หรงจ้านนั่งอยู่ภายในห้องโถงอันโอ่อ่าของจวนอวี้อ๋องกับมู่หรงจิ่ว เขานั่งเฉยอย่างอดทนอดกลั้น มุมปากโค้งขึ้นเล็กน้อย แต่สายตากลับคอยชำเลืองพระอาทิตย์อยู่เป็นพักๆ เผยความหงุดหงิดในใจผ่านหัวคิ้วที่ย่นเข้าหากัน        มู่หรงจิ่วจะไม่เข้าใจความหมายของห...