“……”        เฟิงอวิ๋นเยี่ยนหยุดเดิน ก่อนจะจ้องไปยังผู้ที่นั่งรอเขาอยู่ที่โต๊ะ ริมฝีปากขยับแต่ไม่มีคำพูดใดออกมา ความสุขจากภายในกำลังขยายตัว ทำให้ดวงตาของเขารู้สึกเจ็บแสบ อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ด้วยความดีใจ        เซ่อเจิ้งอ๋องทรงลุกขึ้น แล้วเข้าไปกอ...