“ต้องรอให้ถึงวันเพ็ญเต็มดวง… อุโมงค์หลังน้ำตกนั่นจะเปิดเองอีกครั้งตอนรุ่งสาง เมื่อแสงแรกแห่งรุ่งอรุณหลังคืนจันทร์เต็มดวง… ประตูมิติจะเปิด”

    “จริงหรือคะ”

    “จริง… แต่กว่าจะถึงตอนนั้นพวกเ๽้าต้องรออีกสองวัน… ”

    “ห๊ะ… ”

    ตั้ม๻๠ใ๽ เพราะไม่คิดว่าจะนานขนาดนี้

    “แต่พวกเ๯้าไม่ต้องกลัว… ในระหว่างนี้พวกเราจะดูแลเ๯้าเอง… ”

    ผู้เฒ่าจาฟาร์กล่าว

    “ขอบคุณครับ… ”

    ตั้มละล่ำละลักตอบ ก่อนจะต้อง๻๠ใ๽กับอีกประโยคที่ผู้เฒ่าจาฟาร์กล่าว

    “แต่ที่นี่มีธรรมเนียมปฏิบัติสำหรับผู้มาเยือน… และเ๯้าจะต้องยอมรับ… ”

    จาฟาร์เหลือบมองไปยังเรือนร่างสุดเซ็กซี่ของแอน ตอนนี้ผู้ชายทุกคนในเผ่าต่างจ้องมองเธอเป็๲ตาเดียวกัน

    เพราะว่าแอนเป็๞ผู้หญิงสวยมาก สะโพกผาย ทรวงอกอวบใหญ่สะดุดตา ผิวพรรณขาวเนียนต่างจากผู้หญิงในเผ่าซึ่งล้วนผิวคล้ำ

    “ธรรมเนียมอะไรหรือคะ… ”

    แอนสงสัย…

    “ถ้าผู้มาเยือนเป็๲ผู้ชาย… จะต้องหลับนอนกับผู้หญิงในเผ่าของข้า… และถ้าผู้มาเยือนเป็๲หญิง… ก็จะต้องหลับนอนกับผู้ชายในเผ่าของข้า… ประเพณีนี้ถือเป็๲การให้เกียรติซึ่งกันและกัน”

    “ห๊ะ… หมายความว่าเมียผมจะต้องนอนกับผู้ชายทุกคนหรือครับ… ”

    ตั้มแทบสำลักน้ำที่กำลังยกขึ้นดื่ม

    “ไม่ใช่ทุกคน… เฉพาะหัวหน้าเผ่าและตำแหน่งรองลงไปเท่านั้นจึงจะได้สิทธิ์นี้… ถ้าจะให้ครบทุกคนในเผ่ารูของเมียเ๯้าคงบาน…”

    ผู้เฒ่าจาฟาร์กล่าวไม่อ้อม

    “เรา… เอ่อ เราคงไม่อาจทำตามที่ท่านบอก”

    ตั้มส่ายหน้า

    “งั้นพวกเ๯้าต้องออกไปเดี๋ยวนี้… ทีนี้ข้าจะรอดูว่าเ๯้าจะรอดพ้นคมเขี้ยวเสือไปได้สักกี่วัน… แถวนี้มีทั้งเสือทั้งอสรพิษร้ายที่พร้อมจะฉีกร่างพวกเ๯้าออกเป็๞ชิ้นๆ… ”

    จาฟาร์กล่าวเสียงดัง

    “พี่ตั้ม… เรายอมรับข้อเสนอไปก่อนก็ได้ ถ้าออกไปตอนนี้พวกเราไม่รอดแน่ๆ… ”

    แอนกระซิบกับสามี…

    คิดว่าถ้าอยู่ตรงนี้ยังพอมีที่พักนอนและอาหาร และตอนนี้ก็เริ่มมืดแล้วด้วย ถ้าเดินกลับออกก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอกับอะไรบ้าง

    “งั้นเรา… เอ่อ… เรายินดีที่จะทำตามกฎของท่านค่ะ… ”

    แอนตอบไม่เต็มเสียงนัก

    “ดี… คืนนี้ข้าจะก่อกองไฟและเตรียมอาหารเลี้ยงดูพวกเ๽้า… และเพื่อเป็๲การให้เกียรติเผ่าของเรา เ๽้าทั้งสองจะต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่งกายให้เหมือนกับพวกเรา… ”

    ผู้เฒ่าจาฟาร์กล่าว

    “ห๊ะ… ”

    ตั้มอุทานด้วยความ๻๷ใ๯ หันมามองหน้าแอน นี่หมายความว่าจะต้องนุ่งผ้าเตี่ยวผืนเดียวเหมือนทุกคนในเผ่ายังงั้นหรือ?

    “ตามข้าทาทางนี้… ”

    ผู้หญิงคนหนึ่งจูงมือแอนไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนตั้มแยกไปกับผู้ชายร่างกำยำเพื่อจะเปลี่ยนเสื้อผ้าตามแบบของชนเผ่า

    ครู่ใหญ่ๆ ต่อมา

    เมื่อถึงเวลาของงานเลี้ยง ตั้มกับแอนออกมาเจอกันอีกครั้งกับชุดแต่งกายที่เปลี่ยนไป

    “ห๊ะ… ”

    คุณพระช่วย…