าสู้แล้วจะเสนอราคาออกไปเพื่ออะไรล่ะ! ก็แค่รอตอนสุดท้ายเสนอราคาให้สูงกว่าราคาที่สูงที่สุดระหว่างพวกเขาก็พอแล้วไม่ต้องเปลืองแรงและก็ไม่ต้องเปลืองเวลา!
“5.3 แสน!”
“5.4 แสน!”
“5.7 แสน!”
……
แนวโน้มของราคาก็ยังถูกเสนอออกมาสูงขึ้นเรื่อยๆยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยสักนิด
จวงเมิ่งเตี๋ยเหลือบมองสีหน้าของหลินเยว่ที่ดูเป็ธรรมชาติสายตาของเธอจึงเกิดความสงสัยขึ้นมาทันที
่เวลาที่หลินเยว่เก็บตัวอยู่ในห้อง5 วันนั้นเธอได้ยินจากจางฮุยิโดยบังเอิญ เขาบอกว่าหลินเยว่กำลังศึกษาการแกะสลักอยู่อีกทั้งยังเป็ลูกศิษย์ของปรมาจารย์แห่งการแกะสลักอีกด้วยตอนที่เธอได้ยินเื่นี้เธอก็รู้สึกประหลาดใจมาก คาดไม่ถึงว่าคนที่นิสัยแย่ๆคนหนึ่งกลับได้ขอคารวะปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียงระดับประเทศถึง 2 ท่านเป็อาจารย์ของตนไม่รู้ว่าชาติก่อนเขาทำความดีอะไรไว้ถึงได้โชคดีขนาดนี้หรือว่าชาตินี้เขาเหยียบขี้หมานำโชคมาไม่รู้ตั้งเท่าไรถึงได้โชคดีเช่นนี้
ต่อมาเธอก็ค่อยๆลืมเื่นี้ไป แต่เมื่อวันนี้เธอได้เห็นมีดแกะสลักเล่มนี้เธอถึงได้คิดออกอีกครั้ง
สำหรับนักแกะสลักแล้วมีดแกะสลักก็น่าจะมีเสน่ห์ดึงดูดไม่แตกต่างจากเครื่องเคลือบโบราณที่สามารถดึงดูดความสนใจจากนักพิสูจน์เครื่องเคลือบ
แล้วทำไมเขาถึงไม่ได้ลงมือประมูลล่ะ?
หรือว่าเขาไม่ชอบ?หรือว่าไม่ถูกใจ?
ไม่น่าจะเป็ไปได้หรอกมั้ง
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดหลินเยว่ถึงได้ดูนิ่งเฉยเช่นนี้แต่เธอมั่นใจว่าเขาจะต้องลงมือประมูลอย่างแน่นอน
หากคุณลงมือฉันก็จะทำให้คุณรู้ว่าฉันเก่งขนาดไหน!!!
มุมปากของจวงเมิ่งเตี๋ยก็ปรากฏรอยยิ้มอันแสนเ้าเล่ห์เธอรอโอกาสนี้มานานมากแล้ว ในที่สุดเธอก็มีโอกาสแก้แค้น
“9 แสน!”
“9.5 แสน!”
“9.8 แสน!”
……
“1.05 ล้าน!”
“สุภาพบุรุษหมายเลข41 เสนอราคา1.05 ล้านหยวนไม่ทราบว่ามีใครให้ราคาที่สูงกว่านี้อีกไหมครับ?”ผู้ดำเนินการประมูลกวาดตามองไปรอบๆ บริเวณงาน เขาจ้องอยู่ชั่วครู่เมื่อเห็นว่าไม่มีใครยกมือ ในที่สุดเขาก็พูดขึ้น
“1.05 ล้านหยวนครั้งที่1!”
ยังคงไม่มีใครยกมือ
“1.05 ล้านหยวนครั้งที่2!”
หลินเยว่ใช้หางตากวาดตามองไปรอบๆงาน เมื่อมั่นใจว่าไม่มีใครเสนอราคาที่สูงกว่านี้แล้ว เขาจึงยกมือแล้วพูดขึ้น “1.1 ล้านหยวน”
เมื่อประโยคนี้ถูกเอ่ยออกมาสายตาของทุกๆ คนจึงไปรวมอยู่ที่ตัวของหลินเยว่
พวกเขาพบว่าเด็กหนุ่มคนนี้ก็คือเด็กหนุ่มที่เสนอราคา2.7 ล้านหยวนคนนั้นนั่นเอง
เขาเตรียมจะลงมือประมูลอีกครั้ง
ภายในใจของพวกเขาเริ่มเกิดความตื่นเต้นและคาดหวังหรือว่าอีกสักครู่จะเกิดเหตุการณ์ัพยัคฆ์แย่งชิงขึ้นอีกครั้ง ดังนั้นทุกคนจึงเบนสายตาหันไปมองสุภาพบุรุษหมายเลข 41 ผู้ที่เพิ่งเสนอราคาก่อนหน้าผู้นั้นพวกเขาต่างหวังว่าเขาจะชอบมีดแกะสลักเล่มนั้นจริงๆเพราะจะได้เกิดการแข่งขันอย่างดุเดือดกับเด็กหนุ่มคนนี้อีกสักรอบ
สุภาพบุรุษหมายเลข41 ก็ไม่ได้ทำให้ทุกคนผิดหวังเขายกมือขวาพร้อมพูดขึ้น “1.11ล้าน”
เฮ่อ! เพิ่มอีกแค่1 หมื่นหยวนเท่านั้นเองดูจากสถานการณ์นี้ น่าจะไม่มีความหวังแล้วล่ะ
แต่ทว่าการเพิ่ม1 หมื่นหยวนก็ถือว่าเป็การเพิ่มเหมือนกันนั่นแหละ
“หมายเลข41......”ยังไม่ทันรอให้ผู้ดำเนินการประมูลพูดทวนราคาของชายผู้นั้นอีกครั้งหลินเยว่ก็ยกมือขวาอีกครั้งพร้อมพูดขึ้น “1.3 ล้าน!”
โอ้ว!
นี่สิถึงจะเรียกว่าใจกล้า!
เสนอราคาเพิ่มอีกเกือบ2 แสนหยวนในครั้งเดียวดูเด็ดขาดกว่าหมายเลข 41 เยอะเลย
อยากได้ก็ต้องเสนอราคาสูงๆสิ นี่ถึงจะเรียกว่าใจเด็ด!
เมื่อหมายเลข41ได้ยินราคาที่หลินเยว่เสนอออกมา ใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มฝืนๆ เขามองมีดแกะสลักเล่มนั้นอย่างไม่ยอมแพ้สุดท้ายจึงลองเสนอราคาขึ้นอีกครั้ง เขายกมือขวาขึ้น “1.33 ล้าน”
ในที่สุดก็มีความกล้าแล้วหรือ?
ครั้งนี้ไม่ได้เสนอราคาเพิ่มขึ้นแค่1 หมื่นหยวนแต่เป็การเพิ่ม 3 หมื่นหยวนในครั้งเดียว
ทุกคนต่างเริ่มรู้สึกว่ากำลังจะมีการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ขึ้นมาอีกครั้งใบหน้าก็เริ่มแสดงอาการตื่นเต้นขึ้นมา
“สุภาพบุรุษหมายเลข41เสนอราคา 1.33 ล้านหยวน! ยังมีใครเสนอราคาสูงกว่านี้ไหมครับ?”
เมื่อเห็นว่ามีคน2 คนกำลังแข่งกันประมูลผู้ดำเนินการประมูลก็เริ่มตื่นเต้นตามขึ้นมาด้วย เขาประกาศราคาเสียงดังในขณะเดียวกันสายตาของเขาก็มองไปทางหลินเยว่
หลินเยว่ส่งยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น“1.45 ล้าน”
เสนอราคาเพิ่มขึ้นอีกแล้ว!
เป็เด็กหนุ่มที่ใจกล้าจริงๆ!
ผู้คนที่เข้าร่วมงานประมูลต่างอดไม่ได้ที่จะรำพึงออกมาในขณะเดียวกันพวกเขาก็มองไปที่หมายเลข 41
ท่ามกลางสายตาของทุกๆคน หมายเลข 41ก็ส่ายศีรษะ สีหน้ามีแต่ความจนใจ
นี่มันจบแล้วหรือ?
ทุกคนในที่แห่งนี้ต่างมองไปยังหมายเลข41อย่างอึ้งๆ หลังจากนั้นสีหน้าของพวกเขาจึงมีแต่ความผิดหวัง
หมายเลข41ช่างไม่ได้เื่จริงๆ เป็ผู้ชายแท้ๆ ทำไมถึงไม่ได้เื่อย่างนี้ล่ะ!
แม้กระทั่งผู้ดำเนินการประมูลก็แสดงอาการผิดหวังออกมาเช่นกันแต่เขาทำเพียงชั่วครู่เท่านั้นแล้วก็รีบควบคุมไว้ทันที เขารู้ตัวดีว่าหน้าที่ความรับผิดชอบของเขาคืออะไรสีหน้าท่าทางของเขาควรเป็อย่างไร
“สุภาพบุรุษหมายเลข15 เสนอราคา1.45 ล้านยังมีใครให้ราคาที่สูงกว่านี้อีกไหมครับ?”
ผู้ดำเนินการประมูลถามขึ้นพร้อมกับกวาดตามองไปยังรอบๆว่ายังมีใครยกมือขึ้นอีกหรือไม่ หลังจากนั้นจึงพูดขึ้น “1.45 ล้านหยวนครั้งที่1!”
“1.45 ล้านหยวนครั้งที่2!”
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้