เยี่ยโยวเหยายังคงไม่ขยับและนิ่งเงียบ        คนรอบบริเวณไม่มีใครกล้าส่งเสียง มีเพียงเสียงร้องไห้ของเด็กทารกที่ดังขึ้น        ครู่หนึ่ง รอยยิ้มบนใบหน้าถังเสวี่ยยังคงนุ่มนวล “ขอข้าอุ้มหน่อยเถิด! ” นางพูดพลางค่อยๆ ยื่นมือไปทางแม่นมอี๋อย่างระมัดระวัง...