“ถังเหล่ย เ้ารู้หรือไม่ว่าการฆ่าเยียนหลิงซานจะมีผลลัพธ์ที่ร้ายแรงตามมา!”
อวิ๋นเมิ่งถอนหายใจเล่มที่ 2 บทที่ 50 ผลลัพธ์
เยียนหลิงซานไม่เหมือนกับเฮยฉานฉู่ เฮยฉานฉู่คือคนร้ายประกาศจับของจักรวรรดิ เยียนหลิงซานคือทูตของจักรวรรดิ สังหารทูตของจักรวรรดิก็เท่ากับส่งสารท้ารบกับทั้งจักรวรรดิเทียนอวี่
ไม่ต้องพูดถึงเื้ัของเยียนหลิงซานที่มีขั้วอำนาจหนุนอยู่
“ยังไงข้าก็ต้องสังหารเยียนหลิงซานอยู่แล้ว ว่าแต่ ที่เขาบอกว่าพี่ใหญ่ของเขาเป็ถึงรองแม่ทัพแห่งกองทัพหลินอวี่นี่จริงหรือ?”
ถังเหล่ยไม่ได้เสียใจที่สังหารเยียนหลิงซานแม้แต่น้อย สำหรับเขาแล้ว เยียนหลิงซานสมควรตาย
ในเมื่อสังหารไปแล้ว สู้คิดว่าต่อไปจะทำอย่างไรดีกว่า
“มิผิด เยียนหลิงซานมีพี่น้องทั้งหมดสามคน พี่ใหญ่คือ เยียนหลิงเทียน ที่เป็รองแม่ทัพของกองทัพหลินอวี่แห่งจักรวรรดิเทียนอวี่ ส่วนพี่รองคือ เยียนหลิงชวน ที่เป็ผู้าุโแห่งนิกายเสิ่นอวี่แห่งจักรวรรดิเทียนอวี่ และนิกายเสิ่นอวี่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ตำหนักเมิ่งเซียนของข้าจะเทียบได้ นิกายเสิ่นอวี่คือนิกายที่แข็งแกร่งที่สุดในจักรวรรดิเทียนอวี่ พวกเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเชื้อพระวงศ์มาก”
อวิ๋นเมิ่งส่ายหัวพร้อมตอบคำถามถังเหล่ย เขาก่อเื่ใหญ่เกินไป ต่อให้นางอยากช่วยก็คงไม่มีความสามารถพอ
ถังเหล่ยเดินมาหยุดด้านหน้าเยียนหลิงซาน แล้วเอาแหวนมิติกับชุดเกราะเงินบนร่างของอีกฝ่ายออกมา ของเหล่านี้ล้วนเป็สมบัติ ไม่เอาก็เสียเปล่า
พอถังเหล่ยได้ยินว่า เยียนหลิงซานมีขั้วอำนาจในจักรวรรดิเทียนอวี่หนุนหลังจริงๆ ก็เข้าใจได้ว่าเหตุใดยอดยุทธ์คนหนึ่งถึงได้รับวิชากลืนิญญามา มีโอกาสแปดส่วนที่พี่ชายสองคนของเขาเป็คนมอบให้
จักรวรรดิเทียนอวี่คือหนึ่งในสิบแปดจักรวรรดิในโลกตงฮวง จะว่าไปแล้วถังเหล่ยกับาาของจักรวรรดิเทียนอวี่ก็เคยพบหน้ากันหลายครั้งหลายครา
แต่ตอนนั้นถังเหล่ยมีสถานะเป็ถึงบุตรบุญธรรมของราชันตงที่มีทักษะการปรุงยาเก่งกาจไร้เทียมทาน ก็เป็ธรรมดาที่าาแห่งจักรวรรดิหนึ่งจะไม่อยู่ในสายตาเขา
ถังเหล่ยในตอนนั้นคบแต่กับคนระดับจ้าวยุทธ์ จอมราชันยุทธ์ แม้าาของจักรวรรดิเทียนอวี่จะมีนามสมญาว่าาาอวี่ แต่ความจริงก็มีพลังแค่ระดับราชันยุทธ์เท่านั้น
“ฟังแล้วช่างน่ากลัวเสียจริง”
ถังเหล่ยกล่าวเหมือนทองไม่รู้ร้อน
เมื่ออวิ๋นเมิ่งเห็นท่าทีเช่นนั้น นางกลับคนร้อนใจเสียเอง นางคิดว่าถังเหล่ยไม่เคยเห็นโลกกว้างมาก่อน จึงไม่รู้ว่าพี่ชายสองคนของเยียนหลิงซานนั้นเก่งกาจเพียงใด
“เ้าต้องออกจากจักรวรรดิเทียนอวี่ แล้วห้ามกลับมาอีกตลอดกาล ยังไงพวกเขาสองคนก็ไม่มีทางปล่อยเ้าไปแน่ และต่อให้อยู่นอกจักรวรรดิเทียนอวี่ เ้าก็ต้องระวังตัว ถึงพวกเขาจะไม่อาจใช้อำนาจไปจับตัวเ้าที่จักรวรรดิอื่น แต่ยังส่งมือสังหารไปได้อยู่ดี”
อวิ๋นเมิ่งถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า ถังเหล่ยที่เพิ่งอายุเท่านี้ต้องเร่ร่อนไปทั่วเสียแล้ว
“พวกเขาจะไม่ลงมือกับตระกูลถังใช่หรือไม่?”
ถังเหล่ยกล่าว
“ข้าคิดว่าไม่ ข่าวที่เยียนหลิงซานถูกสังหารต้องแพร่สะพัดไปทั่ว จากสถานะของเยียนหลิงเทียนกับเยียนหลิงชวน พวกเขาไม่อาจทำอะไรตระกูลถังได้ ถ้าจะฆ่าคงฆ่าแค่เ้าคนเดียว!”
อวิ๋นเมิ่งไม่ได้กังวลว่าพวกเขาจะลงมือกับตระกูลถัง เพราะตระกูลถังเป็เพียงตระกูลของเมืองเล็กๆ คนที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลยังมีระดับไม่ถึงยอดยุทธ์ด้วยซ้ำ
ถ้าเยียนหลิงเทียนส่งทหารมากวาดล้างตระกูลถัง จะทำให้ยอดฝีมือคนอื่นหัวเราะเยาะเอาได้ เพราะเยียนหลิงซานที่เป็ถึงยอดฝีมือระดับยอดยุทธ์ไม่อาจจัดการกับตระกูลเล็กๆ ตระกูลหนึ่งได้ แล้วยังต้องให้เยียนหลิงเทียนออกหน้าเองอีกคงไม่ดีนัก
เยียนหลิงเทียนอาจจะไม่ทำอะไรตระกูลถัง แต่คงไม่ปล่อยถังเหล่ยไป
ถังเหล่ยพยักหน้า เขาขอเพียงตระกูลถังไม่เป็อะไรก็พอ
“เ้าฟังอยู่หรือไม่ เ้าต้องรีบออกจากจักรวรรดิเทียนอวี่เดี๋ยวนี้ และห้ามกลับมาอีก นี่เ้า...”
เมื่ออวิ๋นเมิ่งเห็นท่าทางสบายๆ ของถังเหล่ย ในใจก็ร้อนรุ่มขึ้นไปอีก แต่ขณะที่นางยังพูดไม่ทันจบ ก็มีเสียงบินผ่านอากาศดังขึ้น ร่างของหลินเนี่ยนราวกับวิหคบินร่อนลงมา
“อาจารย์ ท่านฆ่าเยียนหลิงซานไปแล้วหรือ? ดีจริงๆ!”
เมื่อหลินเนี่ยนที่เพิ่งร่อนลงมาเห็นศพของเยียนหลิงซาน จึงคิดว่าอวิ๋นเมิ่งเป็คนสังหาร
“ขอเหอะ ข้าเป็คนฆ่าเขาชัดๆ!”
ถังเหล่ยรีบแย้งทันที เขายอมรับไม่ได้ที่เอาเื่ความดีความชอบในการสังหารเยียนหลิงซานไปให้อวิ๋นเมิ่ง
“ข้าไม่เชื่อ อาจารย์ของข้าต้องช่วยเ้าจากเยียนหลิงซานแน่!”
หลินเนี่ยนเบะปากพูด บ่งบอกว่านางไม่เชื่อคำพูดของถังเหล่ย
“เ้ายังไม่เชื่อ? งั้นเ้าดูที่กริช นี่มันฝีมือข้าเอง!”
ถังเหล่ยรีบดึงกริชออกมาและแทงเข้าไปใหม่
โชคดีที่เยียนหลิงซานตายไปนานแล้ว ไม่เช่นนั้นคงต้องทนทุกข์ทรมานอีกครั้งแน่
“พวกเ้า พอได้แล้ว เนี่ยนเอ๋อร์อย่าหาเื่ ถังเหล่ยเป็คนฆ่าเยียนหลิงซานจริงๆ”
อวิ๋นเมิ่งทำท่าบอกให้ทั้งสองคนหยุดเถียงกัน
หลินเนี่ยนมองถังเหล่ยด้วยสายตาเคลือบแคลงใจ แต่นางไม่เชื่อว่าอาจารย์ของนางจะโกหก ทว่านางก็จินตนาการไม่ออกว่า ถังเหล่ยสังหารเยียนหลิงซานได้อย่างไร?
“ถังเหล่ย เ้าคิดจะทำยังไงต่อ!?”
“ออกจากจักรวรรดิเทียนอวี่ อย่างไรข้าก็มีธุระที่ต้องออกจากจักรวรรดิเทียนอวี่ไประยะหนึ่งพอดี”
ถังเหล่ยยักไหล่ ในใจของเขารู้ถึงความร้ายแรงของเื่นี้ดี จากพลังของเขาตอนนี้ ยังไม่เหมาะที่จะอยู่ในจักรวรรดิเทียนอวี่ต่อ
พออวิ๋นเมิ่งได้ยินเช่นนั้น สีหน้านางก็คลายความกังวลลง
แต่ไฉนถังเหล่ยถึงบอกว่ามีธุระที่ตัวเองต้องทำนอกจักรวรรดิล่ะ? ในเมื่อถังเหล่ยเป็ศิษย์จากตระกูลเล็กๆ แห่งหนึ่ง หรือว่าเขาติดต่อกับจักรวรรดิอื่นอีก?
อวิ๋นเมิ่งมองข้ามคำพูดในประโยคหลังไป นางคิดว่าถังเหล่ยแค่อายุน้อย มีทิฐิ และไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ จึงหาทางพูดให้ตัวเองดูดี
“ถ้าเ้าจะจากไปจริงๆ ข้าก็มีสหายอยู่ที่จักรวรรดิหลิวจิน ถึงตอนนั้นเขาสามารถช่วยคุ้มครองเ้าได้บ้าง!”
อวิ๋นเมิ่งกล่าวขึ้น ในใจของนางกังวลเื่ถังเหล่ยมาก ยังไงเขาก็เป็แค่ชายหนุ่มอายุสิบกว่าปีคนหนึ่ง จะให้หนีไปจักรวรรดิอื่น ก็ต้องเผชิญอันตรายมากมายเป็ปกติ
“ขอบคุณสำหรับความหวังดีจากผู้าุโ ไว้ข้าจะตัดสินใจอีกที”
ถังเหล่ยเอ่ยขอบคุณอวิ๋นเมิ่ง ในใจเขาไม่คิดจะไปจักรวรรดิหลิวจิน
“หนีหรือ? ทำไมต้องหนี? พวกเราฆ่าเยียนหลิงซานไปแล้วไม่ใช่หรือ? ทำไมยังต้องหนีอีก?”
หลินเนี่ยนที่อยู่ด้านข้างไม่เข้าใจบทสนทนาของอวิ๋นเมิ่งกับถังเหล่ย
“เ้าไม่ต้องยุ่ง หลังจากกลับไปหนนี้ เ้าต้องเก็บตัวอยู่ในตำหนัก ถ้าไม่ทะลวงระดับยอดยุทธ์ ก็ห้ามออกมาเด็ดขาด”
อวิ๋นเมิ่งดุหลินเนี่ยน หลินเนี่ยนจึงเผยใบหน้าคับข้องใจ ก็นางไม่ได้ทำอะไรผิด แต่กลับโดนดุเสียอย่างนั้น
เดิมทีหลินเนี่ยนคิดจะบอกอวิ๋นเมิ่งเื่ที่ิญญายุทธ์ทะลวงระดับ แต่ตอนนี้หลินเนี่ยนโมโหอยู่ นางจึงตั้งใจเก็บเงียบ
“ตอนนี้เ้าจะไปที่ไหน?”
อวิ๋นเมิ่งหันกลับมามองถังเหล่ย และถามต่อ
“กลับเมืองอวิ๋นหลิว ข้ายังไม่รู้สถานการณ์ของตระกูลถัง ถ้าต้องจากไป ก็อยากทำให้ตระกูลปลอดภัยก่อน”
ถังเหล่ยที่มองไปยังทิศทางของเมืองอวิ๋นหลิว กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แม้จะผ่านไปเพียงคืนเดียว แต่ในเมืองอวิ๋นหลิวต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงพลิกฟ้าคว่ำดินแน่
“ก็ดี กลับไปก่อนเถอะ!”
อวิ๋นเมิ่งพยักหน้า ต่อให้ต้องจากไป แต่ยังไม่ต้องรีบนัก ข่าวไม่ได้กระจายเร็วขนาดนั้น เฮยฉานฉู่คงไม่กล้าเผยตัวง่ายๆ
ตลอดทางกลับเมืองไม่มีการพูดคุยกัน พวกถังเหล่ยสามคนเดินทางผ่านป่าอย่างรวดเร็ว พวกเขาไม่พบศพของเฮยเซียจื่อระหว่างทาง เกรงว่าคงเฮยฉานฉู่จะเอาตัวไปแล้ว
ประมาณหนึ่งชั่วยาม เมืองอวิ๋นหลิวก็ค่อยๆ ปรากฏสู่สายตาของถังเหล่ย
ความจริงแล้วความเร็วของอวิ๋นเมิ่งกับหลินเนี่ยนมีมากกว่านี้ แต่ทั้งสองยังคงตามหลังถังเหล่ยอยู่เงียบๆ ภารกิจของพวกนางครั้งนี้เสร็จสิ้นแล้ว
เฮยเซียจื่อถูกสังหาร เฮยฉานฉู่หนีไปได้
การต่อสู้ระหว่างตระกูลในเมืองอวิ๋นหลิวต่อจากนี้ไม่เกี่ยวกับพวกนางสองคน แต่พวกนางคิดจะตามไปช่วยถังเหล่ยสักหน่อย