ระหว่างทางจากตรอกจั้นเม่าไปยังจวนสกุลชุย หลิวเหยาเจินไม่เอ่ยสิ่งใดแม้แต่คำเดียว ภายในใจของนางว้าวุ่นยิ่งนัก ผ้าเช็ดหน้าที่กำแน่นในมือเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ        ครั้นมาถึงนอกจวนสกุลชุย หลิวเหยาเจินพลันคว้ามืออวี๋เจียว “น้องหญิงสาม ข้ารู...