“อาจา....... เอ่อ พี่หยวนเชว่ ท่านศึกษาดินปืนเหรอครับ?”
“ไร้สาระน่า ข้าเป็นักปรุงยาที่ยอดเยี่ยมที่สุด ไม่ว่าจะเป็ยาอะไรก็ศึกษาทั้งหมดนั่นแหละ จะซื้อก็รีบซื้อ ถ้าไม่มีเงินก็รีบไสหัวไปซะ ถ้าหวังว่าพี่ชายจะให้เ้าฟรีๆล่ะก็ ไม่มีทางซะล่ะ” หยวนเชว่สูดหายใจเข้าจมูกอย่างแรง พูดออกมาอย่างหมดความอดทน
ดินปืนก็เป็ยางั้นเหรอ? เย่เทียนเซี่ยมองชายชราที่เตะสามัญสำนึกของเขาออกไปเหมือนลูกบอลอย่างชื่นชม และเมื่อเขามองไปยังไอเทมพวกนี้แล้ว ความชื่นชมอันเต็มเปี่ยมก็เกือบจะเปลี่ยนเป็ความดุร้าย.......
ไฟแช็ก : หยวนเชว่เรียนรู้หลักวิศวกรรมมาจากที่แห่งใดไม่ทราบได้ เขาได้สร้างไฟแช็กขึ้นมา ไม่ใช่ไอเทมที่มีไว้ขาย แต่ถ้าสามารถเหมาซื้อประทัดคู่และแซ่ั์ทั้งหมดที่หยวนเชว่ผลิตขึ้นมาได้ หยวนเชว่จะแถมไฟแช็กนี้ให้เป็ของขวัญพรีเมียม
ไอเทมที่ไม่ได้เอาไว้ขาย......... เหมาทั้งหมด....... แถมให้ฟรี....... ถ้าไม่มีไฟแช็กแล้วจะจุดประทัดได้ยังไง? แล้วจะจุดติดไหมเล่า!! สิ่งที่ชายชราพูดออกมาจริงๆคือ...... แกจะต้องซื้อมันทั้งหมด ถ้าซื้ออันเดียวก็ไม่ต้องซื้อ เพราะขายไปก็ไร้ประโยชน์ นอกจากแกจะเป็นักเวทย์ธาตุไฟอ่ะนะ
แม้ว่าหยวนเชว่จะศึกษาเกี่ยวกับประทัดอย่างหยาบๆ แต่ในใจของเย่เทียนเซี่ยลึกๆแล้วก็ต้องยอมรับความแข็งแกร่งของไอเทมสองอย่างนี้ มันคืออาวุธพิฆาตที่จะทำให้เขาผ่านการทดสอบระดับนรกแบบยังมีชีวิต!
เย่เทียนเซี่ยลูบกระเป๋าของตัวเองไปมา เงยหน้ามองหยวนเชว่แวบหนึ่งแล้วเดินออกไปจากร้านอย่างเงียบๆ เหลือไว้เพียงหยวนเชว่ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวังจ้องมองมาจากตรงนั้น แต่ผ่านไปเพียงชั่วครู่เย่เทียนเซี่ยก็เดินกลับเข้ามาใหม่..... เขาเดินไปเดินมาอยู่นานจนในที่สุดก็ตัดสินใจบากหน้าไปยังตู้ขายของนั่น ตอนนี้เขามีเงิน 100 เหรียญทองที่ได้จากการหลอกล่อพันธมิตรใบไม้สีชาติ ทั้งเนื้อทั้งตัวเขามีเงินอยู่ 183 เหรียญทอง ซึ่งไม่ใช่จำนวนที่ผู้เล่นธรรมดาจะเก็บสะสมได้และถือเป็จำนวนมหาศาลด้วยเช่นกัน ภายในกระเป๋าของเขา........ภายใต้ค่าโชค 10 หน่วย ในเวลาอาทิตย์กว่าๆจากการกวาดล้างหมาป่าดุร้ายและหมาป่าโลหิต ไปจนถึงการกวาดล้างหมาป่าเวทย์ที่อยู่ในส่วนลึกสุดของหุบเขาหมาป่า ไอเทมในกระเป๋าของเขานับวันก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนตอนนี้เขามีไอเทมมากกว่า 30 ชิ้นแล้ว อีกทั้งส่วนมากยังไม่ใช่ไอเทมระดับขาวที่ขายอยู่ทั่วไปในร้ายขายของ ไอเทมทั้งหมดนี้มีสิบกว่าชิ้นที่เป็ไอเทมระดับเหล็กกล้าที่มาพร้อมคุณสมบัติบางอย่าง และยังมีไอเทมทองแดงอีกสี่ชิ้นที่สามารถทำให้ผู้คนตาลุกเป็ไฟและก่อให้เกิดการแย่งชิงกันได้ ในเมืองเริ่มต้นที่เหรียญทองหายากเช่นนี้ ราคาของไอเทมทองแดงระดับประมาณเลเวล 10 แย่สุดก็น่าจะอยู่ที่ 100 เหรียญทองขึ้นไปแม้จะไม่มีราคากลางก็ตาม
ขอเพียงเย่เทียนเซี่ยเดินไปที่หน้าประตูเมืองแล้วะโออกมาว่า “้าขายไอเทมทองแดงเลเวล 10” เขาคงถูกห้อมล้อมด้วยคนกลุ่มใหญ่ในชั่วพริบตา โดยเฉพาะพวกที่้าจะพัฒนาความสามารถของตัวเองและพวกสมาคมการค้า เ้าเด็กอ้วนที่ไม่สนเื่เงินพวกนี้คงจะทำการปล้นเขาโดยอัตโนมัติ ไอเทมระดับทองแดงสี่ชิ้นสามารถทำให้เขากลายเป็มหาเศรษฐีในเมืองเริ่มต้นหมายเลข 60001 ได้ แต่ก็เหมือนกับพ่อค้าขายผักที่ไปขายของในตลาดสดเป็ครั้งแรก ต่อให้เย่เทียนเซี่ยไปยืนอยู่หน้าประตูเมืองครึ่งค่อนวันเขาก็คงไม่ปริปากพูดออกมาซักแอะ
หรือจะพูดอีกอย่างก็คืออารมณ์ของเขาเองก็ไม่เหมาะกับสิ่งนี้
เย่เทียนเซี่ยเดินกลับมาตรงหน้าของหยวนเชว่อีกครั้ง เขานำค้อนระดับทองแดงของผู้พิทักษ์ออกมา เสียงตึ้งดังขึ้นมาเมื่อเขาวางมันลงบนโต๊ะ มันไม่ใช่ค้อนธรรมดา รูปรางของมันมีลักษณะกลมและยังเต็มไปด้วยหนาม ถ้าหากไปจับอย่างไม่ระวังผลที่ตามมาอาจเกินจะคาดเดา
ใบหน้าหยิ่งผยองตลอดมาของหยวนเชว่ตอนนี้เปลี่ยนเป็ซีดเผือด ตัวของเขาแทบตกเก้าอี้ เขารีบถอยออกมาแล้วพูดออกไปเสียงสั่น “ม...ม....มี....มีอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยๆจากันนะ.....ข้า....ข้าเตือนเ้าไว้ก่อน ปีก่อนข้าเป็ปรมาจารย์เวทย์เลเวล 100 เชียวนะ เ้า....เ้า..... ต่อให้เ้าเอาไอ้นี่มาอีกร้อยอันข้าก็ไม่กลัวหรอก....”
เย่เทียนเซี่ยสีหน้ามืดครึ้ม........ เ้าแก่นี่ไม่รู้รึไงว่าผู้เล่นไม่สามารถโจมตี NPC หลักได้น่ะ!?
“ไม่ต้องตื่นเต้นไปครับ ท่านเข้าใจผิดแล้ว คืออย่างนี้นะครับ เหรียญทองที่ผมมีมันไม่พอ เกรงว่าจะซื้อของของท่านจำนวนมากขนาดนี้ไม่ไหว ดังนั้นสามารถใช้ของที่ผมมีแลกเปลี่ยนแทนได้ไหมครับ...... ท่านดูสิ ค้อนอันนี้เป็ยังไงบ้าง? นี่เป็ค้อนระดับทองแดงที่เพิ่มพลังโจมตีขึ้นตั้ง 20 หน่วยเชียวนะ จะเอาไปปล้นสะดมก็ได้ หรือจะใช้ฆ่าคนก็ดี......”
“ติ๊ง!” สีหน้าของหยวนเชว่ผ่อนคลายลง เขารีบกระแอมไอออกมาสองครั้งเพื่อปกปิดความลนลานที่เพิ่งจะแสดงออกมา ปัดฝุ่นบนตัวไปมา ระหว่างนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็ทางการขึ้น เขาใช้มือลูบไล้ค้อนระดับทองแดงนั่นและใช้สายตามองเย่เทียนเซี่ยแวบหนึ่งอย่างระมัดระวังก่อนจะพูดออกมา “เดิมทีพี่ชายขายของมาไม่เคยให้เครดิตใคร ไม่มีการจำนำด้วย....... แต่เ้าคือคนที่เ้าเมืองแก่ตายยากนั่นให้มาหาข้า ค้อนอันนี้......อื้ม ค้อนอันนี้ก็ไม่เลว คิดให้เ้า 50 เหรียญทองแล้วกัน”
50 เหรียญทอง........ เมื่อเทียบกับผู้เล่นในตลาดที่ไม่มีราคากลางแล้วยังถือว่าต่ำกว่าอย่างน้อยสามถึงสี่เท่า แต่เมื่อคิดถึงของที่จะซื้อได้จากร้านช่างตีเหล็กหวังราคาเพียงแค่ 10 เหรียญทองเย่เทียนเซี่ยก็ได้แต่อดทน เขาคำนวณราคาของไอเทมหายากเ่าั้ และคิดทบทวนเงินในกระเป๋าอีกครั้ง ในที่สุดก็กัดฟันหยิบรองเท้าที่ทอแสงระดับทองแดงออกมาอีกหนึ่งคู่ บนตัวรองเท้ายังสลักเป็รูปหัวหมาป่าที่ดุร้ายสองหัว มันคือรองเท้าหมาป่าเวทย์เลเวล 10ที่ดรอปออกมาจากหมาป่าเวทย์ มันไม่เพียงมีคุณสมบัติที่เยี่ยมยอด แต่ยังมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยมด้วย ถ้าใครได้สวมรองเท้าคู่นี้เดินออกไปข้างนอกไม่ต้องสงสัยเลยว่าคงจะดึงดูดได้ทั้งสายตาชื่นชมและอิจฉาริษยา
“ท่านดูรองเท้าคู่นี้อีกทีสิ.......นี่ไม่ใช่รองเท้าธรรมดาๆนะครับ ดูคุณสมบัติของมันสิ รูปร่างของมันด้วย ถ้าท่านสวมไว้บนเท้าของท่านล่ะก็ จะเพิ่มคุณสมบัติความเร็วในการเคลื่อนที่อีก 5 หน่วยด้วย นี่จะทำให้ท่านเหมือนติดปีกเลยนะครับ จากนี้ต่อไปเวลาขึ้นไปเก็บสมุนไพรบนเขาถ้าเจอเื่ไม่คาดฝันก็แค่วิ่งหนี อีกทั้ง.....”
“70 เหรียญทอง!”
“ท่านลองดูหมวกแฟนซีนี่อีกสิครับ......”
“50 เหรียญทอง!”
“ยังมีนี่อีกครับ สนับข้อมืออันยอดเยี่ยมชิ้นนี้ท่านไม่ได้หาซื้อได้ง่ายๆนะครับ.....”
“60 เหรียญทอง......”
ไอเทมทองแดงสี่ชิ้นที่มีอยู่กับตัวทั้งหมดถูกใช้เป็ของจำนำกับหยวนเชว่อย่างไร้ค่า เมื่อเงินจากการจำนำได้มากถึง 230 เหรียญทอง ในที่สุดเย่เทียนเซี่ยก็ถอนหายใจออกมายาวๆ เขานำเงินอีก 170 เหรียญทองออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นไปตรงหน้าของหยวนเชว่ “นี่คือเงิน 170 เหรียญทอง ทั้งหมดรวมเป็ 400 เหรียญทอง ผม้าน้ำยาฟื้นฟู ประทัดคู่ และแซ่ั์ของท่าน ทั้งหมดครับ”
เมื่อมองไอเทมทองแดงในมือและเหรียญทองที่กองระยิบระยับอยู่ตรงหน้าดวงตาของหยวนเชว่ก็กลายเป็ขีดเล็กๆ เขาโกยรายได้ทั้งหมดเข้าสู่อ้อมแขนอย่างรอแทบไม่ไหวพลางยิ้มกว้างก่อนจะพูดออกมา “น้องชาย นี่เพียงพอแล้ว....... โอ้ว ของทั้งหมดนี้เป็ของเ้าแล้ว ถ้าคราวหน้ามาซื้อของร้านพี่ชายอีก พี่ชายจะลดทุกอย่างให้เ้า 0.3% เลย”
“ติ๊ง! ท่านใช้เงินไป 170 เหรียญทอง ได้รับไอเทมพิเศษ : น้ำยาฟื้นฟูพิเศษไร้ชื่อ 10 ขวด, ประทัดคู่ 20 ชิ้น, แซ่ั์ 5 ชิ้น......และของสมนาคุณเป็ไฟแช็ก 1 ชิ้นค่ะ”
ไฟแช็ก : ไอเทมชนิดหนึ่งที่สามารถใช้จุดไฟได้ ต้องเป็วิศวกรขั้นต้นจึงจะสามารถผลิตได้
จำนวนครั้งที่สามารถใช้ได้ : 200/200
-------------------------------------
-------------------------------------
(มีหมอชาวจีนคนหนึ่งทำงานอยู่ในชนเผ่าหนึ่งในแอฟริกา มีวันหนึ่งหัวหน้าเผ่าพื้นเมืองมาหาเขาด้วยความโกรธ แล้วพูดว่า “ทำไมหนึ่งในภรรยาของฉันถึงได้คลอดลูกผิวเหลืองออกมาได้” หมอคนนั้นตื่นตระหนกมาก คิดแล้วคิดอีกก่อนจะพูดออกไปว่า “ท่านดูแกะข้างนอกนั่นสิ แกะพวกนั้นล้วนเป็สีขาวทั้งหมด มีแค่ตัวนั้นที่เป็สีดำ.......” หัวหน้าเผ่ายกปืนขึ้นจ่อหมอคนนั้นแล้วพูด “ขอแค่แกไม่พูดออกไป เื่ของแกและภรรยาของฉันก็ถือว่าแล้วกันไปซะ”)
(...........มีคนบอกว่านี่เป็ตลกร้าย ดาวอังคารไม่เข้าใจ.......มีคนเข้าใจไหม? ，มีไหม มีไหม๊!?)
