ตี้หลิงเสวียนเดิมยังคิดจะทำการโจมตีใส่ิอวี่อีก แต่คิดไม่ถึงเลยว่าอีกฝ่ายจะใช้วิธีการแบบนี้ในการโจมตีเขา
ตี้หลิงเสวียนได้รับการฝึกฝนด้านการต่อสู้เฉพาะทางมาั้แ่เล็ก ไม่ว่าจะเป็หมัดมวยหรือว่าเพลงดาบเพลงกระบี่ของเขาก็ล้วนแต่แข็งแกร่ง แต่กลับไม่เคยพบเจอการโจมตีแบบนี้มาก่อนเลย
ดังนั้น ตอนที่ิอวี่จับหลังคอของเขาเอาไว้ ตี้หลิงเสวียนถึงไม่ได้ตอบโต้อะไร
มันเป็ปฏิกิริยาตอบสนองของร่างกาย เมื่อตี้หลิงเสวียนถูกกระชาก สายฟ้าสีเืเองก็เกิดการกระชากตามไปด้วยเพราะ้าสลัดมือของิอวี่ออก!
ตี้หลิงเสวียนเป็ผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งแล้ว ระดับลมปราณในร่างกายของเขามีมากกว่าขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนหลายเท่าตัวนัก ต่อให้ใช้แรงเทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวเล่นงานเขาก็สามารถทำให้มันหลุดออกได้โดยไม่ต้องลงมือ
แต่ตี้หลิงเสวียนกลับพบว่ามือของิอวี่ล็อคหลังคอของเขาเอาไว้แน่น จนทำให้เขาไม่สามารถสลัดให้หลุดได้ในครั้งแรกโดยทันที
ตี้หลิงเสวียน้าใช้สายฟ้าสีเืทำให้มือทั้งสองข้างของิอวี่นั้นหลุดออก แต่ว่า หลังจากกลังเลไปชั่วครู่ ิอวี่ก็เอาหัวเข้ามาชนเข้ากับใบหน้าของเขาแล้ว!
เสียงปะทะของร่างกายดังขึ้น แล้วหัวของตี้หลิงเสวียนก็โยกไปด้านหลังในทันที!
ตี้หลิงเสวียนมีร่างแห่งสายฟ้า เขามีพื้นฐานร่างกายที่แข็งแกร่งมาก ต่อให้ถูกกระแทกอย่างรุนแรงสันจมูกก็ไม่หัก แต่ครั้งนี้เขากลับรู้สึกเจ็บและจากนั้นก็มีเืไหลออกมาจากจมูก!
ทุกคนอึ้งกันไปในทันที เพราะไม่มีใครคาดคิดเลยว่าิอวี่จะใช้กระบวนท่าง่ายๆ แบบนี้ และที่สำคัญ การโจมตีของิอวี่ก็ได้ผล เขาทำให้ตี้หลิงเสวียนได้รับาเ็!
“เ้ากล้าทำร้ายข้าอย่างนั้นหรือ!”
สายตาสีเืของตี้หลิงเสวียนปล่อยพลังสังหารออกมาโดยไม่มีการปกปิดใดๆ เขาไม่เคยพ่ายแพ้ต่อศึกใดมาั้แ่เล็ก หลังจากที่เขามีขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าระดับผนึกขั้วสูงสุดแล้ว ระหว่างการต่อสู้ก็ไม่เคยมีใครทำอันตรายหรือทำให้เขาาเ็ได้เลยแม้แต่คนเดียว
แต่ตอนนี้ิอวี่กลับทำให้เขาาเ็ ความเ็ปที่เกิดขึ้นที่บริเวณจมูกมันทำให้เขารู้สึกโกรธมาก และมันก็พลุ่งพล่านเข้าสู่หัวของตี้หลิงเสวียนจนทำให้คิดอยากจะสังหาริอวี่อย่างมาก!
“ข้าไม่เพียงจะทำให้เ้าาเ็ แต่ยังจะฆ่าเ้าด้วย”
ระหว่างที่พูด มือซ้ายของิอวี่ก็ยื่นออกไปกระชากเสื้อสีดำจากด้านหลังของตี้หลิงเสวียนแล้วใช้มือขวาซัดเข้าไปที่ใบหน้าด้านซ้ายของเขา แรงกำลังเทียบเท่าราชสีห์สองหมื่นตัวทำให้ตี้หลิงเสวียนหน้าหันไปด้านข้างและล้มลงกับพื้นไปในทันที
จากนั้นิอวี่ก็ใช้เท้าแตะเมฆาพุ่งตามไปในหลุมหินที่ตี้หลิงเสวียนตกลงไปโดยไม่มีการหยุดพักเลย
เขาไม่ปล่อยให้ตี้หลิงเสวียนได้หายใจเลย!
รอบนอกวงต่อสู้ ทุกคนเห็นกับตาแล้วว่าวิธีการโจมตีของิอวี่นั้นเด็ดขาดมากแค่ไหน อย่าว่าแต่พวกิอวี่เลย แม้แต่ทหารวังสามหมื่นนายที่อยู่ฝ่ายเดียวกับตี้หลิงเสวียนเองก็ตกตะลึงไปเช่นกัน
หลังจากที่ิเฉินเหยียนพ่ายแพ้ให้กับตี้หลิงเสวียนแล้ว พวกเขาก็รู้สึกว่าตี้หลิงเสวียนไม่ต่างจากเทพเ้า หากเขาไม่แพ้ หากเขาไร้เทียมทาน ทุกคนก็ไม่มีทางแพ้เช่นเดียวกัน!
แต่ในเวลานี้ ิอวี่ ผู้กล้าขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าระดับผนึกขั้วคนหนึ่งกลับสามารถเป็ฝ่ายรุกใส่ตี้หลิงเสวียนได้ อีกทั้งยังปล่อยการโจมตีที่ดุเดือดออกมาด้วย!
ในหัวของพวกเขา ตำแหน่งฐานะของิอวี่เหมือนกำลังค่อยๆ เพิ่มมาทีละน้อย ในสายตาของพวกเขาแล้วิอวี่คงต่อสู้กับตี้หลิงเสวียนได้หลายรอบอยู่!
ิอวี่คือคนจริง!
บนลานสูง หลินซีที่ปักปิ่นสีทองกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้หงส์ทองแกะสลัก ท่าทางสูงศักดิ์และเรียบเฉย การต่อสู้เมื่อครู่ของิอวี่ได้สร้างความประหลาดใจให้นางเช่นกัน แต่ไม่มีใครรู้จักตี้หลิงเสวียนได้เท่านางอีกแล้ว นางรู้ว่าตี้หลิงเสวียนยังไม่ได้ออกแรงสู้เลย
ความสามารถของตี้หลิงเสวียนนั้นร้ายกาจแค่ไหน มีพร์แค่ไหน หากพ่ายแพ้ไปแบบนี้เขาจะคู่ควรกับพร์ที่มีได้อย่างไร แล้วจะคู่ควรกับสายเืที่หลั่งไหลอยู่ในเืของตี้หลิงเสวียนได้อย่างไรกัน!
สรุปแล้วก็คือ ิอวี่ไม่มีทางเอาชนะตี้หลิงเสวียนได้
ในขณะที่ิอวี่พุ่งตัวไปหาตี้หลิงเสวียน บริเวณที่เขาตกลงมาก็เกิดประกายสายฟ้าสีเืที่ท่อนแขนของเขาอย่างน่ากลัว มันพุ่งมาล้อมรอบตัวของิอวี่เอาไว้
มันไม่ใช่การโจมตีสายฟ้าแบบธรรมดา แต่เป็ทักษะการต่อสู้หลิงระดับสูงของตี้หลิงเสวียน อสรพิษสายฟ้าเริงระบำ!
ตอนที่ตี้หลิงเสวียนยังไม่ได้ไปถึงขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่ง อานุภาพของอสรพิษสายฟ้าเริงระบำก็ไม่ธรรมดาอยู่แล้ว และในตอนนี้ ความสามารถของตี้หลิงเสวียนนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง ร่างแห่งสายฟ้าของเขาพัฒนาไปอีกขั้น ลมปราณแข็งกร้าวที่คอยสนับสนุนสายฟ้าสีแดงเือยู่นั้นมันยิ่งบ้าคลั่งมากขึ้นกว่าเดิม
อสรพิษสายฟ้าเริงระบำพุ่งเข้าชนิอวี่ วินาทีนั้นเขารู้สึกว่าตนเองที่อยู่ท่ามกลางสายฟ้าเ่าั้กำลังจะถูกดับทำลายลง!
แต่เมื่อเผชิญหน้ากับสายฟ้าที่บ้าคลั่งขนาดนี้ ิอวี่กลับไม่เลือกที่จะถอยเลย!
กล้ามเนื้อในร่างกายของเขาเกร็งขึ้นมา ลมปราณทั้งหมดทั่วร่างแผ่กระจายออกมาตามกระดูก หมัดทั้งสองข้างที่แฝงไปด้วยพลังเทียบเท่าราชสีห์สองหมื่นตัวะเิออกมากลางอากาศ และพุ่งรับสายฟ้าพวกนั้นเอาไว้!
สายฟ้าถูกหมัดของิอวี่ะเิออก แต่อสรพิษสายฟ้าจำนวนมากก็ยังคงพุ่งไปใส่ตัวของเขาอีก จากนั้นก็ถูกิอวี่ทำลายได้อีก!
ทุกคนไม่อาจเห็นใบหน้าของิอวี่ได้ชัด พวกเขาเห็นแค่พื้นที่สีแดงเืนั้นมีชายหนุ่มคนนหนึ่งซัดหมัดทั้งสองข้างออกไปปะทะกับอสรพิษสายฟ้าอย่างรุนแรง
สายฟ้าพวกนั้นโจมตีไปที่ตัวของิอวี่ มุดเข้าิัและกระดูกของเขา แค่ไม่กี่อึดใจ ผิวของเขาก็ถูกช็อตจนไหม้!
ทุกคนที่อยู่นอกวงการต่อสู้ เห็นสายฟ้าสีเืเกิดเสียงะเิอย่างรุนแรงและลมปราณชั่วร้ายที่ดุดันก็ยังรู้สึกขนลุกไปหมด
นึกภาพออกเลยว่าิอวี่นั้นกำลังแบกรับสายฟ้าที่น่ากลัวแค่ไหนกัน!
ทุกคนรู้สึกได้ว่าลมปราณของิอวี่กำลังลดลง หากยังผลาญพลังแบบนี้ต่อไปอีกไม่เกินสิบอึดใจเขาคงต้านไม่ไหวแล้วต้องพ่ายแพ้ลงในที่สุดเป็แน่
ระหว่างที่ทุกคนกำลังคิดอยู่นั้น สายฟ้าก็เริ่มหนาแน่นมากขึ้น มันเหมือนกำลังกลืนกินร่างของิอวี่เข้าไปจนหมด และลมปราณของเขาก็ขาดหายไปแล้ว!
จบแล้วหรือ?
ในใจของทุกคนเกิดความคิดแบบนี้เหมือนกันหมด
แต่พวกเขากลับไม่รู้เลยว่า ิอวี่ที่อยู่ในสายฟ้าสีเืนั่นยังคงต้านทานพลังอยู่อย่างต่อเนื่อง ตามหลักแล้ว พลังงานของสายฟ้าที่น่ากลัวจะทำให้กระดูกและร่างกายของิอวี่แหลกสลาย แต่เขากลับสามารถต้านมันได้ทั้งหมด
อีกทั้ง ... หากมองดูอย่างละเอียดก็จะพบว่า บนตัวของิอวี่นั้นนอกจากสายฟ้าสีเืแล้วยังเหมือนมีเปลวไฟผุดเพิ่มขึ้นมาด้วย!
ในนาทีนี้ อุณหภูมิในร่างกายของิอวี่นั้นเพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก
ความร้อนมันกำลังร้อนขึ้นเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่อง!
ถึงแม้ทุกคนจะไม่ได้ััถึงลมปราณของิอวี่ แต่ว่าตี้หลิงเสวียนกลับรู้สึกได้ว่าิอวี่นั้นยังไม่ตาย แต่ในสายตาของเขาถึงอย่างไริอวี่ก็ไม่มีทางรอด
ตี้หลิงเสวียนยกแขนขวาขึ้น เขาดึงลมปราณออกมาจากดวงจิตเทวะและรวบรวมไปที่หมัดขวาของเขา!
สายฟ้าสีเืพุ่งไปที่หมัดขวา อสรพิษสายฟ้าโอบล้อมอยู่ในมือขวาของเขา และอสรพิษสายฟ้าพวกนั้นยังมีพลังงานสีดำก่อตัวขึ้นด้วย
กระบวนท่านี้มันคือะเิสายฟ้า เป็หนึ่งในกระบวนท่าที่น่ากลัวมากของตี้หลิงเสวียน!
“ตาย”
ตี้หลิงเสวียนซัดหมัดขวาของเขาออกไป สายฟ้าที่บ้าคลั่งพุ่งตรงไปด้านหน้า พลังอสรพิษสายฟ้าเริงระบำยังคงอยู่ไม่หายไป แต่กลับมีลูกไฟสายฟ้าพุ่งตรงมาบริเวณตรงกลาง!
“ตู้ม!”
พลังงานของสายฟ้าที่น่ากลัวะเิออก แรงปะทะทำให้ทุกคนรอบข้างต้องถอยออกไป เสียงะเิดังสนั่นมากจนทำให้ทุกคนรู้สึกแสบแก้วหู รู้สึกมีเสียงอื้ออึงในหูจนทำให้หูดับไปทั่วขณะ
จบแล้วจริงๆ หรือ!
ทหารวังสามหมื่นคนที่อยู่รอบนอกััได้ถึงพลังงานะเิที่น่ากลัวนั้นก็รู้สึกสะอึกไปตามๆ กัน
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตี้หลิงเสวียนนั้นแข็งแกร่งเกินไป ะเิสายฟ้าเป็ทักษะการต่อสู้หลิงในระดับสูงสุด อานุภาพย่อมไม่ธรรมดา ตี้หลิงเสวียนมีร่างแห่งสายฟ้าเป็ทุนเดิมอยู่แล้ว การปล่อยกระบวนท่าแบบนี้มันก็เหมือนเสือติดปีก
เพราะสายฟ้าสีเืเป็เหตุ อานุภาพของสายฟ้าะเิอาจจะมีระดับทักษะการต่อสู้เสวียนระดับต้นก็ได้ แต่ิอวี่กลับเละเป็โจ๊กไปโดยไม่ทันได้ส่งเสียงร้องเลย น่าอนาถใจจริงๆ !
อีกด้านหนึ่ง ิเฉินเหยียนก็มองะเิสีเืแบบอึ้งๆ จากนั้นก็ทรุดตัวคุกเข่าลงกับพื้น ดวงตาของเขาเลื่อนลอย ใบหน้ารู้สึกสิ้นหวังมาก
ไม่มีพ่อคนไหนสามารถทนมองเห็นลูกชายตัวเองตายไปต่อหน้าต่อตาได้ ิเฉินเหยียนเองก็ไม่ละเว้นเช่นกัน!
ขณะที่ิเฉินเหยียนกำลังอยู่ท่ามกลางความเ็ป หลินซีที่อยู่บนตำหนักิหุนก็เชิดหน้าขึ้นและยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ
ตี้หลิงเสวียนมีสายเืของตระกูลตี้หลิง พลังการเรียนรู้กับพร์ของเขาแข็งแกร่งมาก และร่างแห่งสายฟ้าก็ทำให้การต่อสู้ของเขาเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว
ต่อให้ิอวี่จะมีพลังแข็งแกร่งมากแค่ไหนก็ตาม แต่อย่างไรเขาก็ไม่มีโอกาสชนะร่างแห่งสายฟ้าของตี้หลิงเสวียนที่มีกำลังการต่อสู้อันน่ากลัวได้เลย
พูดกันตามตรง พลังของิอวี่ก็แค่เสือดาวที่วิ่งได้รวดเร็ว ต่อให้เขาพยายามวิ่งมากกว่านี้อย่างไรก็ยังเป็แค่เสือดาว แต่ตี้หลิงเสวียนเป็พญาเหยี่ยวที่สามารถบินได้!
ั้แ่เกิดมาจนถึงตอนนี้ ตี้หลิงเสวียนก็เหนือกว่าิอวี่แต่แรกอยู่แล้ว
ดังนั้น บทสรุปมันถูกกำหนดเอาไว้แต่แรกแล้วว่าอย่างไริอวี่ก็ต้องแพ้
เมื่อมองไปยังหลุมขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า พลังงานแสงสีเืยังคงพลุ่งพล่านออกมาจากหลุม ดวงตาของตี้หลิงเสวียนปรากฏสายตาที่เยาะเย้ยขึ้นมา ตอนนี้เขาได้สังหาริอวี่ไปแล้ว หลังจากนี้เขาก็จะลงมือสังหาริเฉินเหยียน และนี่คือผลจากการล่วงเกินเขา!
ในเวลานี้เอง ปลายตาของตี้หลิงเสวียนก็หันไปเห็นเปลวไฟที่อยู่ตรงกลางระหว่างแสงสายฟ้าที่น่ากลัวเ่าั้ ตี้หลิงเสวียนคิดว่าเขามองผิดไปเอง แต่พอตั้งใจจ้องไปอีกครั้งเขาก็พบว่าเปลวไฟพวกนั้นกำลังแทรกออกมาจากรอยแยกของสายฟ้า
จากนั้นไม่ถึงสามวินาที แสงสายฟ้าสีเืทั้งหมดก็หายไปและมีเปลวไฟสีแดงที่ลุกโชนเข้ามาแทนที่!
เปลวไฟแผ่ความร้อนกระจายออกมา และแผ่ออกไปรอบบริเวณกว่าสิบเมตร
ท่ามกลางเปลวไฟนั้นมีร่างคนยืนอยู่คนหนึ่ง คนคนนั้น ... ก็คือิอวี่!
“อะไรกัน!”
