ยามค่ำคืนอันเร่าร้อนราวกับเปลวเพลิงที่ไม่มีวันดับ หลานอวิ๋น ฮองเฮา ถูกเล่นงานด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจระงับได้อีกต่อไป ทุกค่ำคืนที่ผ่านมานางต้องพึ่งพา หยางิ ฮ่องเต้ ผู้เป็ดั่งผู้ปลดปล่อยความเร่าร้อนในใจของนาง ทว่า ในยามนี้ พระองค์เองกลับนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง แขนขาอ่อนแรงจนไม่อาจช่วยเหลือตัวเองได้ ดวงตาของเขามองไปยังความว่างเปล่าราวกับไร้สติ เหมือนถูกพลังที่มองไม่เห็นกลืนกินไปจนหมดสิ้น
หลานอวิ๋นยืนมององค์ฮ่องเต้อย่างสิ้นหวัง ใบหน้าของนางแดงก่ำด้วยความอายและความเร่าร้อนที่ไม่อาจซ่อนเร้นได้อีกต่อไป สายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาจับจ้องไปที่ร่างของหยางิ นางรู้สึกเหมือนกับต้องคำสาปร้ายที่ไม่มีทางหลุดพ้น
เสียงกระเส่าของนางดังขึ้นในห้องที่เงียบสงัด ความอ่อนแอขององค์ฮ่องเต้ยิ่งทำให้ความทรมานของนางเพิ่มพูนขึ้น "ท่านพี่... หม่อมฉันจะทำอย่างไรต่อไปดี... หม่อมฉันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว..." คำพูดของนางสั่นไหวด้วยแรงอารมณ์ ความกระสับกระส่ายของนางแสดงออกทางสายตาและน้ำเสียง
บรรยากาศในห้องช่างเคร่งเครียด ความเร่าร้อนที่อัดแน่นอยู่ภายในจิตใจของหลานอวิ๋นยิ่งทำให้นางรู้สึกสับสนและไร้ทางออก แม้แต่หยางิ ฮ่องเต้ ผู้เคยช่วยบรรเทาความปรารถนาในจิตใจของนาง ก็ไม่อาจช่วยนางได้ในเวลานี้ ทั้งสองต่างถูกพลังแห่งปรารถนาเล่นงานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ราวกับต้องคำสาปที่หลบหนีไม่ได้ แม้จะพยายามเพียงใดก็ตาม
ด้วยอารมณ์ที่รุ่มร้อนและไม่อาจระงับ นางค่อยๆ เคลื่อนตัวลงมาใกล้ร่างของพระองค์ ริมฝีปากของนางััอย่างแ่เบา ก่อนที่นางจะเริ่มใช้ปากและลิ้นของนางดูดและเลียอย่างไม่ลังเล ความตั้งใจในใจของนางมีเพียงหนึ่งเดียว คือปลุกฟื้นแก่นกลางขององค์ฮ่องเต้ แม้ว่าพระองค์จะไม่รู้สึกตัวก็ไม่เป็ไร นางขอเพียงแค่ให้สิ่งนั้นสามารถตอบสนองความปรารถนาของนางได้ก็เพียงพอแล้ว
ลีลาการใช้ลิ้นของนางดำเนินไปอย่างเร่าร้อน ริมฝีปากและลิ้นที่นุ่มนวลของนางขยับเคลื่อนไหวไปตามจังหวะที่อัดแน่นไปด้วยความ้า นางไม่ละเลยที่จะเพิ่มแรงเสียดสีและััในจุดที่ทำให้ความปรารถนาของนางได้รับการเติมเต็ม ร่างกายของนางสั่นไหวด้วยความคาดหวังและความกระหายอย่างแรงกล้า
ในค่ำคืนนี้ นางไม่สนใจอีกแล้วว่าหยางิจะฟื้นคืนสติหรือไม่ นางรู้เพียงว่าความหิวกระหายที่กำลังกัดกินจิตใจของนางนั้นต้องได้รับการบรรเทา และนางก็พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ตนได้ปลดปล่อยความรู้สึกนี้
แม้ว่าลีลาการใช้ลิ้นของหลานอวิ๋นจะเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและความกระหายที่แทบจะเผาผลาญทุกสิ่ง แต่แก่นกลางขององค์ฮ่องเต้ หยางิ ยังคงอ่อนยวบไร้ซึ่งการตอบสนอง ความสิ้นหวังแวบเข้ามาในใจของนางเพียงครู่หนึ่ง แต่กลับไม่ได้ทำให้ความปรารถนาในตัวของฮองเฮาลดลงแม้แต่น้อย
นางไม่อาจยอมแพ้ต่อสภาพที่เป็อยู่ แม้ร่างของฮ่องเต้จะไม่อาจฟื้นคืนได้ในตอนนี้ แต่นางกลับรู้สึกว่าความร้อนแรงในใจของนางยังคงลุกโชนขึ้นเรื่อยๆ ราวกับเพลิงที่ไม่มีวันดับ ความหิวกระหายอันแรงกล้าผลักดันให้นางดำเนินต่อไป แม้รู้ว่าการกระทำของนางอาจไร้ผล แต่ความ้าที่กัดกินภายในกลับยิ่งทำให้นางไม่อาจหยุดได้
ร่างกายของหลานอวิ๋นสั่นเทิ้มด้วยความเร่าร้อนที่แผ่ซ่านจากภายใน นางก้มลงไปอีกครั้ง ปล่อยให้ริมฝีปากและลิ้นทำงานต่อไป แม้จะไม่มีการตอบสนองจากองค์ฮ่องเต้ นางก็ยังคงไม่ละความพยายาม สายตาของนางเต็มไปด้วยความ้าที่ไม่อาจระงับได้ ริมฝีปากของนางยังคงเคลื่อนไหวไปอย่างต่อเนื่อง ดึงดูดและกระตุ้นด้วยความหวังอันริบหรี่
แต่ไม่มีอะไรที่จะหยุดความเร่าร้อนของนางได้ ในหัวของนางมีเพียงสิ่งเดียวที่้า นั่นคือการปลดปล่อยความปรารถนาที่ท่วมท้นอยู่ภายใน ใบหน้าของนางแดงก่ำ เต็มไปด้วยอารมณ์อันดุเดือด นางรู้ดีว่าตนเองถูกแรงปรารถนาครอบงำจนหมดสิ้นแล้วในค่ำคืนนี้
"เรือนร่างของพระองค์เป็ของหม่อมฉัน..." เสียงของนางเต็มไปด้วยแรงปรารถนา นางไม่อาจอดกลั้นความรู้สึกที่เอ่อล้นในจิตใจได้อีกต่อไป "ในเมื่อพระองค์เปลี่ยนหม่อมฉันให้กลายเป็นางร่าน พระองค์ก็ต้องรับผิดชอบ... ด้วยเรือนร่างของพระองค์เอง"
คำพูดของนางดังออกมาพร้อมกับแรงกระสั่นที่แพร่กระจายไปทั่วร่างกาย ความหิวกระหายและความปรารถนาที่ไม่อาจต้านทานได้ทำให้นางไม่สนใจว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นั้นจะมีผลลัพธ์อย่างไร นาง้าเพียงให้ความปรารถนานั้นได้รับการตอบสนอง แม้ร่างกายขององค์ฮ่องเต้จะไม่ฟื้นคืน แต่สำหรับนาง เพียงแค่ได้ััเรือนร่างของเขา มันก็เพียงพอที่จะปลดปล่อยความปรารถนาที่เก็บกดเอาไว้มานาน
ร่างกายของนางสั่นไหวไปด้วยความปรารถนา ความเร่าร้อนในทุกอณูของิัทำให้นางไม่อาจหยุดการกระทำลงได้ นางรู้สึกได้ถึงแรงดึงดูดที่ไม่อาจหลบหนี
นางค่อยๆหยิบจับท่อนเนื้อของฮ่องเต้สอดใส่เข้าไปภายในเรือนร่างของนางถึงแม้ว่าในตอนนี้นั้นมันจะอยู่ในสภาะที่ไม่แข็งตัวก็ตามน้ำราคะของนางไหลเยิ้มออกมาเต็มไปหมดหากนางไม่ได้รับการปลดปล่อยนางจะต้องคลั่งตายเป็แน่
ฉวบ ฉวบ ฉวบ นางขย่มไปตามจังหว่ะอารมณ์ของนางเองสีหน้าของนางนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความหื่นกระหายและความพึงพอใจ ในขณะที่องค์ฮ่องเต้นั้นมีสีหน้าเหมือนคนไร้อารมณ์ราวกับว่าจิติญญาของพระองค์ไม่ได้อยู่ภายในสถานที่แห่งนี้
อู๊ยยย... อ๊า... เสียงครางอย่างสุดชีวิตของหลานอวิ๋นดังขึ้นในห้องอันเงียบสงัด ความพึงพอใจที่ล้นหลามจากการััที่ร้อนแรงระหว่างเรือนร่างของคนทั้งสองทำให้ความรู้สึกในตัวนางพุ่งสูงขึ้นอย่างฉับพลัน ในขณะที่ร่างของนางเบียดเสียดกับองค์ฮ่องเต้ หยางิ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้นราวกับเป็การเติมเต็มที่นางเฝ้าคอยมานาน
ทุกครั้งที่เรือนร่างของนางัักับิัของพระองค์ ความร้อนแรงในจิตใจของนางยิ่งทวีความเข้มข้นขึ้น การเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ และแแ่ทำให้ทั้งสองรู้สึกถึงการเชื่อมโยงที่ยากจะหลีกหนี ความ้าที่อัดแน่นอยู่ภายในราวกับพลังงานที่ไม่อาจหยุดยั้ง ทำให้เสียงครางของนางดังก้องไปทั่วห้อง
หลานอวิ๋นรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในอารมณ์ของตน ราวกับว่าใน่เวลานี้ ทั้งหมดที่เคยขัดขวางความรู้สึกของนางได้หายไป นางมีเพียงความปรารถนาที่จะได้อยู่ใกล้ชิดองค์ฮ่องเต้ ความ้าที่จะเป็หนึ่งเดียวกับพระองค์ มันทำให้หัวใจของนางเต้นรัว ร่างกายของนางเริ่มขยับตามจังหวะของความรู้สึกที่รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
อารมณ์ที่ผสมผสานกันอย่างเข้มข้นระหว่างความร้อนแรงและความพึงพอใจผลักดันให้ทั้งสองคนเข้าหากันมากยิ่งขึ้น ความรักและความปรารถนาที่แแ่เชื่อมโยงกันอยู่ในค่ำคืนที่มีเพียงเสียงครางของหลานอวิ๋นเป็สัญญาณบอกถึงความรักที่ร้อนแรงที่เต็มไปด้วยอารมณ์และความรู้สึกที่ไม่อาจหักห้ามได้
นางรู้ดีว่าหากวันใดวันหนึ่ง เปลวไฟราคะในตัวนางเกิดลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง เรือนร่างที่ไม่สมประกอบขององค์ฮ่องเต้อาจไม่สามารถรับมือกับความร่านและความ้าของนางได้ ความคิดนี้ทำให้นางรู้สึกถึงความกังวลที่ผสมผสานอยู่กับความ้าอย่างสุดขีด
