บทที่ 37: โลหิตหนึ่งหยด ความจริงหมื่นส่วนสายลมยามค่ำคืนพัดผ่านศาลาริมทะเลสาบหอบเอาความเย็นยะเยือกมาปะทะร่างที่สั่น เทาของเหลียนฮวา แต่นางกลับไม่รู้สึกถึงความหนาวเหน็บภายนอกเลยแม้แต่น้อย เพราะความเย็นเยียบที่กัดกินอยู่ภายในใจของนางนั้น...รุนแรงกว่าเป็...