ผ่านไป 3 วัน จันทร์เ้าก็เริ่มแผนการใหม่ขึ้นมา เมื่อเอิงเอยยังคงนิ่งเงียบไม่ให้คำตอบอะไร ภายในคลับของจันทร์เ้า เลขาของตนก็ได้เอาเอกสารมาให้จันทร์เ้า เกี่ยวกับเื่ของเอิงเอย ทำให้จันทร์เ้าได้รู้ว่า เพียงไม่นาน สามีของเธอก็ฆ่าตัวตาย และที่ผ่านมาเธอไม่เคยมีใครเข้ามาในชีวิตอีกเลยแม้แต่ร้านกาแฟของเธอก็จ้างคนไปดูแล มันยิ่งทำให้จันทร์เ้าถึงกับหัวใจพองโต ว่าตลอดมาเธอไม่เคยต้องมือชายใดเลยจริงๆ เธอยังคงรักษาเนื้อรักษาตัวมาเป็อย่างดี แต่ที่ไม่เข้าใจ ทำไมถึงทิ้งกันไปไม่ยอมติดต่อกลับมาเลย แต่จะไปหาคำตอบจากเอิงเอยก็รู้ดีว่าเธอคงไม่ให้คำตอบใดๆ แน่นอน จึงให้เลขาไปสืบต่อ
“คุณลดา ช่วยไปสืบหน่อยนะว่า ก่อนวันที่คุณเอยจะหายตัวไป มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า หรือไปพบใครมาบ้าง ขอแบบด่วนได้ยิ่งดีนะคะ”
“พี่ไปสืบมาแล้วค่ะ และรู้สึกว่าก่อนวันที่คุณเอยจะหายไป คุณนายได้ไปพบเธอที่ร้านกาแฟค่ะ แต่ไม่ทราบว่าคุยอะไรกัน แต่เห็นคนในร้านบอกว่า วันนั้นตอนคุยกับคุณนาย คุณเอยร้องไห้หนักมากและก้มลงกราบที่เท้าคุณนาย หลังจากคุณนายกลับออกไปคุณเอยก็เอาแต่นั่งร้องไห้ไม่หยุด จนตกเย็นเธอก็ไม่กลับไปที่ร้านอีกเลย จนถึงทุกวันนี้ค่ะ”
“งั้นหรือ เย็นวันนั้น พี่เอยอยู่กับฉันตลอดเกือบทั้งคืน และก็หายตัวไป คุณแม่ต้องไปพูดอะไรบางอย่างกับพี่เอยแน่ๆ ถึงได้ทิ้งฉันไปแบบนั้น แถมอัยย์ก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆ ตามที่คุณแม่บอกฉัน ทำให้ฉันเข้าใจผิดพี่เอยมากมาย แต่ที่ไม่เข้าใจ ตลอดเวลา 19 ปี ทำไมถึงไม่ติดต่อฉันเลย ทำให้ฉันต้องเจอเื่แย่ๆ พวกนั้น ทำให้ฉันแค้นพี่เอยนัก”
“ถ้าให้พี่คาดเดา 1.เลยคุณเอยคงคิดว่าจะกลับมาได้ยังไง คุณจันทร์คงเกลียดเธอไปแล้ว เพราะหนีไป แถมยังแต่งงาน 2.วันที่คุณนายไปหาคุณเอยและทำให้คุณเอยก้มลงกราบและร้องไห้ น่าจะเพราะว่า คุณเอยถูกสั่งห้ามไม่ให้พบกับคุณจันทร์ต่อ คุณเอยเลยกราบขอร้อง 3.คุณเอยน่าจะขอไม่สำเร็จ จึงตัดสินใจไปหาคุณจันทร์และอยู่กับคุณจันทร์มอบครั้งแรกให้กับคุณจันทร์และจากไปตามที่คุณนายสั่ง”
“ถ้าเป็แบบนั้น แสดงว่าจุดเริ่มต้นคือคุณแม่ แต่ถึงยังไงฉันก็ต้องทนเสียใจเพราะพี่เอยมานานถึง 19ปี ฉันจะให้พี่เอยชดใช้เวลาที่เสียไปนาน19ปีคืนให้กับฉันอย่างสาสม แล้วยังไงวันนี้อัยย์จะมาแน่ใช่มั้ย”
“แน่นอนค่ะ คุณจันทร์ พี่จ่ายให้เพื่อนคุณอัยย์ไปขนาดนั้น ไม่พามาคงไม่ได้”
“ดี ฉันจะได้ทำตามแผนต่อไป พี่เอยจะต้องชดใช้ให้กับฉัน ที่ทำให้ฉันเสียใจ และเข้าใจผิดมานานขนาดนี้”
เมื่อเพื่อนกลุ่มเดิมพาน้องอัยย์มาตามที่คุณลดาจ้างเอาไว้ จันทร์เ้าก็มองดูก็เห็นว่าวันนี้น้องอัยย์ดูเศร้าและร่าเริงเหมือนครั้งแรกที่เจอ เอาแต่ดื่มจนหนักและแต่ละตัวที่น้องอัยย์สั่งมาดื่มก็มีแต่แรงๆ จนเธอเริ่มเมามาก แต่ก็ยังไม่ทำให้น้องอัยย์อารมณ์ดีขึ้นได้กลับมีสีหน้าเหมือนคนกำลังจะร้องไห้ จนมีลูกค้าวัยกลางคนที่นั่งมองอยู่ชั้นสองเหมือนกัน พอใจในตัวน้องอัยย์ไม่น้อย จึงให้คนของตนไปเชิญน้องอัยย์ขึ้นไป น้องอัยย์ที่เมามากก็มองขึ้นไปเห็นเป็ผู้ใหญ่วัยกลางคนก็ไม่ได้คิดอะไรมา เมื่อคุณเขาเชิญเธอก็ขึ้นไปเพราะไม่อยากเสียมารยาท เพราะคิดว่าคนไม่มีอะไร และคนก็อยู่กันมาก
น้องอัยย์ก็เดินตามคนที่มาเชิญขึ้นไปโดยที่อยู่ในสายตาจันทร์เ้าตลอด แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงรับคำเชิญของผู้หญิงคนนั้นที่ขึ้นชื่อว่าเอาทุกคนที่พอใจ ไม่เคยปล่อยให้รอดสักคนแถมเื่ความซาดิสยิ่งกว่าจันทร์เ้าหลายเท่า ทำเอาเด็กสาวหลายคนช้ำนอนซมไปหลายวันถึงจะฟื้นตัวได้ แต่จันทร์เ้าก็ใจเย็น เพราะคิดว่าปล่อยไปเล็กน้อยแล้วค่อยยืนมือเข้าไปช่วยเหลือ ดีกว่าลงมือเองกลัวใจตัวเองจะไม่หยุดให้น้องอัยย์ ตัวเองไม่อยากพรากพรหมจรรย์ของเด็กสาวคนไหนทั้งนั้น
และแค่ไม่นานก็เป็อย่างที่จันทร์เ้าคิด เมื่อได้ยินเสียงน้องร้องไห้เพื่อนช่วย แต่โดนคนของคุณหญิงคนนั้นขวางเอาไว้ จันทร์เ้าจึงให้คุณลดาเดินนำจันทร์เ้าไป และถีบคนพวกนั้นจนกระเด็น ก่อนที่จะบุกขึ้นไป
“พอได้แล้วคุณอีฟ ปล่อยเด็กของจันทร์ได้แล้ว ถ้ายังอย่างนั่งอยู่ในร้านของจันทร์บนชั้นสอง อย่าต้องให้จันทร์หักบัตรของคุณทิ้ง จันทร์เคยเตือนคุณอีฟแล้ว อย่ามาทรมานเด็กคนไหนก็ตามใจร้านของจันทร์ ถ้าอยากทำ ไปทำที่อื่น จะหิ้วไปกี่คนจันทร์ก็ไม่สน แต่ต้องไม่ใช่ที่ร้านของจันทร์ ร้านของจันทร์เป็คลับ ไม่ใช่เล้า คืนเด็กของจันทร์มา น้องอัยย์เป็คนของจันทร์”
จันทร์เ้าเดินตรงเข้าไปอุ้มน้องอัยย์ที่ตอนนี้ใจนเป็ลมไปเพราะเธอเจ็บที่ถูกคุณอีฟกัดไปทั้งตัว แต่ยังดีที่ไม่ได้เกินเลยหรือพรากอะไรไปจากเธอแต่ฝากร่องรอยไว้ตามตัวเป็รอยแดงและรอยฟันมากมาย ถึงทำให้น้องอัยย์กรีดร้องได้ขนาดนั้น คุณลดาหยิบเสื้อของน้องอัยย์ขึ้นมาคลุมปิดท่อนบนที่มันถูกคุณอีฟฉีกจนขาดหมดไม่สามารถติดกระดุมได้อีก
“แล้วอย่าได้แตะต้องผู้หญิงคนนี้อีก เด็กคนนี้ ดีเกินไปสำหรับพวกเรา อย่าเห็นว่าเธอดื่มหนักขนาดนี้แล้วจะล่วงเกินเธอได้ง่ายๆ ไม่ว่าเจอน้องอัยย์ที่ไหนก็ไม่ต้องทักเธอ จันทร์เตือนคุณอีฟดีนะคะ คุณอีฟก็น่าจะรู้จักคนแบบจันทร์เ้า ถึงจะเป็หมอ พอเลิกงานก็เป็เ้าของคลับ”
จันทร์เ้าอุ้มน้องกลับไปขึ้นรถ และบอกแคชเชียร์ไม่ต้องเก็บเงินเพื่อนของน้องอัยย์ และให้พวกเธอทุกคนกลับบ้านได้แล้ว มันดึกเกินไปสำหรับเด็กอย่างพวกเธอ จะไปต่อที่ไหนก็ได้ แต่ไม่ใช่ร้านของจันทร์เ้า ร้านของจันทร์เ้า ถ้าเด็กอายุไม่ถึง 20 ปี พอ 4 ทุ่มจันทร์เ้าจะให้คนเชิญออกทั้งหมด เหลือแค่คนที่เกิน 20 ปีเท่านั้น
จันทร์เ้ารีบให้คุณลดาพาน้องอัยย์กลับไปที่บ้านของน้องและให้คุณลดาเอารถไปจอดในโรงรถภายในบ้านของตัวเองก่อนที่จะอุ้มน้องอัยย์ขึ้นมา พาไปที่บ้านของน้อง พอเอิงเอยเห็นสภาพลูกสาวเท่านั้นแหละ ก็รีบรับลูกมาจากจันทร์เ้าและพาหายขึ้นไปข้างบน พอทำความสะอาดร่างกายน้องอัยย์เสร็จก็เดินกลับลงมาด้วยความผิดหวังในตัวของจันทร์เ้ามา ที่กล้าทำน้องอัยย์ได้ถึงขนาดนั้น าแเต็มตัว แถมยังมีเืออกอีก เอิงเอยเดินตรงมาที่จันทร์เ้า แล้วถวายฝ่ามือลงไปที่แก้มขาวเนียนของจันทร์เ้าอย่างแรง จนเธอหน้าชาไป แต่มีหรือคนแบบจันทร์เ้าจะยอมให้ตบฟรีๆ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรผิด ก็ดึงเอิงเอยเข้ามากอดรัดไว้แน่นจนเอวของอีกฝ่ายแทบขาดคามือ ก่อนที่จะประกบจูบลงไปด้วยความป่าเถื่อนที่สุด แต่เอิงเอยก็ไม่ยอมกันง่ายๆ ไล้งับกลับแต่จันทร์เ้าที่รู้ทันก็ถอนปากออกจากเธอก่อนที่จะประกบจูบกลับลงไปอีกรอบ ถึงคราวนี้เธอจะโดนเอิงเอยกัดเข้าอย่างแรง แต่ก็ไม่คิดจะปล่อย พยายามสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากของอีกฝ่ายให้ได้ เอิงเอยก็สู้ขาดใจคราวนี้เพราะเธอโมโหที่จันทร์เ้าทำร้ายน้องอัยย์แบบนั้น
จันทร์เ้าเอามือของตัวเองมาบีบคางของเอิงเอยให้เธอเปิดปากออกเพื่อที่ตัวเองจะได้สอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปเก็บเกี่ยวน้ำหวานภายในปากของเอิงเอย ทำเอาเอิงเอยเจ็บคางและริมฝีปากของเธอที่บางก็เริ่มมีอาการแสบและบวมขึ้นมาจากการถูกกดจูบกันอย่างแรงและกัดกันไปมาจนภายในปากมีแต่กลิ่นคาวเืของทั้งสองภาย จนจันทร์เ้าพอใจก็ถอนปากออก เอามือปาดไปที่ริมฝีปากของตัวเองเพื่อเช็ดเื
“หวานดี ถึงจะคาวเื แต่สะใจ ตบมาก็จูบกัน แฟร์ๆ ทั้งสองฝ่าย กัดมาก็กัดกลับ คาวดี รู้สึกดีไปอีกแบบจันทร์ชอบ ซาดิสก็ไม่บอก จะได้จัดให้”
“ทำไมต้องทำร้ายน้องอัยย์ด้วย น้องอัยย์ยังเด็ก จันทร์รังแกน้องทำไม พี่ผิดหวังใจตัวเธอมากจันทร์เ้า”
“ก็เสนอตัวเอง ถึงโดนแบบนั้น จันทร์ผิดตรงไหน อยากมั่วไม่ดูคนไม่ดูสถานที่เอง จันทร์ไม่เกี่ยว”
“เธอพูดแบบนี้ได้ยังไงจันทร์เ้า เธอได้น้องแล้ว ไม่คิดจะรับผิดชอบบ้างหรือไง”
“ทำไมจันทร์ต้องรับผิดชอบ ยอมให้กอดเอง จันทร์ไม่ได้สั่งซะหน่อย”
“พี่เคยของแล้ว อย่าแตะต้องลูกสาวของพี่ ถ้าเธอแค้นพี่ก็มาลงที่พี่ ไปยุ่งกับน้องอัยย์ทำไม”
“ได้ แค้นพี่ให้มาลงที่พี่ งั้นก็รับให้ไหวก็แล้วกันพี่เอย จันทร์แค่ช่วยน้องอัยย์ไม่ให้ถูกปล้ำก็เท่านั้น รอยพวกนั้นไม่ใช่ฝีมือจันทร์ แต่ถ้าคืนนี้พี่เอยไม่ให้คำตอบจันทร์ ครั้งต่อไปก็ไม่แน่ จันทร์อาจจะร่วมวง มั่วกันให้สนุกไปเลยก็ได้ จันทร์ไม่แค่อยู่แล้ว จะกี่คนรุมจันทร์ก็ไม่สน ขอแค่จันทร์เริ่มก่อนก็พอ”
“ใจร้ายที่สุดจันทร์เ้า หัวใจของเธอทำไมถึงเืเย็นได้ขนาดนี้”
“ก็เพราะพี่เอยนั่นแหละเป็คนเริ่ม และพี่ริสาเป็คนราดน้ำมันลงไป และสร้างจันทร์เ้าคนนี้ขึ้นมา”
จันทร์เ้าอุ้มเอิงเอยขึ้นมา และพากลับไปที่บ้านของตัวเองภายในห้องนอน โยนเธอลงบนเตียงอย่างไม่ถนอมกันเลยก่อนที่จะเอาตัวเองตามลงไปกดทับร่างของเอิงเอยเอาไว้
“ตอบมา จะเป็เมียจันทร์หรือเป็แม่ยาย ถ้าตอบผิดก็รับผลที่ตัวเองตัดสินใจด้วย แล้วอย่ามาเสียใจที่หลัง ถ้าจันทร์ทำอะไรลงไปกับลูกเลี้ยงของพี่เอยจริงๆ แต่จันทร์ไม่เมตตาลูกสาวของพี่แน่ รู้จักมั้ย สวิงกิ้ง จันทร์โคตรชอบนั่นแหละ สิ่งที่จันทร์จะมอบให้น้องอัยย์ ครั้งแรก โดนรุมสนุกน่าดู”
“พอเลยจันทร์ อย่าเอาลูกมาขู่พี่แบบนี้ ปล่อยน้องอัยย์ไป พี่ยอมเธอแล้ว ถ้าแค้นพี่มากขนาดนั้น จะทำอะไรกับพี่ก็ตามใจเธอแล้วกัน แต่สัญญากับพี่ อย่าแตะต้องน้องอัยย์แม้แต่ปลายนิ้วของเธอ ไม่ต้องไปรับไปส่งน้องอัยย์อีก”
“ได้ ถ้าพี่เอย ยอมเป็เมียบำเรอให้จันทร์ จันทร์ก็จะไม่แตะต้องลูกสาวของพี่แม้แต่ปลายเล็บ”
“รักษาสัญญาด้วย แล้วพี่จะเมียให้เธอเอง”
“จันทร์ไม่เคยผิดสัญญากับพี่เอย พี่เอยก็น่าจะรู้จักจันทร์ดีกว่าใคร”
“ใช่พี่รู้จัก แค่ครั้งหนึ่งพี่เคยรู้จัก จันทร์เ้าที่ค่อยมาเฝ้าพี่ที่ร้านทุกวัน แต่จันทร์เ้าในตอนนี้ พี่แทบจะไม่รู้จัก และไม่อยากรู้จักด้วย”
“ดีไม่ต้องรู้จักจันทร์คนนี้หรอก จันทร์เ้าที่พี่เคยรู้จัก มันตายไปั้แ่วันแรกที่พี่ฉีกหัวใจมันแล้ว มีแต่จันทร์เ้า เ้าของคลับชมจันทร์”
“ได้ พี่จะไม่ทำความรู้จัก หรือทำความเข้าใจจันทร์คนนี้ พี่ไม่ได้รักจันทร์เ้าคนนี้ สำหรับพี่จันทร์เ้าคนนั้นตายไปจากพี่แล้วจริงๆ ต่อจากนี้เราอยู่ด้วยกันแค่ ฐานะของคู่นอน พอจบก็บ้านใครบ้านมัน”
“ได้ แค่คู่นอน จันทร์จะนอนกับพี่ทุกวัน ให้สาสมกับเวลาของจันทร์ที่เสียไป กับหัวใจของจันทร์ที่มันพังไป”
พอจันทร์เ้าพูดจบก็ถอดเสื้อผ้าของเธอและของเอิงเอยออกจนหมด และมอบความปวดร้าวให้เอิงเอยไปอีกนาน ครั้งนี้ไม่เหลือความอ่อนหวานหรือนุ่มนวลให้เอิงเอยเลยแม้แต่น้อย จันทร์เ้ามอบความเ็ปให้เอิงเอยแบบที่เคยทำกับอริสา ทำจนเธอมีาแไปทั้งตัว เพื่อนให้เอิงเอยจนจำเอาไว้ว่าร่างกายนี้เป็ของจันทร์เ้า
“จันทร์กลับมาแล้ว พี่เอยเป็เมียของจันทร์ ห้ามไปมั่วกับใคร ถ้าจันทร์จับได้ว่านอกใจจันทร์ พี่เอยจะเจ็บมากกว่าครั้งนี้หลายเท่า รอยพวกนี้จะคอยย้ำเตือนว่า ร่างกายทุกส่วนของพี่เอย เป็ของจันทร์เ้าเท่านั้น”
“ป่าเถื่อน โหดร้าย รุนแรง พี่เกลียดเธอจันทร์เ้า ถ้าพอใจแล้วก็ปล่อยพี่ พี่จะกลับบ้าน”
“ไม่ปล่อย นอนที่นี้แหละ เป็เมีย นอนให้ผัวกอดมันผิดตรงไหน หรืออยากโดนอีก จันทร์ยังไหวนะ ถ้าอยากสลบคาอก จันทร์จะทำให้”
“พ..พอแล้ว จันทร์ พี่รับต่อไปไม่ไหวแล้ว พอนะจันทร์คนดี พี่เจ็บไปทั้งตัวแล้ว”
“งั้นก็นอนซะ จันทร์ง่วง ห้ามดิ้น ห้ามหนีกลับ ถ้าจันทร์ตื่นไม่เห็นพี่เอยอยู่บนเตียง จันทร์จะตามไปจับกดถึงบ้านต่อหน้าน้องอัยย์แน่”
“อือ อย่าทำอะไรบ้าๆ นอนก็นอน พี่ลวมตัวไปสัญญาแล้วนี่”
“รุ้ตัวก็ดี เป็เมียที่ดีก็ต้องเชื่อฟังผัวของตัวเอง ผัวจะได้รักได้เมตตา ถ้าไม่อยากเ็ปแบบครั้งนี้เอง ก็ทำตัวดีๆ อย่าดื้อ นอนซะ พอตื่นแล้ว จันทร์จะพาไปข้างนอก อย่าปฏิเสธ พรุ่งนี้น้องอัยย์มีเรียนถึงเย็นจันทร์รู้”
“ตามใจเธอ พี่ี้เีเถียงด้วย เพลียที่สุดอยากนอน”
เมื่อพวกเธอคุยกันจบ ก็หลับกันไปอย่างรวดเร็ว เพราะเอาเข้าจริงๆ นอกจากอริสากับเอิงเอยเท่านั้นที่ถูกจันทร์เ้า ร่วมรักด้วยความรุนแรงแบบนี้ นอกนั้นจันทร์เ้ารุนแรงใส่แต่ก็ไม่ถึงกับป่าเถื่อนอย่างที่พวกเธอสองคนโดน
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้