เมื่อััถึงการต้อนรับที่อบอุ่นจากรอบข้าง เซียวหรานก็ไม่ได้มีท่าทางยินดียินร้ายอะไรมากมาย ที่ไหนที่เขาไปปรากฏตัวก็มักจะได้รับการจับตามองอยู่ตลอด เขาเลยรู้สึกชินชากับการยกยอปอปั้นของสาวๆ พวกนี้แล้ว
ดังนั้น เซียวหรานเองก็ทำได้แค่ยกมือไปรอบๆ และโบกมือ พร้อมยิ้มรับอย่างเรียบง่าย
แล้วรอยยิ้มที่น่าหลงใหลของเขาก็ทำให้หญิงสาวทั้งหลายกรี๊ดขึ้นมา
สือหลงที่อยู่ตรงขอบเวทีเมื่อัักับบรรยากาศแบบนี้ก็ทำได้แค่ยิ้มแห้งๆ เขากับเซียวหรานเข้ามาพร้อมกันแท้ๆ แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ตามก็เทียบเซียวหรานไม่ได้เลย พวกเขาปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน แต่เซียวหรานมักจะเป็จุดสนใจมากกว่าตลอด
สือหลงรู้ดีว่า ถึงแม้เซียวหรานจะไม่ต่างจากเขาที่เป็ผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งระดับสูงสุดเหมือนกัน แต่ลมปราณของดวงจิตเทวะของเซียวหรานเหมือนจะแข็งแกร่งกว่า เหมือนจะสะสมพลังได้มากกว่าเขา
แล้วเซียวหรานก็ยังมีทักษะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมากมาย มีทักษะกระบี่ที่ยอดเยี่ยม พูดได้เลยว่า ในด้านกำลังการต่อสู้นั้นสือหลงสู้เซียวหรานไม่ได้เลย
ดังนั้นเมื่อเขาได้ยินเซียวหรานพูดประชดมาแบบนั้น เขาถึงไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี แล้วก็เถียงกลับไม่ได้ด้วย
เพราะเขากับเซียวหรานไม่ใช่คนในระดับเดียวกัน ถึงแม้พลังของิอวี่จะแข็งแกร่ง แต่เซียวหรานเป็ยอดฝีมือในการใช้กระบี่ ต่อหน้ากระบี่ที่เฉียบคมนั้นิอวี่ก็ไม่อาจต้านทานได้
ไม่ว่าก่อนหน้านี้ิอวี่จะโดดเด่นแค่ไหน แต่พอเซียวหรานปรากฏตัว ความโดดเด่นทั้งหมดที่เคยมีก็จะถูกถ่ายโอนไปที่เซียวหรานทั้งหมด
ในเวลานี้เอง เซียวหรานมองไปรอบๆ แล้วยกมือขึ้นสูง เพื่อให้สาวๆ ที่หลงใหลเขานั้นเงียบ
สาวน้อยทั้งหลายก็เชื่อฟัง พวกนางเริ่มหยุดกรี๊ดแล้วก็จ้องมองไปที่เซียวหรานอย่างไม่กะพริบตา เพื่อจับตาการเคลื่อนไหวของเทพบุตรอย่างใจจดใจจ่อ
ในเวลานี้เอง เซียวหรานก็พลิกฝ่ามือ กระบี่สีแดงเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของเขา มันเป็กระบี่ที่มีฝักประดับอัญมณีสีแดง!
วินาทีที่เซียวหรานชักกระบี่ออกมา ลมปราณก็เปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะปล่อยพลังอานุภาพที่น่ากลัวของผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งระดับสูงสุดออกมา เขายกกระบี่สีแดงทองของตนเองขึ้นมาแล้วชี้ไปที่ิอวี่ด้วยท่าทางที่สง่างามมาก น้ำเสียงดูท้าทายอย่างถึงที่สุด “เตรียมรับความพ่ายแพ้เอาไว้แล้วหรือยัง?”
“กรี๊ด!”
เมื่อเห็นท่าทางชักกระบี่ของเซียวหรานที่เท่มาก และได้ยินคำพูดที่หนักแน่นแบบนี้ ผู้หญิงที่อยู่ในงานกว่าหมื่นคนต่างก็หน้าแดงแล้วก็อดไม่ได้ที่จะกรีดร้องขึ้นมา
ส่วนผู้ชายก็เบะปาก สายตาที่มองไปยังเซียวหรานมีแต่ความอิจฉา
เซียวหรานปล่อยลมปราณขอบเขตอมฤตขั้นหนึ่งระดับสูงสุดออกมาจนหมด มันแข็งแกร่งกว่าของสือหลงมาก อีกอย่าง วินาทีที่เซียวหรานชักกระบี่ออกมานั้น ลมปราณกระบี่ของเขาก็ถูกปล่อยออกมาอย่างรุนแรงและพุ่งขึ้นมาทั่วตัวอย่างบ้าคลั่ง เสื้อผ้าของเขาปลิวไสว มือถือกระบี่ เมื่อรวมกับหน้าตาดูหล่อเหลาก็ทำให้เขาดูเหมือนเซียนเทพกระบี่!
ท่าทางหล่อเหลาแบบนี้ ความสามารถที่แข็งแกร่งแบบนี้ จะไม่ให้สาวๆ คลั่งได้อย่างไรกัน?
ผู้าุโที่เป็กรรมการััได้ถึงลมปราณที่แข็งแกร่งอย่างมากของเซียวหราน เขาเลยพูดขึ้นมาทันทีว่า “เซียวหรานมีความสามารถที่แข็งแกร่ง การประลองในครั้งนี้ เซียวหรานชนะ เชิญผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งระดับสูงสุดคนต่อไปที่้าประลองได้”
“หือ?”
ิอวี่ที่ยืนอยู่เฉยๆ ก็ขมวดคิ้ว ข้ายอมแพ้แล้วหรือเ้าถึงได้ประกาศว่าข้าแพ้แล้วแบบนี้?
แต่ทุกคนในงานต่างยินดีกับผลการตัดสินแบบนี้ อยู่ต่อหน้าเซียวหรานที่เปล่งประกายมาก ิอวี่ก็แค่แมลงเม่าตัวหนึ่งเท่านั้น ช้าเร็วแสงก็คงต้องดับไป
เซียวหรานเก็บกระบี่ลงทันทีโดยแทบจะไม่ได้สนใจมองไปที่ิอวี่เลย เขามองไปที่ห้องพักที่อยู่รอบๆ ด้วยสายตาดุดัน แล้วพูดขึ้นมาอย่างเรียบเฉยมาก “ใครคิดจะสู้กับข้าอีกไหม?”
แล้วสาวๆ ก็ร้องะโออกมาโดยพร้อมเพรียงกันว่า “เซียวหรานชนะ! เซียวหราน ชนะ! เซียวหรานชนะ! ... ”
ิอวี่ยืนอยู่เงียบๆ ทุกคนเหมือนเห็นเขาเป็แค่อากาศ
“ช้าก่อน”
ิอวี่พูดออกมาสองคำ ทำให้ทุกคนหันไปมองที่เขาอีกครั้ง
เขาหันไปมองที่ผู้าุโที่เป็กรรมการ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เ็ามากว่า “ก่อนหน้านี้ เหมือนว่าข้าจะไม่ได้บอกว่ายอมแพ้เลยนะ?”
เมื่อพูดแบบนี้ออกไปทุกคนก็ถึงกับปาดเหงื่อ ิอวี่มั่นใจในตัวเองเกินไปแล้ว ในบรรดาผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งนั้นเขามีความสามารถจริง การโจมตีสือหลงเมื่อครู่ของเขาก็ยอดเยี่ยมมาก ทำให้อีกฝ่ายหมดสิทธิในการเข้าร่วมต่อ แต่ไม่ได้ทำให้สือหลงาเ็อะไรเลย
หลังจากที่ทุกคนตั้งสติกลับมาได้จากความใ คำตอบที่พวกเขาได้ก็คือ จะบอกว่าิอวี่แข็งแกร่ง ไม่สู้บอกว่าสือหลงประมาทจนผลลัพธ์ออกมาเป็แบบนั้นน่าจะดีกว่า
ถ้าถอยออกมาก้าวหนึ่ง ต่อให้ิอวี่สามารถต่อสู้กับสือหลงได้อย่างสูสีและได้รับชัยชนะ ก็ไม่มีทางเป็คู่ต่อสู้ของเซียวหรานได้
เพราะกระบี่ของเซียวหรานนั้นไร้เยื่อใย สือหลงเองก็อดทนได้ไม่เกินสามนาทีก็แพ้แล้ว มันเป็เื่ที่ทุกคนรู้กันดีอยู่
หากิอวี่ฉลาดพอก็ควรจะเลือกถอยั้แ่ตอนนี้ ความสง่างามอันสูงสุดของเขาก็จะยังอยู่ คงไม่เลือกทำอะไรโง่ๆ แบบนี้ที่ฝืนจะสู้กับเซียวหราน
ถึงเวลานั้นหากิอวี่ถูกเซียวหรานเล่นงานเละเป็โจ๊ก มันจะเป็เื่ที่ขายหน้ามาก
ผู้าุโที่เป็กรรมการก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ที่ข้าประกาศให้เ้าแพ้มันก็เป็เื่ที่ดีสำหรับเ้านะ เ้ามีพร์ก็จริง แต่ดาบและกระบี่มันไม่มีตา หากเ้าาเ็ขึ้นมาจะส่งผลต่อทั้งพลังจิตและร่างกาย มันจะส่งผลร้ายแรงต่อการฝึกยุทธ์ของเ้านะ”
พอิอวี่ได้ยินคำพูดนี้ก็กลับส่ายหน้าแล้วพูดอย่างเ็าว่า “จิตในการฝึกยุทธ์ของข้า คือ้ากล้าเผชิญหน้า ต่อให้แพ้ก็ต้องแพ้อย่างมีศักดิ์ศรี อีกอย่าง ทำไมท่านถึงได้มั่นใจว่าข้าจะต้องแพ้แน่นอนล่ะ?”
“เหอะๆ ”
เดิมทีผู้าุโที่เป็กรรมการหวังดีจึงพูดกล่อมิอวี่ คิดไม่ถึงเลยว่าชายหนุ่มจะแว้งกัดเขาแบบนี้ ช่างไม่รู้สำนึกเลย ถ้าเช่นนั้นเขาก็ไม่อยากจะไปยุ่งแล้ว เขาะโขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเ็าว่า “ิอวี่เลือกที่จะสู้ ต่อไปเป็การต่อสู้ระหว่างิอวี่กับเซียวหราน การประลองเริ่ม”
หลังจากที่ได้ยินเสียงประกาศของผู้าุโที่เป็กรรมการแล้ว ผู้ชมทั้งห้าหมื่นคนก็ซุบซิบกันครู่หนึ่ง แต่ว่าหลังจากนั้นเซียวหรานก็ยกมือบอกให้เงียบลง
“ทุกคนอย่าได้ผิดหวัง ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็ใคร ข้าจะแสดงทักษะกระบี่ที่เหนือชั้นให้ทุกคนได้ดู ดีไหม?” เซียวหรานยิ้มแล้วพูด
“ดี!”
เดิมทีศิษย์สาวๆ รู้สึกผิดหวังกันไปแล้ว แต่เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวหรานก็ตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง ใช่ ไม่ว่าคู่ต่อสู้เป็ใคร ขอแค่พวกเขาได้เห็นความหล่อความเท่ของเซียวหรานก็พอแล้วไม่ใช่หรือ?
คู่ต่อสู้เป็ใครไม่สำคัญเลย สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเซียวหราน
ิอวี่ยิ้มแบบประชดประชัน ศาสตร์แห่งกระบี่ แต่กลับใช้คำว่า “แสดง” อย่างนั้นหรือ?
เซียวหรานยังพูดกับศิษย์สาวๆ ต่ออีกว่า “ถ้าอย่างนั้น พวกเ้าคิดว่าจะให้ข้าเอาชนะเขาได้ภายในกี่กระบวนท่าดีล่ะ?”
“สามกระบวน!”
“ไม่ ... สามกระบวนยังดูไม่พอ สู้เยอะเท่าไรก็ยิ่งดี!”
“อือ ... เยอะเกินไปก็ไม่สนุก แล้วถ้าเขาเหนื่อยเกินไปจะทำอย่างไร? ห้ากระบวนก็พอแล้วล่ะ”
“สี่กระบวน ... ”
“ ... ห้ากระบวน”
เซียวหรานยิ้มอย่างจนใจ “สรุปกี่กระบวนดี? ชูมือของพวกเ้าขึ้นมา เท่าไร?”
สาวๆ หารือกันพักหนึ่ง แล้วล้วนแต่ชู “ห้า” ออกมา ดวงตาของพวกนางจับจ้องมาที่ท่าทางอันหล่อเหลาของเซียวหราน
“ตกลง ห้ากระบวนนะ ข้าจะมอบการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมที่สุดให้กับพวกเ้าเอง” เซียวหรานชักกระบี่ออกมาอีกครั้งแล้วชี้ไปที่ิอวี่ ปล่อยพลังลมปราณอันบ้าคลั่งออกมาจากดวงจิตเทวะอีกครั้ง แล้วปล่อยให้มันไหลไปที่ตัวกระบี่
กระบี่อันแหลมคมเริ่มสั่นเบาๆ อีกครั้ง และส่งเสียงออกมาเล็กน้อย แล้วลมปราณกระบี่ที่น่ากลัวก็พุ่งขึ้นมาอีกครั้ง
“ชักกระบี่ของเ้าออกมา ข้าปล่อยกระบี่เร็วมากนะ จำไว้ รับให้ได้ห้ากระบวนท่า” เซียวหรานมองไปที่ิอวี่แล้วออกคำสั่ง
“ข้าไม่ใช้กระบี่”
ิอวี่กลับส่ายหน้าแล้วถามอย่างเรียบง่ายว่า “รู้ไหมว่าทำไม?”
สีหน้าของเซียวหรานดูเหมือนจะประชดประชันมากขึ้น “เพราะเ้าใช้กระบี่ไม่เป็สินะ?”
“ผิด”
ดวงตาสีดำของิอวี่จ้องไปที่เซียวหรานแล้วพูดว่า “เพราะเ้าไม่คู่ควรให้ข้าต้องใช้กระบี่”
คำพูดเดียว แต่มันเหมือนะเิที่ตกลงมากลางลานประลอง
เมื่อได้ยินดังนั้นสีหน้าของเซียวหรานก็นิ่งไป ลมปราณของเขาเริ่มไม่สงบ ดวงตาหรี่ลง แล้วพูดอย่างเ็าว่า “ได้สิ ข้าใช้แค่กระบวนท่าเดียวเ้าก็คงไม่จำเป็ต้องใช้กระบี่แล้ว!”
พูดจบ เซียวหรานก็พุ่งแทงกระบี่ไปที่ิอวี่เลยทันที ลมปราณไหลไปทั่วกระบี่ พริบตาเดียวแสงสีแดงทองก็พุ่งท่วมตัวกระบี่ ทำให้สาวๆ กรีดร้องขึ้นมาอีกครั้ง
“แสงเพลิงเทวะหมุน”
แสงเพลิงเทวะหมุน เป็ทักษะการต่อสู้ประเภทการโจมตีเสวียนระดับต้นที่เซียวหรานใช้ได้อย่างยอดเยี่ยม เซียวหรานได้ใช้ลมปราณทั้งหมดที่มีไปไว้ที่ตัวของิอวี่ เขาไม่มีทางหนีรอดไปได้แน่ จะต้องรับกระบวนท่าสังหารที่บ้าคลั่งนี้อย่างเดียวเท่านั้น!
แต่ท่ามกลางแสงเพลิงของกระบี่ที่รุนแรง ิอวี่กลับยืนนิ่งๆ อยู่ที่เดิม สายตาของเขาแสดงความดูถูกอย่างมาก!
ชื่อแสงเพลิงเทวะหมุนมันดูดีมาก กระบวนท่าก็ดูสวยงามมีพลัง แต่ิอวี่ััไม่เจอแรงสังหารที่ทำให้เขาขนลุกได้จากตัวกระบี่เลย เขารู้สึกว่ามันอบอุ่นอ่อนโยนด้วยซ้ำไป
คิดถึงก่อนหน้านี้ ตอนที่ตี้หลิงเสวียนธาตุไฟเข้าแทรก แสงสีเืของกระบี่สายฟ้าิอวี่ก็เคยรับมันมาแล้ว ตอนนี้ิอวี่เป็ผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่ง ไม่ว่าจะเป็สภาพจิตหรือว่าความสามารถแข็งจึงแกร่งกว่าตอนนั้นไม่รู้กี่เท่า ในสถานการณ์แบบนี้ กระบี่ของเซียวหรานจึงทำให้เขารู้สึกว่ามันน่าขำ มันทำให้เขาผิดหวัง แล้วก็รู้สึกโกรธ!
“นี่น่ะหรือศาสตร์แห่งกระบี่ของเ้า? เ้ากำลังลบหลู่เกียรติของสายกระบี่! ลมปราณกระบี่อ่อนแอไม่มีอะไรเลย แต่จะให้ข้าใช้กระบี่ เ้าคู่ควรแล้วหรือ?”
ิอวี่ยื่นมือขวาออกไป ลมปราณจำนวนมหาศาลพุ่งออกมาจากดวงจิตเทวะไปที่แขนขวาผ่านชีพจรเจ็ดสิบสองสาย จากนั้นจึงซัดฝ่ามือออกไป “ฝ่ามือปลิดิญญาชุ่ยอวี้!”
“ตู้ม!”
ถึงแม้ฝ่ามือปลิดิญญาชุ่ยอวี้จะเป็แค่ทักษะหลิงระดับสูงสุด แต่หลังจากที่ไปถึงขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งแล้ว เมื่อได้ลมปราณที่กล้าแกร่งคอยหนุน กระบวนท่านี้ก็มีอานุภาพไม่ต่างจากทักษะเสวียนระดับต้น!
พลังงานมหาศาลที่น่ากลัวพุ่งออกมาจากฝ่ามือขวาของิอวี่ สีหน้าของเซียวหรานปรากฏสีหน้าที่หวาดกลัวออกมา เหมือนว่าทั้งตัวของเขากำลังจะถูกแสงสีขาวกลืนเข้าไปทั้งหมด!
พลังงานะเิขึ้นกลางลานประลองจนเกิดลมพายุไปทั่ว มันพัดผ่านหน้าของผู้ชมจำนวนกว่าห้าหมื่นจนทุกคนรู้สึกตะลึง คิดไม่ถึงเลยว่าฝ่ามือของิอวี่จะทำให้เกิดความเคลื่อนไหวรุนแรงขนาดนี้ หากพวกเขาต้องต้านพลังการโจมตีแบบนี้คงได้รับาเ็หนักแน่
แล้วเซียวหรานจะรับมืออย่างไร? เซียวหรานคงไม่เป็ไรหรอก เขาคือเทพบุตร เขามีความสามารถที่แข็งแกร่ง มีทักษะกระบี่ที่ยอดเยี่ยม ดังนั้นเซียวหรานจะต้องรับการโจมตีนี้ได้แน่ เพียงแต่พวกนางยังมองไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนลานประลองเท่านั้นเอง
หญิงสาวหลายคนคิดแบบนี้ในใจ
พวกนางอยากรู้ผลแล้ว ทุกคนล้วนแต่จ้องไปที่กลางลานประลองที่น่ากลัวแบบไม่กะพริบตาเลย!
คลื่นพลังงานที่น่ากลัวะเิออกมา หลังจากผ่านไปไม่กี่อึดใจ พลังงานก็กระจายตัวออก และลมก็ค่อยๆ เบาบางลง
ทุกคนล้วนแต่มองไปที่ลานประลอง และก็พบว่า ...
ในเวลานี้เซียวหรานเสื้อผ้าขาดรุ่ยและนอนกองอยู่บนลานประลอง ผมเผ้าถูกทำลายไปกว่าครึ่ง มีเืออกที่หัว ดวงตามองบน น้ำลายฟูมปาก ท่าทางอนาถมาก ช่างแตกต่างกับความสง่างามก่อนหน้านี้แบบสุดขั้ว!
