เมื่อครู่หากไม่ใช่เพราะเซินถูเจ๋อผลักตัวเขาออก ตอนนี้หมัดคชสารัน้อยของิอวี่ ก็คงสังหารหมีะเิสายฟ้าไปแล้ว
หรือหากจะเปลี่ยนคำพูดอีกอย่างนั่นก็คือ ตอนนี้ผู้ชนะจริงๆ ก็ต้องเป็เขา!
เพียงแต่ตอนที่เขากำลังจะลงมือ เซินถูเจ๋อนั้นทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้หน้า พยายามขวางการโจมตีของเขา ดังนั้นแสงทั้งหมดมันเลยจับจ้องไปที่เซินถูเจ๋อแทน
ที่จริง ั้แ่ิอวี่ได้เห็นผู้าุโใหญ่อย่างซ่งหยวนหยวน เขาก็ตัดสินใจเลยว่าเขาจะต้องได้รับการยอมรับจากซ่งหยวนหยวนให้ได้ มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นถึงจะสามารถได้รับทรัพยากรในการฝึกอย่างมากมายภายในหนึ่งปีต่อจากนี้ เพื่อเพิ่มพลังฝีมือให้มากขึ้น และกลับไปกอบกู้ราชวงศ์ต้าิพร้อมช่วยเหลือราษฎรกว่าร้อยล้านคนได้!
เซินถูเจ๋อไม่เพียงตัดโอกาสความก้าวหน้าของิอวี่ แต่ยังตัดทางรอดของราชวงศ์ต้าิด้วย!
แล้วเขาจะไม่โกรธได้อย่างไร!
ในเวลานี้เอง เซินถูเจ๋อก็เช็ดเืที่จมูกแล้วใช้นิ้วชี้หน้าิอวี่ “เ้ารู้ตัวหรือเปล่าว่าเ้าทำอะไรอยู่ เ้ากล้าลงมือกับข้าเลยหรือ!”
วันนี้ เดิมแล้วเป็วันที่เขาจะต้องได้รับการจับจ้องมากที่สุด คิดไม่ถึงเลยว่าิอวี่นั้นจะตีเขาจนดูแย่ขนาดนี้ หากไม่ใช่เพราะใช้ดาบเทวะทลายจนพลังลมปราณในร่างกายไม่เหลือแล้ว เขาคงเข้าไปฉีกิอวี่ออกเป็ชิ้นๆ แน่
ทุกคนล้วนตะลึงกันไปหมด การแสดงออกของเซินถูเจ๋อเมื่อครู่นั้นน่านับถือ กำลังรบแบบนี้ผู้าุโใหญ่ซ่งหยวนหยวนจะต้องสนใจแน่นอน
นั่นก็หมายความว่า ต่อไปเซินถูเจ๋ออาจจะกลายเป็ศิษย์ชั้นยอดคนหนึ่ง ส่วนการแสดงออกของิอวี่นั้นไม่ได้แข็งแกร่งเท่าเซินถูเจ๋อ หากิอวี่สามารถผ่านด่านไปได้ก็ไม่ใช่เื่ใหญ่ แต่คิดอยากจะได้รับการยอมรับจากซ่งหยวนหยวนคิดว่าน่าจะเป็เื่ยาก
ั้แ่วันนี้ไป เซินถูเจ๋อคือเซินถูเจ๋อ ส่วนิอวี่นั้นก็จะกลายเป็ศิษย์โดดเด่นทั่วไป เพราะคุณภาพของเขามันยังอยู่แค่ศิษย์ทั่วไป ซึ่งศิษย์ทั่วไปกับศิษย์ชั้นยอดเดิมทีก็มีความแตกต่างกันมากอยู่แล้ว
พูดได้เลยว่า การที่ิอวี่ลงมือกับเซินถูเจ๋อมันไม่ใช่แค่ล่วงเกินเซินถูเจ๋อเท่านั้น แต่มันคือการล่วงเกินเผ่าอูจินที่อยู่เื้ัของเซินถูเจ๋อด้วย และอาจเป็การล่วงเกินผู้าุโใหญ่อย่างซ่งหยวนหยวนด้วย
“เ้าิอวี่ ใจกล้าเกินไปแล้วไหม?” มีชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้นมาเสียงเบาๆ
ชายหนุ่มอีกคนส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ถึงแม้เซินถูเจ๋อจะเป็คนอวดดีไปหน่อย แต่ความสามารถของเขาก็แข็งแกร่งจนดูเหมือนไร้ที่ติ ดังนั้นก่อนหน้านี้เซินถูเจ๋อจะทำอะไรที่มันเกินเลยไปบ้าง ถึงตอนนี้มันก็ไม่ถือว่าเกินไป”
“ก็นั่นน่ะสิ พลังของเซินถูเจ๋อนั้นแข็งแกร่งมาก พลังฝีมือก็ล้ำลึก กระบวนท่าที่สังหารหมีะเิสายฟ้าเมื่อครู่นี้เท่มากเลย” หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นมาพร้อมกับหน้าแดงระรื่น
“การที่เซินถูเจ๋อผลักิอวี่ออกก็เพื่อช่วยเขา หากแสงสายฟ้าพุ่งใส่ตัวิอวี่แล้วล่ะก็ ไม่ตายก็ต้องพิการแน่”
“ก็นั่นน่ะสิ ิอวี่ยังคิดเล็กคิดน้อยเื่ที่เซินถูเจ๋อหลบออกอยู่หรือเปล่านะ? ไม่แน่ว่าเซินถูเจ๋ออาจจะไม่ได้ตั้งใจก็ได้ ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางช่วยิอวี่แบบนี้แน่”
“อือ ... ”
พริบตาเดียวก็เกิดการวิพากษ์วิจารณ์ขึ้นในวงกว้าง
เมื่อได้ยินคำพูดวิจารณ์ เซินถูเจ๋อก็ยิ้มแสยะ
ก่อนหน้านี้ เขาเห็นิอวี่ที่เป็แค่ขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าวิ่งไปช่วยคนนั้นทีคนนี้ทีจนได้รับการสนใจจากผู้คนก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก ต่อมาได้เห็นิอวี่แสดงการโจมตีที่แข็งแกร่งออกมา วินาทีนั้นสิ่งที่เขาคิดได้ก็คือ ิอวี่จะสามารถต้านการโจมตีที่ร้ายแรงของเ้าหมีะเิสายฟ้าได้ไหม
ต่อให้ิอวี่จะไม่สามารถสังหารเ้าหมีะเิสายฟ้าได้ แต่อย่างน้อยก็น่าจะสามารถทำให้มันาเ็ได้ หากถึงเวลานั้นเซินถูเจ๋อค่อยลงมือสังหารเ้าหมีะเิสายฟ้า แต่คนอื่นก็จะรู้สึกว่า ิอวี่เองก็น่าจะมีส่วนในการสังหารเ้าหมีะเิสายฟ้าด้วย
เขาไม่มีทางยอมแบ่งแสงไฟและเกียรติยศไปให้คนอื่นแน่ ต่อให้เป็แค่นิดเดียว เขาก็ไม่ยอม!
ดังนั้น เซินถูเจ๋อถึงได้เลือกทำแบบนั้นออกไป
แต่คำวิจารณ์ที่เกิดขึ้นมันกลับเหมือนกำลังช่วยเซินถูเจ๋อ มันทำให้เซินถูเจ๋อนั้นมีความฮึกเหิมมากขึ้น ความโกรธและความรู้สึกไม่เป็ธรรมที่ถูกิอวี่เล่นงานก่อนหน้านี้ก็ยิ่งเพิ่มพูนขึ้น
“ข้าขอเตือนเ้าไว้ก่อน คุกเข่าลงขอโทษต่อหน้าข้าก่อนที่พลังของข้าจะฟื้นกลับมาจะดีกว่า มิเช่นนั้น ข้าจะให้เ้าตายอย่างอนาถที่สุด” เซินถูเจ๋อชี้หน้าิอวี่และพูดอย่างบ้าอำนาจที่สุด!
แต่ิอวี่กลับไม่ทำตาม เขาพูดด้วยท่าทางที่เ็าว่า “เ้าคิดว่า ข้าไม่มีความสามารถมากพอที่จะฆ่าเ้าหรือ”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
เซินถูเจ๋อเหมือนได้ยินเื่ที่ตลกที่สุดในโลก เขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่งและพูดว่า “เ้าก็กล้าพูดแบบนี้ตอนที่พลังของข้ายังไม่ฟื้นกลับมาเท่านั้นแหละ ถ้าพลังความสามารถของข้ากลับมาเมื่อไหร่ค่อยมาพูดแบบนี้อีกทีก็ยังไม่สายนะ”
ิอวี่หรี่ตาลง เขารู้ดีว่าหากเซินถูเจ๋อฟื้นกลับมาอยู่ในระดับสูงสุดเมื่อไหร่ อาศัยหมัดคชสารัน้อยพลังห้าเท่าของเขาก็สู้ไม่ได้จริงๆ แต่หากเขาได้ปล่อยพลังนี้ออกไป ทุกคนจะต้องตะลึงกันหมดแน่ และอาจจะได้รับการยอมรับจากซ่งหยวนหยวนก็ได้!
“ข้าจะรอเ้าฟื้นฟูพลังกลับมา” ิอวี่พูด
“ครึ่งชั่วยามก็เพียงพอ” เซินถูเจ๋อยิ้มมุมปาก เขาแทบรอจะฉีกปากิอวี่ไม่ไหวแล้ว เพื่อให้ชดเชยทุกอย่าง!
“พอได้แล้ว”
แต่ในเวลานี้เองก็มีเสียงต่ำๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมา ซึ่งคนที่พูดก็คือซ่งหยวนหยวนนั่นเอง ในเวลานี้ซ่งหยวนหยวนนั่งอยู่บนเก้าอี้หิน นางขมวดคิ้วเล็กน้อย ดวงตาเต็มไปด้วยความจริงจังดุดัน นางค่อยๆ พูดขึ้นมาว่า
“พวกเ้าคิดว่าสายเลี่ยนเหยียนเป็ตลาดสดหรือไง คิดอยากจะทำอะไรก็ทำอย่างนั้นหรือ? พวกเ้าจำไว้ นี่คือการทดสอบ ไม่ใช่สนามสะสางความแค้นส่วนตัวของใคร”
เซินถูเจ๋อเงยหน้าขึ้นมาอย่างไม่พอใจ และมองไปที่ซ่งหยวนหยวนที่อยู่้าว่า “แต่ว่า ... ผู้าุโใหญ่ เขา ... ”
“มันเป็เื่ส่วนตัวของพวกเ้าสองคน มันเกี่ยวกับข้าด้วยหรือ?”
ซ่งหยวนหยวนพูดว่า “การที่พวกเ้าสองคนทะเลาะกันแบบนี้ ก็แค่อยากให้ข้ายอมรับไม่ใช่หรือ ถ้าอย่างนั้นข้าจะบอกอะไรพวกเ้าให้นะ วันนี้ พวกเ้าไม่มีใครได้รับการยอมรับจากข้าทั้งนั้น”
ถึงแม้ซ่งหยวนหยวนจะพูดถึงสองคน แต่ั้แ่ต้นจนจบนางมองจ้องมาที่เซินถูเจ๋อตลอด ที่จริงนางพอใจในการแสดงความสามารถของเซินถูเจ๋อมาก และหวังที่จะรับเขาเป็ศิษย์ด้วย แต่นางก็เห็นถึงความใจร้อนและความไม่มีวุฒิภาวะของเขาด้วยเช่นกัน
แค่เซินถูเจ๋อเจอคนยั่วยุท้าทายนิดหน่อยเขาก็จะะเิอารมณ์ในทันที และนิสัยของเขาก็ยังอวดดีเกินไป ซ่งหยวนหยวนหวังว่าเื่ในวันนี้จะลดความโอหังในตัวเขาลงได้บ้าง
“ผู้าุโใหญ่ ที่จริงข้าเองก็มีความสามารถในการสังหารเ้าหมีะเิสายฟ้า เพียงแต่ ... ท่านยังไม่ทันได้เห็น ข้าสามารถแสดงฝีมือให้ท่านดูได้นะขอรับ” ิอวี่ยกมือคำนับแล้วพูดกับซ่งหยวนหยวน
ิอวี่้าได้รับทรัพยากรที่มหาศาล ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่มีทางยอม เขาไม่อยากยอมแพ้ในการเป็ศิษย์ชั้นยอดแน่นอน!
ซ่งหยวนหยวนกลับไม่หลงกล นางพูดขึ้นมาอย่างเรียบง่ายว่า “ข้าไม่อยากดู แล้วก็ไม่จำเป็ต้องดูด้วย ก่อนหน้านี้ข้าเคยบอกไปแล้ว นี่คือการทดสอบ มันไม่ใช่เวทีสำหรับเ้าคนเดียว”
ระหว่างที่พูด ซ่งหยวนหยวนก็เอียงหน้าไปทางเซินถูเจ๋อ แล้วพูดอย่างมีนัยยะว่า “ข้าหวังว่าพวกเ้าแต่ละคนจะทำตามกฎเกณฑ์ที่วางไว้ การทดสอบก็คือทดสอบ ต่อให้เ้ามีพลังที่แข็งแกร่งแค่ไหนก็จะต้องยอมรับคำสั่ง ต้องรู้จักเคารพอาจารย์ หาพวกเ้ายังมีท่าทีอวดดีกันแบบนี้ คงไม่มีผู้าุโคนไหนกล้ารับพวกเ้าไปอบรมด้วย เข้าใจไหม?”
ซ่งหยวนหยวนจ้องไปที่เซินถูเจ๋ออยู่ตลอด ถึงแม้ใบหน้าของนางจะงดงาม ร่างกายจะอวบอิ่ม แต่เวลาจริงจังขึ้นมาก็น่าเกรงขามไม่เบา เซินถูเจ๋อไม่กล้าสบตาซ่งหยวนหยวนเลย ทำได้แค่ก้มหน้าลงและพยักหน้าเบาๆ
สีหน้าของซ่งหยวนหยวนค่อยๆ ผ่อนลง “หากคิดอยากจะเป็ศิษย์ชั้นยอด ก็ไปแสดงฝีมือในงานคัดเลือกศิษย์ชั้นยอดที่จะจัดขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ถึงเวลานั้นทุกคนก็จะเป็พยานในความสามารถของพวกเ้าเอง”
โอกาสนั้น ซ่งหยวนหยวนได้มอบให้แล้ว ก็อยู่ที่เซินถูเจ๋อแล้วว่าจะคว้ามันไว้ได้หรือเปล่า
พูดจบ ซ่งหยวนหยวนก็เบนสายตาออกจากเซินถูเจ๋อ แล้วก็มองมาที่ิอวี่หนึ่งวินาที ก่อนจะมองไปที่เิหยูเยียนและถังเฉิน
“พวกเ้าสองคนแสดงฝีมือออกมาได้ไม่เลว ั้แ่วันนี้ไปพวกเ้าก็คือศิษย์ของข้าแล้วนะ หวังว่าต่อไปจะพยายามกันให้มาก” ซ่งหยวนหยวนยิ้มหวานให้
ได้ยินอย่างนั้น สีหน้าของเิหยูเยียนกับถังเฉินก็ดีใจมากเลยรีบพูดว่า “ขอรับ/เ้าค่ะ” จากนั้นก็เดินมาข้างกายซ่งหยวนหยวนอย่างนอบน้อม
“ข้ายังมีเื่ที่จะสั่งกับศิษย์ใหม่ทั้งสองคนของข้า ขอตัวก่อนแล้วกันนะ”
ซ่งหยวนหยวนยิ้มให้กับผู้าุโทั้งสี่ จากนั้นก็พาเิหยูเยียนกับถังเฉินไป ทุกคนมองกลุ่มแสงที่กำลังจากไปอย่างรวดเร็ว
ั้แ่วันนี้ไป เิหยูเยียนกับถังเฉินก็จะกลายเป็ศิษย์ชั้นยอด ต่อไปพวกเขาจะได้รับสวัสดิการที่หาได้ยากยิ่ง ได้รับการชี้แนะจากอาจารย์ที่แข็งแกร่งเกรียงไกรอย่างซ่งหยวนหยวน ความสามารถของพวกเขาจะต้องเพิ่มพูนมากขึ้นอย่างแน่นอน!
ชายหนุ่มหลายคนอิจฉาถังเฉินมาก ไม่เพียงแค่มีเิหยูเยียนที่งดงามเป็ศิษย์น้อง ยังมีซ่งหยวนหยวนชี้แนะอีก นี่มันอย่างกับเื่ราวในความฝันเลย
แต่ว่าทุกคนก็ได้แค่คิด เพราะการจะให้ซ่งหยวนหยวนยอมรับนั้นมันยากยิ่งกว่ายาก แม้แต่เซินถูเจ๋อเองก็ยังไม่ได้รับการยอมรับเลย
ดังนั้น ทุกคนก็เหมือนแค่คนที่มามุงดูเท่านั้น มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกเขาเลยสักนิดเดียว
แต่ว่า ในเวลานี้เซินถูเจ๋อกลับไม่ได้คิดแบบนั้น!
เมื่อครู่ตอนที่ซ่งหยวนหยวนบอกว่าเขาไม่ได้รับการยอมรับ ในใจของเขารู้สึกผิดหวังอย่างมาก เซินถูเจ๋อรู้ดีว่าคำพูดของซ่งหยวนหยวนเมื่อครู่นั้นคือการพูดให้เขาฟัง
หากไม่มีิอวี่มาก่อกวน สายตาที่ทุกคนอิจฉามันก็น่าจะเป็ของเขา และจากไปพร้อมกับสาวงามอย่างเิหยูเยียนกับซ่งหยวนหยวน
ตอนนี้ทุกอย่างมันไม่เป็อย่างที่หวัง ทั้งหมดล้วนเป็ฝีมือของิอวี่!
“ิอวี่!”
เซินถูเจ๋อคำรามเสียง ดวงตาจ้องไปที่ิอวี่ด้วยสายตาเกรี้ยวกราด “ั้แ่วันนี้ไปเ้าระวังตัวให้ดีเถอะ ถ้าแน่จริงก็อย่าโผล่มาให้ข้าเห็นนะ ไม่งั้นข้าจะเล่นงานเ้าจนตายเลย”
ิอวี่หรี่ตามองกลับไป เื่เมื่อครู่ ในใจของเขาเองก็ไม่พอใจเช่นกัน? ถึงแม้เปลือกนอกซ่งหยวนหยวนจะพูดกับเขาและเซินถูเจ๋อ แต่ในความเป็จริง ั้แ่ต้นจนจบซ่งหยวนหยวนมองเซินถูเจ๋ออยู่ตลอด ไม่ได้มองมาที่เขาเลยแม้แต่นิดเดียว!
แต่การแข่งขันคัดเลือกศิษย์ชั้นยอดในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า มันก็เหมือนเป็การพูดให้เซินถูเจ๋อฟัง
ท่าทางที่ดูถูกและเ็าแบบนั้น รวมทั้งการกระทำก่อนหน้านี้ของเซินถูเจ๋อ มันทำให้ความโกรธในใจของิอวี่นั้นเดือดเป็เท่าทวีคูณ! แต่เขาต้องเก็บความโกรธเอาไว้ในส่วนลึกของจิตใจ
เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะแก้แค้น มันยังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสม หากสะสมความโกรธเอาไว้ แล้วค่อยปล่อยออกมาจนหมด ถึงเวลานั้นก็จะทำให้ทุกคนตะลึงและน่ากลัว!
หนึ่งเดือนหลังจากนี้ เขาจะต้องทำให้ทุกคนจดจำชื่อของเขาให้ได้!
หากคิดจะเอาชนะเซินถูเจ๋อให้ได้ ิอวี่จะต้องทะลวงอาณาจักรพลังขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งให้ได้ภายในหนึ่งเดือน เขาถึงจะสามารถปล่อยหมัดคชสารัใหญ่ออกมาได้!
และอุปสรรคที่สำคัญมากที่สุดในตอนนี้นั่นก็คือ การสร้างดวงจิตเทวะ!
