ใต้หน้าผาชันแห่งหนึ่ง เย่เฟิงซึ่งสวมหน้ากากโม่จิ่วเกอนั่งพิงผนังหินกับจูไป่เหนี่ยว
แน่นอนว่าจูไป่เหนี่ยวยังใส่ชุดสีน้ำเงินเข้มสภาพซอมซ่อ ทว่าตอนนี้ชุดของเขากลับขาดรุ่งริ่งชัดเจน โดยเฉพาะรูใหญ่บริเวณหน้าอกซึ่งชุ่มเืสีแดงฉาน สีหน้าขาวซีดอีกทั้งดูเ็ปทรมาน คนตรงหน้าสภาพย่ำแย่กว่าที่เย่เฟิงคาดไว้เสียอีก
“นายรับปากฉันเื่หนึ่ง แล้วหญ้าหลิงซีต้นนี้จะเป็ของนาย” จูไป่เหนี่ยวพยายามคลำแผลบนอกของตัวเอง ก่อนหยิบหญ้าสีฟ้าต้นหนึ่งอย่างยากลำบาก แม้แต่รากของมันก็ติดมาด้วย ความยาวเทียบเท่าแขนข้างหนึ่งของผู้ใหญ่ มีเจ็ดถึงแปดใบ สีฟ้าของมันสวยงามมาก
เมื่อเย่เฟิงเห็นก็ต้องตกตะลึง มันคือหญ้าเจียหลานหลิงที่อยู่ในโลกเทวะ นึกไม่ถึงเลยว่าเมื่อมาอยู่ที่โลกนี้จะถูกเรียกว่าหญ้าหลิงซี หากดูดซับพลังฟ้าดินจากหญ้าเจียหลานหลิงที่โตเต็มที่จะทำให้ผู้ฝึกวิถีเซียนเลื่อนระดับพลังลมปราณได้ถึงสามปี!
มันเป็หญ้าจิติญญาที่มีประสิทธิภาพดีกว่าหญ้าจินเย่เสียอีก หญ้าจินเย่จะต้องใช้เวลาเติบโตนานถึงสามสิบปีจึงจะให้ผลลัพธ์เช่นเดียวกับหญ้าหลิงซี ต่อให้อยู่ในโลกเทวะ เื่นี้ก็แทบเป็ไปไม่ได้ เนื่องจากผู้ฝึกวิถีเซียนค้นหามันไปทั่ว เพียงเติบโตได้ไม่กี่ปีก็ถูกเก็บจนไม่เหลือแล้ว
ต้นหญ้าที่นำมาใช้เลื่อนขั้นพลังลมปราณได้เรียกว่า ‘หญ้าจิติญญา’ ส่วนต้นหญ้าที่ใช้เลื่อนขั้นพลังลมปราณไม่ได้เรียกว่า ‘สมุนไพร’ คุณค่าของสองสิ่งนี้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
บนโลกนี้มีหญ้าจิติญญาอยู่ไม่กี่ชนิด แต่ทุกชนิดสามารถเลื่อนขั้นพลังลมปราณให้ผู้ฝึกแต่ละคนได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น และนี่เป็เหตุผลที่เย่เฟิงใขนาดนี้ หญ้าเจียหลานหลิงเมื่ออยู่ในโลกเทวะถือว่าเป็ของล้ำค่ายิ่งกว่าหินจิติญญาเสียอีก เขาจึงไม่เคยคิดเลยว่าจะยังมีหญ้าเจียหลานหลิงอยู่บนโลกนี้
ต้นหญ้าเจียหลานหลิงที่อยู่ตรงหน้าใกล้โตเต็มที่แล้ว หากเย่เฟิงดูดซับพลังฟ้าดินในนั้นได้ทั้งหมด เขาจะสามารถเลื่อนระดับพลังลมปราณได้ถึงสี่ปีหรือสูงกว่านั้น
“ระยะห่างห้าปีใกล้เข้ามาอีกก้าวหนึ่งแล้ว...” ในใจเย่เฟิงตื่นเต้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทว่าสีหน้าที่แสดงออกกลับดูเหมือนไม่แยแส เพราะว่าของยังอยู่ในมือจูไป่เหนี่ยว เขาไม่สามารถแสดงสีหน้ายินดีก่อนเวลาอันควรได้ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อีกฝ่ายโจมตีก่อนตาย แม้คนตรงหน้าจะาเ็หนัก แต่ยังหลบมีดบินจากคนคนนี้ได้ยากอยู่ดี
“ถ้านายทำไม่ได้อย่างที่พูด ฉันก็ยินดี... แค่ก... แค่ก... ทำลายมันทิ้ง!” จูไป่เหนี่ยวไอขณะพูด เขากำหญ้าเจียหลานหลิงไม่ยอมปล่อย
“คุณบอกมาเถอะ ทำไมถึงกลายเป็แบบนี้?” เย่เฟิงอยากรู้เล็กน้อย หากผู้ชายคนนี้ต้องตกอยู่ในสภาพนี้เพื่อหญ้าเจียหลานหลิง นั่นย่อมไม่คุ้มค่าแม้แต่น้อย สิ่งนี้ทำให้เขานึกถึงครั้งแรกที่ได้เจอหลงหว่านเอ๋อร์ อีกฝ่ายก็ตกอยู่ในสถานการณ์ไม่ต่างกัน
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทำไมนายถึงอยากไปสุสานโบราณ แต่ขอแค่นายช่วยฉันฆ่าคนคนหนึ่ง...” จูไป่เหนี่ยวพิงผนังหินแล้วเงยหน้ามองท้องฟ้า แววตาของเขาเศร้าสลด นักล่าหลุมศพค่อยๆ เล่าเื่ราวของเขา
เมื่อสิบปีก่อนจูไป่เหนี่ยวเป็เพียงหัวขโมยทั่วไปที่ขโมยของตามสุสาน จนกระทั่งมีโอกาสช่วยผู้าุโคนหนึ่งโดยบังเอิญ อีกฝ่ายจึงถ่ายทอดวิธีการต่อสู้ชนิดหนึ่งให้อย่างผิวเผิน รวมถึงการใช้อาวุธลับ นับแต่นั้นร่างกายของเขาก็แข็งแรงขึ้น สำรวจสุสานโบราณได้คล่องแคล่วตามที่ใจคิด ภายในไม่กี่ปีก็สามารถเก็บเกี่ยวทรัพย์สินได้ไม่น้อย น่าเสียดายที่เงินทั้งหมดหลายสิบล้านต้องสูญไปเพราะผู้หญิงที่เขารัก
เธอชื่อตู้เจวียน เป็ลูกศิษย์สำนักอิ่นเซียน ปัจจุบันนับเป็หนึ่งในสิบสำนักใหญ่ ตั้งอยู่ที่ถ้ำคั่วชางซานซึ่งเป็หนึ่งในสิบสถานที่วิเศษ ศิษย์สำนักนี้ชำนาญด้านอาวุธลับซึ่งคล้ายคลึงกับการใช้อาวุธลับของจูไป่เหนี่ยว
ก่อนหน้านั้นไม่นาน ขณะสำรวจซากสุสานโบราณของราชวงศ์ซางทีู่เาฉางไป๋ เขาก็ค้นพบหญ้าหลิงซีที่กำลังจะเติบโตเต็มที่ ด้วยความดีใจชั่ววูบ เขาถ่ายรูปเป็หลักฐานก่อนส่งให้ตู้เจวียน หญ้าหลิงซีถือเป็สิ่งล้ำค่าอย่างยิ่ง เพียงปรากฏก็ทำให้เกิดศึกนองเืเพื่อแย่งชิงมันได้!
และนี่เป็สิ่งที่ทำให้ความฝันในตอนแรกของทั้งคู่เป็จริง มีทรัพย์สมบัติมากพอที่จะพเนจรไปได้ทุกที่ ให้ตู้เจวียนหลุดพ้นจากข้อผูกมัดของสำนักอิ่นเซียน
หลังจากจูไป่เหนี่ยวออกมาแล้วก็เปิดเผยข่าวการมีอยู่ของหญ้าหลิงซีให้วิหารดาบ์และคนตระกูลหลง แม้ทั้งสองฝั่งจะไม่ได้มีพลังการต่อสู้แข็งแกร่งที่สุด ทว่าพวกเขามีเงินมากที่สุด จูไป่เหนี่ยวจึง้าเสนอราคาให้ทั้งสองฝั่ง และรอให้หญ้าหลิงซีเติบโตเต็มที่ก่อนขายมันออกไป
น่าเสียดาย ไม่รู้เพราะอะไรข่าวหญ้าหลิงซีถึงแพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว คนทั่วสารทิศต่างมุ่งไปูเาฉางไป๋ จูไป่เหนี่ยวพยายามก่อร่างสร้างตัว แต่เมื่อเจอสถานการณ์เช่นนี้ก็จนปัญญา คงไม่สามารถรับผลประโยชน์จากหญ้าหลิงซีแล้ว จึงตัดสินใจหาเงินสักสิบล้านก่อน สุดท้ายค่อยกลับมาูเาฉางไป๋เพื่อลองเสี่ยงโชค
ถ้าเขาได้หญ้าหลิงซีมาก็จะนำมันไปขาย หากไม่ได้ก็จะหอบเงินสิบล้านหนีไปไกลแสนไกลพร้อมตู้เจวียน
แต่เมื่อมาถึงเมืองหลินเจียง ก็ได้รับข้อความจากตู้เจวียน เธอเองก็มาถึงูเาฉางไป๋แล้ว! เขากังวลใจมาก จึงแยกจากเย่เฟิงแล้วตรงเข้าูเา
เพียงไม่นานก็เจอหญิงคนรัก แล้วพาเธอไปบริเวณที่มีหญ้าหลิงซี โชคดีที่มันอยู่ในสถานที่ลับตาจึงยังไม่ถูกคนอื่นค้นพบ แต่ใน่สำคัญกลับมีชายหนุ่มรูปงามจากสำนักอิ่นเซียนะโออกมา ร่วมมือกับตู้เจวียนโจมตีเขา!
จูไป่เหนี่ยวรู้ในวินาทีนั้นว่าตนถูกคนรักหักหลัง เธอสมคบคิดกับไอ้หน้าหล่อนั่นมาก่อนแล้ว! นักล่าหลุมศพผู้ปวดใจรีบหลบหนีพร้อมหญ้าหลิงซี สำนักอิ่นเซียนมีชื่อเสียงด้านการใช้อาวุธลับ ตู้เจวียนและหนุ่มหน้าหล่อต่างใช้อาวุธลับไล่ล่าเขา
แม้ถูกไล่ล่ามาตลอดทาง แต่ด้วยประสบการณ์มากมาย จูไป่เหนี่ยวจึงสามารถสลัดอีกฝ่ายได้ในที่สุด ทว่าโดนอาวุธลับสองชิ้นที่กลางอกจนเส้นเืหัวใจฉีกขาด ดังนั้นตอนนี้เขาเหลือเวลาอยู่ไม่ถึงสองชั่วโมงแล้ว
“เ้าหมอนั่น... แค่กๆ ชื่อหลี่จวิ้นหลง มันเป็ศิษย์รุ่นเยาว์ที่ได้รับการฝึกฝนอย่างหนักของสำนักอิ่นเซียน... นับเป็อัจฉริยะด้านการใช้อาวุธลับเลยทีเดียว... แค่กๆ... นายต้องช่วยฉัน... ฆ่ามันซะ...” จูไป่เหนี่ยวกระอักเื เขามองเย่เฟิงด้วยสายตาแรงกล้า “ด้วยความแข็งแกร่งของกระบี่ที่นายใช้สังหารทานหลางเจี้ยน... แล้วยังได้ดูดซับพลังจากหญ้าหลิงซีอีก... หลี่จวิ้นหลงต้องไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนายแน่!”
“แล้วตู้เจวียนล่ะ?” เย่เฟิงถามเสียงต่ำ
“ปล่อย... ปล่อยเธอไปเถอะ...”
ยิ่งเวลาผ่านไปจูไป่เหนี่ยวก็ยิ่งประคองตัวเองไม่ไหว คำพูดล้วนไม่ต่อเนื่อง เืสีแดงสดตรงหน้าอกเริ่มขยายวงกว้าง ไหลออกมามากขึ้นเรื่อยๆ
“เข้าใจแล้ว ผมรับปากคุณ” เย่เฟิงพยักหน้าพร้อมเอ่ยเสียงต่ำ
จูไป่เหนี่ยวคงยังมีความรู้สึกลึกๆ ต่อตู้เจวียน แม้ชีวิตจะขมขื่นกับการถูกหักหลัง เขาก็ยังไม่คิดแค้นเธอ
“รีบดูดซับพลังเร็วเข้า... พวกมันไล่ตามมาแล้ว... ฉันจะช่วยถ่วงเวลาให้...” ทันทีที่หูของจูไป่เหนี่ยวรับรู้อะไรบางอย่าง เขาก็รีบยัดหญ้าเจียหลานหลิงใส่มือเย่เฟิงพร้อมเร่งเร้า
ระดับพลังลมปราณของเย่เฟิงไม่ดีเท่าจูไป่เหนี่ยว แม้แต่ความไวของประสาทััก็ยังเทียบเขาไม่ได้ เมื่ออีกฝ่ายพูดจบ ชายหนุ่มก็รีบรับหญ้าเจียหลานหลิงมา
บรรลุเป้าหมาย!
ตราบใดที่มีสิ่งนี้อยู่ในมือก็สามารถจัดการทุกอย่างได้ง่ายๆ หากเปลี่ยนเป็คนอื่น หลังได้สิ่งนี้ ก็คงคร้านจะสนใจอย่างอื่นแล้ว แต่เย่เฟิงไม่ใช่คนอย่างนั้น
ในฐานะลูกผู้ชาย เขาต้องรักษาสัญญา!
เขาถือหญ้าเจียหลานหลิงพลางกวาดตามองรอบๆ เพียงไม่นานก็พบเนินลาดชันและพืชพรรณรกทึบห่างจากที่นี่สิบกว่าเมตร ง่ายต่อการหลบซ่อน จึงรีบะโข้ามไปทันที แล้วแอบซ่อนตัวอยู่เงียบๆ ทิ้งจูไป่เหนี่ยวอยู่ด้านนอกเพียงคนเดียว
ตอนนี้ไม่ใช่เวลาสนใจความรักลึกซึ้งระหว่างชายหญิง เย่เฟิงเสียเวลามากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว ทั้งยังรู้อาการาเ็ของจูไป่เหนี่ยวดีว่าไม่สามารถช่วยชีวิตเขาแล้วจริงๆ
ไม่นานนักเสียงฝีเท้าแ่เบาของชายหญิงคู่หนึ่งก็ใกล้เข้ามา ก่อนทั้งคู่จะพุ่งมาอย่างรวดเร็ว!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้