ณ ตำหนักหลันเป่า (1)  หนานรั่วหานจดพู่กันลงอย่างเบามือ ใบหน้าเคร่งเครียดจนคนมองดูอึดอัดไปด้วย นานแล้วที่เขามิเคยได้ออกจากห้องหนังสือที่มีงานกองสูง โต๊ะไม้เงาสีดำคือที่เดียวที่สามารถดึงรั้งเขาไว้มิให้จิตใจฟุ้งซาน นัยน์ตาคมจับจ้องปลายพู่กันที่จุ่มหมึกอ...