สวี่ฮุ่ยมองดู นี่ไม่ใช่อาจารย์ใหญ่โจวจากโรงเรียนมัธยมศึกษาชิงซงตำบลข้าง ๆ ที่เธอเรียนอยู่หรอกเหรอ?

        เธอรู้แค่ว่าตัวเองทำข้อสอบได้ค่อนข้างดี แต่ไม่คิดว่าจะสอบได้ที่หนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ 

        ตอนสอบเข้ามัธยม สวี่ฮุ่ยสอบติดโรงเรียนมัธยมศึกษาหมายเลขหนึ่งประจำอำเภอ 

        แต่กู่ซิ่วกลับอ้างว่าสวี่เยว่ร่างกายไม่แข็งแรง ภาระทางบ้านหนัก ไม่มีเงินส่งเรียนโรงเรียนประจำ เลยไม่ให้สวี่ฮุ่ยไปเรียนที่นั่น 

        แล้วก็ไม่ให้เธอเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาหมายเลขหนึ่ง ตำบลเถาฮวาที่อยู่ใกล้บ้านเหมือนกัน

        แต่ส่งเธอไปเรียนที่โรงเรียนมัธยมต้นชิงซงอีกตำบลที่อยู่ไกลกว่าเดิม ซึ่งใช้เวลาเดินทางไปกลับเกือบหนึ่งชั่วโมงแทน

        กู่ซิ่วมีจุดประสงค์ที่ส่งสวี่ฮุ่ยไปเรียนที่โรงเรียนมัธยมต้นชิงซงอยู่

        นอกจากจะทำให้สวี่ฮุ่ยเสียเวลาเรียนไปกับการเดินทางแล้ว เธอยังสามารถใส่ร้ายป้ายสีสวี่ฮุ่ยว่าเป็๲เด็กหัวทึบได้เต็มที่ เพราะไม่มีเด็กคนไหนในเขตบ้านพักเรียนอยู่ที่โรงเรียนมัธยมต้นชิงซง ทำให้ไม่มีใครรู้ถึงสถานการณ์ที่แท้จริงของสวี่ฮุ่ย 

        กู่ซิ่วไม่สนใจสวี่ฮุ่ย ไม่เคยไปร่วมประชุมผู้ปกครองที่โรงเรียนแม้แต่ครั้งเดียว จึงไม่รู้จักผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมต้นชิงซง 

        แต่สวี่เยว่มักจะแอบไปโรงเรียนมัธยมต้นชิงซงเพื่อสืบประวัติการเรียนของสวี่ฮุ่ยอยู่บ่อย ๆ จึงรู้จักอาจารย์ใหญ่โจวและคนอื่น ๆ

        เธอ๻๷ใ๯สุดขีด ยัยงั่งนี่สอบได้ที่หนึ่งเนี่ยนะ? เป็๞ไปได้ยังไงกัน! 

        สวี่ฮุ่ยกำลังจะตอบ กู่ซิ่วก็รีบพูดแทรกอย่างลิงโลดขึ้นมาก่อน “คุณหนูจ้วงหยวนมาแล้ว!” 

        แล้วผลักลูกสาวคนเล็กที่ยัง๻๷ใ๯ไม่หายไปข้างหน้าอาจารย์ใหญ่โจว 

        อาจารย์ใหญ่โจวจ้องมองสวี่เยว่สองสามวินาทีแล้วส่ายหน้า “เธอไม่ใช่คุณหนูจ้วงหยวน สวี่ฮุ่ย สวี่ฮุ่ยไม่ได้ตัวใหญ่ขนาดนี้ แถมยังสวยกว่าเธอด้วย” 

        ได้ยินคำว่า ‘ตัวใหญ่’ สวี่เยว่ก็แทบจะร้องไห้ 

        เธอตัวใหญ่ตรงไหนกัน เธอผอมจะตายอยู่แล้ว แค่โครงร่างใหญ่ไปหน่อยเอง

        แล้วยังบอกว่าเธอไม่สวยเท่าสวี่ฮุ่ยอีก นี่มันเหมือนเอามีดมาแทงใจดำเธอชัด ๆ ?

        เพื่อนบ้านต่างงงกันไปหมด 

        คุณหนูจ้วงหยวนคือสวี่ฮุ่ย เป็๞ไปไม่ได้หรอก กู่ซิ่วบอกว่าสวี่ฮุ่ยเรียนห่วยไม่ใช่เหรอ? 

        กู่ซิ่วทำหน้าบูดถามอาจารย์ใหญ่โจว “คุณเข้าใจผิดหรือเปล่า? คนที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ที่หนึ่งจะเป็๲สวี่ฮุ่ยได้ยังไง!” 

        สีหน้าของอาจารย์ใหญ่และอาจารย์คนอื่น ๆ มืดครึ้มลงฉับพลัน

        พวกเขาอุตส่าห์มีนักเรียนสอบได้ที่หนึ่งแท้ ๆ กู่ซิ่วยังบอกว่าพวกเขาเข้าใจผิดอีก! 

        อาจารย์ใหญ่โจวพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ผมเป็๞อาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนมัธยมต้นชิงซง บ่ายวานนี้ทางสำนักงานศึกษาธิการของเมืองเพิ่งส่งใบประกาศเกียรติคุณมาให้ ผมจะเข้าใจผิดได้ยังไง?” 

        อาจารย์หวงหัวหน้าฝ่ายวิชาการขมวดคิ้วถามกู่ซิ่ว “คุณเป็๲อะไรกับสวี่ฮุ่ย? ทำไมถึงไม่อยากให้สวี่ฮุ่ยเป็๲ที่หนึ่งของการสอบฮะ?” 

        พอได้ยินแบบนั้น เพื่อนบ้านต่างก็มองกู่ซิ่วด้วยสายตาแปลก ๆ 

        ปฏิกิริยาของกู่ซิ่วมันผิดปกตินะ 

        ต่อให้เธอจะลำเอียงรักลูกสาวคนเล็ก แต่ลูกก็คือลูก ลูกสาวคนโตสอบได้ที่หนึ่ง เธอน่าจะดีใจไม่ใช่เหรอ?

        โดนถามเชิงตำหนิแบบนั้น กู่ซิ่วก็ยังเถียงฉอด ๆ “พูดอะไรของคุณ? ฉันเป็๲แม่ของสวี่ฮุ่ย ฉันจะไม่หวังดีกับลูกได้ยังไง? จะโทษก็โทษคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนมัธยมต้นชิงซงที่มันแย่จนฉันเชื่อไม่ลงว่าโรงเรียนพวกคุณจะมีคนสอบได้ที่หนึ่งโผล่ออกมาเถอะ!” 

        เธอกล้าล่วงเกินคณะอาจารย์ของโรงเรียนมัธยมต้นชิงซง เพราะยังไงมันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อลูกสาวคนเล็ก

        แถมการทำให้คณะอาจารย์เหล่านี้ไม่พอใจ พวกเขาก็จะเอาความโกรธไปลงกับสวี่ฮุ่ยแทนด้วย 

        น่าเสียดายที่ยัยเด็กเวรนั่นเรียนจบมัธยมปลายแล้ว คณะอาจารย์พวกนี้เลยไม่มีโอกาสกลั่นแกล้งเธออีก