ตอนที่ 3
@ร้าน EE
พอมาถึงร้านไปเปอร์ก็เลือกโต๊ะที่เป็มุมอับสายตา อย่างที่บอกไปในตอนแรก คืนนี้เขา้ามาดื่มไม่ใช่ล่าเหยื่อ เพราะเขามีคนที่สนใจอยู่แล้ว
“ตามสบายน่ะพี่ ผมขอตัวไปที่ทีมก่อน”
“เออๆ ตีกลองเสร็จมานั่งดื่มที่กู”
“ครับๆ” เดรกพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินไปทางด้านเวทีเพราะใกล้จะได้เวลาที่วงของเขาต้องเริ่มเล่นแล้ว
ตลอดเวลาที่เดรกกำลังตีกลองอยู่บนเวทีเขามักเห็นสาวๆเดินไปชนแก้วกับพี่ไปเปอร์บ่อยๆ อีกฝ่ายก็ชนกลับพอเป็มารยาท ไม่ได้สานต่อ ชั่งดูเป็คนหล่อที่น่าอิจฉาจริงๆ
“ลมอะไรหอบคุณไปเปอร์แห่ง The P มาที่นี่ได้ครับเนี้ย?” นั่งดื่มเงียบๆ ได้ไม่นานก็มีมารมาก่อกวนความสุขของเขาอีกแล้ว
“เสือก ไอ้สัสสอง” ไปเปอร์ด่าผู้มาใหม่ที่ไม่มีความเกรงใจเขาสักนิด มาถึงก็รินเหล้าดื่มอย่างสบายใจ
“หึๆ มองตาเป็มันเชียวน่ะ มือกลองกูถูกใจมึงอะดิ” สองมองตามสายตาของเพื่ออย่างรู้ทัน
“เออ โคตรถูกใจ” ไปเปอร์ตอบ ก่อนจะเหยียดยิ้มมุมปาก
“ชักช้าหมาคาบไปแดกนะเว้ย น้องเขาโคตรฮ๊อตกูบอกเลย มีคนมาแจกขนมจีบทุกวัน” สองเอ่ยเตือน
“มึงก็รู้ว่ากูชักเร็ว” ไปเปอร์เลิกคิ้วใส่เพื่อน
“ไอ้สัส ว่าแต่คนนี้จริงจัง? ได้ข่าวว่ามึงลากออกจากคณะเมื่อเย็น”
“เออ ก็คงงั้น” ไปเปอร์ไม่ปฏิเสธ เพราะเขารู้สึกชอบน้องมันจริงๆ คือถูกใจั้แ่แรกเห็นก็ว่าได้
จากนั้นทั้งคู่ก็นั่งดื่มและพูดคุยกันไปเรื่อย เดรกมีเสน่ห์มากเมื่ออยู่คู่กันกับกลอง ภาพตรงหน้าทำให้ไปเปอร์ไม่อาจละสายตาได้จริงๆ
“ถ้ามึงจะตีดีแบบนี้กูไม่ต้องสอนก็ได้มั้ง ?” ไปเปอร์พูดขึ้นเมื่อเดรกเดินมาที่นั่งด้วยกันที่โต๊ะ
“แค่พอเล่นได้เองพี่ ยังไม่เก่ง”
“ไอ้นี่ชื่อสอง เรียนคหกรรมปี 3 เป็เ้าของร้านที่มึงทำงานอยู่”
“เอ่อ สวัสดีครับ” เดรกยิ้มอ่อนพร้อมยกมือขึ้นสวัสดี เป็ครั้งแรกที่เขาได้เจอเ้าของร้าน เพราะปกติเจอแค่ผู้จัดการเท่านั้น
“อยู่ยังไงให้เด็กไม่รู้จักว่ะ กูถามจริง?” ไปเปอร์ถามเพื่อนสนิทขำๆ
“ถ้ากูทำจริงจังกูก็คงมาทุกวัน แต่พอดี่นี้ที่สนามมีของน่าสนใจ เออจะว่าไปมึงไม่แข่งนานแล้วนิ ไม่สนใจหน่อยเหรอ?
“ดูก่อน ่นี้กูไม่ค่อยว่าง” ไปเปอร์ปฏิเสธอย่างไว ตอนนี้เขามีเื่ต้องทำ ไม่ว่างไปเที่ยวเล่นเื่ไร้สาระ แต่คืนนี้เขาก็มาโผล่ที่นี่แทนที่จะเป็ The P ชั่งเป็อะไรที่ดูย้อนแย้งเหลือเกิน
“มึงไม่ว่างจริงๆ หรือมึงตั้งใจไม่ว่างกันแน่?” สองพูดด้วยน้ำเสียงเ้าเล่ห์ มองเพื่อนสนิทอย่างมีเลศนัย ก่อนจะปลายตาไปทางเดรกเล็กน้อย
“เสืิอก!”
“หึ ตามสบายนะน้อง คิดซะว่าคนกันเอง” สองยิ้มขำก่อนจะหันมาพูดกับเดรกที่นั่งดื่มเหล้ามองพวกเขาคุยกันเงียบๆ
“ครับ” เดรกพยักหน้ารับพร้อมยกยิ้มบางๆ
สามหนุ่มหล่อนั่งดื่มพูดคุยเื่เรียนกันไปเรื่อย ส่วนใหญ่สองจะเป็คนชวนเดรกคุยเสียมากกว่า เพื่อแกล้งแหย่เพื่อนสนิทอย่างไปเปอร์ให้อารมณ์เสียเล่นๆ เวลาล่วงเลยจนเกือบเที่ยงคืนแล้วแต่ยังไม่มีใครมีท่าทีว่าจะเมาเลยสักคน
“เอยขอนั่งด้วยได้ไหมค่ะ?” หญิงสาวเดินเข้ามาที่โต๊ะพร้อมเอ่ยทักทายเสียงหวาน
“เชิญนั่งตามสบายครับคนสวย” สองเอ่ยด้วยรอยยิ้มโปรยเสน่ห์
“ว่าแต่หนุ่มๆ ชื่ออะไรกันบ้างค่ะ?” เอยเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มหวานหยดส่งให้ชายหนุ่มที่นั่งดื่มเงียบๆ เขาพียงปลายตามองเธอเล็กน้อย นั่นยิ่งทำให้ดูมีเสน่ห์และน่าสนใจมากขึ้น
“สองครับ นั่นไปเปอร์ ส่วนคนนั้นชื่อน้องเดรก” เป็สองที่เอ่ยแนะนำชื่อของทุกคน เดรกเพียงแค่ยิ้มทักทายเท่านั้น
“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”
“ครับ”
เอยที่ตอนแรกดูเหมือนจะเข้าหาไปเปอร์แต่พอผู้ชายไม่สนใจ เธอก็เข้าหาสองแทน แน่นอนว่าสองไม่ปฏิเสธ ก่อนที่ทั้งคู่จะชวนออกไปด้านนอกด้วยกัน
“ไม่สนใจผู้หญิงจริงดิพี่ ผมกลับเองได้” เมื่อทั้งโต๊ะเหลือกันอยู่แค่สองคน เดรกถามขึ้นด้วยความรู้สึกเกรงใจ
“แค่มาดื่ม เดี๋ยวกูไปส่ง มึงอย่าดื้อ” ไปเปอร์ตอบเสียงเรียบ มองอีกฝ่ายด้วยสายตายากเกินจะคาดเดา
“ครับๆ งั้นดื่ม” เดรกพยักหน้ารับยกแก้วเหล้าขึ้นชน ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าถูกไปเปอร์จ้องจนไม่มีใครกล้าเข้าหาอย่างทุกคืน
“อย่าดื่มเยอะ พรุ่งนี้มีเรียน” ไปเปอร์จับมือของเดรกเอาไว้ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายดื่มไปหลายแก้ว
“บอกตัวเองเถอะครับ ผมคอแข็ง ดื่มสบายและไม่แฮงค์ด้วย” เดรกบอกอย่างมั่นใจ เหล้าแค่นี้ทำอะไรเขาไม่ได้หรอก
“หึๆ”
@อพาร์ทเม้นท์
เดรกยอมให้พี่ไปเปอร์ตามขึ้นห้องเพราะอีกฝ่ายขอพักสายตา เขาให้อีกฝ่ายนอนที่เตียงโดยที่ตัวเองล้มตัวลงนอนข้างๆ คืนนี้เขาจะดื่มหนักไปจริงๆ รู้สึกง่วงนอนผิดปกติและยังี้เีอาบน้ำอีกด้วย
“พี่จะทำอะไรว่ะ?” เดรกถามด้วยความใ เมื่อไปเปอร์ที่หลับไปแล้วใช้มือสอดเข้ามาใต้เสื้อแล้วลูบไล้ตามกล้ามเนื้อหน้าอกและหน้าท้อง
“พี่ไปเปอร์หยุด พี่เมาแล้ว นอนเถอะ!”
พรึบ ! ร่างสูงใหญ่ของไปเปอร์คร่อมร่างของเดรกเอาไว้ทั้งตัวไม่ให้ขยับหนี
“พี่มีสติหน่อยดิว่ะ นี่รุ่นน้องพี่น่ะ ถ้าพี่ไม่หยุดอย่าหาว่าผมใจร้ายกับคนเมาน่ะ”
เดรกพูดขู่เมื่อถูกไปเปอร์ซุกไซร้ตรงซอกคอไม่หยุด และอีกฝ่ายเริ่มขบกัดตามรอยสัก ทำเอาเขาตัวแข็งทื่อนิ่งค้างขนลุกเกลียว ถึงแม้ว่าเขาจะเมาแต่เขายังพอมีสติรับรู้ว่าตัวเองกำลังจะไม่ปลอดภัย
“พี่เปอร์ อื้อออออ!” แต่ก่อนที่เดรกจะได้เอ่ยอะไรออกไป คำพูดก็กลืนหายไปในลำคอเมื่อริมฝีปากหนาประกบจูบลงมาพร้อมสอดแทรกลิ้นร้อนเข้ามาดูดดึงอย่างเอาแต่ใจ
ไปเปอร์รุกจูบอย่างเอาแต่ใจจนอีกฝ่ายคล้อยตาม แรงที่เคยขัดขืนแปรเปลี่ยนเป็โอนอ่อนผ่อนตาม จูบที่เร่าร้อนดูดดื่มทำให้อะไรๆ เริ่มขยายตัว ตลอดชีวิตที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้เดรกมั่นใจว่าเขาชอบผู้หญิงมาตลอด แต่ทำไมตอนนี้เขาถึงรู้สึกมีอารมณ์ร่วมกับอีกฝ่าย
ร่างบางเริ่มดิ้นคลุกคลักเมื่อใกล้หมดลมหายใจจากจูบดูดิญญา สุดท้ายไปเปอร์ก็ยอมปล่อยให้อีกฝ่ายได้เป็อิสระ
“แฮ่กๆ พี่ไม่เคยจูบรึไงว่ะ ?”
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้