หนึ่งเดือนต่อมา
เมล็ดส้มที่เสิ่นเสวี่ยและอาหลี่ช่วยกันเพาะปลูกเอาไว้นั้น ออกต้นอ่อนที่แข็งแรงหลายสิบกระถาง มีบางส่วนเท่านั้นที่ไม่มีต้นอ่อนแตกออกมา อาหลี่ดีใจเป็อย่างมาก เขาคอยดูแลต้นส้มเหล่านี้ จนมันแข็งแรงเป็ที่น่าพอใจ จึงนำมันลงเพาะปลูกที่แปลงดินกลางสวนต่อ เขาขุดร่องระบายน้ำเพื่อไม่ให้น้ำเอ่อขัง เพราะจะทำให้ต้นส้มไม่เจริญเติบโต
ระหว่างนี้สวนผักของเขาก็ยังคงปลูกพืชผักอื่นๆ ต่อไปเรื่อยๆ อย่างขะมักเขม้น ถึงแม้มันจะได้ราคาไม่สูงนัก แต่เมื่อเก็บหอมรอมริบทีละน้อย มันก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
เสิ่นเหยากวงแอบมามองดูความเป็อยู่ของเสิ่นเสวี่ยกับอาหลี่อยู่บ่อยครั้ง และยังแอบส่งคนให้ไปคอยเป็เวรยามจับตาดูความปลอดภัยในสวนส้มที่บุตรสาวปลูกเอาไว้อีกด้วย
เสิ่นเสวี่ยนำเงินที่ได้จากการขายผัก ไปใช้หนี้เสิ่นเหยากวงผู้เป็บิดาก่อนห้าสิบตำลึง เขารับมันมาโดยไม่เอ่ยถามสิ่งใดแม้แต่น้อย ก่อนที่เสิ่นเสวี่ยจะกลับเรือน เขาก็ได้มอบเมล็ดแตงกวาให้นางนำไปปลูกอีกด้วย
ระยะนี้ฮูหยินรองอวิ๋นและเสิ่นหนิงค่อนข้างวุ่นวายไม่น้อย เพราะต้องเตรียมต้อนรับเสิ่นเฟยและเสิ่นเยี่ย ซึ่งกำลังจะกลับมาจากการไปควบคุมการรบที่ชายแดนมานานแรมปี กลับมาคราวนี้เสิ่นเหยากวงจึงต้องต้อนรับบุตรชายทั้งสองอย่างใหญ่โต
"ใกล้งานแต่งของเ้ากับหลัวเฉินเฟยแล้ว ชุดแต่งงานเ้าเย็บปักไปถึงไหนแล้วเสิ่นหนิง"
"ใกล้เสร็จแล้วเ้าค่ะท่านแม่ วันก่อนท่านพี่เฉินเฟยส่งจดหมายมาบอก ว่าทางจวนท่านเสนาบดีอยากจะแต่งข้าเข้าไปเป็สะใภ้เร็วๆ แล้วเ้าค่ะ"
เสิ่นหนิงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ใบหน้างามแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย
ในที่สุดนางก็จะได้เป็ภรรยาเพียงผู้เดียวของพี่เฉินเฟยแล้ว ได้มีความสุขอยู่บนกองเงินกองทองและลาภยศสรรเสริญ ส่วนเสิ่นเสวี่ยก็จะต้องเป็ภรรยาชาวสวน ทำไร่ทำสวนกับคนใช้ไปทั้งชาติ
วันนี้อาหลี่ทำแตงกวาผัดไข่ให้เสิ่นเสวี่ยกิน เขาไปซื้อไข่มาจากตลาด และซื้อไก่ตัวผู้ตัวเมียมาคู่หนึ่ง เขาตั้งใจจะเลี้ยงพวกมัน ให้พวกมันขยายแพร่พันธุ์เยอะๆ จะได้เก็บไข่กิน และได้กินเนื้อมันอีกด้วย
เสิ่นเสวี่ยมองอาหลี่ที่กำลังบรรจงหั่นแตงกวาอย่างละเมียดละไมแล้วก็นึกขำ นางเองทำอาหารไม่เป็ งานบ้านงานเรือนก็ไม่เข้าท่า ทุกวันนี้ที่ในเรือนไม่รกเป็รังหนูก็เพราะอาหลี่
"ท่านพี่อาหลี่ ดูนี่สิเ้าคะ"
เสิ่นเสวี่ยเอ่ยเรียกอาหลี่ให้หันมามองนาง ทันทีที่เขาหันมาก็พบว่านางกำลังอมแตงกวาผลใหญ่อยู่ นางอมรูดมันเข้าออกต่อหน้าต่อตาเขา
"เอ่ออ"
"ขนาดเดียวกับของท่านพี่อาหลี่เลยเ้าค่ะ อ๊อก!!!"
"เสิ่นเสวี่ย!!!"
แตงกวาที่เสิ่นเสวี่ยกำลังอมเล่นๆ ดันหลุดเข้าไปในปากของนาง มันคาอยู่ที่คอจนนางหายใจไม่ออก ดวงตาเบิกกว้าง มือเท้าจิกเกร็งเพราะหายใจไม่ออก
อาหลี่รู้สึกตื่นตระหนกใเป็อย่างยิ่ง เขาอุ้มตัวนางเขย่าแต่ก็ไม่เป็ผล
พลั่ก!!!
อาหลี่ใช้ฝ่ามือหนาใหญ่ฟาดลงไปที่กลางหลังของเสิ่นเสวี่ยอย่างเต็มแรง แตงกวาลูกใหญ่ พุ่งกระเด็นออกมาจากโพรงปากสวยของนาง ร่วงตกลงพื้นทันที
"เฮือก!!!"
เสิ่นเสวี่ยสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ รู้สึกราวกับว่านางรอดพ้นจากความตายมาได้อีกครั้ง
"คราวหลังเ้าอย่าอมมันอีกนะ ถ้าอยากอมให้มาอมของข้า!!!"
อาหลี่ตะคอกใส่เสิ่นเสวี่ยจนนางใ เขาทั้งเป็ห่วงนางและกลัวนางจะตายจริงๆ นางก็ช่างสรรหาเล่นอะไรพิลึกเช่นนี้ ทำไปได้!!!
"ท่านพี่อาหลี่พูดว่าอะไรนะเ้าคะ?"
"คืนนี้ข้าจะให้อมแตงกวาของข้า พอใจหรือยัง!!! ไปนั่งรอ ข้าจะทำกับข้าว"
เสิ่นเสวี่ยเดินกลับเข้ามานั่งที่เก้าอี้อย่างว่าง่าย เกือบตายเพราะแตงกวาเสียแล้ว
คืนนี้อากาศค่อนข้างร้อนอบอ้าวไม่น้อย เพราะเข้าสู่ฤดูร้อน เสิ่นเสวี่ยเดินมาที่โรงครัวเพื่อมาขอน้ำแข็งสักหน่อยไปวางเอาไว้ในห้องเพื่อดับความร้อน
บ่าวรับใช้รีบนำน้ำแข็งส่งให้นางอย่างไม่รีรอ เพราะกลัวจะโดนลูกตบเซี่ยงไฮ้ของนางอีกรอบ เสิ่นเสวี่ยเดินถือกะละมังใส่น้ำแข็งกลับมาที่เรือน พร้อมกับฮัมเพลงที่นางชื่นชอบตลอดทาง
"ฮืมม เข้าสุดออกสุด ด๊าดาดา เข้าไม่สุดจะโดนตี ฮืมมม"
อาหลี่กำลังนั่งอยู่ในห้อง เขาถอดเสื้อตัวบนออก เผยให้เห็นแผงอกล่ำสัน หน้าท้องที่มีกล้ามเป็มัดๆ ทำให้เสิ่นเสวี่ยรู้สึกเสียวที่ท้องน้อยอย่างบอกไม่ถูก
อยากจุกอีกแล้ว!!!
"ท่านพี่อาหลี่"
"เ้าไปไหนมา?"
"ไปเอาน้ำแข็งมาเ้าค่ะ"
"อ้อ โอววว!!! เย็นจัง"
เสิ่นเสวี่ยนำก้อนน้ำแข็งหนึ่งก้อน ขึ้นมาถูที่กลางหลังของอาหลี่ ความรู้สึกเย็นสบายแผ่ไปทั่วร่างทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายไม่น้อย
เสิ่นเสวี่ยขยับมานั่งตรงหน้าของอาหลี่ ก่อนจะยื่นน้ำแข็งให้เขาก้อนหนึ่ง อาหลี่ที่ไม่เข้าใจว่านางจะให้เขาทำอะไร เมื่อรับน้ำแข็งมาก็เอาไปเคี้ยวในปากทันที
"ท่านพี่อาหลี่!!!"
"อะไรหรือ?"
"ข้าจะให้ท่านเอามันมาถูให้ข้า ไม่ได้ให้ท่านเอาไปกินเ้าค่ะ!!!"
"อ้าว เช่นนั้นหรือ? หันหลังมาสิ ข้าจะถูให้"
"ไม่อยากถูหลังเ้าค่ะ?"
"แล้วจะถูตรงไหนหรือ?"
อาหลี่จ้องมองเสิ่นเสวี่ยด้วยแววตาใสแป๋ว นางยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะแอ่นหน้าอกที่อวบอิ่มเต่งตึงไปตรงหน้าของเขา
"ถูตรงนมเ้าค่ะ"
อาหลี่ "..."
อาหลี่ถือก้อนน้ำแข็งนั่งตัวเกร็งไม่กล้าขยับ เสิ่นเสวี่ยที่นั่งแอ่นมานานก็เริ่มรู้สึกปวดเมื่อยขึ้นมาเสียแล้ว
"ท่านพี่อาหลี่"
"อะไรหรือ?"
"ถูสิเ้าคะ อะ ถูเข้ามาในร่องเนี่ย"
อาหลี่ค่อยๆ ยื่นน้ำแข็งในมือไปถูที่เนินอกสวยของนางด้วยความสั่นเทา แม้จะเคยร่วมหลับนอนกับนางมาหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็ยังรู้สึกเขินอายอยู่ดี
เสิ่นเสวี่ยค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ของตนเองออกจนหมด อาหลี่จ้องมองเรือนร่างที่งดงามและสมส่วนของนางอย่างไม่อาจละสายตาไปได้ ไฟแห่งราคะเริ่มจะลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง
เสิ่นเสวี่ยยื่นมือเรียวงามล้วงเข้าไปในใต้ร่มผ้า่ล่างของเขาด้วยสายตาเ้าเล่ห์
"เมื่อตอนเย็นท่านพี่อาหลี่บอกว่าจะให้ข้า 'อม' แตงกวาของท่าน จำได้หรือไม่เ้าคะ?"
อาหลี่กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เขาไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าเสิ่นเสวี่ยนั้น งดงามไปทั้งตัวจริงๆ
ไฟแห่งราคะถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง อาหลี่ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตนเองลงไปกองกับพื้นจนหมด แล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียง เสิ่นเสวี่ยขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ เขา แล้วจึงโน้มใบหน้าลงไปจูบเบาๆ ที่ปลายหัวหยักสีชมพูที่เย้ายวน
มือเรียวงามยื่นไปจับลำแท่งเอ็นร้อนรูดชักขึ้นลงอย่างช้าๆ แล้วจึงเร่งจังหวะให้ถี่เร่ามากยิ่งขึ้น ลิ้นอุ่นร้อนม้วนเลียที่ยอดปลายหัวหยักของเขาอย่างหยอกเย้า
"ซี้ดดด!!!"
เสิ่นเสวี่ยครอบริมฝีปากบางสวยกลืนกินลำแท่งไม้ไผ่ที่ใหญ่ยาวจนมิดลำ นางขยับศีรษะขึ้นลงอย่างถี่ระรัว รสััจากโพรงปากสวย สร้างความเสียวกระสันให้แก่เขายิ่งนัก
"ซี้ดดดด!!! เสิ่น โอว!!! เสวี่ย!!!"
ร่างของอาหลี่บิดเร่าด้วยความเสียวสยิว มือเท้าของเขาจิกเกร็ง ร่างใหญ่กระตุกถี่รัวหลายครั้ง ก่อนที่ธารน้ำรักสีขาวขุ่นจะไหลล้นทะลักออกมาจากลำแท่งเอ็นร้อนของเขา เสิ่นเสวี่ยดูดดื่มกลืนกินน้ำรักของสามีจนไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว
อาหลี่ดึงร่างบางให้ล้มลงไปนอนใต้ร่างแกร่งของเขา แล้วจึงโน้มใบหน้าลงไปดูดดื่มกับริมฝีปากบางสวยของนาง ลิ้นอุ่นร้อนสอดแทรกเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นชื้นแฉะของนางอย่างเอาแต่ใจ ก่อนจะผละริมฝีปากออกมา แล้วจึงเลื่อนใบหน้าลงมาใช้ริมฝีปากหนาจูบไซ้บริเวณซอกคอขาวนวลเนียนของนางพร้อมกับขบเม้มจนเกิดเป็รอยแดง
"อ๊าส์!!! อาหลี่!!!"
จ๊วบ จ๊วบ
อาหลี่ใช้สองมือหนาใหญ่ บีบขยำเคล้นคลึงสองเต้าอวบอิ่มที่ล้นทะลักของนางจนเนื้อปริออกมาตามซอกนิ้วของเขา แล้วจึงครอบริมฝีปากลงไปกลืนกินจุกดอกบัวสีหวานที่แข็งเป็ไตอย่างหื่นกระหาย
"อ๊าส!!! อาหลี่!!! อื้อออ"
เขาใช้ลิ้นม้วนเลียที่ยอดปทุมถันของนางอย่างช้าๆ แล้วขบเม้มจุกดอกบัวสีสวยอย่างเอาแต่ใจ เสิ่นเสวี่ยในตอนนี้กำลังเคลิบเคลิ้มกับรสััของเขา ราวกับกำลังขึ้นสู่์
อาหลี่ใช้ลิ้นร้อนแลบเลียลงมาที่ท้องน้อยของนาง เขาแยกขาของนางออกจนกว้าง เผยให้เห็นกลีบกุหลาบสีชมพูสองกลีบที่ชวนมอง นิ้วมือเรียวสวยค่อยๆ แบะกลีบดอกไม้งามให้อ้าออกจากกัน แล้วจึงใช้ลิ้นสากร้อน แลบเลียขึ้นลงที่ซอกหลืบร่องสวาทของนางจนชื้นแฉะ
"อ๊าส์!!! ข้าเสียว!!! อื้ออออ!!! อาหลี่!!!"
เขาครอบริมฝีปากกลืนกินเม็ดเกสรสีหวานของนางอย่างเอาแต่ใจ ก่อนจะดูดดึงขบเม้มเม็ดเกสรนั้นอย่างพึงพอใจ เสิ่นเสวี่ยเสียวซ่านเสียจนต้องแอ่นสะโพกยกบั้นท้ายขึ้นมาร่อนกลางอากาศ อาหลี่ค่อยๆ แทรกนิ้วอุ่นร้อนเข้าไปในรูสวาทของนาง แล้วขยับเข้าออกอย่างช้าๆ และถี่เร่ามากยิ่งขึ้น ลิ้นสากร้อนก็กระดกรัวเร็วอย่างชำนาญ เสิ่นเสวี่ยส่งเสียงหวานครางกระเส่า ร่างบางบิดเร่าจนแทบจะม้วนเป็เกลียว
"อ๊าส์!!! ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว!!! อาหลี่ขาาาา!!!"
เขาขยับนิ้วอุ่นร้อนให้ถี่ระรัวมากขึ้น ลิ้นอุ่นร้อนก็ลากเลียขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ไม่นานนักน้ำหวานสีใสก็ไหลเยิ้มล้นทะลักออกมาจากรูถ้ำสวาทของนางจนเปรอะเปื้อนไปหมด เสิ่นเสวี่ยรู้สึกหายใจได้คล่องคอมากยิ่งขึ้น แต่ทว่านางยังไม่ทันได้สูดอากาศได้เต็มปอด อาหลี่ก็บดเบียดลำแท่งเอ็นร้อนเข้ามาในรูสวาทของนางจนมิดลำ
"อูยยยย!!! อาหลี่ เหตุใดข้าจึงรู้สึกว่ามันใหญ่กว่าเดิม อื้อออ!!!"
"ข้าก็ไม่รู้ ซี้ดดด!!! สงสัยมันอยากจนสุดๆ แล้ว!!!"
อาหลี่ไม่พูดเปล่า เขาขยับแท่งเอ็นร้อนเข้าออกที่รูสวาทของนางอย่างช้าๆ แล้วจึงเร่งจังหวะให้ถี่เร่ามากยิ่งขึ้น สองมือหนาใหญ่จับขาของนางแยกออกจากกันจนกว้าง ลำแท่งไผ่ใหญ่ยาวกระแทกกระทั้นร่องหลืบสวาทของนางจนเกิดเสียงดัง
ตับตับตับ
"ซี้ดดด เสิ่นเสวี่ย อ่าส์!!! เข้าลึกหรือไม่"
"ลึกเ้าค่ะ อ๊าส์!!! ข้าเสียว!!!"
อาหลี่จับเอวบางของนางเอาไว้แน่น แล้วจึงขยับลำแท่งแก่นกายบดเบียดเข้าไปจนมิดลำ เขาขยับสะโพกถี่ระรัว จนร่างเล็กกระเพื่อมสั่นไหวขยับขึ้นลงตามการเคลื่อนไหวของเขา สองเต้าอวบอิ่มส่ายไปมาราวกับภาพวาดที่งดงามยิ่งนัก
"อ๊าส์!!!"
"ซี้ดดดด!!! มันรัดลำข้าแน่นเลย โอววว!!!"
ร่องรูสวาทขมิบตอดรัดลำแท่งของเขาจนคับแน่น ยิ่งเพิ่มความเสียววาบหวิวจนแทบจะทนไม่ไหว
อาหลี่ยื่นท่อนแขนแกร่งสองข้างสอดไปที่ใต้ขาเรียวงามของนาง ทำให้กลีบดอกไม้ยิ่งบานอ้าออกจากกันมากยิ่งขึ้น เสิ่นเสวี่ยใช้สองแขนโอบกอดรัดที่รอบลำคอของเขาเอาไว้ ริมฝีปากสวยร้องครวญครางจนแทบไม่เป็ภาษา
"ซี้ดดดด!!! ลึกสุดๆ ไปเลย!!!"
"อื้อออ อาหลี่!!! ของข้าเหมือนจะฉีกเลย!!! อ๊าส์!!!"
อาหลี่โน้มใบหน้าเข้าดูดดื่มความหวานล้ำจากริมฝีปากของนางอีกครั้ง ่ล่างก็ยิ่งกระแทกกระทั้นลำแท่งเอ็นร้อนให้หนักหน่วงมากยิ่งขึ้น เสียงหอบกระเส่าสลับกับเสียงครวญครางช่างเสียวซ่านเสียจนร่างของทั้งสองจะหลอมละลายเข้าด้วยกันแล้ว
ตับตับตับ
"อื้ออ!!! อาหลี่ขาาา!!! ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว!!!"
"โอวว!!! ข้าก็จะทนไม่ไหวแล้ว เสิ่น!!! อ่าส์!!! เสวี่ย!!! ซี้ดดดด!!!"
สายธารแห่งความสุขสมไหลล้นทะลักออกมาจากรูถ้ำสวาทของเสิ่นเสวี่ยจนเจิ่งนองไปหมด อาหลี่ค่อยๆ ถอดลำแท่งัของเขาออกมาจากซอกหลืบกลีบกุหลาบที่บวมแดงของนางอย่างช้าๆ แล้วจึงทิ้งตัวลงนอนข้างกายนางด้วยความเหนื่อยอ่อน
เสิ่นเสวี่ยหยิบผ้ามาห่อหุ้มร่างกายของนางเอาไว้ รู้สึกปวดร้าวที่เอวไปหมด
"เ้าจะไปไหน?"
"ข้าหิวน้ำ"
"ข้าจะไปเอาให้ เ้านอนรอบนเตียงเถิด"
เ้านอนรอบนเตียงเถิด!!! อารมณ์จะขึ้นอีกแล้ว
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้