ยามกลางคืน หลี่อวิ๋นหังก้าวเข้ามาที่เรือนรับรองท่ามกลางแสงจันทร์ เงยหน้ามองท้องฟ้า จำบางสิ่งได้โดยพลันแล้วพึมพำเสียงแผ่วประโยคหนึ่ง “ยี่สิบแปดแล้ว”        เจียงเฉิงเยว่ตกตะลึง เงยหน้ามองตามไป ฉับพลันรับรู้ว่าอีกสามวันจะเป็นคืนเดือนดับ        อิง...