เพลงกระบี่ดับเงาเป็ท่าไม้ตายสังหารศัตรูของจูอู๋อิ่งมือสังหารอันดับหนึ่งของอาณาจักรเสินเตา ฉายา ‘หนึ่งกระบี่ดับชีวิต’ เน้นที่หนึ่งการโจมตีเด็ดชีวิตศัตรู
เป็เพลงกระบี่ชั้นนิลที่ร้ายกาจที่สุดเพลงหนึ่งอย่างน้อยในก็เป็เพลงกระบี่ชั้นนิลขั้นกลาง หรืออาจสูงกว่านั้น
ถึงแม้ว่าเสวียนเทียนจะยังร่ำเรียนเพลงกระบี่ดับเงาไม่ได้ทั้งหมดการที่เขาบรรลุหกกระบวนท่าแรกเป็เพียงเปลือกนอกเท่านั้น แต่ว่า ถึงจะเป็เช่นนั้นหากเขาพบกับยอดฝีมือที่เพิ่งขึ้นชั้นเบิกนภาขั้นหนึ่ง ก็ใช่ว่าเขาจะไม่มีพลังต่อกรเลย
ในการแข่งขันจัดอันดับศิษย์สำนักนอกของสำนักกระบี่์เสวียนเทียนไม่ได้ใช้เพลงกระบี่ดับเงา ใช้เพียงเพลงกระบี่ถลาลมแต่ผสานภาวะจิตของเพลงกระบี่ดับเงาเข้าไปเล็กน้อย จึงเอาชนะศิษย์พี่หยางมาได้
ศิษย์พี่หยางฝึกปราณหยางบริสุทธิ์ปราบศิษย์ชั้นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสิบหมดสิ้นไร้คู่ต่อกร เทียบกับจอมยุทธ์พเนจรอย่างหัวหน้าใหญ่กับหัวหน้ารองของพรรคฝูเวยแล้วร้ายกาจมากกว่านักถึงแม้จะเป็อินจิ่วโฉวที่อยู่ขั้นท้ายสุดของชั้นพลังวัตรผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสิบเมื่อเทียบกับศิษย์พี่หยางก็ยังด้อยกว่าหนึ่งขั้น
ขนาดยังไม่ได้ใช้เพลงกระบี่ดับเงาเขาก็เอาชนะศิษย์พี่หยางได้ตอนนี้ใช้เพลงกระบี่ดับเงาออกมา สังหารผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสิบจะไม่ง่ายราวกับผ่าแตงหั่นผักหรอกหรือ?
เสวียนเทียนโจมตีหนึ่งกระบี่ต้องเห็นเื
เพียงแค่สามกระบี่ก็ตัดสองขาของอินจิ่วโฉวฟันศีรษะของหัวหน้าสามขาดกระเด็น แทงทะลุหัวใจของหัวหน้าใหญ่ร่างของหัวหน้าใหญ่ยังคงค้างท่าก่อนที่จะถูกแทงเอาไว้แต่ดวงตาทั้งสองเปี่ยมด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ ตรงหน้าอกมีรอยแผลเล็กๆ รูหนึ่งเืสดราวกับน้ำพุพุ่งออกมาจากแผล
กระบี่ของเสวียนเทียนแทงทะลุหัวใจของหัวหน้าใหญ่ตัดจุดชีพจรหัวใจของหัวหน้าใหญ่ ตอนนี้หัวหน้าใหญ่ตายไปแล้วเวลานี้โจรรอบด้านล้อมเข้ามา กวัดแกว่งดาบวาววับโจรมากถึงสิบสามคนฟันดาบมาทางเสวียนเทียนพร้อมกัน
โจรสิบสามคนนี้ยืนอยู่ใกล้หัวหน้าทั้งสามมากที่สุดแต่ละคนล้วนเป็ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นแปด ความรุนแรงของพลังดาบที่ฟันเข้ามาพร้อมกันพอสังหารผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเก้าคนหนึ่งในพริบตา
ถึงแม้จะเป็ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสิบก็ยังต้องถอยหนีเก้าสิบลี้ไม่เช่นนั้นมีโอกาสตายมากกว่าเป็ ไม่ตายก็เจ็บหนัก
เผชิญหน้ากับปราณดาบที่ฟันลงมาราวกับม่านแสงนี้เสวียนเทียนไม่ถอยแต่กลับรุกไปข้างหน้า ทำเหมือนมองไม่เห็น พุ่งเข้าไปรับปราณดาบ
ถลาลมเก้ากระบี่...ท่าวายุคลั่ง
กระบี่หิมะเหมันต์ในมือของเสวียนเทียนฟันกวาดหนึ่งครั้งม่านกระบี่สายหนึ่งปรากฏขึ้น ราวกับวายุคลั่งกวาดผ่านแผ่นดิน ไม่มีที่ไหนหนีรอด
เคร้ง เคร้ง เคร้ง เคร้ง เคร้ง เคร้ง เคร้งเคร้ง...
เสียงโลหะปะทะกันดังขึ้นรัว พริบตาปราณดาบทั้งหมดก็โดนกระบี่ของเสวียนเทียนทำลายหมดสิ้นพร้อมกันนั้นก็มีเสียงกรีดร้องโหยหวนดังระงม โจรหกคนแขนขาดเสมอข้อมือมือที่ยังเชื่อมติดกับดาบโค้งตกลงไปด้านข้าง โจรอีกเจ็ดคนถอยเร็วพอ หลบพ้นไปได้ทว่าดวงตามีแต่หวาดผวาและสิ้นหวัง
สายตานั้นเหมือนกับแกะฝูงหนึ่งที่มองขึ้นมาเห็นหมาป่าตัวหนึ่งหรือเสือตัวหนึ่งที่เดินเข้ามาในฝูงแกะอย่างไรอย่างนั้น
โจรร้ายแห่งพรรคฝูเวยปกติฆ่าคนเผาหมู่บ้านเป็ดั่งฝูงหมาป่า แต่ต่อหน้าเสวียนเทียนพวกเขากลับเป็ฝูงแกะส่วนเสวียนเทียนเป็เสือร้ายในฝูงแกะ ทรงพลังไม่อาจต่อต้าน
“หัวหน้าใหญ่...!” หัวหน้ารองร้องเรียกเสียงหลง
หลังหัวหน้าใหญ่ตาย ร่างกายยังคงยืนอยู่ในท่าแกว่งดาบสั่งบุกเหมือนเดิมจนกระทั่งถึงตอนนี้ หัวหน้ารองเห็นหัวหน้าใหญ่นิ่งไม่ไหวติงเอานิ้วจ่อจมูกดูถึงเพิ่งรู้ว่าหัวหน้าใหญ่ตายแล้ว
เสียงของหัวหน้ารองสลดอย่างมากมีความรู้สึกรวดร้าวด้วยเสียสหายร่วมศึก เมื่อสิบกว่าปีก่อน ครั้งเริ่มแรกก่อตั้งพรรคฝูเวยมีเพียงหัวหน้าใหญ่กับหัวหน้ารองสองคนเท่านั้นหัวหน้าสามเพิ่งเข้าพรรคฝูเวยเมื่อแปดปีก่อน
ตอนนี้หัวหน้าใหญ่ตายแล้วหัวหน้ารองรู้สึกหัวใจทั้งดวงเย็นเฉียบมีลางสังหรณ์ว่าความตายก็อยู่ห่างจากตนเองไปไม่ไกล
ดังนั้น หลังร้องโหยหวนเสียงหลงออกมา ร่างของหัวหน้ารองก็พลันทะยานขึ้นะโถอยไปสิบกว่าเมตร เตรียมตัวจะหนี
ศาสตร์เงาพยัคฆ์...พยัคฆ์จู่โจม!
ความรู้สึกของหัวหน้ารองแม่นอย่างยิ่งเสวียนเทียนหนึ่งกระบี่โจมตีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นแปดสิบคนถอยร่น ร่างกายหันหลับความเร็วฉับพลันเพิ่มขึ้น ราวกับเสือชีตาห์ตัวหนึ่ง ออกตัวจู่โจมในทันใด
กระบี่หิมะเหมันต์ในมือแทงออกไปข้างหน้าปราณกระบี่เส้นตรงสายหนึ่งพลันปรากฏขึ้น ติดตามราวกับไล่กวดดวงดาราและจันทราตวัดผ่านชั่วพริบตา แทงเข้าด้านหลังทะลุหน้าอก
เช่นเดียวกับหัวหน้าใหญ่ หนึ่งกระบี่ตัดหัวใจสิ้นชีวิตในทันที
“หัวหน้าใหญ่ตายแล้วหัวหน้ารองตายแล้ว หัวหน้าสามตายแล้ว...!”
โจรแห่งพรรคฝูเวยที่เดิมบ้าคลั่งดุร้ายอยู่พลันร้องเสียงดังขึ้นมา
ครั้งนี้ ไม่ใช่เสียงร้องประหลาดที่ประกาศศักดาแต่เป็เสียงร้องผวาด้วยความหวาดกลัว ชั่วขณะนั้น โจรร้อยกว่าคนเกิดอลหม่านขึ้นมาขวัญผวาหวาดหวั่น
ยิงคนยิงม้าก่อน จับโจรจับหัวหน้าก่อน หัวหน้าทั้งสามแห่งพรรคฝูเวยถูกเสวียนเทียนสังหารหมดแล้วบรรดาลูกน้องโจรจะไม่หวาดกลัวได้หรือ? โจรบางคนถึงกับหมดใจสู้ เริ่มชักม้าควบหนีไปทันที
หนึ่งคนเริ่มหนี ไม่นานก็มีคนที่สอง คนที่สาม
“ทุกคนหยุดหนี ข้าขอสั่ง พวกเรามีคนเยอะกว่าม้าเร็วรุมฟันไป อย่างไรต้องรุมฟันมันให้ตาย ล้างแค้นให้หัวหน้าทั้งสาม ล้างแค้น...!”
โจรสองคนที่อยู่ไม่ห่างจากเสวียนเทียนยกดาบโค้งในมือขึ้นร้องะโดุดันเสียงดังขึ้นมา ทั้งสองคนมีพลังวัตรชั้นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเก้าความสามารถเป็รองหัวหน้าสามอยู่นิดหน่อย เป็สมาชิกชั้นสูงของพรรคฝูเวยเช่นกันตอนนี้หัวหน้าทั้งสามตายแล้ว ตำแหน่งที่สูงสุดก็เหลือเพียงสองคนนี้
เมื่อเห็นบรรดาโจรเริ่มหนีเอาชีวิตรอดทั้งสองคนก็ร้องะโบ้าคลั่งขึ้นมา
โจรพรรคฝูเวย ฆ่าคนเผาบ้านเรือนมามากแต่ละคนเป็พวกเดนตาย ความกล้าในจิตใจห่างไกลกับชาวบ้านธรรมดาอย่างเทียบไม่ได้แม้ว่าในใจจะหวาดกลัว แต่เมื่อทั้งสองคนะโขึ้นมานอกจากโจรน้อยนิดบางคนที่วิ่งหนีไปแล้ว โจรส่วนใหญ่ก็ฟังคำสั่งของทั้งสองคนชักม้าพุ่งเข้ามาหาเสวียนเทียน
คนยืมแรงม้าจะเหยียบเสวียนเทียนให้เป็ก้อนเนื้อ ฟันให้เป็ชิ้นๆ
“พลังภายในของข้าล้ำลึกผู้ฝึกยุทธ์ชั้นผู้ฝึกยุทธ์ เข้ามามากกว่านี้ก็ไร้ประโยชน์ ก็ดีเก็บกวาดพวกโจรเหล่านี้เสียให้หมด คืนความสงบสุขให้แก่หมู่บ้านแถวทุ่งม้าป่า”
เห็นบรรดาโจรพุ่งเข้ามาเสวียนเทียนไม่กลัวเกรงแต่กลับยินดี
ฟึ่บ!
แสงสีเงินสายหนึ่งพลันปรากฏขึ้นโฉบผ่านอากาศยิงเข้ามาหาเสวียนเทียน โจรคนหนึ่งใช้มีดบินโจมตี
กระบี่หิมะเหมันต์ฉายแสงวาบแสงสีเงินถูกฟันเป็สอง สิ่งที่ถูกผ่าแบ่งครึ่งเป็สองซีกคือมีดบินสีเงิน
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ...!
แสงสีเงินหลายสิบสายพุ่งแหวกอากาศมาทั้งหมดเป็มีดกระสวยเงินบินพุ่งเข้ามาหาเสวียนเทียน
คนยังมาไม่ถึง มีดบินก็มาถึงก่อนแล้วโจรหลายสิบคนใช้มีดกระสวยเงินโจมตีมาพร้อมๆ กัน ฉากการต่อสู้อลังการยิ่งนักการโจมตีครั้งนี้เป็วิธีการอันยอดเยี่ยมที่จะใช้สังหารยอดฝีมือ
เผชิญหน้ากับมีดกระสวยเงินหลายสิบเล่มที่พุ่งแหวกอากาศเข้ามาเงาร่างของเสวียนเทียนขยับดุจัขยับเล่นน้ำ กระบี่หิมะเหมันต์ฟันกวาดหนึ่งครั้งแสงกระบี่กลายเป็ม่าน
เคร้งๆ เสียงระลอกหนึ่งดังกังวานขั้นมีดกระสวยเงินส่วนใหญ่ถูกกระบี่หิมะเหมันต์ปัดออกไปด้านข้างได้ หรือไม่ก็เป็ร่างของเสวียนเทียนที่พลิ้วหลบได้อย่างดงาม
พร้อมกันนั้น มือซ้ายของเสวียนเทียนยังกางออกเป็กรงเล็บพริบตาคว้าจับไปสามครั้ง จับมีดกระสวยเงินสามเล่มมาไว้ในมือได้
สายตาเย็นเยียบของเสวียนเทียนกวาดมองบรรดาโจรครั้งหนึ่งชั่วพริบตาก็เล็งเป้าไปที่โจรพลังวัตรชั้นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นแปดสามคนมือซ้ายเหวี่ยงออก ข้อมือสะบัดทีหนึ่ง มีดกระสวยเงินแหวกอากาศออกมา
มีดกระสวยเงินสามเล่มนี้ ไม่ว่าจะเป็รัศมีแสงพลัง หรือความเร็ว ล้วนชนะมีดบินที่เมื่อครู่บรรดาโจรซัดออกมาไปไกล
แสงเย็นเยียบสามสายพุ่งผ่านในดวงตาของโจรพลังวัตรชั้นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นแปดตะลึงงันในมือของพวกเขาเพิ่งจะยกดาบโค้งขึ้นมามีดกระสวยเงินสามเล่มก็พลันปักเข้ากลางหว่างคิ้วของพวกเขาแล้วปักแรงจนร่างของคนทั้งสามกระเด็น ปลิวถอยหลังตกไปจากหลังม้า
ทั้งสามคนตกลงไปที่พื้น เสียงปึกดังขึ้นสามครั้งก็หมดลมดวงตายังคงเบิกค้าง
เสวียนเทียนซัดมีดกระสวยเงินออกมา โจรทั้งหลายจึงเปลี่ยนมาป้องกันตามสัญชาตญาณไม่โจมตีด้วยมีดบินต่อ อาศัยช่องว่างเล็กน้อยนี้ เงาร่างของเสวียนเทียนก็ดุจเสือชีตาห์ทะยานอย่างรวดเร็วพริบตาพุ่งเข้ามากลางหมู่โจรแล้ว
ถลาลมเก้ากระบี่...วายุคลั่ง!
ถลาลมเก้ากระบี่...คลื่นวายุ!
ถลาลมเก้ากระบี่...ไร้วายุ!
ชั่วดีดนิ้วมือเสวียนเทียนใช้กระบวนท่าออกมาต่อเนื่องสามกระบวนท่าแต่ละท่าเป็กระบวนท่าโจมตีที่ขอบเขตกว้างไว้สังหารทำร้ายคนหมู่มาก
เสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นไม่ขาดสายแต่ละท่าของเสวียนเทียนสังหารคนได้หลายคน แทงคนาเ็อีกหลายคน อย่างน้อยโจรหกเจ็ดคนก็ได้รับาเ็ใต้คมกระบี่หิมะเหมันต์สามกระบี่ผ่านไป โจรรอบทิศไม่ตายก็าเ็ เงาร่างของเสวียนเทียนแหวกว่ายดุจัเล่นน้ำทะลวงผ่านปราณดาบของบรรดาโจรไม่ได้รับาเ็แม้แต่น้อย กลับกัน ทุกการโจมตีจากกระบี่ของเสวียนเทียนโจรแห่งพรรคฝูเวยต้องมีคนตายคนเจ็บ
เสือร้ายที่บุกเข้ามาในฝูงแกะเปิดฉากฆ่าสังหารแกะถึงจะมีจำนวนมาก แต่เมื่อเชิญหน้ากับการฆ่าสังหารอันโเี้ชะตาก็มีแต่ต้องถูกฆ่าเท่านั้น
หวาดกลัว โจรแห่งพรรคฝูเวยหวาดกลัวขึ้นมาอีกครั้ง!
พวกเขาไม่สนการล้อมฆ่าเสวียนเทียนอีกต่อไปโจรทั้งหมดหวาดผวาแตกฮือ หนีกันกระเจิง
หัวหน้าชั้นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเก้าสองคนนั้นเป็กลุ่มแรกที่หนีไปไกลก่อนแล้ว
โจรที่หลบหนีย่อมเสียพลังที่จะต่อต้านเงาร่างของเสวียนเทียนราวกับลูกธนู ความเร็วของศาสตร์เงาพยัคฆ์เพิ่มขึ้นถึงขีดสุดเร็วยิ่งกว่าความเร็วของม้าทะยานวิ่ง
เพียงแค่สิบเก้าก็ตามทันโจรคนที่หนึ่งแสงกระบี่ตวัดฉับ ศีรษะของโจรผู้นี้ก็แยกออกจากร่าง เหลือเพียงร่างท่อนล่างนั่งอยู่บนหลังม้าที่ควบทะยานอยู่เท่านั้น
อีกสิบก้าว เสวียนเทียนก็ตามทันโจรอีกคนหนึ่ง...
สิบก้าวสังหารหนึ่งคนในหนึ่งอึดใจเสวียนเทียนไล่ตามไปสามร้อยกว่าก้าว ฆ่าสังหารโจรไปอีกสามสิบกว่าชีวิตพอดีหมดหนึ่งรอบลมหายใจ รอเสวียนเทียนโคจรปราณ รวบรวมปราณขึ้นมาอีกครั้งโจรที่เหลือก็เผ่นหนีไปไกลแล้ว
การต่อสู้นี้ เสวียนเทียนสังหารหัวหน้าใหญ่หัวหน้ารองและหัวหน้าสามของพรรคฝูเวยนอกจากนั้นยังสังหารลูกพรรคไปอีกหกสิบเจ็ดสิบคน โจรที่หนีไปเหลือไม่ถึงครึ่งนับว่าได้ชัยชนะครั้งใหญ่
นอกจากนี้ยังสังหารอินจิ่วโฉวที่พลังวัตรสุดที่ชั้นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสิบความสามารถของคนผู้นี้เหนือกว่าหัวหน้าใหญ่กับหัวหน้ารองไปไกลย่อมไม่ใช่คนของพรรคฝูเวย ไม่รู้ว่ามีที่มาอย่างไร
เสวียนเทียนมองร่างของคนหกสิบเจ็ดสิบคนที่นอนอยู่บนพื้นส่วนใหญ่เป็ศพ แต่ก็มีโจรบางคนที่ได้รับาเ็สาหัสยังไม่ตาย แต่ขยับไม่ได้
คนเจ็บคนหนึ่งที่อยู่ใกล้เสวียนเทียนที่สุดหนึ่งกระบี่ของเสวียนเทียนฟันเข้าที่หลังของโจรผู้นี้ทำให้เขาพลัดตกจากหลังม้าแต่ไม่ได้ตายทันที
“อย่าฆ่าข้าข้ามีมารดาชราอายุแปดสิบ ยังมีลูกสาวเพิ่งสิบแปดเดือน...!”
เสวียนเทียนเดินเข้าไปหาเขาโจรผู้าเ็คนนี้หวาดผวาร้องเสียงดังขึ้นมา
แต่ว่าเขายังไม่ทันพูดจบประโยคเสวียนเทียนก็แทงกระบี่เดียวทะลุหัวใจเขา จบชีวิตของเขาหลังจากนั้นก็ค้นบนร่างของเขา
ครั้งก่อนที่เทือกเขาเร้นลมเสวียนเทียนสังหารคนของพรรคฝูเวยไปไม่น้อย เก็บยาพลังปราณได้จำนวนมากมูลค่าทั้งหมดสองแสนกว่าตำลึง
ครั้งนี้สังหารโจรพรรคฝูเวยไปมากกว่าเดิมทั้งส่วนใหญ่ยังเป็ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสูงพลังวัตรชั้นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดขั้นแปดทั้งยังสังหารหัวหน้าทั้งสามคน เงินที่ได้ย่อมมากกว่าเดิม