เมื่อน้ำมันร้อนได้ที่แล้ว เธอก็นำชิ้นไก่มาคลุกแป้ง โดยคลุกให้แป้งััชิ้นไก่อย่างทั่วถึง และสะบัดแป้งออก ก่อนนำไก่ไปจุ่มน้ำผสมแป้งที่เตรียมไว้ โดยจุ่มแป๊บเดียวแล้วดึงขึ้นเลย แล้วก็นำไก่ไปชุบแป้งให้ทั่วอีกรอบ สะบัดแป้งออก ก่อนจะนำไก่ลงหม้อทอดทันที
หลังจากนั้นก็หันมาทำไก่ชิ้นที่สองตามขั้นตอนเดิมคือ คลุกแป้ง สะบัดแป้ง จุ่มน้ำ คลุกแป้ง สะบัดแป้ง และทอด โดยมีพ่อและแม่ยืนมองอยู่ข้าง ๆ ด้วยความสนใจ หลังจากนั้นทั้งสองก็ลองทำบ้างภายใต้การแนะนำอย่างใกล้ชิดของอนงค์กานต์
ไก่ทอดแต่ละชิ้นใช้เวลาทอดประมาณสิบห้านาที ไก่ทอดที่ออกมาจะเหลืองสวยและสุกทั่วชิ้นไก่ เมื่อเห็นว่าได้ที่แล้ว อนงค์กานต์ก็ให้พ่อช่วยตักไก่ออกมาพักให้สะเด็ดน้ำมัน
ไก่ทอดที่ได้ออกมาเป็สีเหลืองอร่าม แป้งเป็เกล็ดสวย ดูฟูและกรอบมาก ที่สำคัญคือให้กลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วบ้าน เล่นเอาสามพ่อแม่ลูกถึงกับกลืนน้ำลายกันเลยทีเดียว
"แม่จ๋า เดี๋ยวนิดเทน้ำจิ้มไก่ให้ แม่ลองชิมฝีมือนิดดู" อนงค์กานต์หันมาหยิบถ้วยใบเล็กและเปิดขวดน้ำจิ้มไก่เทลงไปเล็กน้อย ก่อนยื่นให้ผู้เป็มารดา "ไก่ยังร้อน แม่ใช้มีดตัดเลยดีกว่าค่ะ" พลางยื่นมีดกับส้อมให้แม่
อนงค์ใช้มีดตัดเข้าไปในเนื้อไก่ เสียงแป้งที่ัักับมีดให้ความรู้สึกที่กรอบร่วนดีมาก และเมื่อตัดลึกเข้าไปในชิ้นไก่และแบะออก ก็เห็นเนื้อไก่ที่ขาวนุ่ม มีควันที่แสดงถึงความร้อนกระจายพุ่งออกมาพร้อมกลิ่นที่หอมละมุน ไก่แม้จะชิ้นใหญ่มาก แต่กลับสุกอย่างทั่วถึงทั้งชิ้น และเมื่อตัดขึ้นชิมแล้ว อนงค์ถึงกับตะลึง แป้งที่เคลือบไก่นั้นกรอบมาก ไม่มีความรู้สึกถึงความแข็งเคี้ยวยากเลย และเมื่อผ่านความกรอบของแป้งไปก็ััถึงความนุ่มของชิ้นไก่ และมีรสชาติที่กลมกล่อมมาก เค็มนิด ๆ หอมพริกไทย ไม่ให้ความรู้สึกเลี่ยนเลยสักนิด
"เป็ไงบ้าง" กานต์มองพลางลุ้นไปกับอนงค์ด้วย ขณะที่อนงค์กานต์ก็จ้องแม่เขม็งเช่นกัน
"อร่อยมากพี่ กินเปล่า ๆ แบบไม่จิ้มยังอร่อยเลย แต่ถ้าจิ้มแล้วก็จะมีรสหวานเพิ่มขึ้น ยิ่งกลมกล่อมมากไปอีก พี่ลองดูสิ" อนงค์ใช้ส้อมจิ้มไก่ทอดชิ้นเล็กส่งให้ถึงปากผู้เป็สามี กานต์อ้าปากรับและเคี้ยวอยู่ครู่ก่อนเบิกตาโตมองไปยังลูกสาว "นิด อร่อยมากลูก แบบนี้ขายได้แน่" พลางเอื้อมไปหยิบส้อมจากมือภรรยา และจิ้มไก่กินอีกครั้ง คราวนี้เลือกที่จะจิ้มน้ำจิ้มไก่ด้วย "จิ้มน้ำจิ้มแล้วก็ยิ่งอร่อยนะ หวานแบบนี้เด็ก ๆ น่าจะชอบ" กานต์พูดชมไม่หยุดปาก อนงค์กานต์ถึงกับยิ้มหน้าชื่นเลยทีเดียว
"จิ้มกับซอสมะเขือเทศหรือซอสพริกก็ได้นะคะพ่อ แต่บ้านเราหายากหน่อย มีแต่น้ำจิ้มไก่เท่านั้น" น้ำจิ้มทั้งสองอย่างค่อนข้างหายากตามเขตอำเภอเนื่องจากไม่นิยมกินกัน จะหาซื้อได้ก็ต้องเข้าเมืองเท่านั้น เธอเลยตัดปัญหา เลือกเฉพาะน้ำจิ้มไก่อย่างเดียว
"เท่านี้ก็อร่อยแล้วลูก ไม่จิ้มยังอร่อยเลย" อนงค์พูดเสริมให้กำลังใจลูกสาว
"พ่อกับแม่ลองสูตรสมุนไพรด้วยสิจ๊ะ" อนงค์กานต์เลื่อนไก่ทอดสมุนไพรสดมาให้พ่อกับแม่ลองด้วย
สูตรสมุนไพรยังคงรสชาติที่กลมกล่อมและแป้งกรอบร่วนเหมือนกัน แต่ที่โดดเด่นออกมาคือกลิ่นหอมของกระเทียมและตะไคร้ที่แทรกซึมอยู่ในเนื้อไก่ ช่วยกระตุ้นความอยากอาหารได้อย่างดีมาก สามารถกินรวดเดียวหมดชิ้นได้เลยทีเดียว
"สูตรนี้เหมาะกินกับข้าวเหนียวมากเลยนิด" อนงค์ชอบมาก
"ใช่ มีข้าวเหนียวแล้วก็น้ำพริกนะ เด็ดเลย" กานต์สนับสนุน
"สูตรนี้น่าจะถูกปากผู้ใหญ่มากกว่า กินเป็กับข้าวได้ แต่สูตรแรกพ่อว่าเด็ก ๆ น่าจะชอบ เพราะกลิ่นสมุนไพรไม่แรง และเหมาะจะกินเปล่า ๆ มากกว่ากินกับข้าว ถูกใจเด็กและวัยรุ่นนักล่ะ"
