มหาลัย DL
13:30น.
ไททัน ธนาวุฒิ...
“เฮียทั่นคะ”
“ปราง?” ผมละสายตาจากกองเอกสารมากมายขึ้นไปมองหน้ามะปรางลูกจ้างที่คลับผมเอง เธอยังคงเรียนอยู่ที่มหาลัยเดียวกับผมและเธอเป็รุ่นน้องผมนะ
“ไม่ทราบว่าเฮียทั่นว่างรึเปล่าคะ?” มะปรางเอ่ยถาผมแต่เธอไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม ผมจึงตั้งใจมองเธออย่างสงสัย
“อืม ว่าแต่เธอมีอะไร?”
“บังเอิญว่าแม่ของมะปรางป่วย ปรางขอลางานเฮียทั่นสักวันได้ไหมคะ?” มะปรางเอามือทั้งสองข้างมาผสานกันอย่างคนอ่อนน้อมถ่อมตน เธอเป็คนที่เรียบร้อย มีความรับผิดชอบสูงมาก ผมค่อนข้างพึงพอใจในตัวเธอ เพราะผมชอบคนขยันและมีความรับผิดชอบแบบนี้
“ได้สิ ว่าแต่เธอมีเงินรึเปล่า?” ผมเอ่ยถามเธอไป เธอก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามองผม สายตาที่เศร้าหมองของเธอทำให้ผมยิ่งสงสารเธอเข้าไปอีก เธออ้ำๆ อึ้งๆ ไม่กล้่ตอบผม
“อ่ะนี้ ค่าจ้างล่วงหน้าสามเดือนของเธอ” ผมบอกขึ้นเมื่อผมได้ส่งเช็กจำนวนเงินสามหมื่นบาทไปตรงหน้าของมะปราง เธอมองหน้าผมพลางเบิกตาโตขึ้นด้วยความใ
“ขอบคุณนะคะเฮียทั่น” มะปรางยกมือไหว้ผม ผมจึงยกมือรับไหว้เธอกลับพลางยิ้มบางๆ ให้เธอ
“รีบไปเถอะ”
“ค่ะ ปรางขอตัวก่อนค่ะเฮียทั่น^_^” ผมพยักหน้าให้เธอ และเธอก็ก้มโค้งให้ผมพลางยิ้มกว้างอย่างดีใจและเธอก็เดินออกจากห้องทำงานของผมไป ผมก็ถอนหายใจและก้มหน้าลงอ่านเอกสารหลายอย่างของผมต่อ ไหนจะงานที่ต้องส่งอาจารย์ไหนจะงานที่บริษัทของคุณพ่อ เห้อผมเหนื่อยจัง
สวัสดีครับ ผมชื่อ ไททัน นายธนาวุฒิ กิจโภชัย ลูกชายคนโตของพ่อแทนคุณกับแม่ติซ่า คุณแม่ของผมเสียไปทั้งนานแล้วตอนนี้ผมอยู่กับพ่อแทนและคุณแม่หญิงพวกท่านทั้งสองให้ความรักความอบอุ่นแก่ผมเต็มที่ ไม่ให้ผมขาดอะไรไปสักอย่าง ผมมีเงินเยอะแยะมากมายจนใช้ไม่หมด พวกท่านดีกับผมมาก ผมรักและเคารพพ่อแทนของผมมาก ท่านเป็ต้นแบบในชีวิตของผม ผมจะต้องเก่งเหมือนพ่อแทนให้ได้ ส่วนคุณแม่หญิงของผมถึงท่านจะไม่ใช่แม่แท้ๆ ของผมแต่ท่านก็รักผมและเลี้ยงดูผมมาเหมือนลูกแท้ๆ ของท่าน ถึงท่านจะมีลูกกับพ่อแทนของผมแต่ท่านก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกอิจฉาน้องเลย เพราะเขาให้ความรักเท่ากันไม่ว่าน้องสาวต่างแม่ของผมจะได้อะไร ผมก็ได้สิ่งนั้นเหมือนกันและผมก็จะตอบแทนแม่หญิงด้วยการรักและดูแลลูกสาวของเขาให้ดีที่สุด น้องสาวของผมมีชื่อว่าเ้านาง ชื่อเพราะเนอะครับ แต่นิสัยของเธอไม่ได้เพราะเหมือนชื่อเลยออกจะเกี้ยวกราดขี้หงุดหงิดขี้วีนขี้โมโหง่ายผมนะเหนื่อยเวลาน้องงอนและผมต้องง้อเธอ กว่าจะง้อได้แต่ละทีนี้แทบล้าเลยครับฮ่าๆๆ แต่เธอก็น่ารักนะครับ มองจะรักและหวงผมมาก มากเกินคำว่าพี่ชายซะอีก ที่จริงผมเพิ่งจะกลับมาอยู่เมืองไทยได้เพียงแค่ไม่กี่ปีเอง เพราะพ่อแทนให้ผมไปเรียนไฮสคูลที่ต่างประเทศพอผมเรียนจบผมก็ต่อมหาลัยของที่โน่นเลยและผมใช้เวลาเพียงแค่สามปีผมก็สามารถเรียนจบบริหารที่นู้นได้ และพอผมกลับมา ผมได้เข้ามาบริหารมหาลัยผมเลยลงเรียนวิศวกรรมศาสตร์ต่อเลย เป็ยังไงครับคนเก่งมันก็เก่งอยู่วันยังค่ำแหละเนอะ ทั้งหล่อทั้งรวยทั้งเก่งแบบนี้สาวๆ จะไม่ตามกรี๊ดได้ยังไงล่ะ^_^
“เฮียทั่นคะ” น้ำเสียงกระเส่าทำให้ผมต้องเงยหน้าจากกองเอกสารกองโตขึ้นไปมองบุคคลมาใหม่อีกครั้ง วันนี้งานของผมจะเสร็จไหมครับเนี่ย?
“มีอะไรเหรอครับ?” ผมเอ่ยถามเธอไป เธอที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องทำงานของผมที่สวมชุดมหาลัยของผมที่คุณแม่เ้าหญิงยกให้เป็ของผม ครับ ท่านยกให้ผมเพราะสมบัติชิ้นนี้เป็ของคุณตาเ้าสัวที่ท่านยกให้คุณแม่หญิง คุณแม่หญิงจึงยกให้เป็ของผมต่อ
“วันนี้เรามีนัดกันรึเปล่าคะ?” เธอค่อยๆ ก้าวขาเรียวยาวเดินเข้ามาหาผมอย่างคนที่เชื้อเชิญ ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า เสน่ห์ของผมช่างเหลือล้นจนสาวๆ ต้องเข้ามาพลีกายให้ผมไม่เว้นแต่ละวัน ผมก็เหนื่อยเป็เหมือนกันนะครับ
“คุณไปนัดกับเพื่อนผมแทนได้ไหมครับ วันนี้ผมงานเยอะมากกกกก” ผมพูดไปพลางสอดส่องสายตามองไปที่ร่างกายที่อวบอิ่มของเธอในชุดนักศึกษาที่รัดติ้วจนน่าอกหน้าใจของเธอกำลังจะหลุดออกมาจากเสื้อของเธอแล้ว ผมล่ะกลัวกลัวว่ากระดุมของเธอจะขาดกระเด็นมาโดนหน้าผมเนี่ย
“ไหนเฮียทั่นบอกนีน่าเองนี้คะว่าเรานัดกันวันนี้ ทำไมเฮียทั่นใจร้ายอย่างนี้ละคะ!” เธอพูดอย่างงอนๆ ผมพลางเดินมาเท้าแขนที่โต๊ะทำงานของผม ทำให้ผมต้องกลืนนำ้ลายดังอึกใหญ่เพราะเธอไม่ได้ใส่ชั้นในอย่างไงละครับ
“นีน่าไม่ยอมๆๆ” เธอไม่พูดเปล่า เอาท่อนแขนเล็กเปรียดเสียดไปกับหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่โตมโหฬารของเธอไปด้วยจนมันเกิดเด้งดึ๋งๆ อยู่ตรงหน้าผมแล้วเนี่ย โอ้แม่เ้าโว้ย ใหญ่อะไรชนาดนี้เนี่ยพูดแล้วหิวเลยครับฮ่าๆๆ
“โอ๋ๆๆ เฮียขอโทษครับ มานี่สิมานั่งตักเฮียมา^_^” ผมพูดขึ้นพลางกระตุกยิ้มอย่างออดอ้อนให้เพื่อเชื้อเชิญให้เธอได้มาดีดดิ้นบนตัวผมแทน ผมจะฟัดให้หายหงี่ไปเลย
“ก็ได้ค่ะ” เธอพูดใส่จริตนึดหนึ่งแล้วค่อยๆ เดินช้าๆ เข้ามาหาผม ผมก็กระตุกยิ้มมองเธออย่างพึงพอใจ เอ่ออวบๆ ขาวๆ แบบเนี่ยค่อยน่าฟัดหน่อย ปกติมีแต่แห้งๆ มาหาผม
“เฮียทั่นคะ”
“ครับ?”
“คืนนี้เฮียทั่นไปสนามไหมคะ?” เธอพูดไปพลางบีบนวดไหล่ทั้งสองข้างให้ผมไปด้วย อืมผ่อนคลายดีนะ
“ไปสิครับ” ผมหลับตาลงอย่างเมื่อยล้าพร้อมกับตอบเธอไป
“แล้วมีคนควงไปรึยังคะ?” เธอก้มหน้าลงมากระซิบเสียงแ่เบาที่ข้างหูข้างซ้ายของผม ผมก็ยิ้ม
“มีแล้วครับ^_^”
“ใครคะ!!” เธอผละออกไปจากร่างของผมอย่างไว ผมจึงต้องลืมตาและหันกลับไปมองเธอ
“ของเล่นใหม่^_^” ผมตอบเธอไปพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่และลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
“เฮียทั่นอ่ะ!” เธอมองผมอย่างเคืองๆ ผมจึงต้องยื่นมือไปคว้าเอวเธอเข้ามาหาผมอย่างไว
พรึบ
“ว่ายังไงครับ คนสวย?” ผมเอ่ยขึ้นพลางคลอเคลีนที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงสดของเธอ ลมหายใจของเราสองคนลดกันจนผมได้รับััหอมๆ ของเธอ ผู้หญิงก็เหมือนกันทุกคนแหละครับ ง่ายเหมือนกันหมดหึๆ
“ค่าตัวเท่าไหร่ครับ?” ผมซุกไซร้ซอกคอหอมๆ ของเธอพลางขบเม้นทำรอยรักสีแดงเป็จ้ำๆ ไว้ตามซอกคอของเธอ มือเรียวของเธอก็ซุกซนเริ่มอยู่ไม่เป็สุขลูบไล้ไปตามแผงอกของผมผ่านเสื้อเชิ้ตนักศึกษาของผม
“แล้วแต่เฮียทั่นพึงพอใจค่ะ”
“ไอ้ซีลส่งมา?” ผมเอ่ยถามเธอไปแต่ใบหน้าของผมยังไม่ละไปจากซอกคอของเธอ มือของผมก็บีบคลึงก้นงอนงามของเธอเล่นไปด้วย
เพลี๊ย
“อื้อ เฮียทั่น” เธอโวยใส่ผมเมื่อผมตีก้นเธอ
“เด็กไอ้ซีลเหรอ?” ไอ้ซีลที่ผมพูดถึงมันคือเพื่อนสุดที่รักของผมเองแหละ เพราะคืนนี้เป็วันเกิดของผมไง^_^ ต้องขอบคุณมันมื้อใหญ่ซะแล้ว เพราะมันส่งสาวในสเปคของผมมาให้ผมเลยหึๆ จะฟัดให้เดินไมาได้เลยคอยดู!
“อื้อ ค่ะเฮียซีลส่งนีน่าให้มาดูแลเฮียทั่นคืนนี้ค่ะ” เธอตอบผมด้วยน้ำเสียงกระเส่าเพราะตอนนี้ผมได้ดึงกระดุมเสื้อนักศึกษาของเธอขาดไปหมดทุกเม็ดแล้ว
“แต่คืนนี้เฮียมีคนดูแลเฮียแล้วนะสิ เอาเป็ว่าหนูดูแลเฮียแค่ตอนบ่านนี้พอเนอะเดี๋ยวเฮียให้เงินเพิ่มจากที่ไอ้ซีลให้เป็สองเท่า”
“ขอบคุณค่ะเฮีย^_^” เธอตอบผมเสร็จเธอก็รีบซุกไซร้ใบหน้าสวยของเธอลงไปบนซอกคอของผมทันที ผมก็เงยหน้าขึ้นพลางใช้มือกดใบหน้าของเธอให้แนบชิดไปกับซอกคอของผมมากขึ้น อื้อ จั๊กจี้ดี^_^ผมชอบจัง^_^ลีลาของเธอช่างแพรวพราวดูจากการปลดกระดุมเสื้อของผมก็รู้ เอ๊ะผมจำเธอได้แล้ว เธอคนนี้คือคนที่ตบกับน้องสาวตัวแสบของผมเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แล้วที่ว่านัดกันเธอมีนัดกับผมเพื่อพูดคุยเื่การทำโทษของเธอนี่น่า เอาเป็ว่าผมจะทำโทษเธอด้วยวิธีของผมเองก็แล้วกันนะ^_^
“เฮียทั่นขา” เสียงกระเส่าของเธอทำให้ผมเกิดความหื่นกระหายเหมือนปลุกความเป็ชายของผมได้เป็อย่างดี
“อื้อออ” เธอร้องครวญครางขึ้นเมื่อผมได้ซุกไซร้หน้าอกของเธออย่างหมั่นเขี้ยว
ติ๋งต๋อง
เสียงออดหน้าห้องผมดัง0-0 ที่จริงสองคนก่อนหน้านี้เข้ามาได้เพราะผมไม่ได้ล็อคแต่ทำไมคนที่สามถึงเข้ามาไม่ได้ล่ะ?
“เฮียทั่น!!!” เสียงนี้มัน!!! ชิบหายแล้ว!
พรึบ
“ว๊าย! เฮียทั่นคะ?!” ผมผลักร่างของผู้หญิงคนนั้นออกไปจากตัวผมอย่างไวเพราะความใกับเสียงที่คุ้นหูผมและผมก็รู้ด้วยว่าเป็เสียงของใคร
“ผลักนีน่าทำไมคะ?” เธอโวยวายใส่ผมเสียงดัง เหมือนเธอ้าให้คนที่อยู่ข้างนอกได้ยิน
“เฮียทั่นอยู่กับใครอ่ะ!!” นั่นไงครับ ผมว่าแล้ว ผมลุกลี้ลุกลนมองหน้าผู้หญิงที่ยืนเปลือยท่อนบนอยู่ข้างๆ ผมสลับกับประตูห้องทำงานของผม แล้วทำไมผมต้องกลัวด้วยเนี่ย!
“เปิดประตู” เสียงทุ้มต่ำที่บ่งบอกได้ถึงอารมณ์ของคนข้างนอกทำให้ผมกลืนนำ้ลายลงคอดังอึกใหญ่ ซึ่งผิดกับผู้หญิงที่ยืนข้างกายผมโดยสิ้นเชิงเพราะเธอกำลังกรีดยิ้มอย่างชั่วร้ายสายตาจ้องมองไปยังบานประตูห้องทำงานของผม ผู้หญิงนี้เป็เพศที่เข้าใจยากและน่ากลัวสุดๆ เลย ผมขอสาบานชาตินี้ผมจะไม่ขอเอาใจไปให้ผู้หญิงคนไหนเด็ดขาด ผมจะขึ้นคานผมสาบาน!!!!
มหาลัย DL
13:30น.
ไททัน ธนาวุฒิ...
“เฮียทั่นคะ”
“ปราง?” ผมละสายตาจากกองเอกสารมากมายขึ้นไปมองหน้ามะปรางลูกจ้างที่คลับผมเอง เธอยังคงเรียนอยู่ที่มหาลัยเดียวกับผมและเธอเป็รุ่นน้องผมนะ
“ไม่ทราบว่าเฮียทั่นว่างรึเปล่าคะ?” มะปรางเอ่ยถาผมแต่เธอไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม ผมจึงตั้งใจมองเธออย่างสงสัย
“อืม ว่าแต่เธอมีอะไร?”
“บังเอิญว่าแม่ของมะปรางป่วย ปรางขอลางานเฮียทั่นสักวันได้ไหมคะ?” มะปรางเอามือทั้งสองข้างมาผสานกันอย่างคนอ่อนน้อมถ่อมตน เธอเป็คนที่เรียบร้อย มีความรับผิดชอบสูงมาก ผมค่อนข้างพึงพอใจในตัวเธอ เพราะผมชอบคนขยันและมีความรับผิดชอบแบบนี้
“ได้สิ ว่าแต่เธอมีเงินรึเปล่า?” ผมเอ่ยถามเธอไป เธอก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามองผม สายตาที่เศร้าหมองของเธอทำให้ผมยิ่งสงสารเธอเข้าไปอีก เธออ้ำๆ อึ้งๆ ไม่กล้่ตอบผม
“อ่ะนี้ ค่าจ้างล่วงหน้าสามเดือนของเธอ” ผมบอกขึ้นเมื่อผมได้ส่งเช็กจำนวนเงินสามหมื่นบาทไปตรงหน้าของมะปราง เธอมองหน้าผมพลางเบิกตาโตขึ้นด้วยความใ
“ขอบคุณนะคะเฮียทั่น” มะปรางยกมือไหว้ผม ผมจึงยกมือรับไหว้เธอกลับพลางยิ้มบางๆ ให้เธอ
“รีบไปเถอะ”
“ค่ะ ปรางขอตัวก่อนค่ะเฮียทั่น^_^” ผมพยักหน้าให้เธอ และเธอก็ก้มโค้งให้ผมพลางยิ้มกว้างอย่างดีใจและเธอก็เดินออกจากห้องทำงานของผมไป ผมก็ถอนหายใจและก้มหน้าลงอ่านเอกสารหลายอย่างของผมต่อ ไหนจะงานที่ต้องส่งอาจารย์ไหนจะงานที่บริษัทของคุณพ่อ เห้อผมเหนื่อยจัง
สวัสดีครับ ผมชื่อ ไททัน นายธนาวุฒิ กิจโภชัย ลูกชายคนโตของพ่อแทนคุณกับแม่ติซ่า คุณแม่ของผมเสียไปทั้งนานแล้วตอนนี้ผมอยู่กับพ่อแทนและคุณแม่หญิงพวกท่านทั้งสองให้ความรักความอบอุ่นแก่ผมเต็มที่ ไม่ให้ผมขาดอะไรไปสักอย่าง ผมมีเงินเยอะแยะมากมายจนใช้ไม่หมด พวกท่านดีกับผมมาก ผมรักและเคารพพ่อแทนของผมมาก ท่านเป็ต้นแบบในชีวิตของผม ผมจะต้องเก่งเหมือนพ่อแทนให้ได้ ส่วนคุณแม่หญิงของผมถึงท่านจะไม่ใช่แม่แท้ๆ ของผมแต่ท่านก็รักผมและเลี้ยงดูผมมาเหมือนลูกแท้ๆ ของท่าน ถึงท่านจะมีลูกกับพ่อแทนของผมแต่ท่านก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกอิจฉาน้องเลย เพราะเขาให้ความรักเท่ากันไม่ว่าน้องสาวต่างแม่ของผมจะได้อะไร ผมก็ได้สิ่งนั้นเหมือนกันและผมก็จะตอบแทนแม่หญิงด้วยการรักและดูแลลูกสาวของเขาให้ดีที่สุด น้องสาวของผมมีชื่อว่าเ้านาง ชื่อเพราะเนอะครับ แต่นิสัยของเธอไม่ได้เพราะเหมือนชื่อเลยออกจะเกี้ยวกราดขี้หงุดหงิดขี้วีนขี้โมโหง่ายผมนะเหนื่อยเวลาน้องงอนและผมต้องง้อเธอ กว่าจะง้อได้แต่ละทีนี้แทบล้าเลยครับฮ่าๆๆ แต่เธอก็น่ารักนะครับ มองจะรักและหวงผมมาก มากเกินคำว่าพี่ชายซะอีก ที่จริงผมเพิ่งจะกลับมาอยู่เมืองไทยได้เพียงแค่ไม่กี่ปีเอง เพราะพ่อแทนให้ผมไปเรียนไฮสคูลที่ต่างประเทศพอผมเรียนจบผมก็ต่อมหาลัยของที่โน่นเลยและผมใช้เวลาเพียงแค่สามปีผมก็สามารถเรียนจบบริหารที่นู้นได้ และพอผมกลับมา ผมได้เข้ามาบริหารมหาลัยผมเลยลงเรียนวิศวกรรมศาสตร์ต่อเลย เป็ยังไงครับคนเก่งมันก็เก่งอยู่วันยังค่ำแหละเนอะ ทั้งหล่อทั้งรวยทั้งเก่งแบบนี้สาวๆ จะไม่ตามกรี๊ดได้ยังไงล่ะ^_^
“เฮียทั่นคะ” น้ำเสียงกระเส่าทำให้ผมต้องเงยหน้าจากกองเอกสารกองโตขึ้นไปมองบุคคลมาใหม่อีกครั้ง วันนี้งานของผมจะเสร็จไหมครับเนี่ย?
“มีอะไรเหรอครับ?” ผมเอ่ยถามเธอไป เธอที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องทำงานของผมที่สวมชุดมหาลัยของผมที่คุณแม่เ้าหญิงยกให้เป็ของผม ครับ ท่านยกให้ผมเพราะสมบัติชิ้นนี้เป็ของคุณตาเ้าสัวที่ท่านยกให้คุณแม่หญิง คุณแม่หญิงจึงยกให้เป็ของผมต่อ
“วันนี้เรามีนัดกันรึเปล่าคะ?” เธอค่อยๆ ก้าวขาเรียวยาวเดินเข้ามาหาผมอย่างคนที่เชื้อเชิญ ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า เสน่ห์ของผมช่างเหลือล้นจนสาวๆ ต้องเข้ามาพลีกายให้ผมไม่เว้นแต่ละวัน ผมก็เหนื่อยเป็เหมือนกันนะครับ
“คุณไปนัดกับเพื่อนผมแทนได้ไหมครับ วันนี้ผมงานเยอะมากกกกก” ผมพูดไปพลางสอดส่องสายตามองไปที่ร่างกายที่อวบอิ่มของเธอในชุดนักศึกษาที่รัดติ้วจนน่าอกหน้าใจของเธอกำลังจะหลุดออกมาจากเสื้อของเธอแล้ว ผมล่ะกลัวกลัวว่ากระดุมของเธอจะขาดกระเด็นมาโดนหน้าผมเนี่ย
“ไหนเฮียทั่นบอกนีน่าเองนี้คะว่าเรานัดกันวันนี้ ทำไมเฮียทั่นใจร้ายอย่างนี้ละคะ!” เธอพูดอย่างงอนๆ ผมพลางเดินมาเท้าแขนที่โต๊ะทำงานของผม ทำให้ผมต้องกลืนนำ้ลายดังอึกใหญ่เพราะเธอไม่ได้ใส่ชั้นในอย่างไงละครับ
“นีน่าไม่ยอมๆๆ” เธอไม่พูดเปล่า เอาท่อนแขนเล็กเปรียดเสียดไปกับหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่โตมโหฬารของเธอไปด้วยจนมันเกิดเด้งดึ๋งๆ อยู่ตรงหน้าผมแล้วเนี่ย โอ้แม่เ้าโว้ย ใหญ่อะไรชนาดนี้เนี่ยพูดแล้วหิวเลยครับฮ่าๆๆ
“โอ๋ๆๆ เฮียขอโทษครับ มานี่สิมานั่งตักเฮียมา^_^” ผมพูดขึ้นพลางกระตุกยิ้มอย่างออดอ้อนให้เพื่อเชื้อเชิญให้เธอได้มาดีดดิ้นบนตัวผมแทน ผมจะฟัดให้หายหงี่ไปเลย
“ก็ได้ค่ะ” เธอพูดใส่จริตนึดหนึ่งแล้วค่อยๆ เดินช้าๆ เข้ามาหาผม ผมก็กระตุกยิ้มมองเธออย่างพึงพอใจ เอ่ออวบๆ ขาวๆ แบบเนี่ยค่อยน่าฟัดหน่อย ปกติมีแต่แห้งๆ มาหาผม
“เฮียทั่นคะ”
“ครับ?”
“คืนนี้เฮียทั่นไปสนามไหมคะ?” เธอพูดไปพลางบีบนวดไหล่ทั้งสองข้างให้ผมไปด้วย อืมผ่อนคลายดีนะ
“ไปสิครับ” ผมหลับตาลงอย่างเมื่อยล้าพร้อมกับตอบเธอไป
“แล้วมีคนควงไปรึยังคะ?” เธอก้มหน้าลงมากระซิบเสียงแ่เบาที่ข้างหูข้างซ้ายของผม ผมก็ยิ้ม
“มีแล้วครับ^_^”
“ใครคะ!!” เธอผละออกไปจากร่างของผมอย่างไว ผมจึงต้องลืมตาและหันกลับไปมองเธอ
“ของเล่นใหม่^_^” ผมตอบเธอไปพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่และลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
“เฮียทั่นอ่ะ!” เธอมองผมอย่างเคืองๆ ผมจึงต้องยื่นมือไปคว้าเอวเธอเข้ามาหาผมอย่างไว
พรึบ
“ว่ายังไงครับ คนสวย?” ผมเอ่ยขึ้นพลางคลอเคลีนที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงสดของเธอ ลมหายใจของเราสองคนลดกันจนผมได้รับััหอมๆ ของเธอ ผู้หญิงก็เหมือนกันทุกคนแหละครับ ง่ายเหมือนกันหมดหึๆ
“ค่าตัวเท่าไหร่ครับ?” ผมซุกไซร้ซอกคอหอมๆ ของเธอพลางขบเม้นทำรอยรักสีแดงเป็จ้ำๆ ไว้ตามซอกคอของเธอ มือเรียวของเธอก็ซุกซนเริ่มอยู่ไม่เป็สุขลูบไล้ไปตามแผงอกของผมผ่านเสื้อเชิ้ตนักศึกษาของผม
“แล้วแต่เฮียทั่นพึงพอใจค่ะ”
“ไอ้ซีลส่งมา?” ผมเอ่ยถามเธอไปแต่ใบหน้าของผมยังไม่ละไปจากซอกคอของเธอ มือของผมก็บีบคลึงก้นงอนงามของเธอเล่นไปด้วย
เพลี๊ย
“อื้อ เฮียทั่น” เธอโวยใส่ผมเมื่อผมตีก้นเธอ
“เด็กไอ้ซีลเหรอ?” ไอ้ซีลที่ผมพูดถึงมันคือเพื่อนสุดที่รักของผมเองแหละ เพราะคืนนี้เป็วันเกิดของผมไง^_^ ต้องขอบคุณมันมื้อใหญ่ซะแล้ว เพราะมันส่งสาวในสเปคของผมมาให้ผมเลยหึๆ จะฟัดให้เดินไมาได้เลยคอยดู!
“อื้อ ค่ะเฮียซีลส่งนีน่าให้มาดูแลเฮียทั่นคืนนี้ค่ะ” เธอตอบผมด้วยน้ำเสียงกระเส่าเพราะตอนนี้ผมได้ดึงกระดุมเสื้อนักศึกษาของเธอขาดไปหมดทุกเม็ดแล้ว
“แต่คืนนี้เฮียมีคนดูแลเฮียแล้วนะสิ เอาเป็ว่าหนูดูแลเฮียแค่ตอนบ่านนี้พอเนอะเดี๋ยวเฮียให้เงินเพิ่มจากที่ไอ้ซีลให้เป็สองเท่า”
“ขอบคุณค่ะเฮีย^_^” เธอตอบผมเสร็จเธอก็รีบซุกไซร้ใบหน้าสวยของเธอลงไปบนซอกคอของผมทันที ผมก็เงยหน้าขึ้นพลางใช้มือกดใบหน้าของเธอให้แนบชิดไปกับซอกคอของผมมากขึ้น อื้อ จั๊กจี้ดี^_^ผมชอบจัง^_^ลีลาของเธอช่างแพรวพราวดูจากการปลดกระดุมเสื้อของผมก็รู้ เอ๊ะผมจำเธอได้แล้ว เธอคนนี้คือคนที่ตบกับน้องสาวตัวแสบของผมเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แล้วที่ว่านัดกันเธอมีนัดกับผมเพื่อพูดคุยเื่การทำโทษของเธอนี่น่า เอาเป็ว่าผมจะทำโทษเธอด้วยวิธีของผมเองก็แล้วกันนะ^_^
“เฮียทั่นขา” เสียงกระเส่าของเธอทำให้ผมเกิดความหื่นกระหายเหมือนปลุกความเป็ชายของผมได้เป็อย่างดี
“อื้อออ” เธอร้องครวญครางขึ้นเมื่อผมได้ซุกไซร้หน้าอกของเธออย่างหมั่นเขี้ยว
ติ๋งต๋อง
เสียงออดหน้าห้องผมดัง0-0 ที่จริงสองคนก่อนหน้านี้เข้ามาได้เพราะผมไม่ได้ล็อคแต่ทำไมคนที่สามถึงเข้ามาไม่ได้ล่ะ?
“เฮียทั่น!!!” เสียงนี้มัน!!! ชิบหายแล้ว!
พรึบ
“ว๊าย! เฮียทั่นคะ?!” ผมผลักร่างของผู้หญิงคนนั้นออกไปจากตัวผมอย่างไวเพราะความใกับเสียงที่คุ้นหูผมและผมก็รู้ด้วยว่าเป็เสียงของใคร
“ผลักนีน่าทำไมคะ?” เธอโวยวายใส่ผมเสียงดัง เหมือนเธอ้าให้คนที่อยู่ข้างนอกได้ยิน
“เฮียทั่นอยู่กับใครอ่ะ!!” นั่นไงครับ ผมว่าแล้ว ผมลุกลี้ลุกลนมองหน้าผู้หญิงที่ยืนเปลือยท่อนบนอยู่ข้างๆ ผมสลับกับประตูห้องทำงานของผม แล้วทำไมผมต้องกลัวด้วยเนี่ย!
“เปิดประตู” เสียงทุ้มต่ำที่บ่งบอกได้ถึงอารมณ์ของคนข้างนอกทำให้ผมกลืนนำ้ลายลงคอดังอึกใหญ่ ซึ่งผิดกับผู้หญิงที่ยืนข้างกายผมโดยสิ้นเชิงเพราะเธอกำลังกรีดยิ้มอย่างชั่วร้ายสายตาจ้องมองไปยังบานประตูห้องทำงานของผม ผู้หญิงนี้เป็เพศที่เข้าใจยากและน่ากลัวสุดๆ เลย ผมขอสาบานชาตินี้ผมจะไม่ขอเอาใจไปให้ผู้หญิงคนไหนเด็ดขาด ผมจะขึ้นคานผมสาบาน!!!!