ผลหยวนพันปีได้ถูกสร้างขึ้นมาจากการดูดซับแก่นแท้ปฐี มันเป็สมบัติธรรมชาติที่หายาก ผลไม้ในมือของเจียงเฉินนั้นอยู่ราวๆพันปี ดังนั้นแก่นแท้ปฐีที่อยู่ภายในไม่ได้มีมากมาย อย่างไรก็ตาม ความบริสุทธิ์ของพลังงานนี้ไม่ใช่สิ่งที่สามารถดูถูกได้
สมบัติธรรมชาติเช่นนี้เหมาะสมกับเจียงเฉินในตอนนี้ ด้วยผลหยวนพันปีเขาสามารถที่ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลางได้อย่างง่ายดาย
เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ
เจียงเฉินโคจรทักษะร่างแปลงั พลังหยวนในทะเลปราณของเขาเกิดเสียงเปรี๊ยะๆขึ้น ตราประทับัทั้งยี่สิบห้าดวงแหวกว่ายไปรอบๆทะเลปราณสร้างคลื่นน้ำวนขึ้น
เมื่อโคจรทักษะร่างแปลงัถึงขีดสุด เจียงเฉินได้กลืนผลหยวนพันปีไปทั้งอย่างนั้น
ปัง!
พลังงานที่ทรงพลังที่บรรจุอยู่ภายในผลหยวนพันปีได้ปะทุขึ้นทันทีและเข้าไปยังแขนขาทั้งหมดและกระดูกภายในร่างกายของเจียงเฉิน
"ช่างเป็พลังงานที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้! ฮ่าฮ่า ความรู้สึกเช่นนี้สุดยอด!"
ใบหน้าของเจียงเฉินเต็มไปด้วยความตื่นเต้น วิธีการที่เขาดูดซับผลหยวนพันปีหากว่ามีผู้มาพบเห็นเข้า คนผู้นั้นคงตกตะลึงจนพูดไม่ออกเป็แน่ พลังงานที่บรรจุอยู่ภายในผลหยวนพันปี ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ทั่วไปไม่สามารถที่จะดูดซับมันได้ทันที ถึงแม้าาปีศาจน้อยหรือหลี่หวู่ซวงได้รับผลหยวนพันปีมา ในการที่จะดูดซับมัน พวกเขาต้องทำทีละน้อยทีละน้อย การกลืนในครั้งเดียวแบบที่เจียงเฉินทำนั้น เป็เื่ที่บ้าระห่ำชัดๆ
การที่เจียงเฉินทำเช่นนี้ย่อมมีเหตุผล พลังงานอันมากมายมหาศาลของผลหยวนจะปะทุออกในทันที โดยการใช้ทักษะสุดยอดอย่างทักษะร่างแปลงัควบคุมมัน
ฮู่มมมมมมม !
(เสียงคำราม)
เมื่อโคจรทักษะร่างแปลงัด้วยความเร็วสูงสุด ตราประทับัทั้งหมดในร่างของเจียงเฉินเริ่มสั่นะเือย่างรุนแรง มีแม้กระทั่งเสียงคำรามของัออกมาจากร่างของเจียงเฉิน เหนือหัวของเขา มีปราณรูปัลอยอยู่รอบๆ ผมสีดำของเขาพลิ้วไหว เขาดูเหมือนกับสัตว์ร้ายาที่ได้ตื่นขึ้นมา
ภายใต้การควบคุมของทักษะร่างแปลงั พลังงานที่อยู่ภายในผลหยวนได้เข้าไปยังทะเลปราณของเจียงเฉินทันทีและเริ่มสร้างตราประทับัดวงใหม่
ครั้งแรกเจียงเฉินได้ดูดซับสายเืกิเลนของหวงต้า ดูดซับสายเืของเหยี่ยวปีกโลหิต จากนั้นเขาก็ได้ทำสิ่งที่เขาคิดไว้อย่างราบรื่นในระหว่างการแข่งขันประจำแคว้นฉี ในตอนนี้ด้วยการดูดซับผลหยวน มันสามารถพูดได้ว่าเตรียมการไว้เป็อย่างดี
เพียงแค่ชั่วโมงเดียว ตราประทับัทั้งห้าได้ปรากฏขึ้นที่ทะเลปราณของเจียงเฉิน รวมกับของเดิมอีกยี่สิบห้า รวมจำนวนตราประทับัทั้งหมดสามสิบดวง เมื่อตราประทับัรวมกันได้สามสิบดวงแล้ว พลังของเจียงเฉินกำลังพวยพุ่งออกมาไม่หยุด
"ทะลวงระดับ!"
เจียงเฉินมีความสุขอย่างมาก เขาหยิบเม็ดยามนุษย์หยวนจำนวนมากจากแหวนมิติของเขา แล้วดูดซับพวกมันทั้งอย่างนั้น การบ่มเพาะทักษะร่างแปลงั ทุกๆครั้งในการทะลวงระดับเขา้าพลังงานจำนวนมาก และนี่เป็เหตุที่เจียงเฉิน้าเม็ดยาหยวนยิ่งกว่าใครๆ
ฟู่ ฟู่
คลื่นอากาศที่ทรงพลังได้กวาดออกจากร่างของเจียงเฉินอย่างรวดเร็ว หากไม่ใช่เพราะว่าเจียงเฉินตั้งใจควบคุมพลังเหล่านี้เอาไว้ ห้องก็จะถูกทำลาย ถึงอย่างนั้นพลังจากเขาที่ทะลวงเข้าสู่ระดับต่อไปจะรุนแรงมากก็ตาม พลังหยวนฟ้าดินภายในอากาศที่อยู่เหนือที่พักจะหมดไปในทันที
"ท่านพี่เจียงเฉินได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลางแล้ว!"
ในที่พัก เยี่ยนเฉินหยวี่รู้สึกมีความสุขมาก
"เ้าหนูนี่ไม่รู้ว่าฝึกฝนทักษะปาฏิหารย์อันใด การทะลวงระดับแต่ละครั้งถึงได้ะเิพลังปราณรุนแรงนัก นี่มันผิดปกติจริงๆ"
หวงต้าบ่นกับตนเอง
ในเวลาเดียวกัน ผู้คนภายในหอการค้าก็ััได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งนี่ได้เช่นกัน สร้างความตกตะลึงแก่พวกเขา
"มันออกมาจากที่พักของเจียงเฉิน! ดูพลังนั่นสิ เจียงเฉินจะต้องทะลวงระดับเป็แน่!"
"ในตอนนี้นิการเซวียนอี้มีอัจฉริยะไร้ที่เปรียบแล้ว!จากนี้ต่อไป ในแคว้นฉีจะไม่มีเพียงแค่หนานเป่ยเฉา!"
"ถ่ายทอดคำสั่งลงไป ไม่อนุญาตให้ผู้ใดเข้าใกล้ที่พักของพวกเขา! ห้ามรบกวนการบ่มเพาะของเจียงเฉินโดยเด็ดขาด!"
นามของเจียงเฉินในตอนนี้เป็ที่รู้จักของทุกคนในเซียงหยาง ไม่มีผู้ใดในหอการค้าที่ไม่เคยได้ยินชื่อของเขา นอกจากนั้น เจียงเฉินเป็อัจฉริยะในหมู่ศิษย์ทั้งหมดของนิกายเซวียนอี้ ผู้ที่ทำงานอยู่ที่หอการค้าต่างชื่นชมเขาอย่างจริงใจ
หลังจากได้ดูดซับเม็ดยามนุษย์หยวนหนึ่งพันเม็ด เจียงเฉินได้จัดการสร้างเสถียรภาพในการบ่มเพาะของขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลางแล้ว ด้วยการกลืนเม็ดยามนุษย์หยวนเป็จำนวนมาก นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนทั้วๆไปสามารถจ่ายไหว หากว่าเขาจะต้องทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลาย เขาจำเป็ต้องใช้เม็ดยามนุษย์หยวนมากยิ่งขึ้น เขา้าอย่างน้อยสามพันเม็ด
เปรียะๆๆ.....
พลังหยวนภายในทะเลปราณของเขากำลังสั่นะเื ตราประทับัสีแดงเืได้เคลื่อนไปรอบๆ และปราณที่ทรงพลังล้อมรอบเจียงเฉิน หลังจากที่มีตราประทับัรวมกันได้สามสิบดวงแล้ว มันยังไม่หยุดเพียงแค่นั้น พลังหวนอันมหาศาลของผลหยวนพันปี เขาใช้เพียงแค่สามส่วนเท่านั้น
เจียงเฉินโคจรทักษะร่างแปลงัด้วยความเร็วสูงสุด ตราประทับัดวงใหม่กำลังถูกสร้างขึ้นในทะเลปราณ หนึ่งดวง สองดวง สามดวง และมันไม่หยุดจนถึงตอนเช้า รวมตราประทับัที่สร้างขึ้นมาสมบูรณ์ทั้งหมดสิบดวง ตอนนี้พลังงานที่อยู่ในผลหยวนพันปีได้ถูกดูดซับจนหมดสิ้น
ตอนนี้ภายในทะเลปราณของเจียงเฉิน มีตราประทับัสี่สิบดวงกำลังล้อมรอบแก่นแท้มนุษย์ของเขา พวกมันคล้ายกับัที่ยังมีชีวิตอยู่ มันดูลึกลับนัก
ระดับการบ่มเพาะของเจียงเฉิน ไม่เพียงแค่ทะลวงเข้าสู่แก่นแท้มนุษย์ขั้นกลางและระดับการบ่มเพาะเสถียรอีกด้วย มันยังมีแม้แต่สัญญาณที่เขาสามารถที่จะทะลวงเข้าสู่แก่นแท้มนุษย์ขั้นปลายในเร็วๆนี้อีก
ตราประทับัสี่สิบดวง ให้พละกำลังถึง 400,000 จิน ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ที่มีพละกำลังขนาดนี้ มันไม่อาจที่จะจินตนาการได้
"ตามบันทึกของทักษะร่างแปลงั หากข้า้าไปถึงขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลายข้าจะต้องสร้างตราประทับัให้ได้อย่างน้อยหกสิบดวง ตอนนี้ข้าได้สร้างไปแล้วสี่สิบดวง การที่จะเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลายอยู่อีกไม่ไกลแล้ว"
ดวงตาที่เฉียบคมของเจียงเฉินเปล่งประกายระยิบระยับ พละกำลังที่ตราประทับัสี่สิบดวงให้แก่เขานั้นไม่อาจจินตนาการได้ เขาสามารถอธิบายได้เพียงแค่คำว่า 'ทรงพลัง'
"ด้วยความแข็งแกร่งของข้าในตอนนี้ ข้าสามารถที่จะสังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ได้ในเสี้ยววิ หากข้าได้เผชิญหน้ากับหลี่หวู่ซวงอีกครั้ง ข้าสามารถสังหารเขาได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว ข้าไม่จำเป็ต้องต่อสู้ยืดเยื้อ ตอนนี้แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขั้นต้นยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า หากข้าสามารถใช้ขวานอัสนี เช่นนั้นข้าก็จะสามารถสังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขั้นต้นได้อย่างง่ายดาย"
ด้วยท่าทางมั่นใจของเจียงเฉิน ทั่วร่างของเขาแผ่กลิ่นอายมั่นใจออกมา การต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขณะที่อยู่เพียงแค่แก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง นี่มันน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว ช่องว่างระหว่างขอบเขตแก่นแท้มนุษย์และแก่นแท้์ไม่ใช่เล็กน้อย ผู้ที่สามารถไปถึงขั้นขอบเขตแก่นแท้์จะมีความสามารถในการควบคุมพลังหยวนฟ้าดินได้
เจียงเฉินนั้นแตกต่างออกไป เขาเป็สัตว์ประหลาดอย่างแท้จริง บ่มเพาะด้วยทักษะร่างแปลงั นอกจากนี้เขายังมีประสบการณ์และวิถีของนักบุญ จึงไม่อาจที่จะตัดสินได้ด้วยสามัญสำนึก
ด้วยการที่ระดับการบ่มเพาะสูงขึ้นทำให้ทักษะยุทธมีพลังมากยิ่งขึ้นเช่นกัน ด้วยระดับของเขาในตอนนี้ หากเขาปลดปล่อยหกดัชนีสุริยัน เขาสามารถใช้ได้ถึง สามดัชนีสุริยัน และทักษะคลื่นเสียงเหยี่ยวเก้า์เองก็ทรงพลังขึ้นมากเช่นกัน
เจียงเฉินยังไม่ออกจากห้อง เขาหยิบทักษะอัสนีบาตออกมาจากแหวนมิติ ในตอนนี้รากฐานของเจียงเฉินแข็งกล้าอย่างมาก หากว่าเขาสามารถฝึกทักษะอัสนีบาตได้สำเร็จ เขาก็จะมีไพ่ตายที่ทรงพลังทำให้เขาสามารถที่จะเดินทางทั่วแคว้นฉีได้โดยที่ปราศจากคู่ต่อสู้ในรุ่นราวคราวเดียวกับเขา
เจียงเฉินพลิกดูตำราทักษะอัสนีบาต เขาเพียงแค่้าอ่านมันและทำความเข้าใจถึงแก่นแท้ของธาตุต่างๆทั้งหมดที่อยู่ภายในทักษะยุทธนี้ ด้วยประสบการณ์การบ่มเพาะของยอดนักบุญ การอ่านและการเข้าใจทักษะยุทธขั้นปฐีไม่ได้ยากเย็นแม้แต่น้อย นี่คือข้อได้เปรียบที่เขามีอยู่
อย่างไรก็ตาม ข้อได้เปรียบนี้ก็ได้เปรียบแบบสุดๆ เมื่อคนอื่นๆเริ่มที่จะฝึกฝนทักษะยุทธ พวกเขาจะใช้เวลาอย่างน้อยสองสามเดือน หรือบางทีอาจเป็ปีก่อนที่พวกเขาจะเข้าใจถึงแก่นแท้ของวิชาที่อยู่ภายใน แต่สำหรับเจียงเฉิน เขาเพียงแค่อ่านเพียงครั้งเดียวก่อนที่จะเข้าใจทุกๆอย่าง นอกจากนั้นเมื่อใช้ทักษะยุทธผ่านทักษะร่างแปลงั มันจะทรงพลังยิ่งกว่าทักษะยุทธทั่วไป ด้วยข้อได้เปรียบนี้เพียงพอที่จะทำให้โชคชะตาของอัจฉริยะผู้หนึ่งไร้ที่เปรียบในรุ่นของพวกเขา
จนถึง่เที่ยง เจียงเฉินปัดเสื้อผ้าของเขาและก้าวออกจากห้อง เจียงเฉินมีความสุขอย่างมากหลังจากที่ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มสดใส
"ท่านพี่เจียงเฉิน ท่านทะลวงระดับแล้ว?"
เมื่อเห็นเจียงเฉินเดินมา เยี่ยนเฉินหยวี่รีบวิ่งไปหาเขาทันที
"แน่นอน"
เจียงเฉินหยอกนางโดยใช้มือบีบจมูกเยี่ยนเฉินหยวี่ ทำให้สาวน้อยหัวเราะคิกคัก
"ท่านพี่เจียงเฉิน พวกเราจะกลับไปยังนิกายเซวียนอี้ตอนนี้เลยไหมเ้าคะ?"
เยี่ยนเฉินหยวี่ถาม
"ใช่แล้ว พวกเราจะออกเดินทางเดี๋ยวนี้ ในตอนนี้พวกเราได้เป็ศิษย์นิกายเซวียนอี้ พวกเราต้องไปที่นั่น"
เจียงเฉินพูด หลังจากนั้นเขาได้หันไปหาหวงต้าและถาม
"หวงต้า เ้าจะมากับพวกข้าไหม?"
"ไปสิ แน่นอนข้าจะไป"
หวงต้าพูด หางของมันแกว่งไปมาทันที
"มาตกลงกันก่อน นิกายเซวียนอี้มิใช่นิกายเทียนเจี้ยน ข้าติดหนี้พวกเขาอยู่ อย่าได้ก่อปัญหาใดๆเมื่อไปที่นั่นล่ะ หากเ้าไม่สามารถทำได้ ต่อให้สังหารข้าก็จะไม่พาเ้าไป"
เจียงเฉินพูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม เ้าหมาชั่วร้ายนี่มันสุดๆ มันจะทำในสิ่งที่มัน้า และหากว่ามันทำกับนิกายเซวียนอี้เช่นเดียวกับที่ทำกับนิกายเทียนเจี้ยน มันจะกลายเป็ปัญหาใหญ่
"สบายใจได้ ข้ารู้ว่าต้องทำเช่นไร"
หวงต้าผงกหัวด้วยท่าทีจริงจัง แม้ว่ามันจะดูเหมือนเ้าหมาที่แสนดีในตอนนี้ เจียงเฉินยังไม่อาจที่จะวางใจมันได้
แต่อย่างน้อย ขณะที่เจียงเฉินอยู่ด้วยกันกับหวงต้า เจียงเฉินเชื่อว่าหวงต้าคงไม่ไร้เหตุผลซะทีเดียว
อย่างไรก็ตาม ตัวเขาเชื่อว่าหวงต้าคงไม่ทำอะไรเกินเลย ยิ่งไปกว่านั้นผลประโยชน์ที่ได้รับจากเ้าหมาตัวนี้ไร้ขีดจำกัด ผลึกเยือกแข็งหมื่นปีและของล้ำค่าที่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ที่ทิ้งไว้นั้นได้พิสูจน์ให้เห็นถึงความสามารถของหวงต้า
"ตกลง เดี๋ยวพวกเราจะบินไปนิกายเซวียนอี้ เ้ากางปีกซะ และแบกพาหยวี่น้อยไว้บนหลัง"
เจียงเฉินพูด
"พูดอะไรนะ? ไม่มีทางซะล่ะ!"
หวงต้าตีหน้าเศร้าราวกับไม่ได้รับความเป็ธรรม
"ครั้งที่แล้วเมื่อพวกเราหนีออกจากเมืองหยินเยว่ ข้าได้ใช้ปีกเกินขีดจำกัด ข้าไม่สามารถที่จะใช้มันได้อีกครั้งใน่เวลาหนึ่ง ในความคิดข้านะ เ้าควรที่จะใช้ปีกโลหิตของเ้าพาข้าและหยวี่น้อยไปด้วย!"
"เป็เช่นนั้นรึ?"
เจียงเฉินดึงหูหวงต้าและพูดออกมาขณะขบฟัน
"ไอ้หมาเวร อย่าได้เล่นลูกไม้ใดๆกับบิดา! ความสามารถดั้งเดิมของเ้าได้ฟื้นคืนเมื่อครึ่งเดือนที่แล้ว! หากเ้า้าตามพวกเรามา จงฟังในสิ่งที่ข้าพูด และแบกหยวี่น้อยไปด้วย! หากไม่ ถ้างั้นอยู่ที่นี่เถอะ!"
เ้าหมานี่ฉลาดแกมโกงเสียจริง มันใช้เวลาครึ่งเดือนในการฟื้นฟูจากผลกระทบที่ใช้เกินขอบเขต พวกเขาใช้เวลากว่าครึ่งเดือนในการเดินทางจากเมืองหยินเยว่มายังเมืองเซียงหยาง มันจะต้องฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์เมื่อสองสามวันก่อน หากไม่ล่ะก็มันคงไม่สามารถเคลื่อนที่ได้รวดเร็วในตอนที่เหล่าศิษย์นิกายเทียนเจี้ยนตามล่ามันในลานกว้างเมืองหยินเยว่เป็แน่
ทั้งสามร่างได้พุ่งขึ้นฟ้าจากหอการค้าและหายลับไปในท้องฟ้า ชายหนุ่มในชุดขาวและมีปีกบนหลังของเขา และหมาตัวใหญ่มีขนสีเหลืองทั้งตัวผู้แบกเด็กสาวในชุดกระโปรงสีม่วงบนหลังของมันขณะที่กำลังบ่นระบายความไม่พอใจออกมา
ตกเย็น!
เจียงเฉินและหวงต้าได้บินเหนือูเาสักแห่ง ขณะที่เจียงเฉินบินด้วยความเร็วสูง ทันใดนั้นท่าทีของเขาแปรเปลี่ยนเป็เ็า
"มีบางสิ่งผิดปกติ"
ทันทีหลังจากที่เสียงของเจียงเฉินออกมา พลังงานที่แข็งแกร่งทั้งสี่จุดได้ปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา เงาของทั้งสี่ร่างนั้นได้ล้อมเจียงเฉินและหวงต้าสี่มุม ชัดเจนว่าคนเหล่านี้มาดักรอที่นี่เป็เวลานานแล้ว
