งานศพนายอำเภอโหย่วจิ้งถูกจัดอย่างสมเกียรติ ส่วนฮูหยินรอง และอนุ อนุญาตให้ฝังในสุสานตระกูลโหย่ว จัดงานอย่างสมเกียรติตามฐานะ ส่วนองครักษ์ และบ่าวไพร่ในจวนจัดงานฝังศพให้อย่างดี พร้อมทั้งมอบเงินเยียวยาให้กับครอบครัวผู้เสียชีวิต
มีข่าวลือต่างๆ นาๆ เกี่ยวกับเื่ฆ่าล้างจวนนายอำเภอ แต่เฟิงมี่ไม่มีเวลาไปใส่ใจเื่พวกนั้น ตอนนี้นางต้องรีบเข้มแข็งให้เร็วที่สุด เพื่อกิจการค้าข้าวตระกูลโหย่วที่ยังเหลืออยู่ กลุ่มญาติของตระกูลโหย่ว สายรอง้าสมบัติตระกูล จึงเสนอให้เฟิงมี่แต่งงานใหม่กับคนในตระกูลซึ่งเป็พ่อค้า
“ในเมื่อเ้าไม่มีบุตร และเพื่อตระกูลโหย่วสามารถไปต่อได้ เ้าต้องแต่งกับ โหย่วเจา” ผู้เฒ่าตระกูลโหย่วสายรองกล่าว เขา้าให้หลานชายได้แต่งกับเฟิงมี่เพื่อหวังฮุบสมบัติ
“ไม่เคยมีประเพณีนี้ในต้าลู่ ที่ว่าพี่ชายตาย แล้วลูกพี่ลูกน้องจากบ้านรองมาแต่งต่อ”
“แต่เ้าไม่มีบุตรทายาท เ้าจำเป็ต้องแต่ง” ผู้เฒ่าตระกูลโหย่วกล่าว
“ข้าไม่แต่ง ข้าเป็ถึงฮูหยินขุนนางขั้น 7 จะให้ข้าแต่งกับพ่อค้าได้อย่างไร” เฟิงมี่เถียง
“อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ เดิมทีเ้าก็เป็ทาสในเหมืองเหล็กมาก่อน อย่าถือตัวดีไปหน่อยเลย” ท่านผู้เฒ่าตระกูลโหย่วกล่าว
“แล้วตระกูลโหย่ว มีได้ถึงทุกวันนี้เพราะใคร ถ้าไม่ใช่ข้า อย่ามาทำรู้ดี ถ้าไม่รู้จริง เชิญกลับไปได้แล้ว ส่งแขก” เฟิงมี่ถูกยั่วโทสะ และได้ทำการไล่ตะเพิดเหล่าบ้านรองไป
พวกตระกูลโหย่วสายรองพยายามไม่เลิกละกลับมาอีกครั้ง พร้อมกดดันบีบคั้นเฟิงมี่ให้แต่งงานใหม่กับคุณชายบ้านรองตระกูลโหย่ว แต่นางปฏิเสธ
“เอาอย่างนี้ท่านผู้เฒ่า ข้าหาทางออกให้ตระกูลโหย่วได้แล้ว ที่บ้านรองของพวกท่านมีเด็กชายกำพร้าตระกูลโหย่วอยู่ 1 คนใช่หรือไม่ ข้าจะรับเป็บุตรบุญธรรมเอง โดยตั้งให้เขาเป็ผู้สืบทอดตระกูล ท่านมีความเห็นว่าอย่างไร” เฟิงมี่ยื่นข้อเสนอ
“ได้! ตกลงตามนี้ วันพรุ่งนี้ข้าจะให้คนพามาส่ง” ผู้เฒ่าตระกูลโหย่วได้ยินข้อเสนอที่น่าพอใจจึงตอบตกลง แล้วกลับทันที
เพื่อให้ตระกูลยังสามารถไปต่อได้ โดยเฟิงมี่เลือกรับเด็กกำพร้าในตระกูลโหย่วรับเป็บุตรบุญธรรมแทนการแต่งงานใหม่ เด็กกำพร้าคนนี้จะกลายเป็นายน้อยตระกูลโหย่ว ซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของนาง เมื่อเขาอายุ 20 ปี บรรลุนิติภาวะทุกอย่างในตระกูลโหย่วจะตกเป็ของเขา แต่ในขณะนี้เฟิงมี่ยังคงเป็นายหญิงใหญ่อยู่ และยังใช้ฐานะฮูหยินใหญ่ต่อไป นางได้สมบัติและกิจการตระกูลโหย่วทั้งหมด และยังคงสั่งสมกำลังพลฝึกฝนเลี้ยงนักฆ่ากลุ่มใหม่อีกด้วย
ชินอ๋องกลัวว่าเฟิงมี่จะมีชีวิตลำบากหลังสามีตาย จึงมีบัญชาให้นางกลับจวนอ๋อง กลับมาเป็ท่านหญิงดังเดิม โดยก่อนหน้านี้ท่านอ๋องไม่ได้บอกใครเลยว่านางแต่งงานแล้ว อีกทั้งเฟิงมี่ยังใช้แซ่ปลอมในการแต่งงานนั่นคือแซ่หลู ดังนั้นประวัติของท่านหญิง ซู่เฟิงมี่ จึงไม่เคยแต่งงานมาก่อน
เดิมทีสตรีสูงศักดิ์ที่หายไปลำพังหลายวันจะมีมลทินด่างพร้อยไม่บริสุทธิ์ สตรีบางคนถูกแต่งงานแบบลวกๆ หรือไม่ก็ถูกจับบวชเป็แม่ชี แต่ด้วยความลำเอียงรักของชินอ๋องที่รักมารดาของนางมาก ดังนั้นจึงรักนางเอกมากด้วยเช่นกัน ท่านอ๋องจึงให้เฟิงมี่อยู่ในจวนอ๋องต่อไปจนกว่าจะหาคู่ครองที่เหมาะให้นางได้
ก่อนเฟิงมี่จะย้ายเข้าเมืองหลวง นางได้สั่งผู้ดูแลเซิน ผู้ดูแลกิจการตระกูลโหย่วคนใหม่ให้ดูแลงานทั้งหมด และยังจัดหาคนดูแลนายน้อยตระกูลโหย่ว โหย่วจินเย่ว ซึ่งอายุเพียงแค่ 10 ขวบ เขายังต้องเรียนหนังสือ และรอการเติบใหญ่เพื่อรับหน้าที่ผู้นำตระกูลต่อจากนาง ดังนั้นทุกอย่างในตระกูลโหย่วยังคงอยู่ในการควบคุมของเฟิงมี่อยู่แม้จะย้ายไปอยู่เมืองหลวงแล้วก็ตาม
เมื่อเฟิงมี่มาถึงจวนอ๋อง นางได้ไปห้องโถงใหญ่ ชินอ๋องได้สั่งให้สมาชิกครอบครัวทุกคนมารอต้อนรับการกลับมาของนาง โดยมี ชินอ๋อง ชินหวังเฟย ชายารองและอนุนับ 10 คน พร้อมทั้ง ท่านชาย และท่านหญิง พี่น้องของนางมากันครบทุกคน
“คาราวะท่านพ่อ คาราวะชินหวังเฟย คาราวะพระสนมทุกท่าน และทักทายพี่ชาย น้องสาวทุกคน” เฟิงมี่กล่าวทักทาย
“วันนี้ข้าจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับลูกสาวคนดีของข้า” ชินอ๋องตรัส
“กลับมาอย่างปลอดภัยก็ดีแล้ว” ชินหวังเฟยกล่าวทั้งที่ใที่เห็นนางเอกยังมีชีวิตอยู่
“ข้าต้องกลับมาพบท่านให้ได้อยู่แล้ว” เฟิงมี่กล่าวพร้อมสบตาไปยังพระนาง
“ข้ารู้ข่าวเ้า ข้าจึงสั่งให้คนไปเก็บกวาดห้องของเ้าให้เหมือนเดิมทุกอย่างแล้ว” ชินหวังเฟยกล่าวพร้อมสบตากลับ
“ต่อไปพี่หญิงจะแต่งงานออกไปยังไง ในเมื่อหายไปนานขนาดนี้” ท่านหญิงหนิงเหอกล่าวถากถาง นางเป็ธิดาสายตรงของชินอ๋องกับพระนางชินหวังเฟย
“ข้าย่อมไม่แต่งอยู่แล้ว เพราะข้าจะอยู่กับท่านพ่อไปอีกนาน ไม่ต้องให้น้องหญิงต้องมาเป็ห่วงหรอก” เฟิงมี่พูดตอกกลับ
“ทุกคนไปนั่งประจำที่ กินข้าวให้เยอะๆ วันนี้ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน” ชินอ๋องเห็นท่าไม่ดีจึงสั่งให้ทุกคนไปนั่งประจำจุดของตัวเอง
ในการเจอรอบนี้ชินหวังเฟย ไม่สามารถสั่งสังหารเฟิงมี่ได้อีก เพราะชินอ๋องพานางมาถึงขนาดนี้ ต้องมีข้อสงสัยในตัวพระนางเป็แน่ จึงไม่สะดวกลงมือเพราะอาจทำให้ความจริงเปิดเผย อีกทั้งท่านอ๋องยังสั่งให้องครักษ์ฝีมือดีคุ้มครองเฟิงมี่
วันถัดมาเฟิงมี่ได้ขึ้นรถม้าไปสุสานราชวงศ์ เพื่อไปคำนับศพจินฟูเหรินมารดาของนาง ซึ่งหลุมศพจินฟูเหรินจะถูกฝังรวมในบริเวณหลุมศพสนมของอ๋อง โดยชินอ๋องแต่งตั้งแม่ของเฟิงมี่ขึ้นเป็จินหวังชื่อเฟย ซึ่งแต่งตั้งหลังจากตายไปมีฐานะเป็พระชายารอง ทำให้หลุมศพถูกสร้างขึ้นใหญ่กว่าหลุมศพสนมคนอื่นๆ บ่งบอกว่าชินอ๋องยังรักนางแม้นางจะตายจากไปแล้ว
“ท่านแม่ ลูกอัคกตัญญูไม่สามารถล้างแค้นให้ท่านได้ สักวันข้าจะทำให้นางชดใช้ในสิ่งที่นางทำ” เฟิงมี่กล่าวทั้งน้ำตา ร้องไห้จนตาแดงก่ำ
“ท่านหญิงหยุดร้องไห้เถิดเ้าค่ะ เดี๋ยวจะเสียสุขภาพเอาได้ ข้าน้อยเชื่อว่าท่านหญิงต้องทำสำเร็จ” ทู่จื่อบ่าวคนสนิทที่ติดตามมาจากอำเภอเจี้ยนเค่อพูดปลอบใจเฟิงมี่ นางได้ถูกแต่งตั้งจากบ่าวรับใช้ให้เป็นางกำนัลในจวนอ๋อง ตำแหน่งได้มาโดยเฟิงมี่เป็ผู้ขอร้องชินอ๋อง
“ใช่ ข้าต้องทำให้สำเร็จ สังหารนางให้ได้” เฟิงมี่กล่าวแล้วคำนับหลุมศพ
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้