เมื่อก้าวขึ้นสู่ระดับิญญาแท้แล้ว หลงอวี้ก็ััได้อย่างชัดเจนว่า ตัวเขาในตอนนี้แตกต่างจากเมื่อก่อนแล้ว
การสร้างิญญาแท้ขึ้นคือการเปิดประตูบานใหม่ในเส้นทางแห่งวิถีวรยุทธ์
“ิญญาแท้สุริยะ สุริยะสยบฟ้า”
หลงอวี้สามารถเชื่อมต่อกับฟ้าดินได้มากขึ้นกว่าเดิมผ่านทางตะวันสยบฟ้า หากเขาใช้เขตแดนสยบฟ้าอีกครั้ง พลังสยบฟ้าที่เกิดขึ้นจะทรงอานุภาพมากขึ้นกว่าเดิมอย่างน้อยหนึ่งเท่าตัว!
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อก้าวขึ้นสู่ระดับิญญาแท้แล้ว พลังพื้นฐานของหลงอวี้ก็เพิ่มสูงขึ้นกว่าเดิมอย่างก้าวะโ
ระดับิญญาแท้ขั้นที่หนึ่ง พลังต่อสู้พื้นฐานจะอยู่ที่หนึ่งพันแรงม้าพยศ มากกว่าวีถียุทธ์ขั้นเก้าถึงสี่เท่า!
พลังขนาดนี้ ถูกเรียกอีกชื่อว่า “พลังหนึ่งจวิน”
หากก้าวขึ้นสู่ระดับิญญาแท้ขั้นที่สอง อย่างนั้นพลังพื้นฐานจะเพิ่มสูงขึ้นเป็สองจวิน ทุกระดับขั้นที่เพิ่มสูงขึ้นก็จะเพิ่มระดับพลังพื้นฐานขึ้นจากเดิมหนึ่งเท่าตัว
เห็นได้ว่า แม้ระดับพลังจะห่างกันแค่หนึ่งขั้น แต่ระยะห่างของพลังพื้นฐานกลับสูงสุดขีดจนยากจะหาอะไรมาอุดช่องโหว่ได้
อีกทั้งระดับขั้นยิ่งสูง ระยะห่างก็ยิ่งไกลมากขึ้น!
“นี่สินะ ความรู้สึกของการมีพลังระดับิญญาแท้ขั้นที่หนึ่ง”
หลงอวี้ตาเป็ประกาย
“ตัวข้าในตอนนี้ หากเผชิญหน้ากับยอดฝีมือระดับิญญาแท้ขั้นหนึ่งอีกครั้ง แค่เพียงกระบวนท่าเดียวก็เอาชนะได้แล้ว ต่อให้เป็ขั้นที่สองอย่างฮวาปู๋เซี่ย ข้าก็มีพลังพอจะต่อกรมันถึงขั้นสังหารทิ้งทีเดียว!”
ระดับวิถียุทธ์ของเขาตอนนี้ ในที่สุดก็พัฒนาอีกครั้งแล้ว และความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากการก้าวสู่ระดับิญญาแท้นั้น ไม่ได้มีแค่สุริยะสยบฟ้ากับพลังพื้นฐานเท่านั้น
“สัญลักษณ์ัปรภพ จงตื่น!”
ลมปราณของหลงอวี้ถูกรวบรวมไว้ที่หน้าอก ปราณปรภพพลันถูกปลุก กลิ่นอายอันร้อนรุ่มจนเดือดพล่านได้แผ่กระจายไปทั่วทั้งร่างกาย ขณะเดียวกันก็ได้มีพละกำลังเพิ่มสูงมากกว่าเดิมถึงหนึ่งพันแรงม้าพยศ
ทันทีที่ปลุกสัญลักษณ์ัปรภพขึ้นมา พลังพื้นฐานของเขาก็จะเพิ่มสูงอีกหนึ่งเท่า!
สัญลักษณ์ัปรภพ พอก้าวขึ้นสู่ระดับิญญาแท้ ในที่สุดมันก็ได้เกิดการเปลี่ยนครั้งที่สาม ทรงพลังมากขึ้นกว่าเดิม
“ไม่ใช่แค่พลังเพิ่มสูงขึ้นกว่าเดิมสิบเท่า แต่ยังมีวิธีฝึกวิชาหมัดัปรภพกระบวนท่าที่สอง ฝ่ามือตื่นรู้สู่สังสารวัฏเพิ่มขึ้นมาด้วย”
หลงอวี้ตาเป็ประกาย
ฝ่ามือตื่นรู้สู่สังสารวัฏเป็วิทยายุทธ์ระดับิญญาชั้นยอด เหมือนกับหมัดมัวเมาล้มสู่ปรภพตรงที่มีอานุภาพเหนือกว่าวิทยายุทธ์วิชาอื่นๆ ในระดับเดียวกันทั้งหมดหลายเท่า!
ตอนที่เขาต่อกรกับยอดฝีมือระดับิญญาแท้ขั้นสองก่อนหน้านี้ แม้จะใช้ท่าหมัดมัวเมาล้มสู่ปรภพก็ไม่แน่ว่าจะสามารถสังหารอีกฝ่ายได้ เพราะว่าพลังพื้นฐานของอีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไป อีกทั้งยังฝึกฝนวิทยายุทธ์ระดับิญญากันทุกคนแล้วด้วย
แต่ตอนนี้ เมื่อหลงอวี้ปลุกสัญลักษณ์ัปรภพ ผลลัพธ์ของมันเมื่อรวมกับวิชากายาพิชิตมารทำให้พลังพื้นฐานของเขาเพิ่มถึงสองพันห้าร้อยแรงม้าพยศเลยทีเดียว ทรงพลังมากกว่าระดับิญญาแท้ขั้นสองทั่วไปเสียอีก!
หากฝึกฝนท่าฝ่ามือตื่นรู้สู่สังสารวัฏสำเร็จด้วย ต่อให้เป็ฮวาปู๋เซี่ยหรือหั่วฝู่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอีกต่อไป
แน่นอนว่าตอนนี้หลงอวี้ยังไม่มีเวลาไปฝึกฝนท่าฝ่ามือตื่นรู้สู่สังสารวัฏอยู่แล้ว ในฐานะที่เป็วิทยายุทธ์ระดับิญญา ย่อมมีความยากในการฝึกมากกว่าวิทยายุทธ์ใดๆ ที่เขาเคยััมาก่อนแน่นอน ไม่มีทางฝึกสำเร็จในเวลาสั้นๆ แน่
และเมื่อเขาก้าวขึ้นสู่ขอบเขตระดับิญญาแท้ หอกัปรภพที่สร้างสายสัมพันธ์ระดับเชื่อมปัญญากับเขาแล้ว ในที่สุดมันก็ได้ถ่ายทอดข้อมูลชุดหนึ่งมาให้เขา เป็ข้อมูลที่บันทึกวิธีการฝึกวิชาหอกระดับิญญาวิชาหนึ่งไว้
“นี่คือวิชาหอกที่บิดาข้าเป็คนคิดค้นด้วยตัวเอง วิทยายุทธ์ระดับิญญาขั้นสูง หมื่นสังหาร!”
หลงอวี้พลันนึกออก
บิดาของเขาหลงจ้ายเทียนนั้นเคยเป็ถึงขุนพลของอาณาจักรต้าถัง วิชาหอกที่คิดค้นย่อมต้องเป็วิทยายุทธ์สำหรับใช้ฆ่าฟันเหล่าข้าศึกในสนามรบอยู่แล้ว
หมื่นสังหาร หนึ่งหอกออก สังหารนับหมื่นชีวิต เป็วิชาที่ดุดันอำมหิตสุดขีดเลย!
อีกทั้งวิชาหอกหมื่นสังหารนี้ยังเป็วิชาที่หลงจ้ายเทียนคิดค้นเองด้วย ทำให้หลงอวี้รู้สึกชื่นชม
ก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินเื่การคิดค้นวิทยายุทธ์มาบ้างเหมือนกัน แต่ว่าสำหรับผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไปมันเป็เื่ที่ยากเย็นเกินไป
สิ่งที่สำคัญที่สุดของวิทยายุทธ์คือเส้นทางการโคจรลมปราณภายในร่างกาย เมื่อโคจรลมปราณผ่านจุดลมปราณที่แตกต่างกัน ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นเองก็จะแตกต่างไปด้วย
ในร่างกายคนนั้นมีจุดลมปราณอยู่มากมาย เส้นลมปราณซับซ้อนวุ่นวาย หากโคจรลมปราณแบบสุ่มสี่สุ่มห้าอาจทำให้เส้นลมปราณะเิฉีกขาดหรือถึงขั้นตันเถียนเละได้เลยทีเดียว หากไม่มีพร์หรือความมั่นใจมากพอ ก็ไม่สามารถสร้างวิทยายุทธ์ได้
วิทยายุทธ์ที่มีอยู่ในตอนนี้ ล้วนผ่านการทดลองจากคนรุ่นก่อนมานับครั้งไม่ถ้วน จนในที่สุดถึงสามารถสร้างวิทยายุทธ์ได้ วิทยายุทธ์ที่ทรงพลัง นั้น ส่วนมากจะอยู่ในมือของยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดโดยตลอด ไม่ค่อยมีการถ่ายทอดสู่ภายนอกสักเท่าไร
“หมื่นสังหาร หนึ่งหอกออก ฆ่าหมื่นคน หากฝึกวิชานี้ได้ เมื่ออยู่บนสมรภูมิก็แทบจะไร้เทียมทานเลยทีเดียว!”
หลงอวี้ถือหอกัปรภพไว้ในมือ ร่ายรำไปมาหลายครั้งก่อนจะตัดสินใจว่าจะฝึกฝนวิชาหอกนี้ให้สำเร็จค่อยคิดเื่ฝ่ามือตื่นรู้สู่สังสารวัฏเพราะว่าความยากของวิชาฝ่ามือตื่นรู้สู่สังสารวัฏนั้นสูงกว่ามาก
“สุริยะสยบฟ้า ิญญาแท้ของข้าตอนนี้ยังเป็เพียงร่างเงาเท่านั้น หากสามารถยกระดับเป็ขั้นรูปธรรมได้ อานุภาพจะต้องสูงกว่าเดิมไม่น้อยแน่ น่าเสียดายที่ตอนนี้ข้ามีระดับิญญาแท้ขั้นที่หนึ่งเท่านั้น หากคิดจะสร้างิญญาแท้ให้เป็รูปธรรม อย่างน้อยต้องระดับิญญาแท้ขั้นสี่ก่อน ยังห่างไกลอีกมากเลย”
หลงอวี้รู้สึกเสียดายอยู่บ้าง แต่ตอนนี้เขาสามารถใช้เขตแดนสยบฟ้าสร้างิญญาแท้สุริยะสำเร็จ สำหรับเขาแล้วเื่นี้นับว่าน่ายินดี
ในการต่อสู้นั้น เพียงแค่ปล่อยเงาิญญาแท้สุริยะในตันเถียนออกมา เพียงพริบตาเดียวก็สามารถสาดแรงกดทับของเขตแดนสยบฟ้าออกไปทั่วบริเวณได้ในพริบตา ไม่ได้ถูกจำกัดอยู่ในระยะยี่สิบจ้างรอบตัวอีกต่อไป
แม้ยิ่งอยู่ห่างออกไปอานุภาพก็จะยิ่งด้อยลง แต่ข้อดีของมันคือ ตราบใดที่ยังถูกแสงของสุริยะสยบฟ้าสาดส่อง เขาจะรับรู้การเคลื่อนไหวของศัตรูได้อย่างสมบูรณ์ตลอดเวลา
แม้ที่เล่ามาจะซับซ้อนวุ่นวาย แต่การสร้างิญญาแท้และก้าวขึ้นสู่ขอบเขติญญาแท้ของหลงอวี้นั้น อันที่จริงแล้วใช้เวลาไปเพียงไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม
ตอนที่เขาลุกขึ้นมาเตรียมจะเคลื่อนไหวอีกครั้ง เขาพลันััได้ว่าสัญลักษณ์ัปรภพที่หน้าอกเกิดความผิดปกติบางอย่าง
“เกิดอะไรขึ้น?”
เขาขมวดคิ้ว รู้สึกได้ว่าสัญลักษณ์ัปรภพได้ปล่อยปราณปรภพอันเข้มข้นสายหนึ่งออกมาอัดแน่นอยู่ในตันเถียนของเขา!
ต่อจากนั้น ปราณปรภพอันลี้ลับเ่าั้ก็ได้อัดแน่นจนกลายเป็เงาของัปรภพตนหนึ่ง
เงาัปรภพตนนี้ ทันทีที่มันปรากฏก็ได้ผลักสุริยะสยบฟ้าที่อยู่ในตันเถียนเหมือนกันไปอยู่ที่มุมขอบทันที แสดงให้เห็นถึงความดุดันป่าเถื่อนของัปรภพ!
แม้ว่าพลังของสุริยะสยบฟ้าจะไม่ได้รับผลกระทบ แต่หลงอวี้ก็มองออกว่า
เงาัปรภพตัวนี้ คือิญญาแท้ตนหนึ่งเช่นกัน!
“ิญญาแท้ตนที่สอง?”
หลงอวี้อดคิดไม่ได้ว่า
ัปรภพนี่ไม่ยอมหลอมรวมกับกฎเกณฑ์ฟ้าดินแห่งการกดทับ แต่ตอนนี้กลับใช้ปราณปรภพมาสร้างเป็เงาิญญาแท้ด้วยตัวเอง!
สำหรับิญญาแท้ตนที่สองนั้น ในแผ่นดินเทียนอวี้ก็ใช่ว่าจะไม่มี
อันที่จริงแล้ว ผู้ฝึกยุทธ์ทุกคนล้วนสามารถสร้างิญญาแท้ได้มากกว่าหนึ่งตนทั้งสิ้น
เพียงแต่ในความเป็จริง ความยากในการสร้างิญญาแท้ตนที่สองมันสูงสุดขีด ยากกว่าการสร้างตนแรกอย่างน้อยสิบเท่า
มีเพียงผู้ที่ฝึกฝนจนถึงทางตันแล้ว ิญญาแท้ตนที่หนึ่งไม่สามารถพัฒนาได้อีกแล้วเท่านั้น ถึงจะเริ่มคิดเื่การสร้างิญญาแท้ตนที่สอง
แต่ตอนนี้ หลงอวี้ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย สัญลักษณ์ัปรภพก็ได้สร้างิญญาแท้ตนที่สองขึ้นมาเองแล้ว!
“อย่างนี้นับเป็เื่ดีหรือเื่ร้ายกันนะ?”
หลงอวี้ขมวดคิ้ว หากเป็คนอื่นล่ะก็ เกรงว่าคงจะดีใจจนแทบคลั่งแน่ ที่อยู่ๆ ก็ได้ิญญาแท้เพิ่มมาโดยไม่ต้องทำอะไร อีกทั้งยังเป็ิญญาแท้ที่ทรงพลังสุดขีดด้วย ใครบ้างจะไม่้า?
แต่หลงอวี้ กลับรู้สึกว่าสัญลักษณ์ัปรภพนี่มีแต่เื่น่าสงสัย!
น่าเสียดายที่เขาไม่ได้รับความทรงจำที่เกี่ยวข้องกับเผ่า ผู้สืบทอดของั เหมือนกับก่อนหน้านี้อีกแล้ว จึงไม่รู้แล้วว่าหลังจากนี้สัญลักษณ์ัปรภพจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นอีก
“ิญญาแท้ัปรภพนี่ ดูท่าทางจะทรงพลังกว่าสุริยะสยบฟ้าหลายเท่า แต่มันพิสดารมากเกินไป ถ้าเลี่ยงไม่ใช้ได้ก็เลี่ยงดีกว่า”
หลงอวี้ครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะลุกขึ้นยืน
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ในที่สุดก็เจอตัวแล้ว!”
ในตอนนั้นเอง เสียงหัวเราะอันพิสดารแยกเพศชายหญิงไม่ออกเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากบนหน้าผาของหุบเขาข้างๆ ทำเอาหลงอวี้ตื่นใเล็กน้อย
เมื่อครู่นี้ยังนึกถึงฮวาปู๋เซี่ยอยู่เลย ไม่คิดเลยว่าอยู่ๆ จะมาปรากฏตัวหน้าเขาอย่างนี้!
หลงอวี้เงยหน้ามอง มองเห็นเงาร่างอันผอมแห้งในชุดสีแดงสายหนึ่งยืนอยู่ห่างไปไม่ไกล ดูเหมือนกำลังตามหาอะไรอยู่ พอมันเห็นเขาในที่สุดก็หยุดลงพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะดังลั่น
สำนักน้ำแข็งเยือก ลูกศิษย์ระดับพิเศษอันดับสาม ฮวาปู๋เซี่ย ยอดฝีมือระดับิญญาแท้ขั้นที่สอง!
ฮวาปู๋เซี่ยย่อมไม่มีทางยอมแพ้เื่เศษชิ้นส่วนจันทราอยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงความแค้นที่มีต่อหลงอวี้อย่างมหันต์จนถึงขั้นเก็บเอาไปฝัน!
หลังจากค้นหาไปทั่วทั้งแหล่งแร่ได้หนึ่งชั่วยามกว่า เขาก็ลองย้อนกลับมาค้นหาดู ไม่คิดเลยว่าพอย้อนมาแล้วก็ได้เจอกับเป้าหมายอย่างรวดเร็ว
หลงอวี้มาแอบอยู่ในมุมมืดแบบนี้ หรือว่าจะกำลังฝึกฝนพลังที่อยู่ในเศษชิ้นส่วนจันทรา?
บนใบหน้าของฮวาปู๋เซี่ยปรากฏรอยยิ้มเ็า เขาโดดลงมาจากบนหุบเขานั่น ก้าวเท้ามาทางที่หลงอวี้อยู่
“เ้าหนีเก่งไม่เลว แต่น่าเสียดาย ตอนนี้ถูกข้าเจอตัวแล้ว เ้าจะไม่มีโอกาสรอดชีวิตอีกเป็ครั้งที่สองแน่!”
ฮวาปู๋เวี่ยไม่พูดพล่าม ทันทีที่ปรากฏตัวก็ปล่อยมหาพลังน้ำแข็งเยือกทันที!
มหาพลังฟ้าดินที่อัดแน่นขึ้นมาจากกฎเกณฑ์น้ำแข็งเยือกได้ครอบหลงอวี้ไว้ภายในพริบตา ต่อจากนั้นเขาก็ได้ก้าวเท้ามาทางหลงอวี้ทีละก้าว ที่ด้านหลังมีเงาของดอกไม้น้ำค้างแข็งดอกหนึ่งปรากฏ
ิญญาแท้ของฮวาปู๋เซี่ย คือดอกไม้น้ำค้างแข็งดอกหนึ่ง!
เมื่อดอกไม้น้ำค้างแข็งปรากฏ มหาพลังน้ำแข็งเยือกที่เขาปล่อยออกมาก็ทรงพลังมากขึ้นกว่าเดิม ทำให้เืลมในตัวของหลงอวี้ราวกับถูกแช่แข็งเลยทีเดียว!
“มหาพลังน้ำแข็งเยือก ไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วย”
หลงอวี้ตื่นตะลึงเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่ามาฮวาปู๋เซี่ยจะใช้พลังทั้งหมดั้แ่เริ่ม คิดจะสะกดเขาเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนอีก!
หลงอวี้ในตอนนี้รู้สึกราวกับตัวเองกำลังติดอยู่ในถ้ำน้ำแข็งก็ไม่ปาน ถูกน้ำแข็งอันเย็นะเืปิดล้อมไว้!
“ดูท่าคงต้องปล่อยสุริยะสยบฟ้าออกมาเท่านั้นแล้ว”
หลงอวี้ตึงเครียด แต่เดิมเขายังคิดจะลองหยั่งเชิงดูก่อน จะได้ทำความคุ้นเคยกับพลังของระดับิญญาแท้ขั้นหนึ่งก่อน
แต่ตอนนี้ เขากลับไม่มีโอกาสแม้แต่จะหยั่งเชิงเลยด้วยซ้ำ ต้องใช้พลังทั้งหมดที่มีแล้ว!
“สุริยะสยบฟ้า ออกมา!”
หลงอวี้แผดเสียงะโก้อง จากนั้นที่ด้านหลังของเขาก็ได้มีสุริยะสยบฟ้าดวงหนึ่งค่อยๆ ลอยขึ้นมา พริบตานั้นเขตแดนสยบฟ้าอันน่าสะพรึงกลัวก็ได้ถูกปล่อยพร้อมกับแสงสุริยันที่สาดส่องไปทั่วบริเวณ
มหาพลังน้ำแข็งเยือกที่หลงอวี้ปล่อยออกมานั้น พลันถูกเขตแดนสยบฟ้าของหลงอวี้สะกดไปในพริบตา!
“สร้างิญญาแท้ขึ้นได้แล้วหรือ อีกทั้งเขตแดนสยบฟ้าของมันยังทรงพลังกว่าก่อนหน้านี้มากเลยด้วย”
ฮวาปู๋เซี่ยมีสีหน้าเคร่งเครียด
“อย่างนั้นข้าก็ยิ่งปล่อยให้เ้ารอดชีวิตไปไม่ได้มากกว่าเดิม!”
ความแข็งแกร่งของหลงอวี้คุกคามเขามากเกินไปแล้ว!
ตอนที่มันยังระดับวิถียุทธ์ขั้นเก้าก็สามารถหนีรอดจากเงื้อมมือเขาไปได้ อีกทั้งยังสามารถชิงเศษชิ้นส่วนจันทราไปต่อหน้ายอดฝีมือทั้งสี่ได้ด้วย
ตอนนี้หลงอวี้ถึงกลับสร้างิญญาแท้ได้แล้ว ความเร็วในการพัฒนาขนาดนี้เหนือสามัญสำนึกมากเกินไปจริงๆ!
และเมื่อมหาพลังน้ำแข็งเยือกกับเขตแดนสยบฟ้าของทั้งสองปะทะกัน พริบตานั้นก็ได้ะเิเป็คลื่นพลังอันรุนแรง ทำให้อีกสามคนที่เหลือที่กำลังตามหาตัวหลงอวี้อยู่เหมือนกันต่างก็จับััได้ทันที
“ทางนั้น?”
หลิ่วยวน หั่วฝู่ ไป๋หัง ทั้งสามคนรีบวิ่งตะบึงมายังจุดที่เกิดการต่อสู้ระหว่างหลงอวี้กับฮวาปู๋เซี่ยขึ้นทันที!
