จวินหวงได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะออกมา เสียงแผ่วเบาร้อยรับกับเสียงลมที่พัดผ่านยามราตรี จวินหวงหลุบตาลงสงบวาจา ทั้งสองนิ่งงันอยู่อย่างนี้ชั่วขณะหนึ่ง จนกระทั่งไม่อาจถ่วงเวลาได้อีกต่อไป จวินหวงมองหนานสวินอย่างลึกซึ้ง ...