52
เส้นทางแรกของเหยาเหยาเป็เส้นทางตรง พอเดินมาตามเส้นทางเธอก็พบกับแอ่งน้ำขนาดเล็กที่มีความสว่างในตัวของมัน ทำให้เหยาเหยาไม่จำเป็ต้องใช้ธาตุแสงนำทางในตอนนี้
“พักสักหน่อยแล้วกัน”
ถือว่าใช้เวลาพักก่อนออกเดินทาง
แอ่งน้ำนี้มีปลาอาศัยอยู่เป็จำนวนมาก พวกมันกำลังแหวกว่ายไปมาโดยไม่กลัวสิ่งมีชีวิตอื่นที่อยู่บนบกอย่างเหยาเหยา เห็นอย่างนี้แล้วเหยาเหยาอยากกินปลาย่างขึ้นมาทันที
ถึงอย่างนั้นเหยาเหยาก็ต้องเก็บความอยากเอาไว้เสียก่อน เธอไม่รู้ว่าภายในถ้ำแห่งนี้มีสัตว์อสูรที่น่ากลัวอยู่ด้วยหรือไม่ แล้วเพื่อไม่ให้ตนเองหิว เหยาเหยาจึงหยิบเนื้อแห้งออกมากัดกิน อย่างน้อยมันก็ช่วยให้อิ่มท้องอยู่บ้าง
นั่งพักให้หายเหนื่อยได้ไม่นาน เหยาเหยาจึงเดินทางไปต่อ
ระหว่างทางมีน้ำไหลตามเส้นทางและมีน้ำหยดลงมาจากบนถ้ำด้วย ไม่แน่ว่าข้างบนอาจเป็แม่น้ำก็เป็ได้
“ยิ่งเดินเข้ามาลึกมากเท่าใด อากาศก็หนาวเย็นมากเท่านั้น”
ไม่ว่าจะเจอกับสถานการณ์เลวร้ายหรือดินฟ้าอากาศที่แปรปรวน สำหรับเหยาเหยามันก็แค่สิ่งรบกวนที่ไม่ได้อยู่ในสายตาของเธอ
เหยาเหยาปลดปล่อยพลังิญญาแล้วแปรสภาพเป็ธาตุเพื่อเพิ่มความอบอุ่นแก่ร่างกาย
ตอนนี้เหยาเหยาแปรสภาพพลังิญญากลายเป็ธาตุพร้อมกันทั้งธาตุแสงและธาตุไฟ ซึ่งทำให้เธอสูญเสียพลังิญญาพอสมควร
“ใช้สองธาตุในคราเดียวกัน ทำให้สูญเสียพลังิญญาลงไปมาก ถ้าอย่างนั้นต้องกินยาฟื้นฟูพลังิญญาที่ซื้อมาจากระบบ”
เหยาเหยาหยิบขวดยาฟื้นฟูพลังิญญาจากระบบออกมาดื่มรวดเดียวจนหมดขวด ทำให้ร่างกายของเธอฟื้นฟูพลังิญญาเหมือนเดิม
เมื่อเดินเข้ามาตามเส้นทาง เหยาเหยาก็พบแอ่งน้ำ แต่ครั้งนี้มีต้นหญ้าและดอกไม้สวยงามเติบโตในถ้ำ หลังจากนี้ไม่มีทางให้ไปต่อ
“สวยจัง”
ดอกไม้สวยงามหลายสีพวกนี้ เป็ดอกไม้ที่เหยาเหยาไม่เคยพบเห็นมันมาก่อน เธอจึงตรวจสอบข้อมูลของพวกมันดู
“สมุนไพรหรอกรึ”
มันไม่ใช่ดอกไม้สวยงามเอาไว้ประดับในแจกัน แต่มันเป็สมุนไพรหายากที่มีความ้าเป็อย่างมาก เหยาเหยาจึงเก็บกลับไปอย่างละนิดละหน่อย หลังจากนั้นเธอก็จดบันทึกเอาไว้ทั้งหมด
“นอกจากสมุนไพรพวกนี้แล้วก็ไม่มีอันใดต้องจดบันทึก แอ่งน้ำมีปลาด้วย เราต้องจดด้วย”
[ยินดีด้วย ท่านได้รับทักษะค้นหาสมุนไพร]
ไม่มีทางให้ไปต่อ เหยาเหยาจึงเดินกลับทางเดิมแล้วไปยังเส้นทางใหม่
เมื่อเดินเข้ามาเส้นทางที่ 2 เหยาเหยาก็พบกับถ้ำหินงอก มีสัตว์อสูรหลายชนิดอยู่ด้วย ส่วนใหญ่จะเป็สัตว์อสูรประเภทแมลง พวกมันไม่เกรงกลัวเหยาเหยาที่เดินเข้ามาเลยสักนิด
“นี่ก็เป็ข้อมูลสำคัญ จดไว้ด้วย”
…