เมื่อได้ยินเสียงของเสิ่นเสวียน เสิ่นเลี่ยนและเสิ่นเสี่ยวเม่ยที่อยู่ในมิติจึงส่งร่างไร้ิญญาทั้งสองออกมาจากมิติอย่างระมัดระวัง
พวกเขาเข้าใจที่เสิ่นเสวียนบอก อย่าได้ทำอะไรให้ผิดสังเกต และต้องทำทุกอย่างอย่างเงียบเชียบ
ในมิติของหินเฮยเย่าแห่งนี้ เสิ่นเสวียนยืนอยู่ตรงรอยเว้าที่ไหล่เขา ส่วนเริ่นเสี้ยวเทียนยืนมองอยู่ด้านล่าง
กระทั่งถึงตอนนี้เริ่นเสี้ยวเทียนยังไม่เข้าใจเลยว่าเสิ่นเสวียน้าทำอะไร โดยเฉพาะที่เสิ่นเสวียนบอกว่าจะช่วยเหลยป้าเทียนถอนพิษ ไม่ว่าอย่างไรก็เชื่อถือไม่ได้
เขาเป็คนฉลาด รู้ว่าหินเฮยเย่าคือของล้ำค่าแต่ก็เป็ต้นกำเนิดของพิษ ต้องออกห่างจากูเาหินเฮยเย่าลูกนี้ไปจึงจะรับรองความปลอดภัยได้
เสิ่นเสวียนดูเหมือนยืนอยู่ตรงนั้นเฉยๆ แต่เขารู้สึกว่าเสิ่นเสวียนกำลังทำอย่างอื่นอยู่ คลื่นพลังมิติเลือนรางปรากฏขึ้นรอบๆ ร่างของเสิ่นเสวียน แต่เขาไม่สังเกตเห็นอะไรเลย
“หากเ้าไม่อยากขึ้นมาก็ไปเดินดูรอบๆ หาดูว่ามีทางออกอื่นอีกไหม ไม่อย่างนั้นหากข้ารักษาเหลยป้าเทียนไม่ได้ พวกเราคงจะไม่เหลือทางรอดออกไปจากที่นี่แล้ว” เสิ่นเสวียนยืนอยู่ตรงรอยเว้ากล่าวกับเริ่นเสี้ยวเทียน
“ได้ เ้าก็ระวังตัวด้วย หินเฮยเย่าก้อนนี้ไม่ใช่ของดีอะไร”
จากนั้นเริ่นเสี้ยวเทียนจึงเดินไปอีกด้านหนึ่ง
เมื่อเห็นเริ่นเสี้ยวเทียนเดินออกไปแล้ว เสิ่นเสวียนพลันยิ้มมุมปากน้อยๆ แต่เขาในตอนนี้ไม่ได้ผ่อนคลายเลยสักนิดเดียว ยังคงควบคุมพลังต่อไป
พิษภายในร่างของเหลยป้าเทียนสะสมมานานหลายสิบปีจนถึงระดับอิ่มตัวแล้ว เรียกได้ว่าอยู่ในระดับน่ากลัว ร่างปรสิตที่เขา้าความจริงแล้วคือร่างไร้ิญญาสองร่างนั้นที่ตนเองซ่อนเอาไว้
ไม่ว่าจะเป็คนผู้นั้นจากเผ่าอนธการหรือเหลยต้งจากสำนักตี้หยิน ต่างก็มีพลังยุทธ์ขั้นราชัน ก่อนหน้านี้เขาเก็บร่างไร้ิญญาทั้งสองร่างนี้ไว้เพื่อสร้างเป็หุ่นเชิด ให้กลายเป็ไม้ตายของเขา พิษเ่าั้สามารถทำให้คนเป็โดนพิษตายได้ แต่สำหรับคนตายแล้วมันคือสมุนไพรชั้นดี
เสิ่นเสวียนใช้การแปรเปลี่ยนมิติซ่อนเหลยต้งและคนเผ่าอนธการผู้นั้นไว้ข้างๆ ภายนอกจะมองไม่เห็นพิรุธใดๆ ทั้งสิ้น
จากนั้นเขานั่งลงภายในรอยเว้านั้นและเริ่มดูดซับพลังของที่นี่เข้าไป เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการโคจรตามเคล็ดวิชาห้าธาตุหลังจากนี้
กาลเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ไม่นานนักเริ่นเสี้ยวเทียนก็วิ่งกลับมาแล้วส่ายหัวอย่างหมดหนทาง เขาออกไปตามหามารอบหนึ่งแล้วแต่ไม่เจอทางออกอื่นเลย มิติของที่นี่เหมือนถูกปิดตายอย่างสมบูรณ์ พวกเขาโดนขังอยู่ในนี้แล้ว
แต่ในส่วนลึกของแววตาเริ่นเสี้ยวเทียนเห็นได้ว่าเขาไม่ได้รู้สึกลนลานแต่อย่างใด ในทางกลับกัน หากถึง่เวลาคับขันจริงๆ เขาเหมือนจะสามารถทะลวงพลังของที่นี่ออกไปได้
“เ้าหนุ่ม ข้ากลับมาแล้ว”
ทันใดนั้นเสียงของเหลยป้าเทียนดังขึ้น คลื่นพลังมิติสั่นไหวพร้อมกับร่างของเหลยป้าเทียนที่ปรากฏขึ้นกลางอากาศ เขาเห็นเสิ่นเสวียนขึ้นไปอยู่บนไหล่เขาก็รู้สึกสงสัยขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
“เ้าหนุ่ม พลังตรงจุดนี้รุนแรงที่สุด แม้แต่ข้ายังไม่กล้าขึ้นมาเลย”
“ไม่เป็ไรหรอก หากแค่นี้ยังไม่มีความสามารถ ข้าคงไม่ต้องรักษาท่านแล้ว”
เสิ่นเสวียนที่นั่งอยู่้ากล่าวพลางยิ้มเย็น
“ได้ของทั้งหมดมาแล้วใช่ไหม!”
“ได้มาแล้ว อยู่ที่นี่”
ระหว่างที่กล่าว แหวนสีดำบนนิ้วของเหลยป้าเทียนพลันเปล่งประกายสว่างจ้าออกมา แล้วถุงสีดำใบหนึ่งก็ปรากฏขึ้น
“ให้เขาเอาขึ้นมา”
เสิ่นเสวียนนั่งอยู่ในรอยเว้ากล่าวกับเหลยป้าเทียนเสียงเรียบ
“เอ่อ... ได้”
แม้เหลยป้าเทียนยังคงสงสัย แต่ก็ยังทำตามที่เสิ่นเสวียนบอก เอาของทั้งหมดส่งให้เริ่นเสี้ยวเทียนที่อยู่ข้างๆ
เริ่นเสี้ยวเทียนกลอกตามองเสิ่นเสวียน เห็นๆ กันอยู่ว่าเขาไม่ชอบหินเฮยเย่าก้อนนี้ ยังให้ไปส่งของอีก แต่เขาก็ยังรับของเอาไว้แล้วะโขึ้นไปบนหินเฮยเย่าส่งของให้เสิ่นเสวียน
ขณะที่เริ่นเสี้ยวเทียนขึ้นไปบนูเาหินเฮยเย่า เขาได้สร้างม่านพลังป้องกันตัวห่อหุ้มร่างตนเองอย่างมิดชิด สองขาของเขาตอนนี้มีไอพลังสีดำมากมายที่แผ่กระจายออกมาจากหินเฮยเย่าหมายจะทะลวงผ่านม่านพลังเข้าไป แต่ก็โดนต้านทานเอาไว้ได้
อัญมณีพลังธรรมชาติเช่นนี้เป็ของดี อำนาจยิ่งใหญ่มากมายต่างใฝ่ฝันถึงมัน แต่ความจริงแล้วมันเป็ของที่ไร้ประโยชน์สำหรับผู้ฝึกตนระดับสูงบางส่วน เพราะพวกเขารู้ว่าการฝึกตนที่ฉาบฉวยเช่นนี้ใน่แรกจะได้ผลดี แต่เมื่อถึง่หลังแล้วมันจะกลายเป็อุปสรรคยิ่งใหญ่ขัดขวางความก้าวหน้าของตนเอง
“ให้เ้า ข้าลงไปก่อนล่ะ” เริ่นเสี้ยวเทียนส่งของให้เสิ่นเสวียนแล้วกล่าวขึ้นทันที ในขณะที่เขากำลังจะลงไป เสิ่นเสวียนพลันเรียกเขาเอาไว้
“ข้า้าให้เ้าช่วย มิเช่นนั้นไม่มีทางช่วยเขาแยกพิษออกได้แน่”
“ข้าจะทำอะไรได้” เริ่นเสี้ยวเทียนกล่าวด้วยสีหน้างุนงง
“ให้เ้าอยู่ก็อยู่เถอะ มิเช่นนั้นหากลงไปแล้วจะต้องตาย”
เหลยป้าเทียนกลัวเสิ่นเสวียนเพราะเสิ่นเสวียนคือนักสร้างศาสตราวุธ กุมชะตาชีวิตของตนเองเอาไว้ แต่เริ่นเสี้ยวเทียนกลับต่างออกไป ในสายตาของเหลยป้าเทียน เริ่นเสี้ยวเทียนเป็เพียงผู้ฝึกตนธรรมดาๆ กล่าวได้ว่าเป็คนที่มีไม้ตายเล็กน้อยและเป็ผู้ติดตามเสิ่นเสวียนเท่านั้น
เมื่อได้ยินคำของเสิ่นเสวียน เริ่นเสี้ยวเทียนได้แต่เกาหัวแล้วก็ส่ายหัวเบาๆ
“เฮ้อ แล้วแต่เ้าเลย”
เสิ่นเสวียนยิ้มน้อยๆ ให้เริ่นเสี้ยวเทียน เขาทำแบบนี้เพื่อให้เริ่นเสี้ยวเทียนได้ผลประโยชน์ด้วย แม้อีกฝ่ายปกปิดตัวตนไว้แต่เสิ่นเสวียนรู้สึกได้ว่าเขาไม่เลวเลย มีเื่ดีๆ ก็ต้องนึกถึงเขาอยู่แล้ว
“ท่านขึ้นมาเถอะ”
เสิ่นเสวียนกล่าวกับเหลยป้าเทียน ขณะเดียวกันก็ให้เริ่นเสี้ยวเทียนมายืนอยู่ข้างๆ ตนเอง
เหลยป้าเทียนเหาะขึ้นไปทันทีโดยไม่ลังเล เขาเข้าใจว่าเสิ่นเสวียนไม่กล้าซ่อนกลอุบายใดๆ ไว้ เพราะเขาสามารถสังหารเสิ่นเสวียนได้ทุกเมื่อ
ที่เสิ่นเสวียนระวังตัวเป็เพราะตอนนี้เขาสู้เหลยป้าเทียนไม่ได้จริงๆ เหลยป้าเทียนอยู่ในขั้นราชันระดับกลางที่เกือบถึงระดับสูงแล้ว แข็งแกร่งกว่าคนผู้นั้นจากเผ่าอนธการและเหลยต้งจากสำนักตี้หยินอยู่หนึ่งระดับเลยทีเดียว
ในระดับนี้เขายังเอาชนะไม่ได้
ยิ่งไปกว่านั้น เขาสงสัยว่าเหลยป้าเทียนยังมีอุบายอย่างอื่นอีก คิดถอนหงอกเสือแก่ต้องระมัดระวังในทุกขั้นตอน
“นั่งลงตรงนั้น ปล่อยใจให้สบาย อย่าได้ต่อต้าน”
เสิ่นเสวียนมองตำแหน่งตรงหน้าของตนเองพลางกล่าว
เหลยป้าเทียนหันมองเช่นกัน แล้วเขาก็นั่งหันหลังให้เสิ่นเสวียนที่ตำแหน่งนั้น
จากนั้นเสิ่นเสวียนก็เทสิ่งของในถุงดำออกมา มันยังไม่ทันตกถึงพื้นก็โดนเขาควบคุมให้ลอยอยู่เหนือหัวของเหลยป้าเทียนแล้ว
“นี่คือ?”
“อย่าพูด”
เหลยป้าเทียนกล่าวออกมาแค่นั้นแล้วเสิ่นเสวียนก็ตัดบทเขา เหลยป้าเทียนจึงปิดปากเงียบไปทันที และนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างปล่อยวาง
วัตถุดิบเหล่านี้คือสิ่งที่เสิ่นเสวียนเขียนให้เขา ไม่ตกหล่นเลยแม้แต่อย่างเดียว ในทางกลับกันเขาเตรียมทุกอย่างมากกว่าที่สั่งเล็กน้อยด้วยซ้ำ ด้วยอำนาจของเหลยป้าเทียนในเมืองเสียเยว่ มั่นใจได้ว่าสามารถรวบรวมสิ่งเหล่านี้ได้ใน่เวลาสั้นๆ
สมุนไพรเหล่านี้ลอยอยู่เหนือหัวของเหลยป้าเทียนและหมุนวนไปอย่างต่อเนื่อง จากนั้นพลันมีเปลวเพลิงพุ่งออกมาจากใจกลางฝ่ามือของเสิ่นเสวียน ทำให้ทุกอย่างถูกปกคลุมด้วยเปลวเพลิงและเริ่มชำระล้าง
“ภายในร่างของเ้ามีกี่ธาตุผสมผสานอยู่กันแน่”
เริ่นเสี้ยวเทียนกล่าวขึ้นอย่างไม่เข้าใจ จากที่เขารู้มา การที่คนผู้หนึ่งมีสองธาตุภายในร่างกายนับว่าหายากมากแล้ว แต่พลังที่เสิ่นเสวียนแสดงออกมาทั้งหมดั้แ่ที่รู้จักกัน กลับปรากฏขึ้นถึงสามธาตุแล้ว!
เสิ่นเสวียนไม่สนใจเริ่นเสี้ยวเทียน ยังคงตั้งใจหลอมรวมสมุนไพร้าต่อไป
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ วัตถุดิบทั้งหลายเริ่มหลอมละลายภายใต้การควบคุมของเสิ่นเสวียน จนกลายเป็ของเหลวข้นๆ
เหลยป้าเทียนเตรียมตัวพร้อมอยู่ตลอดเวลา ขอเพียงเสิ่นเสวียนตุกติก เขาจะลงมือสังหารในทันที
ของเหลวร้อนแรง้า หากหยดลงไปบนร่างกาย แม้แต่ผู้ฝึกตนขั้นแม่ทัพยังอาจโดนลวกในพริบตา หากไม่ตายก็ต้องาเ็หนัก
ทว่าทันใดนั้นเอง ของเหลวเ่าั้กลับร่วงหล่นใส่ร่างของเหลยป้าเทียนอย่างกะทันหัน
พรึบ!
เปลวเพลิงลุกโชนขึ้นในฉับพลัน