มื้อค่ำของวันนี้นอกจากพิซซ่าที่สั่งมาก็ยังมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อีกเช่นเคย ยิ่งดึก สมาชิกในบ้านต่างก็ยังยิ่งคึกคัก การล้อมวงนั่งดื่มเหล้าจัดว่าเป็การละลายพฤติกรรมชั้นดี
ในขณะที่สมาชิกทุกคนกำลังกรึ่มได้ที่ ก็มีใครคนหนึ่งนึกคึกเสนอให้เล่นเกม Truth or Dare
สมาชิกทุกคนต่างตอบตกลง แม้นี่จะไม่ใช่ภารกิจจากทีมงาน ทว่าพวกเขาก็พอรับรู้ได้ว่านี่จะเป็การสร้างซีนให้ทีมงานได้ไปตัดต่อ
“กฎคือห้ามถามเื่ที่รายการไม่ให้บอก ชื่อจริง อายุ อาชีพ”
“ห้ามถามด้วยว่าเป็ Heart Breaker มั้ย” แอชพูดขึ้นมา แล้วประโยคนั้นก็ทำให้คนทั้งหมดในห้องนั่งเล่นหันไปมองอีกฝ่าย “อะไร?”
“คุณรีบดักทางแบบนี้ มันน่าสงสัยนะคะว่าเป็ Heart Breaker หรือเปล่า” โอลีฟเอ่ยแซว
“เราแค่ช่วยรายการรักษาความลับต่างหาก”
การเล่น Truth or Dare จึงเริ่มต้นขึ้น ส่วนใหญ่คำถามหรือคำท้าก็จะเป็ไปเพียงสนุก ๆ ไม่ได้จริงจังมากนัก หลังจากผู้เข้าร่วมรายการวนถามกันไปเรื่อย ๆ ก็มาถึงคิวของโนเอล ซึ่งได้คำถามของคริมสัน
“ฮันนี่ Truth or Dare”
“Truth ครับ”
“คุณคิดว่าคุณหล่อที่สุดในหมู่ผู้ชายใช่มั้ย”
คำถามนั้นทำให้โนเอลพลันสำลักน้ำลายตัวเอง ท่าทางตื่นตระหนกเกินเหตุทำให้คนรอบวงต่างส่งเสียงโห่ฮา โนเอลอึกอักอยู่หลายวินาทีสุดท้ายก็คอตก ยอมตอบรับไปตามตรง
“...ครับ”
สิ้นประโยคนั้นเสียงเอ่ยแซวจากผู้เข้าร่วมรายการก็ยิ่งดังระงมกว่าเดิม
การแสดงความมั่นใจในรูปร่างหน้าตาแม้จะเป็พฤติกรรมที่ดูหลงตัวเอง แต่จะให้โนเอลตอบคำถามเมื่อครู่ว่าไม่จริงก็จะกลายเป็ว่าเขาโกหก ไม่น่าเชื่อถือ อย่างไรหลักฐานมันมีอยู่ทนโท่บนใบหน้าของโนเอล
ตอบคำถามจบไปก็ถึงคราวของโนเอลได้ถามบ้าง เขาแกล้งใช้เวลาทำทีคิดไปหลายวินาทีแล้วจึงค่อยหันหน้าไปถามคนข้างตัว แม้ว่าความจริงนั้นจงใจคิดจะถามอีกฝ่ายั้แ่มีคนเริ่มชวนเล่นเกมแล้วก็ตาม
“คุณมิดไนต์ Truth or Dare”
“Truth”
“ตอนนี้คุณมีคนที่สนใจหรือยังครับ”
“มีแล้วครับ”
คำตอบกลับทันควันและท่าทางไม่สะทกสะท้านเ่าั้ของมิดไนต์ทำให้คนทั้งวงสนทนาต่างพร้อมใจกันส่งเสียงฮือฮา ซึ่งมิดไนต์เพียงแค่นั่งหน้ามึน ทำทีคล้ายไม่เข้าใจว่าคำตอบของตนมีอะไรผิดแปลกตรงไหนจึงทำให้ผู้เข้าร่วมรายการคนอื่นมีปฏิกิริยาเช่นนั้น
เมื่อถึงคราวของมิดไนต์ได้เล่นบ้าง อีกฝ่ายเลือกถามสโนว์ด้วยคำถามธรรมดา ๆ อย่างรสชาติอาหารเมื่อวานที่ตนทำเป็อย่างไร จนทำให้ผู้เข้าร่วมรายการคนอื่นส่งเสียงประท้วงเล็กน้อย
คำถามถูกวนเรื่อย ๆ จนมาถึงแอช หญิงสาวแทบไม่ต้องใช้เวลาคิดเลย สายตาของเธอพุ่งตรงมายังมิดไนต์อีกครั้ง
“มิดไนต์ Truth or Dare”
“Truth”
“คืนแรกคุณส่งข้อความให้ใครคะ”
คำถามนั้นเป็คำถามที่ทำให้มิดไนต์ชะงักไป อีกฝ่ายหลุบตานิ่งคิดอย่างเนิ่นนานแล้วจึงตัดสินใจยกแก้วเหล้ากระดกขึ้นดื่มรวดเดียว
“อะไรเนี่ย สาวที่คุณสนใจเป็ความลับงั้นเหรอครับ” คริมสันเอ่ยแซว
“ไม่เชิงอย่างนั้นครับ” มิดไนต์ตอบเสียงเนือย
แล้วดูเหมือนว่าการกระทำแบบมีลับลมคมในของมิดไนต์จะทำให้บุคคลบนโต๊ะสนใจใคร่รู้เื่ของอีกฝ่ายมากขึ้นไปอีก
“มิดไนต์ Truth or Dare”
“Truth”
“ถ้าอย่างนั้นคืนนี้คุณจะส่งข้อความให้ใครคะ”
มิดไนต์ถอนหายใจเฮือกแล้วก็กระดกดื่มอีกแก้ว
“มิดไนต์ Truth or Dare” คราวนี้แม้แต่บลู ผู้เข้าร่วมรายการฝ่ายชายยังเข้ามาร่วมวงกลั่นแกล้งมิดไนต์ด้วย
“ผมทำอะไรผิดต่อพวกคุณเหรอครับ” มิดไนต์ถอนหายใจ ท่าทางท้อแท้อย่างมากจนดูน่าสงสาร
จนคนอื่น ๆ ต่างหลุดหัวเราะขำออกมา ทว่าก็ยังไม่มีใครปรานี
“เลือกเร็วครับ”
“Dare ครับ”
“ทำไมเลือก Dare ล่ะครับ ผมอุตส่าห์คิดคำถามแล้ว” บลูหลุดขำพรืด “งั้นเอาเป็เลือกหอมแก้มใครสักคนในนี้แล้วกันครับ”
“พูดแบบนี้คุณมิดไนต์หอมคุณบลูแล้วกันค่ะ”
แล้ววินาทีนั้น มิดไนต์ที่มีสีหน้าเรียบเฉยมาตลอดก็พลันย่นคิ้ว เม้มริมฝีปาก ท่าทางทนทุกข์เสมือนคนที่กินของขม
“ผมก็ไม่ได้อยากโดนคุณหอมแก้มหรอกนะครับ แต่ทำหน้าแบบนั้นมันทำให้ผมเสียเซลฟ์นะรู้มั้ย” บลูมองคนที่ส่งสายตาคล้ายรังเกียจมาทางตนแล้วก็หัวเราะร่วน “ทำไมครับ แก้มผมมันไม่น่าหอมหรือไง”
มิดไนต์ไม่ได้สนใจในคำพูดตัดพ้อ คนหน้านิ่งกวาดตามองหาคนที่ตนจะสามารถหอมแก้มได้ตามคำท้า แล้วในที่สุดดวงตาสีดำสนิทราวกับรัตติกาลคู่นั้นก็มาอยู่ที่ใบหน้าของโนเอล
“...” อ... อะไร
ไม่รู้ทำไมวินาทีนั้นโนเอลพลันทำสีหน้าไม่ถูก ได้แต่ส่งสายตาล่อกแล่กไปมา หัวใจเต้นรัวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ จนราวกับมันจะหลุดออกมา
กรี๊ดดดดดดคนบ้า! คิดจะทำอะไรเนี่ย เราก็มีพ่อมีแม่ จู่ ๆ จะมาขอลวนลามแบบนี้มันก็... (>//<)
ในตอนนั้นเขาได้ยินเสียงถอนหายใจดังขึ้นมาจากคนข้าง ๆ แล้วภาพที่โนเอลได้เห็นคือมิดไนต์ยอมยกแก้วที่มีของเหลวสีอำพันขึ้นมากระดกดื่มอีกครั้ง
“...”
“นี่พวกเราสามคนไม่มีใครน่าพิศวาสพอจะทำให้คุณหอมแก้มเลยเหรอครับ แม้แต่ฮันนี่ก็ยังโดนรังเกียจ” ประโยคพูดหยอกของบลูยิ่งตอกย้ำความรู้สึกว่าตนนั้นโดนอีกฝ่ายทำสีหน้ารังเกียจใส่มากขึ้นไปอีก
แม่ง...
โนเอลขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ทั้งแอบจดชื่อมิดไนต์ลงไปในบัญชีแค้นเงียบ ๆ หมายมั่นว่าครั้งหน้าถ้าอีกฝ่ายมาเว้าวอนขอหอมแก้ม เขาจะแสดงสีหน้ารังเกียจคืนไปบ้าง
เกม Truth or Dare ยังคงดำเนินต่อไปโดยที่เป้าหมายหลักของการกลั่นแกล้งดูเหมือนจะไปอยู่ที่มิดไนต์ผู้ซึ่งนอกจากจะไม่ยอมตอบคำถามส่วนใหญ่แล้ว ยังไม่ยอมรับคำท้าอะไรสักอย่าง จนสุดท้ายต้องกระดกเหล้าไปเป็สิบแก้ว
มิดไนต์คนที่มักจะนั่งตัวตรงเพื่อรักษาบุคลิกให้ดูดีอยู่เสมอ เมื่อเจอฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ก็เริ่มตัวเหลว หลังเอนพิงกับพนักพิงโซฟา ท่าทางหมดเรี่ยวหมดแรง เส้นผมสีดำสนิทยุ่งเหยิงเล็กน้อย มีบางเส้นที่กระดกขึ้นมา โนเอลแอบเหลือบไปเห็นภาพนั้นแล้วก็นึกคันไม้คันมืออยากไปช่วยสางให้เข้าที่
คำถามถัดไปมิดไนต์ก็ยังเลือกไม่ตอบ อีกฝ่ายทำท่าจะยกแก้วขึ้นดื่มอีกครั้ง โนเอลตัดสินใจเอื้อมมือไปแย่งแก้วเหล้านั้นมาดื่มแทนจนหมด
ผู้เข้าร่วมรายการคนอื่นที่เห็นภาพนั้นต่างส่งเสียงแซวออกมา
ส่วนคนที่ถูกช่วยไว้จริง ๆ กลับเงยหน้าขึ้นมาจ้องมองใบหน้าของโนเอลด้วยสีหน้ามึนงง
อาจจะด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์จึงทำให้ท้องฟ้ายามราตรีที่อยู่ภายในดวงตาของอีกฝ่ายนั้นถูกปกคลุมด้วยม่านน้ำตาบาง ๆ ั์ตาสีดำที่มักจะระยิบระยับเล่นกับแสงไฟ เวลานี้วาววับสวยงามราวกับเป็เพชรสีนิล
บางทีอาจจะเป็ฤทธิ์แอลกอฮอล์เช่นเดียวกัน จึงทำให้โนเอลรู้สึกเหมือนกำลังถูกมิดไนต์ที่ช้อนตามองอยู่ ออดอ้อนด้วยสายตา
“...พรุ่งนี้ต้องไปทำงานไม่ใช่เหรอครับ” โนเอลพูดเสียงเบาแก้ตัว เสหลบสายตาไปมองผู้เข้าร่วมรายการคนอื่น “เลิกเล่นกันเถอะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ทำงานไม่ไหว”
โนเอลคิดว่าการกระทำของตัวเองนั้นเหมาะสมแล้ว นี่เป็การตอบแทนที่มิดไนต์อุตส่าห์ฉีกซองซอสให้ และเป็การซื้อใจหนุ่มฮอตของรายการเพื่อเตะตัดขาในอนาคต
“อือ... ผมก็อยากนอนแล้ว” มิดไนต์พึมพำเสียงเบา เสียงที่ปกติมักจะราบเรียบเวลานี้ติดจะอ้อแอ้เล็กน้อย
“งั้นคุณมิดไนต์ไปนอนก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันนั่งต่ออีกแป๊บหนึ่งก็จะไปแล้วเหมือนกัน” แอชพูดขึ้น
มิดไนต์พยักหน้า ก่อนจะลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางเอนเอียงเล็กน้อยแล้วจึงก้าวเท้าเดินออกจากห้องนั่งเล่น เตรียมขึ้นไปยังชั้นสองด้วยท่าทางมึน ๆ
โนเอลลุกขึ้นบอกลาคนในห้องเช่นกันแล้วรีบสาวเท้าไว ๆ ก้าวเดินตามให้ทันมิดไนต์อย่างนึกเป็ห่วง
แล้วก็เกิดเื่กับเ้าคนน่าเป็ห่วงจริง ๆ เมื่อจู่ ๆ มิดไนต์ที่กำลังเตรียมเดินก้าวขึ้นบันไดชั้นแรกพลันเสียศูนย์กะทันหัน ตัวเอียงไปอีกทางคล้ายจะตั้งหลักไม่อยู่ โนเอลรีบพุ่งไปดึงตัวอีกฝ่ายเข้ามาประชิดตัวทันที!
หลังของมิดไนต์แนบชิดกับแผ่นอกของโนเอล มือข้างหนึ่งของเขาโอบประคองเอวของมิดไนต์ อีกฝ่ายสูงเพียงครึ่งศีรษะของโนเอลเท่านั้น จึงทำให้ยามนี้จมูกของเขาชนเข้ากับศีรษะของมิดไนต์ จนได้กลิ่นหวานจาง ๆ จากแชมพูที่ติดอยู่บนเส้นผมคนข้างหน้า
มิดไนต์เป็คนที่ตัวเล็ก ทว่าภายใต้ร่มผ้านั้นไม่ใช่รูปร่างผอมบาง โนเอลสามารถััได้ถึงกล้ามเนื้อแข็ง ๆ ที่คงเกิดจากการออกกำลังกายอย่างหนัก
แล้วคนป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ด้านหน้าก็ขืนตัวออกจากอ้อมกอดของโนเอล ก่อนจะหมุนตัวหันมาพูดงึมงำเอ่ยขอบคุณที่เขามาช่วยได้ทันเวลา
“ให้ผมช่วยประคองขึ้นไปข้างบนดีมั้ยครับ”
“ไม่เป็ไรครับ...” ความมึนเมาทำให้การตอบสนองของมิดไนต์ช้ากว่าปกติเล็กน้อย “เดี๋ยวผมค่อย ๆ ขึ้นไป คุณไปก่อนเลย”
“ยังไงก็ต้องขึ้นไปพร้อมกัน เดี๋ยวผมพาขึ้นไปดีกว่าครับ” โนเอลจับข้อมือข้างหนึ่งของมิดไนต์ เตรียมนำมาพาดไหล่เพื่อจะประคองอีกฝ่ายขึ้นไป้า “ยังไงก็...”
ทว่ายังพูดไม่ทันจบ มิดไนต์ก็รีบดึงแขนตัวเองออกจาการเกาะกุมของเขาไปเก็บไว้กับตัวอย่างรวดเร็ว
“อย่าดีกว่าครับ ผมเกรงใจ”
“...”
“เชิญคุณก่อนเลยครับ” มิดไนต์ขยับตัวหลบจากทางขึ้นบันได พร้อมยกมือทำท่าเชื้อเชิญให้โนเอลเดินก่อนอย่างขอไปที
โนเอลจ้องหน้ามิดไนต์ที่เวลานี้แม้จะก้มต่ำลงเล็กน้อย เส้นผมสีดำด้านหน้าปรกลงมาบดบังใบหน้าหล่อเหลานั้นส่วนหนึ่ง ทว่าเขาคล้ายจะได้เห็นสีหน้าที่ติดรำคาญนิด ๆ ของมิดไนต์
“...”
ด้วยความโกรธเคือง โนเอลจึงทิ้งเ้าคนใจทรามไว้ตรงนั้น ปล่อยให้ขึ้นชั้นสองไปตามมีตามเกิด ในใจแอบนึกสาปแช่งขอให้นิ้วก้อยเท้ากระแทกเข้ากับราวบันไดจนเ็ปทุกข์ทรมาน
โนเอลเข้าไปอาบน้ำแล้วกลับมานอนหลับอุตุในห้องไม่ได้สนใจรูมเมตของตนอีกต่อไป ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตอนไหนแต่เขาก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกทีตอนเกือบตีสามจากอาการปวดปัสสาวะ พอเหลือบไปมองเตียงข้างตัวแล้วจึงพบว่ามิดไนต์ไม่ได้อยู่บนเตียง
แม้จะประหลาดใจแต่โนเอลก็ไม่ได้นึกใส่ใจ บางทีอีกฝ่ายคงจะเมามากจนนอนอยู่หน้าบันไดก็ได้ เขาคิดอย่างนั้นขณะเดินหยีตา คลำ ๆ ทางไปห้องน้ำ จากห้องนอนของตนต้องผ่านห้องนั่งเล่นของชั้นสองและระเบียงกระจกจึงจะไปถึงห้องน้ำได้ ตอนนั้นโนเอลได้ยินเสียงอะไรบางอย่างคล้ายคนคุยกันเบา ๆ
แวบแรกเขานึกว่าผีจึงชะงักไป ขนทั่วร่างพลันลุกเกรียวแต่เมื่อนิ่งตั้งใจฟังเสียงดังกล่าวดี ๆ จึงได้รู้ว่ามันเป็เสียงของรูมเมตที่หายตัวไปกับหญิงสาวคนหนึ่ง
ขาที่กำลังตรงไปห้องน้ำพลันเปลี่ยนทิศทางไปยังต้นเสียงทันที แล้วจึงได้พบกับชายหญิงสองคนที่ระเบียงของชั้นสองกำลังยืนเคียงข้างกัน
ผู้ชายคือมิดไนต์จริง ๆ นี่เป็ครั้งแรกที่โนเอลพึ่งได้มาสังเกตอีกฝ่าย คนที่ตนคิดว่าตัวเล็กนิดเดียวกลับสูงชะลูดเมื่อยืนข้างคนอื่น มิดไนต์กำลังยืนสูบบุหรี่ ควันสีเทาลอยฟุ้งในอากาศ ปกคลุมร่างของมิดไนต์จนทำให้ภาพนั้นดูขมุกขมัวไปเล็กน้อย
ขณะที่โนเอลกำลังตัดสินใจจะเดินกลับไปทำธุระต่อ ตอนนั้นหญิงสาวข้าง ๆ มิดไนต์ก็หมุนตัวเดินก้าวเท้าไว ๆ กลับเข้ามาในบ้าน นั่นทำให้โนเอลได้เห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นชัด ๆ
รูบี้ที่ก้าวจนมาถึงด้านในตัวบ้านนั้นได้เผชิญหน้ากับโนเอลซึ่งกำลังยืนอึ้งอยู่ เมื่อสักครู่สีหน้าของเธอดูไม่ดีนัก ทว่าเมื่อได้เห็นหน้าของโนเอลก็พลันเปลี่ยนกลายเป็ความตะลึงงัน
“ดาว...”
มิดไนต์หมุนตัวกลับมาเอ่ยรั้งเรียกรูบี้ แต่เมื่อหันมาเห็นเขาเข้าก็เป็อันชะงักไปอีกคน ประโยคที่เหลือถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ
โนเอลที่พาตัวเองมาตกอยู่ในสถานการณ์ประหลาด ๆ ถึงกับนึกคำแก้ตัวไม่ถูก
“ผม...”
ทว่ารูบี้ไม่ได้ซักถามอะไรเขา เธอเพียงแค่ส่งรอยยิ้มจางก่อนจะรีบจ้ำอ้าวเดินกลับไปยังทิศทางของห้องนอนตัวเอง
โนเอลหันกลับมามองทางระเบียงพบว่ามิดไนต์เองก็หันหลังกลับไปสูบบุหรี่ต่อ เสมือนเมื่อครู่ไม่ได้มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น
เขามองคนสองคนสลับไปมา แล้วใบหน้าก็พลันมีรอยยิ้มที่ไม่อาจควบคุมได้ปรากฏขึ้นจนต้องยกมือปิดปากเพื่อซ่อนรอยยิ้มไว้ เผื่อมิดไนต์จะหันกลับมาอีกครั้ง
ดาวงั้นเหรอ...
“ไม่นะ! คุณคนนี้ ไม่รู้จักดูบรรยากาศเลยหรือไง”
“นั่นสิเล่นเกมแฟร์ ๆ หน่อย คุณฮันนี่ได้โอกาสทำความรู้จักรูบี้ตอนช็อปปิงแล้วแท้ ๆ”
คุณเหมียวและคุณไก่ทั้งสองคนต่างโอดครวญออกมาพร้อมกัน หลังจากที่พวกเขากำลังนั่งชมภาพที่มิดไนต์กับรูบี้คุยอะไรบางอย่างกันริมระเบียง มันค่อนข้างแ่เบาเนื่องจากคนทั้งสองไม่ได้ติดตั้งไมค์ไวเลส จนจับได้เพียงแค่บางคำ แต่บรรยากาศจริงจังก็ทำให้ทุกคนตั้งใจดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น
จนกระทั่งวินาทีที่ฮันนี่ปรากฏตัว บรรยากาศนั้นก็พลันถูกทำลาย
“ขอโทษแทนลูกชายที่ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ของฉันด้วยนะคะ” คุณต่ายก้มหัวปรก ๆ แสดงสีหน้าอับอายเสมือนตอนที่ถูกคุณครูเรียกเข้าไปคุยเื่พฤติกรรมลูกชายจอมเกเร
พิธีกรคนอื่นหลุดหัวเราะเบา ๆ ให้กับคุณต่ายที่เข้าถึงบทบาทการเป็แม่ของฮันนี่
“คุณฮันนี่คงไม่ได้ตั้งใจ แต่ถึงอย่างนั้นก็ใจร้ายกับคุณมิดไนต์มากจริง ๆ กว่าเขาจะได้มีโอกาสคุยกับสาวที่หมายปอง” คุณไก่พูด
“เห็นอย่างนี้ผมชักอยากดูตอนหน้าแล้วครับ เื่รักสามเส้า สุดท้ายจะเป็ใครที่ได้หัวใจนางเอก” คุณเสือเสริมด้วยความสนุกสนาน
tag ; #ฮันนี่มิดไนต์
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้