ในช่วงสิบวันแรกของฤดูร้อนสองปีต่อมา เหอตังกุยนั่งอยู่ใต้เถาวัลย์องุ่นในจวนถั่วแดงเมืองเถียนสุ่ย กำลังป้อนโจ๊กนมให้เด็กสองคน พลางอ่านจดหมายที่ชิงเอ๋อร์ส่งมาจากเมืองหลวงไปด้วย        ผมยาวสลวยที่ไม่ทันรู้ตัวก็ยาวจนเกือบจะถึงหัวเข่าแล้ว เส้นผมที...