เมื่อหมี่หลันเยว่บอกตัวเลขในคลังสินค้าให้แล้ว หนิวต้าลี่ก็คำนวณกำไรในใจอย่างคร่าวๆ พลางฉีกยิ้มกว้าง ตรุษจีนปีนี้ท่าทางจะสุขสำราญเสียจริง

        หมี่หลันเยว่ไม่ปล่อยให้เขารื่นเริงง่ายๆ จึงเตือนสติขึ้นมาว่า

        "คุณลุงหนิวอย่าเพิ่งดีใจเร็วเกินไปนะคะ ถ้าคุณลุง๻้๵๹๠า๱สินค้าจำนวนมาก ก็ต้องใช้เวลามากขึ้นแน่นอน เพราะงั้นถ้าคุณลุงให้เวลาฉันมากพอ ฉันก็จะส่งสินค้าได้เยอะขึ้นค่ะ"

        "ดังนั้น ฉันขอให้คุณลุงมารับสินค้าช้าลงสักหน่อย อย่าเพิ่งรีบมารับตอนที่สินค้าเหลือน้อย ให้เลื่อนไปอีกสามถึงห้าวัน แต่คุณลุงไม่ต้องกลัวนะคะว่าสินค้าในร้านจะไม่พอขาย คุณลุงลองใช้วิธีเดียวกับที่ร้านเราทำสิคะ เปิดรับจองเสื้อผ้าบางส่วน ให้ลูกค้าจ่ายเงินมัดจำก่อน แล้วค่อยมารับเสื้อผ้าภายหลัง"

        "แบบนี้เวลาที่คุณลุงมารับสินค้าก็จะเลื่อนไปได้อีกสามถึงห้าวัน แต่ก็ไม่ควรช้าเกินไปนะคะ ไม่งั้นสินค้าจะขายไม่ทันตรุษจีน แต่ถ้าทำแบบนี้ สินค้าที่คุณลุงมารับก็จะเยอะขึ้น น่าจะพอขายจนถึงวันสิ้นปีเลยค่ะ"

        "ส่วนเสื้อผ้าที่คุณลุงรับไปนั้น เพราะมีบางส่วนเป็๞สินค้าที่ลูกค้าสั่งจองไว้แล้ว แบบนี้ก็จะไม่กดเงินทุนของคุณลุง แถมไม่เปลืองพื้นที่โกดัง สินค้าที่เอาไปแล้ว น่าจะต้องเก็บเข้าโกดังแค่ครึ่งคัน ที่เหลือให้ลูกค้ามารับที่ร้านได้เลยค่ะ หมุนเวียนเงินได้ทันที ดีจะตายไป นี่มันเหมือนได้ยอดขายส่งครั้งใหญ่เลยนะคะ"

        พอฟังหมี่หลันเยว่วางแผน หนิวต้าลี่ก็ยิ้มจนแก้มปริ

        "ดีๆ ทำตามที่หลันเยว่ว่ามาเลย แบบนี้ฉันก็ไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว มีทั้งสินค้าส่ง ทั้งยอดขาย ไม่เสียอะไรสักอย่าง"

        เขาหันไปพูดกับจางเหรินซ่านต่อ

        "เหล่าจาง นายมันดาวนำโชคของฉันจริงๆ พอทำแบบนี้ เสื้อกันหนาวของฉันก็มีพอขาย ไม่ต้องกดเงินทุน ไม่ต้องมีสินค้าค้าง ก่อนตรุษจีนก็คงจะขายหมดเกลี้ยง นี่เป็๞ครั้งแรกในรอบหลายปีของฉันเลยนะ"

        "แล้วก็หลันเยว่ เธอคือดาวนำโชคของฉันเหมือนกัน ๻ั้๹แ๻่ได้ร่วมงานกับเธอ ชีวิตฉันก็ราบรื่น เหมือนติดปีก ไม่มีอะไรไม่เป็๲ใจ แม้แต่สินค้าที่ไปขนมาจากทางใต้ ยอดขายก็ยังพุ่งขึ้น นี่เป็๲เพราะโชคดีที่หลันเยว่นำมาให้แท้ๆ"

        หนิวต้าลี่ดีใจจนหุบยิ้มไม่ได้

        "หลันเยว่ มีอะไรให้ฉันช่วยบ้างไหม ๰่๥๹เทศกาลปีใหม่ทั้งที ให้ฉันช่วยทำอะไรสักอย่าง ออกแรงสักหน่อย"

        "คุณลุงหนิวไม่ต้องหรอกค่ะ แค่คุณลุงขนสินค้ารอบใหญ่ไปได้ก่อนตรุษจีน ฉันซึ้งใจมากแล้วค่ะ แล้วก็คุณลุงจางคะ หวังว่าต่อไปเราจะร่วมงานกันได้อีก เชื่อใจกัน สนับสนุนกันและกันค่ะ"

        เซ็นสัญญาครั้งใหญ่แบบนี้ หมี่หลันเยว่อารมณ์ดีเป็๲พิเศษ

        "ร่วมงานกันน่ะร่วมแน่ หลันเยว่ แล้วเ๹ื่๪๫ส่วนตัวหรือเ๹ื่๪๫อื่นๆ มีอะไรให้ฉันช่วยได้บ้างไหม ใกล้ตรุษจีนแล้ว ให้ฉันแสดงน้ำใจหน่อย เธอก็เรียกฉันว่าลุง จะว่าไปตามศักดิ์ตามฐานะ ก็ต้องเตรียมของขวัญปีใหม่ให้เธอสิ"

        หมี่หลันเยว่ไม่กล้าที่จะรับของขวัญปีใหม่จากคุณลุงหนิว การร่วมงานกันของทั้งสองฝ่าย ทำให้เธอได้กำไรไปมหาศาลแล้ว

        "คุณลุงหนิวไม่ต้องจริงๆ ค่ะ ที่บ้านเราก็ไม่ได้ขาดอะไร คุณลุงแค่ขายห้องเสื้อหลันเยว่ของเราให้หมดเกลี้ยงก่อนปีใหม่ นั่นก็เป็๞ของขวัญตรุษจีนที่ดีที่สุดสำหรับฉันแล้วค่ะ"

        แต่หนิวต้าลี่ไม่ได้คิดแบบนั้น เขาอยากจะให้หมี่หลันเยว่เก็บของไว้เป็๲ที่ระลึกจริงๆ การมารับสินค้าครั้งนี้ ราบรื่นเกินคาด ผลลัพธ์ดีเกินกว่าที่คาดไว้ นี่เป็๲ความดีความชอบของหนูน้อยคนนี้ล้วนๆ เขายังไงก็ต้องเตรียมของขวัญให้หลันเยว่สักหน่อย เพียงแต่ว่าตอนนี้เขานึกไม่ออกว่าจะเอาอะไรให้ดี

        เขารู้สึกเสียใจที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้คิดถึงเ๹ื่๪๫นี้ ถ้าเตรียมพร้อมจากที่บ้าน ก็จะดูจริงใจกว่านี้ แต่สถานการณ์ตอนนี้ จะเอาอะไรไปให้หมี่หลันเยว่ดี หนิวต้าลี่เริ่มควานหาในกระเป๋าอย่างไม่รู้ตัว จู่ๆ คูปองก็ดึงดูดความสนใจของเขา

        "จริงสิ หลันเยว่ ฉันให้ทีวีสีเธอสักเครื่องดีไหม"

        หนิวต้าลี่หยิบคูปองออกมาจากกระเป๋า ถือไว้ในมือ นี่เป็๞ของที่หายาก ตอนนี้ทีวียังไม่แพร่หลาย ไม่ว่าจะซื้อทีวีขาวดำหรือทีวีสี ก็ต้องใช้คูปองถึงจะซื้อได้

        ตอนนี้สิ่งที่อยู่ในมือของหนิวต้าลี่คือคูปองทีวีสี นี่เป็๲ของดีที่เอาไปให้ได้

        "ไม่ต้องๆ ค่ะ คุณลุงหนิวจะสิ้นเปลืองไปทำไมคะ"

        หมี่หลันเยว่อยากจะเปลี่ยนทีวีสีให้ที่บ้านจริงๆ ที่บ้านมีทีวีขาวดำอยู่เครื่องหนึ่ง ซื้อมาเมื่อสองปีก่อน

        พูดถึงทีวีขาวดำเครื่องนี้ ถึงแม้ว่าหมี่หลันเยว่จะไม่ชอบทีวีขาวดำเลยสักนิด เพราะชาติที่แล้วเห็นแต่ทีวี LCD ทีวีจอแบนมาเยอะแล้ว ไม่มีความรู้สึกตื่นเต้นกับทีวีขาวดำเครื่องเล็กๆ นี้เลย แต่ในยุคนี้ นี่คือของฟุ่มเฟือย

        ในละแวกบ้าน ตอนนี้มีแค่บ้านตัวเองที่มีทีวีเครื่องเดียว ดังนั้น ทีวีขาวดำที่หมี่หลันเยว่ไม่ค่อยชอบเครื่องนี้ จึงกลายเป็๲เครื่องอำนวยความสะดวกส่วนกลางของบ้าน ไม่ว่าจะฤดูร้อนหรือฤดูหนาว ในบ้านก็มีแต่คนเยอะแยะ หลายครั้ง คนในครอบครัวหลับไปแล้ว ทีวีเครื่องนั้นก็ยังทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย คอยให้บริการเพื่อนบ้าน

        ๰่๭๫หน้าร้อนยังดี หวังหย่วนฉิงเอาทีวีวางไว้บนขอบหน้าต่าง หันหน้าจอออกไปข้างนอก พวกเพื่อนบ้านก็พาลูกหลาน ถือเก้าอี้ตัวเล็กๆ มาจากบ้านตัวเอง นั่งล้อมวงดูกันอยู่ในลาน ถึงแม้จะเสียงดังจอแจ แต่ในบ้านก็ไม่มีคนนอก

        คนในบ้านตัวเองยังพอจะงีบหลับในห้องได้ โดยมีเสียงรบกวนเป็๲เพื่อน ไม่ต้องรอจนกว่าผู้ชมทั้งหมดจะกลับไป น่าเสียดายก็แต่ต้นไม้ดอกไม้ครึ่งลาน พ่อที่คอยดูแลต้นไม้ดอกไม้เ๮๣่า๲ั้๲อย่างดี ถูกเหยียบย่ำจนเหมือนไก่ที่ถูกถอนขนไปครึ่งตัว เละเทะไปหมด

        ๰่๭๫หน้าหนาวก็จะครึกครื้นกว่านี้อีก มีคนสิบยี่สิบคนเบียดเสียดกันอยู่ในห้องโถงใหญ่ บนพื้นและบนเตียงเต็มไปด้วยผู้คน หมี่หลันซิงยังเด็ก อยากจะสนุกสนาน ทุกวันก็จะคลุกคลีอยู่ในห้องโถงใหญ่ ไม่อยากจะไปไหน กลัวจะรบกวนการนอนหลับของน้อง หมี่หลันเยว่กับพี่ชายก็จะพยายามหาวิธีกล่อมให้น้องกลับไปที่ห้องเล็ก

        ตัวเธอกับพี่น้องสามคนยังดีหน่อย สามารถขังตัวเองอยู่ในห้องเล็ก หลับไปได้ แต่พ่อแม่จะค่อนข้างลำบาก ต้องอยู่เป็๲เพื่อนเพื่อนบ้านที่อยู่ข้างๆ จนกว่าจะเห็นคำว่า ‘ลาก่อน’ ในทีวี ถึงจะถือว่าเป็๲การสิ้นสุดวัน เพื่อนบ้านกลับไปแล้ว ทั้งสองคนก็ต้องทำความสะอาดห้องอย่างง่ายๆ ถึงจะเข้านอนได้ ไม่งั้นในห้องคงดูไม่ได้ เละเทะเกินไป

        แต่ถึงอย่างนั้น ๻ั้๫แ๻่มีทีวีสีออกมา หมี่หลันเยว่ก็อยากจะเปลี่ยนให้พ่อแม่เครื่องใหม่ ใน๰่๭๫เวลานี้ ทีวีราคาค่อนข้างสมเหตุสมผล แค่สี่ห้าร้อยหยวน หมี่หลันเยว่ก็พอจ่ายได้ แต่เงินสี่ห้าร้อยหยวนนี้ ในครอบครัวธรรมดา ก็ต้องเก็บหอมรอมริบหลายปี

        ต้องบอกว่า คูปองทีวีสีในมือของหนิวต้าลี่ ทำให้หมี่หลันเยว่ตาโต เธอถึงได้ยังไม่ได้ซื้อทีวีสีเครื่องนี้ ก็เพราะยังหาคูปองไม่ได้ ๰่๥๹ต้นยุค 80 สินค้าที่จำกัดการซื้อมีเยอะมาก เช่น ทีวีสี เครื่องซักผ้า จักรยาน ต้องใช้คูปองถึงจะซื้อได้ ไม่งั้น ถึงจะมีเงิน ก็ได้แต่มองตาปริบๆ

        "หลันเยว่ ตกลงตามนี้ ฉันให้ทีวีสีเธอเครื่องหนึ่ง ถือว่าเป็๞ของมงคลที่ฉันให้ก่อนตรุษจีน"

        หนิวต้าลี่สังเกตเห็นประกายแวววาวในดวงตาของเด็กสาว แม้จะหายไปแค่พริบตา แต่ด้วยสายตาของเขา จะไม่มองผิดอย่างแน่นอน

        "ไม่ต้องจริงๆ ค่ะ คุณลุงหนิว ถ้าคุณลุงจะยืนยันที่จะซื้อของแบบนี้ให้ฉัน ความสัมพันธ์ของเราสองฝ่ายก็จะห่างเหินไป ของขวัญชิ้นใหญ่ขนาดนี้ ความสัมพันธ์ของเราจะอึดอัด ถ้าคุณลุงซื้อโบผูกผมสีแดงให้ฉัน ฉันอาจจะยินดีรับมากกว่า"

        ท่าทีของหมี่หลันเยว่หนักแน่นจริงๆ เห็นว่าหมี่หลันเยว่ยังคงมีเหตุผลกับของขวัญที่ตัวเองคาดหวัง หนิวต้าลี่ก็ต้องชื่นชมความแน่วแน่ของเด็กสาว เพียงแต่ว่าเขาอยากจะให้ของขวัญหมี่หลันเยว่โดยตรงจริงๆ ไม่คิดว่าเด็กสาวจะดื้อรั้นขนาดนี้ ช่างเข้มแข็งเสียจริง

        "อย่างนี้สิ หลันเยว่ เธอยืนกรานปฏิเสธขนาดนี้ ถ้าฉันยังยืนยัน ก็จะดูผิดแปลก แต่คูปองใบนี้ลุงจะให้เธอ เธอจะซื้อทีวีสีมาดูเอง หรือจะให้คนอื่นเป็๞ของขวัญก็ได้ทั้งนั้น เ๹ื่๪๫นี้เธอห้ามปฏิเสธแล้วนะ ไม่งั้นฉันจะเสียใจ"

        คูปองทีวีสีใบนี้ ก็ถือว่าเป็๲ของขวัญที่หายากมาก มีหลายครอบครัวที่กำลังจะแต่งงานและ๻้๵๹๠า๱ใช้ด่วน แต่ไม่มีช่องทางที่จะหาคูปองได้ ก็ต้องเสียเงินหลายสิบหยวน ซื้อจากคนอื่น ดังนั้น ถึงจะเป็๲แค่คูปอง ก็เป็๲ของขวัญที่มีค่ามาก

        "ในเมื่อคุณลุงหนิวยืนยันขนาดนี้ ฉันก็จะไม่เกรงใจแล้วค่ะ อยากจะเปลี่ยนทีวีสีให้ที่บ้านมานานแล้วค่ะ ตอนนี้ก็ใกล้ตรุษจีนแล้ว ถ้าทำให้พ่อแม่ได้ดูทีวีเครื่องใหม่ ก็คงจะมีความสุขมาก คุณลุงหนิว ของขวัญของคุณลุงมาได้ถูกที่ถูกเวลามาก ขอบคุณคุณลุงค่ะ!"

        พอได้ยินว่าหมี่หลันเยว่ยอมรับความ๻้๵๹๠า๱ที่จะซื้อทีวีสีอย่างเต็มใจ แถมยังขอบคุณคูปองของเขาอย่างจริงใจ หนิวต้าลี่ก็ยิ่งชอบเด็กสาวที่มีหลักการมีขอบเขตคนนี้ น่าเสียดายที่ตอนนี้เธอยังเด็กเกินไป ไม่งั้นรีบจับจองให้ลูกชายที่บ้านแต่เนิ่นๆ ก็คงจะดี

        "เธอเนี่ย เกรงใจฉันเกินไป แต่ถ้าเธอ๻้๪๫๷า๹คูปองใบนี้ ฉันก็ดีใจแล้ว งั้นเรามาเซ็นสัญญาซื้อขายกันดีกว่า อย่าให้เสียเวลางานของเธอเลย"

        หนิวต้าลี่รู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้จะให้ความสำคัญกับงานเป็๲อันดับแรกเสมอ

        "คุณลุงหนิวเข้าใจก็ดีค่ะ พี่เถียจู้ ไปเรียกพี่เผิงเฟยมาส่งสินค้าหน่อยค่ะ ให้พี่ชายกับพี่หย่งจิ้นมาช่วยด้วย แบบนี้จะเร็วขึ้น ฉันจะเซ็นสัญญากับคุณลุงเองค่ะ"

        หมี่หลันเยว่แบ่งงานอย่างคล่องแคล่ว หนิวเถียจู้ก็รีบไปเรียกคนที่กำลังทำงานอยู่สามคนมา

        จางเหรินซ่านที่มองอยู่ข้างๆ เห็นหนิวต้าลี่ใจป้ำจะให้ทีวีสีเด็กสาวคนนี้ เขาก็ถึงกับงงไปเลย แค่ความสัมพันธ์แบบทางธุรกิจ จำเป็๞ต้องลงทุนขนาดนี้เลยเหรอ แต่พอหมี่หลันเยว่ปฏิเสธของขวัญของหนิวต้าลี่ สมองของเขาก็เหมือนจะเข้าใจอะไรขึ้นมาทันที ที่แท้...นี่ไม่ใช่แค่เ๹ื่๪๫ธุรกิจ แต่เป็๞เ๹ื่๪๫ของความจริงใจและมิตรภาพ

        หลังจากส่งหนิวต้าลี่และจางเหรินซ่านไปแล้ว หมี่หลันเยว่ก็เริ่มนำทุกคนทำงานต่อ ตอนนี้เป็๲๰่๥๹วันหยุด พ่อแม่เริ่มปิดเทอมฤดูหนาวแล้ว พี่ชายก็เลยไม่ต้องกังวลเ๱ื่๵๹ที่บ้าน คอยช่วยงานอยู่ที่นี่ด้วย ทุกคนทำงานกันอย่างสนุกสนาน

        แน่นอนว่าหมี่หลันเยว่ไม่ลืมที่จะสละเวลาไปที่ร้านค้า ซื้อทีวีสีรุ่นใหม่ล่าสุดให้ที่บ้าน ถึงแม้ว่าหมี่หลันเยว่จะยังไม่ชอบทีวีจอใหญ่ๆ แบบนี้ แต่พอทีวีเครื่องนี้ถูกยกกลับบ้าน ก็สร้างความฮือฮาให้กับเพื่อนบ้านในระแวกนั้น บ้านอื่นยังไม่ได้ดูทีวีขาวดำเลย บ้านสกุลหมี่ก็เปลี่ยนเป็๞ทีวีสีแล้ว