พรรณนาความรัก
(คิดถึงความหลัง)
คุณเคยมีความรักไหม…
ความรักคืออะไร...
คุณเคยตั้งคำถามแบบนี้บ้างหรือเปล่า...
เมื่อก่อนฉันก็เคยสงสัย แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว ความรักเป็อย่างไร... ความรักคืออะไร… เพราะตอนนี้ฉันกำลังมีความรัก ในตอนนี้ฉันเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งชัดเจนและซึ้งในคำว่ารักแล้ว เมื่อตอนจบของความรักไม่ได้สวยงามไปซะทุกครั้ง บางคนอาจสมหวังในความรัก แต่บางคนอาจผิดหวัง มีหลากหลายรูปแบบต่างกัน บางคนเมื่อผิดหวังอาจจะได้สมหวังในครั้งต่อไป แล้วบางคนล่ะ... ที่ความรักจบด้วยการยังไม่ได้พูดคำว่า ‘รัก’ เลยด้วยซ้ำ กลัวว่า... ถ้าพูดออกไป ความสัมพันธ์ที่มีอาจแตกสลายลงได้ เพื่อรักษาความสัมพันธ์นี้...คงได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ เพราะความสัมพันธ์นี้เป็สิ่งเดียวที่ยึดเหนี่ยวไว้ได้ จึงต้องยอมที่จะเก็บความรู้สึกว่ารักไว้
คำว่ารักจึงไม่สามารถบอกออกไป มันช่างเ็ปทรมานเสียเกินเยียวยา คุณคิดว่าหัวใจที่บอบบางดวงนี้พอจะเยียวยาได้บางไหม และพร้อมที่จะสมหวังได้อีกมั้ย? จะหายใจได้อย่างเดิมอีกครั้ง หรือเฝ้ารอใครสักคนเพื่อมาเป็ยารักษาหัวใจดวงนี้ เมื่อหัวใจดวงนี้ไม่เหลือให้ใครอีกแล้ว
คุณคิดควรว่าจะทำอย่างไรดี? เมื่อตลอดสามปีกับความรักที่ทุกข์ทรมาน ทุกนาทีที่มีความทุกข์ ทุกชั่วโมงที่แสนเศร้า ทุกวันกับความรักที่ไม่สมหวัง ทุกเดือนกับความฝันอันเลือนราง ทุกปีกับฝันที่เป็ไปไม่ได้และแม้ทุกวันนี้ก็ยังคงเป็เช่นนั้น...
นี่คือ...ข้อความที่เขียนจากความรู้สึกของเด็กสาวคนหนึ่งซึ่งเคยมีความรัก และในขณะเดียวกันความรักครั้งนี้ก็จบลงด้วยความรู้สึกเ็ปทรมาน จนยากจะเยียวยาพร้อมทั้งน้ำตาเมื่อนึกถึงอดีตที่แสนเศร้า เพราะความรักที่ต้องเก็บซ่อนไว้ และพยายามกลั่นกรองให้เป็ความรักจากน้องสาวให้พี่ชายเหมือนเดิม...