แสงแดดเจิดจ้า สรรพชีวิตทั้งหลายงอกงามมีชีวิตชีวา มีเพียงในห้อง หนาวจนน่าหวาดกลัว เหยียนเฟิงเกอเดินขึ้นหน้าไปเรื่อยๆ มองดูแล้วเหมือนสีหน้าเขาจะไร้ความรู้สึก แต่ความเศร้าโศกในดวงตาปิดไว้ไม่มิด “จิ่งฝาน อ๋าวหรานควรจะได้พักผ...