Quint hip l femboy
8
/
Vlog with ปั้นหยา
“ชัดไหม”
“ชัดครับ”
“โอเค งั้นเริ่มเลยนะ”
เรานับหนึ่งถึงสามในใจก่อนจะฉีกยิ้มให้กล้องด้วยท่าทางที่คิดว่าเป็ธรรมชาติมากที่สุด—จะว่าไงดี เราชอบทำคอนเท้นติ๊กต๊อกก็จริงแต่สกิลด้านการพูดคนเดียวผ่านกล้องวิดีโอนั้นเป็ศูนย์หรืออาจจะติดลบเสียด้วยซ้ำ
“เธอพูดมาเลยก็ได้ครับ อันไหนไม่โอเคค่อยตัดออกทีหลัง”
“ก็ได้ค่ะ ว่าแต่เค้ายิ้มแปลกไหม” เรายู่หน้าเข้าหากันด้วยความไม่มั่นใจ ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนฝึกยิ้มหน้ากระจกคนเดียวจนเหงือกแห้งทว่าพออยู่ในสถานการณ์จริงเรากลับทำตัวไม่ถูกเสียอย่างนั้น
“ไม่ครับ สวยแล้ว”
“ขี้โม้”
“เอ้า ควินท์พูดจริง” เรากลั้นยิ้มจนปวดแก้มไปหมดก่อนจะพยายามรวบรวมสติตัวเองให้กลับคืนมา จะได้เริ่มทำงานตรงหน้าเสียที
อา เราลืมเล่าไปเลยว่าที่ต้องมานั่งถ่ายวิดีโอเหมือนเหล่า YouTuber ต้นสายปลายเหตุมันเริ่มมาจากอะไร...
ย้อนกลับไปเมื่อสองสัปดาห์ก่อน แบรนด์เครื่องสำอางที่เราลงทุนกับเพื่อนสนิทได้คิดวิธีกระตุ้นยอดขายในรูปแบบการถ่าย vlog โดยที่ Influencer ที่ดีลมานั้นต้องใช้ผลิตภัณฑ์ของแบรนด์และทำกิจกรรมตลอดทั้งวันเพื่อพิสูจน์ว่าเครื่องสำอางนั้นติดทนนานอย่างที่เคยเคลมเอาไว้หรือเปล่า
ทุกคนเห็นดีเห็นงามรวมทั้งเราด้วยแต่ระหว่างที่กำลังเปิดอินสตาแกรมเพื่อเฟ้นหาคนที่เหมาะสม อยู่ ๆ เจี๋ยก็พูดขึ้นว่า ‘งบประมาณในการโปรโมทมีไม่พอเพราะกูเอาไปซัพพอร์ตส่วนที่ขาดด้านแพคเกจจิ้งแล้ว’ ถึงจะใอยู่บ้างแต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเนื่องจากมันเป็เื่ปกติที่แทบทุกแบรนด์จะต้องพบเจอ—จวบจนกระทั่ง...
‘หยามึงถ่ายได้ปะ’
‘ไม่เอา กูทำอะไรแบบนี้เป็ที่ไหนเล่า’
‘สแตนดี้หวังอี้ป๋อขนาดเท่าตัวจริง’
‘ไม่—’
‘แถมแซลมอนซาซิมิไซซ์ XL อีกเซต!’
‘โอเค ดีล!’
อือ ก็นั่นแหละ เพราะเราเห็นแก่ของฟรีไงจุดจบจะกละเลยเป็เช่นนี้ จะปฏิเสธก็ไม่ได้อีกเพราะตกปากรับคำไปแล้วเรียบร้อย เฮ้อ ชีวิตไอ้หยาเนี่ยน้า มันจะบะลั่ก ๆ อุ่ก ๆ เกินไปแล้ว...
“เธออย่าคิดว่าข้างหน้ามีกล้องจับอยู่ ให้ลองคิดว่าเรากำลังพูดคุยกันแบบนี้ดีไหมครับ เธอจะได้ไม่ตื่นกล้องด้วย” เราหลุดจากภวังค์ก่อนจะรีบทบทวนคำพูดของคุณที่แสนจะยาวเหยียด และได้ข้อสรุปสั้น ๆ ว่าแค่ลองดูก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร
“เค้าพูดชื่อเธอออกกล้องได้ไหม” เราเอ่ยขอ
“ได้ครับ ได้ทุกอย่างเลย”
“โอเค ขอบคุณนะคะ”
เป็อีกครั้งที่เรานับหนึ่งถึงสามในใจก่อนจะเริ่มเอ่ยแนะนำตัวเลียนแบบบิวตี้บล็อคเกอร์ที่เคยดู โดยมีแฟนตัวยงอย่างควินท์คอยยกยิ้มให้กำลังใจอยู่หลังกล้อง
“สวัสดีค่ะ วันนี้หยาจะมาสอนแต่งหน้า Everyday look นะคะ ไม่เข้มมาก น้อง ๆ นักเรียนนักศึกษาสามารถแต่งตามกันได้...”
“...”
“โดยเครื่องสำอางทั้งหมดที่หยาจะใช้เป็ของแบรนด์ lèvre นะคะ พิกัดอยู่ใต้คลิปเลย”
“น่ารัก” คนที่นั่งอยู่เบื้องหน้าคอยเช็กวิดีโอพึมพำออกมาพร้อมทั้งยิ้มกว้างจนเรานึกหมั่นไส้เสียจนอยากเดินไปหยิกสักสิบที ฮึ่ย คอยดูเถอะ ถ้าเสียงแทรกเข้ามาในคลิปละก็เจอดีแน่!
“เริ่มแรกเรามาลงเบสเมคอัพกันก่อนนะคะ หยาจะใช้คุชชั่นเบอร์ 01 แปะ ๆ ลงไปให้ทั่วใบหน้าแล้วตามด้วยแป้ง แต่ทาบาง ๆ พอนะคะ ไม่ต้องลงหนักมาก”
“สวยจัง”
“เงียบไปเลยนะควินท์…แฮ่ม! จากนั้นทาคอนทัวร์ไปบริเวณกรอบหน้าและสันจมูกเลยนะคะ อยากได้ทรงไหนก็ปัดเอาเลยหรือถ้าใครทำไม่เป็ ทำตามหยาก็ได้ค่ะ เริ่มจาก…” ทันทีที่อาการเขินกล้องหายไปเราก็เริ่มพูดไปเรื่อยอย่างห้ามไม่อยู่ มีนอกเื่บ้างประปรายแต่ทว่าก็ดึงตัวเองกลับมาได้ทุกครั้ง ส่วนควินท์เนี่ยนั่งมองอยู่แท้ ๆ ทำไมไม่ห้ามกันเลย
“เธอครับ ตรงกรอบหน้าข้างซ้ายควินท์ว่ามันเข้มไปนะ”
“แง จริงด้วยเดี๋ยวเค้าปัดออกแป๊บนึง” เรายิ้มแหยก่อนจะใช้แปรงปัดให้บริเวณนั้นอ่อนลงอีกหนึ่งระดับและไม่ลืมที่จะขยับปากขอบคุณคนรักที่นั่งเชียร์อัพไม่ห่างกาย
“ลงเบสเมคอัพเสร็จเรียบร้อยแล้ว หยาจะแต่งตาก่อนนะคะหรือทุกคนจะเริ่มที่ปาก แก้ม คิ้วก่อนก็ได้เอาตามที่ตัวเองถนัดเลยนะ”
“...”
“ออกตัวก่อนว่าหยาแต่งตาไม่ค่อยเก่ง เพราะฉะนั้นวันนี้จะขออนุญาตหาเรฟมาแต่งตามนะคะ…” เราพยายามพิงโทรศัพท์เอาไว้กับกล่องทิชชูทว่าก็ทำไม่ได้สักทีจนควินท์ต้องเอื้อมมือมาจับไว้พร้อมกับส่งสัญญาณให้เราทำหน้าที่ของตัวเองต่อ
“เดี๋ยวควินท์จับให้” อีกฝ่ายกระซิบ
“ขอบคุณค่ะ ถ้าเมื่อยบอกนะ”
“ครับผม”
เราหยิบอายไลน์เนอร์แบบดินสอขึ้นมากรีดบริเวณหัวตาและ่ท้ายอย่างเบามือก่อนจะใช้คอตตอนบัดขนาดเล็กเกลี่ยส่วนเกินออกเพื่อให้ดูเรียวสวยที่สุดเท่าที่จะทำได้
ในระหว่างที่ลงพาเลทตาอยู่นั้น เราก็เล่านู้นเล่านี่ไปเรื่อยเพราะไม่อยากให้บรรยากาศในคลิปมันเงียบจนเกินไป มีบ้างที่ควินท์เข้ามาแจมแต่นั่นก็ส่วนน้อยถึงน้อยที่สุดเพราะซีอีโอจน ๆ อย่างเราไม่มีเงินไปจ่ายค่าตัวแร็ปเปอร์ชื่อดังอย่างคุณเขาหรอก T-T
“สวยจังแฟนใครเนี่ย”
“ห้ามพูด ๆ”
เสียงพูดคุยหยอกล้อสลับกับการแต่งหน้าทำให้คลิป่แรกยาวกว่าที่คาดการไว้แต่กระนั้นก็ไม่ได้เป็ปัญหา เพราะทีมงานต้องเอาคลิปไปตัดต่อเป็่ ๆ อยู่แล้ว
“เสร็จเรียบร้อยแล้วสำหรับ Everyday look เมคอัพวันนี้ หยาหวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ…เอ่อ ขออนุญาตสคริปวิดีโอน้า แล้วเจอกันค่ะ!”
/
่กลางคลิปไปจนถึงท้ายคลิปเราเลือกที่จะออกมาทำกิจกรรมกลางแจ้งตามคอนเซ็ปที่คิดเอาไว้ั้แ่แรก แพลนวันนี้หลังจากแต่งหน้าเสร็จเราจะพาควินท์ไปซื้อสเกตบอร์ดใหม่ (อันนี้เ้าตัวยังไม่รู้ อุบอิบไว้ก่อนนะคะ) ปิดท้ายด้วยการพาอีกฝ่ายไปลานสเกตหลังจากไม่ได้ไปมาเกือบหนึ่งเดือนเห็นจะได้
“พยายามอย่าให้ติดหน้าคนอื่นเยอะนะคะ เค้าสงสารทีมตัดต่อ” แค่คิดว่าต้องมานั่งเบลอหน้าคนที่เดินผ่านไปมาเราก็ปวดตาแทนแล้วอะ :- (
“ครับ เดี๋ยวควินท์จะปรับขนาดให้เห็นแค่หน้าเธอ อาจจะมีหลุดออกมาบ้าง อันนี้เธอโอเคใช่ไหม”
“โอเคค่ะ แต่อย่าให้หน้าใหญ่เกินไปนะเดี๋ยวเค้าไม่สวย”
“โธ่ เธอขา ต่อให้ควินท์ซูมจนเห็นรูขุมขนยังไงเธอก็สวยที่สุดอยู่แล้ว” นั่น ดูพูดเข้า–เราขยับปากเลียนแบบคำพูดเมื่อครู่อย่างกวนประสาทก่อนจะรีบสาวเท้ายาว ๆ ไปข้างหน้าเพราะคนโตกว่าเตรียมจะกระโจนเข้ามาบีบปากเราให้หายมันเขี้ยว
ไม่รู้เราเคยเล่าไหมว่าควินท์น่ะมือหนักมาก ๆ จับเราแต่ละที บีบเราแต่ละที เนื้อตัวนี่แดงเสียยิ่งกว่าคนแพ้กุ้ง!
“โห คุณปั้นหยาออกจากบ้านมาเกือบชั่วโมงยังสวยอยู่เลย”
“ไม่ ๆ เธอต้องพูดว่าเครื่องสำอางยังติดทนอยู่เลย” เราเอี่ยวตัวออกจากเลนส์กล้องพร้อมกับป้องปากกระซิบบรีฟแฟนตัวโตให้พูดตามบทที่เตรียมไว้
“โอเคครับ ว่าแต่คุณปั้นหยาจะไปไหนครับเนี่ย พวกร้านอาหารอยู่อีกชั้นไม่ใช่เหรอ” ควินท์ถามเราด้วยใบหน้างุนงงแต่เราเลือกที่จะเมินเฉยไม่ยอมตอบกลับ
“ห้ามถามค่ะ เดินตามเค้าอย่างเดียวพอ”
ชายหนุ่มลูกครึ่งพยักหน้าตอบรับและอดไม่ได้ที่จะหยิบสมาร์ตโฟนในกระเป๋ามาถ่ายแผ่นหลังของคนรักที่วันนี้ใส่เสื้อยืดโอเวอร์ไซซ์สีดำกับกางเกงขาสั้นที่ถูกชายเสื้อคลุมเอาไว้อย่างิ่เหม่...
ปกติก็สวยอยู่แล้ว
แต่วันนี้สวยเป็พิเศษเพราะใส่เสื้อผัว
“ถึงแล้วค่ะ”
“ด...เดี๋ยวนะ” เราหลุดยิ้มกว้างเมื่อเห็นท่าทีของตากล้องเฉพาะกิจซึ่งบัดนี้กำลังตกตะลึงยกใหญ่เพราะสถานที่ที่อยู่เบื้องหน้าคือร้านสเกตบอร์ดที่อีกฝ่ายมักจะมาใช้บริการอยู่บ่อย ๆ
“ดูทำหน้า”
“เธอล้อควินท์เล่นปะเนี่ย” เราหยิบกล้องวิดีโอมาถือเองซึ่งภาพที่กำลังถ่ายทำอยู่นั้นคือปฏิกิริยาของแฟนตัวโตที่เดี๋ยวก็ยิ้มเดี๋ยวก็นิ่งอึ้งสลับไปมาทุก ๆ สามวิ
อา–จะว่าไงดี ควินท์เคยไถสเกตแล้วพลาดล้มแขนหัก เราเลยไม่ค่อยสนับสนุนความชอบด้านนี้เท่าไหร่ แต่พอโดนอ้อนเข้าหนัก ๆ สุดท้ายเราก็ยอมโดยมีข้อแม้ว่าจะต้องใส่อุปกรณ์เซฟตี้ทุกครั้งถึงแม้จะเล่นในที่ราบเรียบก็เถอะ
“ก็อันเก่าแผ่นมันแตกไม่ใช่เหรอ”
“รักนะ ขอบคุณครับ” พ่อคุณเอ่ยคำหวานใส่เราไม่พอยังยกมือไหว้ก่อนจะวิ่งแจ้นเข้าร้านราวกับสุนัขยามเห็นกระดูกก็เถอะ
เรากระซิบถามพี่เ้าของร้านที่เห็นหน้าค่าตากันค่อนข้างบ่อยว่าถ่ายได้ไหม อีกฝ่ายพยักหน้างึกงักและไม่ลืมให้เราใส่เครดิตร้านเข้าไปในคลิปด้วย ก็นะ…นี่แทบจะไม่ใช่คลิปรีวิวเครื่องสำอางแล้ว แทบจะเป็คลิปตามใจแฟนหนึ่งวันแล้ว!
“แผ่นอันนี้ราคาตามป้ายเลยไหมพี่”
“ตามป้ายเลยน้อง ไม้เมเปิ้ลอย่างดีพี่กล้ารับประกันเลย” เราชะโงกใบหน้าดูราคาที่ติดอยู่บนแผ่นป้ายก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อพบว่าอีกไม่ถึงหนึ่งร้อยก็จะครบครึ่งหมื่น
“ควินท์ชอบไหม”
“ชอบครับ แต่เดี๋ยวควินท์เดินดูก่อนเผื่อเจอแผ่นที่ราคาถูกกว่านี้” เราปิด
กล้องวิดีโอก่อนจะหยิบแผ่นไม้อันเดิมที่ถูกวางไว้เมื่อครู่ยัดใส่มือคนรักพร้อมกับรอยยิ้มกว้างที่ควินท์มักจะดูออกเสมอว่าเราหมายถึงอะไร
“เดี๋ยวเค้าซื้อให้”
“...”
“เอาแบบคอมพลีทเลยเนาะ พวกทรัคกับล้อเธอเลือกใหม่ได้เลย เดี๋ยวเค้าจ่ายเอง”
“เธออออ ควินท์เกรงใจจังครับ” แม้ปากจะบอกว่าเกรงใจทว่าดวงตาคมเฉี่ยวกลับวาววับด้วยความรู้สึกยินดี ซึ่งท่าทีเ่าั้ทำเอาเราอดไม่ได้ที่จะหยิกแก้มสากแรง ๆ หนึ่งที
ฮึ่ย กลับคอนโดเมื่อไหร่แก้มช้ำแน่!
“เธอให้งบควินท์เท่าไหร่”
“งืม ไม่จำกัดค่ะ ถือว่าเป็ค่าตัวตากล้อง”
“ขอบคุณครับ” เรามองตามแผ่นหลังกว้างที่เดินดูนู่นนี่ไปทั่วทั้งร้านแล้วอดไม่ได้ที่จะนึกถึงตัวเองยามเดินเข้าโซนขายเครื่องสำอาง…แตกต่างก็ตรงที่ว่าควินท์แยกสีลิปออกส่วนเราแค่จำแบรนด์สเกตบอร์ดได้ก็เก่งแล้ว
รอไม่ถึงสิบห้านาทีสเกตบอร์ดคอมพลีทก็ถูกประกอบจนเสร็จ เราหยิบกล้องวิดีโอขึ้นมาถ่ายอีกครั้งและไม่ลืมที่จะซูมไปยังของเล่นอันใหม่ที่อีกฝ่ายกอดมันไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
“ชอบไหม”
“ชอบครับ”
“งั้นคืนนี้เอาขึ้นมานอนกอดด้วยดีไหม” เราเอ่ยแซว
“ไม่เอา คืนนี้จะกอดเมีย”
เรายู่หน้าก่อนจะจับจูงแฟนหนุ่มให้เดินออกจากร้านเพื่อไปทำกิจกรรมสุดท้ายให้เสร็จสมบูรณ์ จะได้กลับไปนอนตีพุงตากแอร์เย็น ๆ เสียที
“เธอครับ”
“หือ?”
“สนใจไปถ่ายคอนเท้นที่ลานสเกตหน่อยไหม”
“ฮ่า ๆ เอาสิ แต่ว่าควินท์สอนเราเล่นหน่อยนะ”
“เธอจะล้มไหม วันนี้ควินท์ไม่ได้เอาเซฟตี้มาด้วย” อีกฝ่ายเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็กังวล
“แต่เค้าเอามา” เราหันหลังเพื่อโชว์กระเป๋าเป้สีดำของเ้าตัวซึ่งเราแอบหยิบทั้งหมวกกันน็อค สนับศอกและเข่ายัดใส่เป้สะพายหลังเสียจนแน่นตุงยิ่งกว่ากระดองเต่าั์ในเทพนิยาย
“ควินท์ก็ว่าทำไมวันนี้กระเป๋าหนัก ๆ”
“แฮะ เค้าเตรียมพร้อมใช่ไหมล่ะ”
“ครับ ที่รักเก่งมาก”
/
เวลาเกือบห้าโมงเย็น ลานสเกตนอกเมืองอันเป็ที่รู้จักกันดีถูกจับจองเป็กลุ่มก้อน และทันทีที่เราสองคนเดินลงจากรถ คนที่ยืนอยู่บริเวณนั้นก็ต่างพากันหันมามองอย่างสนใจแต่ทว่าก็ไม่ได้เข้ามายุ่มย่ามหรือเสียมารยาทละเมิดเวลาส่วนตัวของคนทั้งสองแต่อย่างใด…
“มาใส่เซฟตี้ก่อนครับ”
“แป๊บนึง เค้าขอตั้งกล้องก่อน”
“เดี๋ยวควินท์ทำให้”
“ใกล้เสร็จแล้วเนี่ย”
“ครับ ๆ”
เรายืนนิ่งเป็รูปปั้นให้อีกฝ่ายสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันให้ ขอออกตัวก่อนว่าเราเคยหัดเล่นครั้งหนึ่งแต่ไปไม่รอดเพราะทรงตัวบนบอร์ดไม่ได้จนล้มก้นกระแทก เข็ดหลาบและละความพยายามไปในที่สุด
“ยืนตัวตรงไว้ครับ ไม่ต้องกลัวควินท์จับมือเธออยู่” เรายืนบนกริปเทปใหม่เอี่ยมโดยมีควินท์ใช้ปลายเท้าข้างหนึ่งเหยียบตรงจุดศูนย์กลาง ส่วนสองมือก็จับประคองเราไว้ก่อนจะเริ่มปล่อยมือทีละข้างอย่างช้า ๆ เพื่อให้เราทรงตัวด้วยตนเอง
“พอได้ไหมครับ”
“ได้…ได้ค่ะแต่เธออย่าเพิ่งเอาเท้าออกได้ไหมคะเค้ากลัวล้ม”
“ครับผม”
เราสูดหายใจเข้าจนเต็มปอดก่อนจะขยับปลายเท้าให้วางในตำแหน่งที่เหมาะสม จากนั้นก็เอ่ยกระซิบให้ควินท์ละปลายเท้าออกไปเพราะเราอยากลองทรงตัวบนบอร์ดดู
“เธอไหวแน่นะ–เฮ้ย!” ยืนได้ไม่ถึงสามวิหน้าเราก็คะมำลงกับพื้น ยังดีที่
ควินท์ยืนอยู่ไม่ไกลเลยคว้าตัวเราเอาไว้ทัน มิเช่นนั้นหน้าที่คุณหมอบรรจงสร้างสรรได้พังพินาศอย่างแน่นอน
“แฮะ ๆ ขอบคุณนะคะ”
“ไม่ต้องมายิ้มเลย ควินท์ใจหายหมด”
“เค้าขอโทษ แง”
“เฮ้อ มานี่เดี๋ยวควินท์พาเล่น”
เรายืนบนบอร์ดอีกครั้งก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อล้อขนาดเล็กทั้งสี่เริ่มเคลื่อนไปตามแรงดันโดยที่มีมือหนาคอยประคองแผ่นหลังเอาไว้ไม่ให้ห่าง
“ย่อเข่านิดนึงครับ มันจะช่วยเื่การทรงตัวได้ดี”
“โอ๊ะ จริงด้วย”
“ทีนี้เธอลองเอาขาซ้ายไถกับพื้นช้า ๆ ดูครับ…อา เก่งมาก” เรายิ้มอย่างภูมิใจก่อนจะรู้สึกเขินนิดหน่อยเมื่อพบว่าคนที่อยู่บริเวณนั้นต่างมองมาทางพวกเราด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“เค้า…เค้าอยากลองเล่นเอง”
“หืม แน่ใจนะ”
“ค่ะ แน่ใจ”
เราเอาขาข้างซ้ายพักไว้กับพื้นปูนก่อนจะเริ่มขยับปลายเท้าเพื่อเคลื่อนไหวด้วยแรงที่ไม่ช้าและไม่เร็วจนเกินไป—เราเหงื่อตกและหวาดหวั่นแต่ทว่าก็ใจสู้ ยิ่งจังหวะที่เอาเท้าซ้ายเหยียบบนบอร์ดแล้วพยายามทรงตัวให้มั่น ก้อนเนื้อบริเวณอกซ้ายก็เต้นตุบตับจนรู้สึกปวดหนึบไปหมด
“ค่อย ๆ ครับ…เดี๋ยวควินท์ไปยืนรอรับตรงนู้นนะ” ร่างสูงว่าเช่นนั้นก่อนจะสาวเท้ายาว ๆ ไปยืนอยู่เบื้องหน้าคนที่กำลังไถสเกตบอร์ดเข้าหาอย่างทุลักทุเล–อีกนิดเดียวครับเธอ อีกนิดเดียวเท่านั้น
พรึ่บ!
ชายหนุ่มลูกครึ่งใช้เท้าดันส่วนปลายของสเกตบอร์ดเอาไว้ก่อนจะใช้สองมือรับร่างของแฟนสาวที่บัดนี้ใบหน้าชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อจนควินท์อดไม่ได้ที่จะกดจูบลงบนกลุ่มผมนุ่มอย่างนึกเอ็นดู
“ขอบคุณค่ะ”
“ยินดีครับ แล้วก็…เมื่อกี้เก่งมากเลยนะ เธออยากลองเล่นอีกไหม”
“พอแล้วค่ะ เค้านั่งดูเฉย ๆ น่าจะดีกว่า”
“เอางั้นเหรอครับ”
“อื้อ เอางั้นแหละ”
เราเดินกลับไปยังม้านั่งก่อนจะเก็บพวกอุปกรณ์การถ่ายวิดีโอใส่กระเป๋าให้เรียบร้อย จากนั้นก็มานั่งมองเด็กชายควินท์ที่หอบสเกตบอร์ดไปไถเล่นกับเพื่อนด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข
“พี่หยาคะ”
“ขา ว่าไงคะ”
“คือแฟนหนูเล่นสเกตบอร์ดอยู่กับพี่ควินท์ หนู…หนูขอนั่งกับพี่ตรงนี้ได้ไหม ถ้าไม่ได้ไม่เป็ไรค่ะ” เด็กสาวที่มัดผมหางม้าเอ่ยถามด้วยท่าทีกล้า ๆ กลัว ๆ และนั่นทำให้เราอดไม่ได้ที่จะยิ้มกว้าง เนื่องจากปฏิกิริยาที่เด็กสาวแสดงออกทำให้เรานึกถึงไลล่าตอนพบปะกันครั้งแรก
ตาตื่น หูตกอย่างนี้เลยล่ะ!
“ไม่เห็นต้องขอเลย มานั่งด้วยกันเร็วค่ะ”
“ขอบคุณนะคะ”
“ยินดีค่ะ”
“...”
“ว่าแต่หนูชื่ออะไร พี่หยาถามได้ไหมคะ”
“ถามได้ค่ะ หนูชื่อจีน”
“โอเคน้องจีน ปล่อยให้พวกผู้ชายเขาเล่นสนุกกันไป ส่วนเราสองคนไปหาอะไรกินกันดีกว่า เดี๋ยวพี่หยาเลี้ยงเอง!”
“ฮื่อ อย่าเลยค่ะหนูเกรงใจ”
“ถ้าหนูเกรงใจงั้นเลี้ยงไอติมไผ่ทองพี่หยาคืนก็ได้ โอเคเปล่า?” น้องจีนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้างึก ๆ และไม่ลืมที่จะะโบอกแฟนหนุ่มซึ่ง
ควินท์ที่ไถสเกตอยู่กับน้อง ๆ กลุ่มนั้นก็หันมามองหน้าเราพร้อมกับขยับปากช้า ๆ ว่า ‘รีบไปรีบมา’
“ไปกันค่ะพี่หยา”
“โอเช ตามพี่มาเลย…ว่าแต่เราแพ้อะไรหรือเปล่า”
“หนูแพ้เผือกค่ะ กินแล้วมันจะคันลิ้นคันตัว”
“งืม ส่วนพี่ไม่แพ้แต่ไม่ชอบกิน ฮ่า ๆ” เรากับน้องสาวคนใหม่พูดคุยกันอย่างสนิทสนมจนแลกคอนแท็กเอาไว้เผื่อมีโอกาสจะได้นัดกันทานข้าว น้องจีนเป็เด็กน่ารัก เรียบร้อย อีกทั้งยังเป็เมนหวังอี้ป๋อเหมือนกันอีก
พี่หยาน้องจีน หัวใจ หวังอี้ป๋อ!
Panhya upload video – Vlog with me 12 hr
(แนบคลิป)
คอมเมนต์ยอดนิยม
Unknow แสดงความคิดเห็น : พี่หยาน่ารักมากกกก โฮฮฮ ทำคลิปแนวนี้บ่อย ๆ นะคะ
Unknow แสดงความคิดเห็น : มีใครนับไหมคะว่าพี่ควินท์หลุดปากชมแฟนไปกี่พันครั้ง
Unknow แสดงความคิดเห็น : อยากให้พี่ควินท์ทำคลิปรีวิวสเกตบอร์ดจังครับ
Unknow แสดงความคิดเห็น : เหมือนไม่ใช่คลิปรีวิวสินค้า เหมือนเป็คลิปรีวิววัสดุแฟนหนุ่มมากกว่า โฮฮฮ วาสนาพี่หยาขา T-T
Tbc
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้