ไม่ใช่แค่กู้ชีฉ่าวที่สังเกตเห็นว่าด้ายแมงมุมขาด แต่หานอวิ๋นซีเองก็สังเกตเห็นได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน
ทำไมถึงเป็เช่นนี้ล่ะ?
หรือว่า...
“ฮ่าฮ่า ยุงพิษเป็ศัตรูของแมงมุมอย่างไรล่ะ! พิษของมันสามารถสู้กันได้”
กู้ชีฉ่าวหัวเราะเบาๆ โอบหานอวิ๋นซีอย่างแ่าแล้วหมุนตัวไปรอบๆ ในฝูงยุงพิษ ราวกับไม่ได้ปล่อยยาพิษอะไรออกไป ทว่าเพียงพริบตา ยุงพิษทั้งหมดก็หนีไปด้วยความตื่นตระหนก หลายตัวก็ตายร่วงหล่นกับพื้น
ระบบล้างพิษของหานอวิ๋นซีคอยส่งเสียงเตือนอยู่ตลอด บางทีก็เตือนนางถึงพิษของยุง บางทีก็เตือนถึงพิษของลูกดอกแมงมุม และเตือนนางว่าสิ่งที่กู้ชีฉ่าวปล่อยออกมานั้นมีพิษ
กู้ชีฉ่าว เหตุผลที่ชายผู้นี้ไม่กลัวยุงพิษเพราะเขาคุ้นเคยกับวิธีต่อสู้กับพิษด้วยยาพิษอย่างไรล่ะ!
ต่อสู้กับพิษด้วยยาพิษนั้นถือได้ว่าทรงพลังอย่างมาก
เมื่อยุงพิษกระจายออกไป กู้ชีฉ่าวก็พาหานอวิ๋นซีหลบหนีต่อไป ในขณะที่ชายหน้ากากดำและนักฆ่าหญิงในชุดเขียวก็ตามมาติดๆ
ลูกดอกสีดำโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่า กู้ชีฉ่าวใช้ความพยายามในการหลบลูกดอกของชายหน้ากากดำมากกว่าหลบการโจมตีของยุงพิษเสียอีก
ตราบใดที่สามารถเข้าไปในป่าูเาได้ ลูกดอกก็จะถูกขัดขวางและพวกเขาสามารถหลบหนีได้เร็วขึ้น
ความเร็วของกู้ชีฉ่าวนั้นเร็วมากจนหานอวิ๋นซีได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงในขณะที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา คิดไม่ถึงเลยว่าชายรูปงามผู้หนึ่งที่นุ่มนวลและน่าหลงใหลอย่างมาก จะมีเสียงหัวใจที่เต้นของชายชาตรีเช่นนี้ได้
ความเร็วของกู้ชีฉ่าวที่เร็วมากพออยู่แล้ว อย่างไรก็ตามความเร็วของชายหน้ากากดำก็เร็วจนน่ากลัวเช่นกัน
ถ้าพวกเขาไม่ฉวยโอกาสหนีออกมาก่อนและหนีอย่างรวดเร็วเช่นนี้ เดาว่าพวกเขาคงถูกจับไปนานแล้ว
เมื่อกู้ชีฉ่าวกำลังจะเข้าไปในป่า ทันใดนั้นลูกดอกสีดำก็บินผ่านเขาไป ชนกับลำต้นของต้นไม้และกระดอนกลับมา
เป็ลูกดอกที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้!
ตอนนี้ กู้ชีฉ่าวลังเลอยู่ครู่หนึ่งและหลบไปทางด้านข้าง
ต้องรู้ว่าในการแข่งขันระหว่างยอดฝีมือกับยอดฝีมือนั้น ผลลัพธ์มักเกิดจากความประมาทเท่านั้น ไม่ใช่จากความแข็งแกร่งแต่อย่างใด
ในขณะที่กู้ชีฉ่าวเหม่อลอยไปเสี้ยววินาที ชายหน้ากากดำก็ไล่ตามเขาและคว้าแขนของหานอวิ๋นซีไว้
กู้ชีฉ่าวคว้าเอวของหานอวิ๋นซีและยื่นมือออกไปเพื่อตีเขา ชายหน้ากากดำก็คว้าหานอวิ๋นซีไว้แน่นด้วยมือข้างหนึ่งและยกฝ่ามือขึ้นเพื่อกั้นไว้ด้วยมืออีกข้าง
หานอวิ๋นซีตีชายในชุดดำอย่างสุดชีวิต จากนั้นก็กัดลงไปแล้ววางยาพิษ แต่พิษนั้นไม่มีผลใดๆ ต่อชายชุดดำ
พระเ้ารู้ดีว่าเขาเป็คนโหดร้าย เป็ผีดิบ หรือเป็คนอันตราย!
หานอวิ๋นซีไม่มีเวลาที่จะหาคำตอบกับคำถามนี้ เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของนางไม่ได้มากเท่าชายหน้ากากดำ นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ดึงกริชออกมาเพื่อจะแทง ทว่าดาบยาวของนักฆ่าหญิงในชุดเขียวกลับพุ่งเข้ามาจากด้านข้าง ทำให้นางปล่อยมือด้วยความใ เกือบจะถูกนักฆ่าหญิงในชุดเขียวตัดมือขาดไปแล้ว
น่ากลัวเกินไป!
นักฆ่าหญิงในชุดเขียวและนักฆ่าหน้ากากดำค่อยๆ ทยอยมาถึงทีละคน กู้ชีฉ่าวก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่โดนล้อมอีกครั้ง
เขาจับมือหานอวิ๋นซีแน่นด้วยมือข้างหนึ่งและจัดการกับชายหน้ากากดำด้วยมืออีกข้างหนึ่ง โดยไม่ได้สนใจนักฆ่าหญิงในชุดเขียวและนักฆ่าคนอื่นๆ เลย
ประกายความชั่วร้ายฉายแววในดวงตาของนักฆ่าหญิงในชุดเขียว ดาบก็หักเหและแทงไปตรงหน้าของกู้ชีฉ่าว!
กู้ชีฉ่าวและชายหน้ากากดำที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมอ่อนข้อให้กันและกัน ความแข็งแกร่งเองก็สมดุลกันด้วย หากจะหลบดาบยาวของนักฆ่าหญิงในชุดเขียว กู้ชีฉ่าวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปล่อยหานอวิ๋นซี
อย่างไรก็ตาม หากเขาปล่อยมือ หานอวิ๋นซีก็จะตกอยู่ในเงื้อมมือของชายหน้ากากดำทันที เมื่อครู่แค่โชคดีที่ฉกนางมาได้เท่านั้น มันเป็ไปไม่ได้เลยที่จะแย่งนางมาจากชายหน้ากากดำ ด้วยเพราะสถานการณ์ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามมีจำนวนมากกว่า
ทำอย่างไรดีล่ะ?
เมื่อเห็นว่าดาบยาวของนักฆ่าหญิงในชุดเขียวใกล้เข้ามา!
อย่างไรก็ตามแม้ใน่เวลาคับขันเช่นนี้ กู้ชีฉ่าวยังคงลังเล
ทันใดนั้น หานอวิ๋นซีก็พูดเสียงดังว่า “ปล่อยมือ” จากนั้นก็หมุนตัวอย่างรวดเร็วเพื่อให้หลุดพ้นจากมือของกู้ชีฉ่าวและเตะเขาออกไป
เช่นเดียวกับที่กู้ชีฉ่าวก้าวถอยหลัง ดาบยาวของนักฆ่าหญิงในชุดเขียวแทงมาตรงหน้าและหานอวิ๋นซีก็ถูกดึงโดยชายหน้ากากดำ
ทุกอย่างดูเหมือนจะจบลงแล้ว...
แต่ใครจะรู้ ในขณะเดียวกัน มีเพียงเสียงแหลมๆ แหวกสายลม “ฟิ้ว...”
เห็นลูกธนูแหลมคมทะลุผ่านอากาศและยิงเข้าที่แขนของชายหน้ากากดำ
ลูกธนูที่แหลมคมนั้นดูเหมือนจะมีพลังในการเปิดโลก ถึงขั้นทำให้เกิดการเคลื่อนไหวที่รุนแรงของกระแสลมโดยรอบ
ลูกธนูที่แหลมคมนั้นเร็วราวกับสายฟ้าที่ตกลงมาจากท้องฟ้า บุกไปทางไหนก็แหลกราบไปทางนั้น ทะลวงูเาลงไปจนถึงพื้นมหาสมุทร ไม่อาจต้านทานได้!
ไม่มีใครคาดคิดว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้น ด้วยความตื่นตระหนก ชายหน้ากากดำก็ถอนมือออกอย่างรวดเร็ว ลูกธนูแหลมคมนั้นผ่านแขนเสื้อของชายหน้ากากดำไป แม้ว่าจะไม่โดน แต่พลังที่บรรจุอยู่ในลูกธนูแหลมคมนั้นก็ผลักชายหน้ากากดำให้กระเด็นออกไป
“ลูกธนูเหล็กบริสุทธิ์!” นักฆ่าหญิงในชุดเขียวอุทาน
เหล็กบริสุทธิ์ เป็เหล็กที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก มีเพียงราชวงศ์เทียนหนิงเท่านั้นที่ใช้มัน และลูกธนูเหล็กบริสุทธิ์นั้นเป็ของฉินอ๋องแห่งเทียนหนิงเท่านั้น!
หลงเฟยเยี่ยมาแล้ว!
หานอวิ๋นซีที่หลุดจากการควบคุมของทั้งสองฝ่ายก็ล้มลงในทันที แต่เมื่อได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้นมา นางก็หันหน้าไปมองโดยสัญชาตญาณ
เห็นร่างสูงหยิ่งยโสลงมาจากท้องฟ้าและลงมาข้างหลังนาง ลักษณะของเขาสง่างามราวกับเทพเ้า ใบหน้าก็เ็าราวกับปีศาจ มือข้างหนึ่งไว้ข้างหลังและอีกข้างหนึ่งถือคันธนู เล็งไปที่ชายสวมหน้ากากสีดำ
เป็เขา!
หลงเฟยเยี่ย!
เป็เขาที่มา!
เขาไม่ทอดทิ้งนาง ไม่เคยทำให้นางผิดหวัง ไล่ตามฝูงยุงพิษมาแล้ว
ในขณะนี้ หานอวิ๋นซีถึงกับลืมสถานการณ์ของตนเอง แม้ว่านางจะล้มลงทันที แต่หัวใจของนางก็ไม่กลัวอีกต่อไป นางเด้งตัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ราวกับว่าเมื่อผู้ชายคนนี้ปรากฏตัว นางจะปลอดภัยอย่างแน่นอน
“หลงเฟยเยี่ย!”
ชายหน้ากากดำถอนหายใจด้วยความโล่งอก เดิมทีกลัวหลงเฟยเยี่ยจะตามมาข้างหลัง ดังนั้นเขาจึงออกหน้ามาเพื่อพาหานอวิ๋นซีออกไป ใครจะรู้ว่าการแทรกแซงของกู้ชีฉ่าวทำให้เวลาล่าช้า
เขาควรจะคิดได้นานแล้วว่าหากฝูงยุงพิษมาถึง หลงเฟยเยี่ยก็คงมาถึงแล้วเช่นกัน
ในเวลานี้ ชายหน้ากากดำอยู่ใกล้กับหานอวิ๋นซีมากที่สุด ดวงตาที่ดุร้ายของเขามืดมน ไม่ได้สนใจคำเตือนจากลูกธนูของหลงเฟยเยี่ยและพุ่งเข้าหาหานอวิ๋นซีอีกครั้งทันที
“ฟิ้ว…”
มีเสียงทะลุผ่านอากาศอีกครั้ง ลูกธนูเหล็กบริสุทธิ์ร่อนลงมาอย่างสง่างามราวกับว่ามันสามารถทะลุทะลวงท้องฟ้าและผืนดินได้อย่างไรอย่างนั้น
ด้วยลูกธนูนี้ พระเ้ารู้ดีว่าหลงเฟยเยี่ยมีพละกำลังภายในมากเพียงใด ทุกคนต่างตกตะลึง แต่ชายหน้ากากดำยังคงไม่ยอมแพ้ ในขณะที่ไล่ตามหานอวิ๋นซี ก็จับตาดูลูกธนูที่แหลมคมและพร้อมที่จะหลบได้ทุกเมื่อ
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เหนือความคาดหมายยิ่งกว่าก็คือทันทีที่ลูกธนูเหล็กบริสุทธิ์ถูกปล่อยออกไป หลงเฟยเยี่ยก็เหาะตามลงมาทันที พร้อมกับใบหน้าที่เ็าราวกับเทพเ้า
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ดวงตาของชายหน้ากากดำเต็มไปด้วยความเ็า และปาลูกดอกออกไป!
อย่างไรก็ตาม หลังจากปาออกไปสองสามดอก เป้าหมายไม่ใช่เพื่อยิงหลงเฟยเยี่ย แต่เพื่อวางยาพิษ
ต้องรู้ว่าศิลปะการต่อสู้ของหลงเฟยเยี่ยนั้นไม่มีใครเทียบได้ แต่เขาไม่เข้าใจยาพิษและยาพิษคือจุดอ่อนของเขา!
“มีพิษ!”
หานอวิ๋นซีอุทาน ขณะนี้เวลานี้นางสูงจากพื้นเพียงประมาณสามเมตรและอาจจะร่วงลงมาจนกระดูกแตกเป็ชิ้นๆ ได้ทุกเมื่อ
ลูกธนูแหลมพุ่งเข้าหาชายหน้ากากดำ ทำให้เขาต้องหลบและพลาดโอกาสที่จะคว้ามือของหานอวิ๋นซี อย่างไรก็ตามผงยาที่เขาปล่อยออกมาก็กระจายอยู่รอบๆ หานอวิ๋นซี
ถ้าเขาไม่ได้ตัวนางไป ก็ต้องทำลายให้สิ้นซาก มากกว่าที่จะปล่อยให้หลงเฟยเยี่ยได้ไป!
หากหลงเฟยเยี่ยไม่หยุดและลงมือต่อไปละก็ ต้องถูกวางยาพิษอย่างแน่นอน
แต่ใครจะรู้ว่าหลงเฟยเยี่ยไม่ได้สนใจพิษในอากาศและเหาะลงไปต่ำ
ในตอนที่หานอวิ๋นซีกำลังจะร่วงหล่นลงบนพื้น แขนที่แข็งแรงก็อุ้มนางขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขน จากนั้นก็หมุนตัวลงบนพื้นและยืนอย่างมั่นคง
การเคลื่อนไหวนั้นสง่างามและงดงามอย่างสุดจะพรรณนา หานอวิ๋นซีมองดูรูปร่างที่สมบูรณ์แบบและเ็าของเขา โดยหวังว่า่เวลาอันตรายเช่นนี้จะไม่ผ่านไป
เมื่อเห็นหลงเฟยเยี่ยเพิกเฉยต่อพิษในอากาศและช่วยเหลือคน ชายหน้ากากดำก็ตกตะลึง เป็ไปได้หรือไม่ว่าหลงเฟยเยี่ยจะไม่กลัวพิษ?
ชั่วขณะหนึ่ง เขาเองก็ไม่ได้สนใจมากขนาดนั้น จึงพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ถอย!”
ถ้าหลงเฟยเยี่ยไม่สนใจเื่พิษละก็ ทุกคนที่อยู่ตรงหน้าในตอนนี้ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
ต้องถอยกลับเท่านั้น!
และในเวลานี้ กู้ชีฉ่าวกลับจู่โจมไปที่นักฆ่าหญิงในชุดเขียว ชายหน้ากากดำเห็นสิ่งนี้ จึงเข้าไปดึงนักฆ่าหญิงในชุดเขียวออกและขว้างลูกดอกไปที่กู้ชีฉ่าว
ด้วยบทเรียนที่ได้รับจากอดีต กู้ชีฉ่าวยังคงมีความกลัวต่อลูกดอก และหลบไปด้านข้างอยู่หลายครั้ง ในตอนที่กำลังจะไล่ตามไปอีกครั้ง ชายหน้ากากดำก็พานักฆ่าหญิงในชุดเขียวหายเข้าไปในป่าข้างๆ แล้ว
กู้ชีฉ่าวไม่ได้นิ่งเฉย เขาเหวี่ยงแส้และหยุดนักฆ่าที่เหลือไว้ ในขณะเดียวกัน มู่ชิงอู่และซ่างกวนที่ตามมาถึงก็ร่วมต่อสู้กับพวกเขาอย่างรวดเร็ว
หลงเฟยเยี่ยไม่ได้ไล่ตามไป สายตาของเขาจับจ้องไปที่ชายหน้ากากดำในระยะไกล มองจนกระทั่งแผ่นหลังนั้นลับหายไป เขาขมวดคิ้วแน่นขึ้นทันใด พร้อมกับกระอักเืสีดำออกมาเต็มปาก
ผงพิษจากชายหน้ากากดำไม่มีผลอะไรกับกู้ชีฉ่าวและหานอวิ๋นซี หานอวิ๋นซีเป็ผู้เชี่ยวชาญด้านพิษ หากไม่ล้างพิษในทันที ก็ยังมีภูมิคุ้มกันที่ดีกว่าคนอื่นๆ และการแพร่กระจายของพิษจะใช้เวลานานกว่าคนธรรมดา ส่วนกู้ชีฉ่าวก็ชำนาญด้านการใช้พิษในการโจมตี ผงพิษที่ปล่อยออกมานั้นจึงทำอะไรเขาไม่ได้เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม หลงเฟยเยี่ยแตกต่างออกไป เพียงครู่เดียวพิษก็็กระจายไปทั่วร่างกายของเขาแล้ว
ชายหน้ากากดำปล่อยพิษออกมามากเกินไป หานอวิ๋นซีเองก็ไม่สามารถบอกได้ว่ามันเป็พิษอะไรเช่นกัน
“ท่านปล่อยข้า ข้าจะได้รีบตรวจสอบ” นางพูดอย่างเร่งรีบ ความตื่นตระหนกเผยออกมาทั่วใบหน้าของนาง จนตัวเองไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำ
หลงเฟยเยี่ยเหลือบมองใบหน้าเล็กๆ ที่ลุกลี้ลุกลนของนาง เขาไม่ได้พูดอะไรมากและปล่อยมือ
หานอวิ๋นซีหันมาเผชิญหน้ากับหลงเฟยเยี่ยและเริ่มสแกนระบบการล้างพิษทันที การสแกนนี้ เผยให้เห็นสารพิษสามประเภท
เ้าชายหน้ากากดำบ้านั่นสมควรตายจริงๆ เป็ไปได้หรือไม่ว่าพิษที่ติดอยู่บนลูกดอกของเขานั้นแตกต่างกันทั้งหมด?
เมื่อเห็นเืบนริมฝีปากของหลงเฟยเยี่ย หานอวิ๋นซีก็ไม่ได้คิดอะไรมาก นางยืนเขย่งเท้าและยื่นมือออกไป
แต่หลงเฟยเยี่ยกลับคว้ามันไว้และพูดอย่างไม่พอใจว่า “เ้าจะทำอะไร?”
เขาที่รักความสะอาดอย่างมากและเกลียดการถูกผู้อื่นแตะต้องตัวั้แ่ยังเด็ก โดยเฉพาะการััใบหน้าของเขา
“เก็บตัวอย่างเืเอามาวิเคราะห์อย่างไรล่ะ ข้าจะได้ระบุได้ว่าพิษสามชนิดนี้คืออะไร” หานอวิ๋นซียังคงรีบร้อนและไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเื่นี้
หลงเฟยเยี่ยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เบนสายตาไปทางอื่นไม่มองนาง และปล่อยมือของนางอย่างช้าๆ
ความจริงจังเผยอยู่บนใบหน้าซีดของหานอวิ๋นซี นางเขย่งเท้าอีกครั้ง ยื่นนิ้วชี้ไปแตะที่มุมปากของหลงเฟยเยี่ยเบาๆ และเช็ดเืเบาๆ ราวกับว่ายังไม่เพียงพอ นางจึงเช็ดมันอีกสองสามครั้ง
ััที่ละเอียดอ่อน ปลายนิ้วััริมฝีปากบางของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ เป็ััที่อ่อนนุ่ม ดูจักจี้ และมีความรู้สึกแปลกๆ ที่อธิบายไม่ได้
หลงเฟยเยี่ยมองนางโดยไม่รู้ตัว อย่างไรก็ตามหานอวิ๋นซีจดจ่ออยู่กับพิษในร่างกายของหลงเฟยเยี่ย จะไปรู้ได้อย่างไรว่าการกระทำนี้คลุมเครือเพียงใด
นางยังคงจริงจังมาก หลังจากเก็บตัวอย่างเืเพียงพอแล้ว นางก็รีบปล่อยมือทันที
และการปล่อยมือไปนี้ ทำให้หลงเฟยเยี่ยรู้สึกราวกับว่าเขาได้สูญเสียบางสิ่งไปอย่างกะทันหัน เป็ความรู้สึกสูญเสียที่ยากจะพรรณนา
ให้ตายเถอะ เขาเป็คนหมกมุ่นอยู่กับความสะอาดมาโดยตลอด ทั้งยังรังเกียจััของสตรียิ่งกว่าสิ่งใด แต่เมื่อเผชิญหน้ากับสตรีผู้นี้ หลังจากที่เขาสูญเสียการต่อต้านทางจิตใจ ก็รู้สึกไม่พอใจ ยังไม่พอ! อยากทำต่ออีกอย่างนั้นหรือ?
ความรู้สึกที่ไม่สามารถควบคุมได้ทำให้หลงเฟยเยี่ยรู้สึกรังเกียจอีกครั้ง เขาหลีกเลี่ยงการจ้องมองและหันไปมองกู้ชีฉ่าว
หานอวิ๋นซีจะไปรู้ได้อย่างไรว่าหลงเฟยเยี่ยกำลังคิดอะไรอยู่ ทันทีที่นางเก็บตัวอย่างเื ก็นั่งยองลงทันทีและถอดถุงยาที่พกติดตัวออกมา...
